13 ความสัมพันธ์: บารังไกย์ภาษาอีโลกาโนภาษาฮีลีไกโนนภาษาตากาล็อกภาษาเซบัวโนจังหวัดตีโมกดาเบาจังหวัดซารังกานีจังหวัดซุลตันคูดารัตซังกูเนียงปันลาลาวีกันประเทศฟิลิปปินส์โคโรนาดัลเฮเนรัลซันโตสเขตโซกซาร์เจน
บารังไกย์
รังไกย์ เป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นของรัฐบาลที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ เป็นคำที่ชาวฟิลิปปินส์พื้นเมืองสำหรับหมู่บ้านตำบลหรือวอร์ด ในการใช้งานเป็นภาษาพูดคำที่มักจะหมายถึงเขตเมืองชั้นในย่านชานเมืองหรือย่านชานเมือง คำว่าบารังไกย์คำมาจาก Balangay ชนิดของเรือที่ใช้โดยกลุ่มของประชาชนออสโตรนีเชียน เมื่อพวกเขาอพยพไปอยู่ในฟิลิปปินส์ ในเขตเทศบาลเมืองและเมืองที่มีองค์ประกอบของเกส์และพวกเขาอาจจะถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ขนาดเล็กที่เรียกว่า Purok (ไทย:เขต) และ Sitio ซึ่งเป็นดินแดนที่อยู่ภายในวงล้อมรังเกย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท ณ วันที่ 30 กันยายน 2012 จำนวนบารังไกย์มีจำนวน 42,028 บารังไกย์ทั่วฟิลิปปิน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและบารังไกย์ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาอีโลกาโน
ษาอีโลกาโนเป็นภาษาที่มีผู้พูดมากเป็นลำดับสามในฟิลิปปินส์ เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียนซึ่งใกล้เคียงกับภาษาอินโดนีเซีย ภาษามลายู ภาษาฟิจิ ภาษาเมารี ภาษาฮาวาย ภาษามาลากาซี ภาษาซามัว ภาษาตาฮิติ ภาษาชาร์โมโร ภาษาเตตุมและภาษาไปวัน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและภาษาอีโลกาโน · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาฮีลีไกโนน
ษาฮีลีไกโนน (ฟิลิปีโนและHiligaynon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียใช้พูดในวิซายาตะวันตก ประเทศฟิลิปปินส์ ส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดอีโลอีโลและเนโกรส และจังหวัดอื่น ๆ ในเกาะปาไน เช่น คาปิซ, อันตีเก, อักลัน และกีมารัส มีผู้พูด 7 ล้านคน ใช้เป็นภาษาแม่ และใช้เป็นภาษาที่สองอีก 4 ล้านคน.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและภาษาฮีลีไกโนน · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาตากาล็อก
ษาตากาล็อก เป็นหนึ่งในภาษาหลักของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ เป็นหนึ่งในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน มีความสัมพันธ์กับภาษาอินโดนีเซีย ภาษามลายู ภาษาฟิจิ ภาษาเมารี ภาษาฮาวาย ภาษามาลากาซี ภาษาซามัว ภาษาตาฮีตี ภาษาชามอร์โร ภาษาเตตุม และตระกูลภาษาออสโตรนีเซียนในไต้หวันเป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการคู่กับภาษาอังกฤษในประเทศฟิลิปปินส์ ใช้เป็นภาษากลางภายในประเทศ มีผู้พูดราว 85 ล้านคน ในทางธุรกิจนิยมใช้ภาษาอังกฤษมากกว.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและภาษาตากาล็อก · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาเซบัวโน
ษาเซบู (Cebuano; Sebwano; เซบู: Sinugboanon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน มีผู้พูดในฟิลิปปินส์ 18 ล้านคน ชื่อในภาษาอังกฤษมาจากชื่อเกาะเซบู รวมกับปัจจัยจากภาษาสเปน -ano หมายถึง ที่เกี่ยวกับเชื้อชาต.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและภาษาเซบัวโน · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดตีโมกดาเบา
ังหวัดตีโมกดาเบา (เซบัวโน: Habagatang Dabaw) เป็นจังหวัดในเขตดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองศูนย์กลางและเมืองใหญ่สุดคือดีโกส มีอาณาเขตติดกับนครอิสระดาเบาทางทิศเหนือ ติดกับจังหวัดคันลูรังดาเบาทางทิศใต้ ติดกับจังหวัดโคตาบาโต ซุลตันคูดารัต ตีโมกโคตาบาโต และซารังกานีทางทิศตะวันตก ส่วนทางทิศตะวันออกติดกับอ่าวดาเบา ภูมิประเทศของจังหวัดประกอบด้วยหาดทราย เกาะ ทุ่งเกษตรกรรม ภูเขา หุบเขา ป่า และแม่น้ำลำธาร โดยภูเขาที่สูงที่สุดในจังหวัดคือภูเขาอาโป ซึ่งสูง 2,954 เมตรจากระดับน้ำทะเล.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและจังหวัดตีโมกดาเบา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซารังกานี
ังหวัดซารังกานี (เซบัวโน: Lalawigan sa Sarangani) เป็นจังหวัดในเขตโซกซาร์เจน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองศูนย์กลางคืออาลาเบล ตัวจังหวัดมีแนวชายฝั่งติดกับอ่าวซารังกานีและทะเลเซเลบีส ความยาว 230 กิโลเมตร ซารังกานีเป็นจังหวัดที่อยู่ใต้สุดของมินดาเนา และเป็นส่วนหนึ่งของย่านการพัฒนาโซกซาร์เจน โดยมีถนนลาดยางอย่างดีเชื่อมต่อกับท่าอากาศยานนานาชาติและท่าเรือใหญ่ของนครเฮเนรัลซันโตส จังหวัดซารังกานีถูกแยกออกเป็นสองส่วน แบ่งโดยอ่าวซารังกานีและเฮเนรัลซันโตส เคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดตีโมกโคตาบาโตจนถึง 1992.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและจังหวัดซารังกานี · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซุลตันคูดารัต
ังหวัดซุลตันคูดารัต (ฮิลิกายนอน: Kapuoran sang Sultan Kudarat; กินาไรอา: Probinsya kang Sultan Kudarat; Maguindanaon: Dalapa sa Sultan Kudarat) เป็นจังหวัดในเขตโซกซาร์เจน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองศูนย์กลางคืออีซูลัน และเมืองศูนย์กลางทางพาณิชยกรรมมีชื่อว่าตาคูโรง จังหวัดซุลตันคูดารัตเคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิจังหวัดโคตาบาโต จนกระทั่งถูกแยกตัวออกมากเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและจังหวัดซุลตันคูดารัต · ดูเพิ่มเติม »
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน (Sangguniang Panlalawigan; Provincial Council) หรือ โปรวินเชียลบอร์ด เป็นคำภาษาฟิลิปีโนที่ใช้เรียกแทนสภานิติบัญญัติประจำจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์ อำนาจหน้าที่ของสภานิติบัญญัตินี้ ถูกกำหนดโดย ประมวลรัฐบาลท้องถิ่น ตั้งแต..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและซังกูเนียงปันลาลาวีกัน · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »
โคโรนาดัล
รนาดัล หรือ มาร์เบล เป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดตีโมกโคตาบาโต และเป็นศูนย์กลางทางการปกครองของเขตโซกซาร์เจน ประเทศฟิลิปปินส์http://elibrary.judiciary.gov.ph/index10.php?doctype.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและโคโรนาดัล · ดูเพิ่มเติม »
เฮเนรัลซันโตส
นรัลซันโตส หรือ เฮนเซน เป็นเมืองหนาแน่นในเขตโซกซาร์เจน ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและเฮเนรัลซันโตส · ดูเพิ่มเติม »
เขตโซกซาร์เจน
ตโซกซาร์เจน (SOCCSKSARGEN) (สะกด) เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ อยู่ตอนกลางทางใต้ของเกาะมินดาเนา ถูกแต่งตั้งให้เป็น เขตที่ 12 โดยชื่อของเขตมากจากคำขึ้นต้นของจังหวัดและเมือง ได้แก่ South Cotabato, Cotabato City, North Cotabato, Sultan Kudarat, Sarangani, General Santos City ชื่อเดิมของเขตนี้คือ เซนทรัลมินดาเนา ศูนย์กลางของเขตอยู่ที่เมืองโคโรนาดัลในจังหวัดตีโมกโคตาบาโต ส่วนศูนย์กลางด้านอุตสาหกรรมและพาณิชยกรรมอยู่ที่เมืองเฮเนรัลซันโตส ซึ่งมีประชากรมากที่สุดของเขต.
ใหม่!!: จังหวัดตีโมกโคตาบาโตและเขตโซกซาร์เจน · ดูเพิ่มเติม »