เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
50 ความสัมพันธ์: ชิซุโอะกะพ.ศ. 2146พ.ศ. 2148การบุกครองเกาหลีของญี่ปุ่น (ค.ศ. 1592–98)มะเอะดะ โทะชิอิเอะยุทธการที่เซะกิงะฮะระยุทธการโอะเกะฮะซะมะยุทธการโคะมะกิและนะงะกุเตะยุคเมจิยุคเอะโดะยุคเซ็งโงกุรัฐบาลเอโดะราชวงศ์โชซ็อนศาลเจ้านิกโกโทโชอะเกะชิ มิสึฮิเดะอิชิดะ มิสึนะริฮิระโดะจักรพรรดิโกะ-โยเซจังหวัดชิซูโอกะจังหวัดกิฟุจังหวัดยามานาชิจังหวัดคานางาวะจังหวัดโทจิงิจังหวัดไอจิทะเกะดะ ชิงเง็นคันโตคันไซตระกูลโทกูงาวะประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นประเทศญี่ปุ่นปราสาทซุมปุปราสาทโอซากะปราสาทเอโดะนางาซากินิกโกโชกุนโมริ เทะรุโมะโตะโยะโดะ โดะโนะโอดะ โนบูนางะโอซากะโฮโจ อุจิมะซะโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะริโตเกียวไดโจไดจิงไดเมียวเกาะฮนชูเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เคียวโตะ1 มิถุนายน
ชิซุโอะกะ
ซุโอะกะ อาจหมายถึง.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและชิซุโอะกะ · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2146
ทธศักราช 2146 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและพ.ศ. 2146 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 2148
ทธศักราช 2148 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและพ.ศ. 2148 · ดูเพิ่มเติม »
การบุกครองเกาหลีของญี่ปุ่น (ค.ศ. 1592–98)
การรุกรานเกาหลีของญี่ปุ่น คือ เหตุการณ์สู้รบบนคาบสมุทรเกาหลีและยุทธการที่เกิดขึ้นตามมา ในช่วงระหว่าง..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและการบุกครองเกาหลีของญี่ปุ่น (ค.ศ. 1592–98) · ดูเพิ่มเติม »
มะเอะดะ โทะชิอิเอะ
มะเอะดะ โทะชิอิเอะ (15 มกราคม 1538 – 27 เมษายน 1599) ขุนพลคนสำคัญระดับแกนนำของ โอะดะ โนะบุนะงะ ในช่วง ยุคอะซุชิโมะโมะยะมะ ถึง ยุคเซ็งโงะกุ พ่อของเขาคือ มะเอะดะ โทะชิมะซะ เป็นบุตรคนที่ 4 จากพี่น้องทั้งหมด 7 คนมีชื่อเมื่อวัยเด็กว่า อินุชิโยะ หมวดหมู่:ซะมุไร หมวดหมู่:ไดเมียว หมวดหมู่:บุคคลในยุคมุโระมะจิ หมวดหมู่:บุคคลในยุคอะซุชิโมะโมะยะมะ หมวดหมู่:บุคคลจากนะโงะยะ หมวดหมู่:ข้ารับใช้ตระกูลโอะดะ หมวดหมู่:ข้ารับใช้ตระกูลโทะโยะโตะมิ.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและมะเอะดะ โทะชิอิเอะ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการที่เซะกิงะฮะระ
ทธการเซะกิงะฮะระ เป็นยุทธการแตกหักเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและยุทธการที่เซะกิงะฮะระ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการโอะเกะฮะซะมะ
ทธการโอะเกะฮะซะมะ(桶狭間の戦い|Okehazama-no-tatakai)เป็นยุทธการระหว่าง โอะดะ โนะบุนะงะ และ อิมะงะวะ โยะชิโมะโตะ ผลจากยุทธการครั้งนี้ได้ทำให้ โอะดะ โนะบุนะงะ ได้รับฉายาว่าจอมมารในเวลาต่อม.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและยุทธการโอะเกะฮะซะมะ · ดูเพิ่มเติม »
ยุทธการโคะมะกิและนะงะกุเตะ
ยุทธการโคะมะกิและนะงะกุเตะ เป็นยุทธการครั้งสำคัญในปี 1584 ที่จะตัดสินว่าใครจะได้สืบทอดอำนาจต่อจาก โอดะ โนะบุนะงะ ซึ่งปรากฏว่าไม่มีฝ่ายใดชนะทำให้ฮิเดะโยะชิต้องเจรจาสงบศึกและส่งนางอะซะฮีน้องสาวต่างแม่ไปเป็นภรรยาของอิเอะยะซุและส่งนางนะกะมารดาไปเป็นตัวประกันที่ ปราสาทโอซะกะ หมวดหมู่:พ.ศ. 2127 หมวดหมู่:ยุคเซงโงะกุ.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและยุทธการโคะมะกิและนะงะกุเตะ · ดูเพิ่มเติม »
ยุคเมจิ
มจิ เป็นยุคสมัยของญี่ปุ่นระหว่าง ค.ศ. 1868 - ค.ศ. 1912 ซึ่งถือว่าเป็นการเข้าสู่ ยุคใหม่ (Modern Era) ของญี่ปุ่น ยุคเมจิเริ่มต้นหลังจากที่กลุ่มหัวก้าวหน้าในแคว้นโชชูและแคว้นซะสึมะ ผนึกกำลังกันล้มล้างระบอบโชกุนและระบบซะมุไร หลังจากล้มระบอบโชกุนได้แล้ว ก็สถาปนารัฐธรรมนูญและรัฐบาลใหม่ที่มีองค์จักรพรรดิเป็นศูนย์กลางแห่งอำนาจ จักรพรรดิทรงย้ายเมืองหลวงจากเคียวโตะไปยังเอโดะ แล้วเปลี่ยนชื่อเป็นโตเกียว คณะรัฐบาลในสมเด็จพระจักรพรรดิได้ร่วมมือกันปฏิรูปญี่ปุ่นในทุกๆด้าน มีการทำสงครามกับจักรวรรดิรัสเซียและมีชัยเหนือรัสเซียซึ่งเป็นหนึ่งในมหาอำนาจในขณะนั้น รัฐบาลใหม่ได้ยกเลิกระบอบศักดินาสวามิภักดิ์และมีการรวมศูนย์อำนาจไว้ในกรุงโตเกียว มีการสถาปนาสภานิติบัญญัติในสมเด็จพระจักรพรรดิขึ้นมาตามแบบอย่างของรัฐสภาอังกฤษ อันประกอบด้วยสภาขุนนาง (สภาสูง) และสภาผู้แทนราษฎร (สภาล่าง) อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการเลือกตั้ง แต่ก็ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นระบอบประชาธิปไตยได้ เนื่องจากอำนาจและอิทธิพลทางการเมืองส่วนใหญ่อยู่ที่เหล่าขุนนางในสภาสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคณะเก็นโรเป็นกลุ่มบุคคลที่มีอิทธิพลที่สุดในระบบการเมือง มีการประกาศยกเลิกการครอบครองที่ดินในระบบศักดินานำที่ดินแจกจ่ายให้ชาวไร่ชาวนาทรงสร้างระบบการคมนาคมทั้งถนน ทางรถไฟ ระบบขนส่งทางทะเล เพื่อเสริมสร้างการค้าภายในและภายนอก ปรับปรุงระบบไปรษณีย์ การเงินและธนาคาร และวางรากฐานการพัฒนาประเทศให้เป็นประเทศอุตสาหกรรม โดยรัฐบาลเข้ามาลงทุนอุตสาหกรรมหลัก เช่น อุตสาหกรรมเหล็ก อุตสาหกรรมเหล็กกล้า และสนับสนุนเอกชนให้มีส่วนร่วมในการพัฒนาอุตสาหกรรม ใน..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและยุคเมจิ · ดูเพิ่มเติม »
ยุคเอะโดะ
อะโดะ หรือยุคที่เรียกว่า ยุคโทะกุงะวะ (徳川時代 Tokugawa-jidai) ค.ศ. 1603 - ค.ศ. 1868 คือยุคที่มีไดเมียวตระกูลโทะกุงะวะเป็นโชกุน เริ่มเมื่อโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ ได้รวบอำนาจและตั้งรัฐบาลโชกุนขึ้นที่เอโดะ (ปัจจุบันคือโตเกียว) ใน..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและยุคเอะโดะ · ดูเพิ่มเติม »
ยุคเซ็งโงกุ
ซ็งโงกุ เป็นช่วงเวลาของความไม่สงบใน ญี่ปุ่น อันเกิดจากอำนาจการปกครองของ โชกุนตระกูลอาชิกางะในยุคมูโรมาจิเสื่อมลง ทำให้บรรดาไดเมียวผู้ปกครองแคว้นต่าง ๆ ในญี่ปุ่นต่างพากันตั้งตนเป็นอิสระ โดยเฉพาะไดเมียวที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงเกียวโตมาก และทำสงครามกันเอง ทำให้ญี่ปุ่นลุกเป็นไฟ บ้านเมืองไม่มีขื่อแป โชกุนที่เกียวโตไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเป็นเพียงหุ่นเชิดของไดเมียวที่มีอำนาจ สมัยเซ็งโงกุเป็นสมัยแห่งวีรบุรุษ โดยเฉพาะวีรบุรุษทั้งสามที่รวมประเทศญี่ปุ่นให้กลับเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้งเป็นการสิ้นสุดสมัยเซ็งโงกุ ได้แก่ โอดะ โนบูนางะ, โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ, และ โทกูงาวะ อิเอยาซุ อักษรคันจิของคำว่ายุคเซ็งโงกุ ตรงกับคำว่า "ยุคจ้านกว๋อ" ในภาษาจีน หมายถึง "ยุครณรัฐ" ซึ่งเกิดขึ้นอยู่ในช่วงระหว่าง 477-222 ปีก่อน..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและยุคเซ็งโงกุ · ดูเพิ่มเติม »
รัฐบาลเอโดะ
รัฐบาลเอโดะ หรือ รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ เป็นฝ่ายบริหารของประเทศญี่ปุ่นซึ่งใช้ระบอบศักดินา สถาปนาโดยโทกูงาวะ อิเอะยะสุ (徳川家康 Tokugawa Ieyasu) มีผู้ปกครองสูงสุดเป็นโชกุน (将軍 shōgun) ซึ่งต้องมาจากตระกูลโทกูงาวะ (徳川氏 Tokugawa-shi) เท่านั้น ในสมัยที่ประเทศญี่ปุ่นถูกปกครองโดยรัฐบาลโชกุนนั้น จะเรียกว่ายุคเอโดะ (江戸時代 edo-jidai) ตามชื่อเมืองเอโดะ ซึ่งรัฐบาลโชกุนสถาปนาให้เป็นเมืองหลวงแห่งใหม่ ปัจจุบัน คือกรุงโตเกียว (東京 Tōkyō) มีปราสาทเอโดะ (江戸城 Edo-jō) เป็นศูนย์กลางการปกครองตั้งแต่ ค.ศ. 1603 - 1868 จนกระทั่งถูกสมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ (明治天皇 Meiji-tennō) ล้มล้างไปในการปฏิรูปสมัยเมจิ (明治維新 Meiji Ishin) หลังจากยุคเซงโงะกุ (戦国時代 Sengoku-jidai) หรือยุคไฟสงคราม โอดะ โนะบุนะงะ (織田 信長 Oda Nobunaga) และโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ (豊臣 秀吉 Toyotomi Hideyoshi) ได้ร่วมกันรวมอำนาจสู่ศูนย์กลาง และตั้งเป็นรัฐบาลกลางขึ้นอีกครั้งในยุคอะซึจิ-โมะโมะยะมะ (あづちももやまじだい Azuchi momoyama jidai) ซึ่งเป็นยุคสั้นๆ ก่อนยุคเอโดะ ต่อมา หลังจากยุทธการเซะกิงะฮะระ (関ヶ原の戦い Sekigahara no Tatakai) ซึ่งเป็นการรบครั้งใหญ่ในค.ศ. 1600 การปกครองและอำนาจทั้งหมด ได้ตกอยู่ในมือของโทกูงาวะ อิเอะยะสุโดยเบ็ดเสร็จ และสถาปนาตนเองเป็นโชกุนในปี ค.ศ. 1603 ซึ่งเป็นไปตามประเพณีโบราณ ที่ผู้เป็นโชกุนจะต้องสืบเชื้อสายจากต้นตระกูลมินะโมะโตะ (源 Minamoto) ในยุคของโทกูงาวะ ต่างจากยุคโชกุนก่อนๆ คือมีการนำระบบชนชั้นที่เริ่มใช้โดยโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ มาใช้อีกครั้งอย่างเข้มงวด โดยชนชั้นนักรบ หรือซามูไร (侍 Samurai) อยู่บนสุด ตามด้วยชาวนา ช่างฝีมือ และพ่อค้า การใช้ระบบชนชั้นอย่างเข้มงวดและไม่ยืดหยุ่นได้ทำให้เกิดจลาจลมาตลอดสมัย ภาษีที่เรียกเก็บจากชนชั้นชาวนานั้น อยู่ในอัตราคงที่โดยไม่คำนึงถึงอัตราเงินเฟ้อหรือการเปลี่ยนแปลงอื่นๆของค่าเงิน ส่งผลให้รายได้ภาษีที่เรียกเก็บจากชนชั้นซามูไร ผู้เป็นเจ้าของที่ดินมีมูลค่าลดลงเรื่อยๆตลอดยุค ซึ่งสาเหตุนี้ ก่อให้เกิดการเผชิญหน้าระหว่างซามูไรผู้ทรงเกียรติแต่ฐานะทางการเงินต่ำลงเรื่อยๆจากการจ่ายภาษี กับชาวนาผู้มีอันจะกิน เกิดเป็นการปะทะกันหลายต่อหลายครั้งที่เริ่มจากเหตุการณ์เล็กๆรุกลามเป็นเหตุการณ์วุ่นวาย อย่างไรก็ตาม ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงระบบสังคมยุคเอโดะได้ ตราบจนการเข้ามาของชาวตะวันตก เมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 กลุ่มไดเมียวผู้มีอำนาจ เช่น ตระกูลชิมะสึ (島津氏 Shimazu-shi) ได้ร่วมมือกับสมเด็จพระจักรพรรดิและพระบรมวงศานุวงศ์ ซึ่งในสมัยเอโดะเคยทรงเพียงศักดิ์แต่ไร้อำนาจ เพื่อโค่นล้มระบอบโชกุนในโดยสงครามโบะชิน (戊辰戦争 Boshin Sensō) ส่งผลให้เกิดการปฏิรูปเมจิโดยจักรพรรดิเมจิ รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะถูกล้มล้างโดยสมบูรณ์ในค.ศ. 1868 โดยมีโทกูงาวะ โยชิโนบุ (徳川 慶喜 Tokugawa Yoshinobu) เป็นโชกุนคนที่ 15 และเป็นโชกุนคนสุดท้ายของญี่ปุ่น จากนั้น ญี่ปุ่นก็เข้าสู่ยุคเมจิ (明治時代 Meiji-jidai)อันมีการฟื้นฟูราชวงศ์มายังเมืองเอโดะ และเปลี่ยนชื่อเป็นกรุงโตเกียวดังเช่นปัจจุบัน.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและรัฐบาลเอโดะ · ดูเพิ่มเติม »
ราชวงศ์โชซ็อน
ราชวงศ์โชซอน (Joseon Dynasty) หรือ ราชวงศ์อี ที่สถาปนาขึ้นภายหลังการยกสถานะของอาณาจักรโชซอนเป็นจักรวรรดิโชซอนตามพระบรมราชโองการของจักรพรรดิควังมูแห่งจักรวรรดิโชซอน (จักรพรรดิโคจง) เป็นราชวงศ์ที่ปกครองคาบสมุทรเกาหลีในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ตั้งแต่ปี..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและราชวงศ์โชซ็อน · ดูเพิ่มเติม »
ศาลเจ้านิกโกโทโช
ประตูศาลเจ้านิกโกโทโช ศาลเจ้านิกโกโทโช เป็นศาลเจ้าชินโตที่สร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้แด่โชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ โชกุนคนแรกของตระกูลโทะกุงะวะ เริ่มสร้างในปี พ.ศ. 2160 ในช่วงสมัยเอโดะ ระหว่างที่ฮิเดะตะดะ บุตรชายของโทะกุงะวะ ดำรงตำแหน่งเป็นโชกุน และได้รับการต่อเติมขยายพื้นที่ในสมัยของอิเอะมิสึ โชกุนคนที่สามของตระกูล ศาลเจ้านี้ตั้งอยู่ในเมืองนิกโก จังหวัดโทะจิงิ ทางตอนเหนือของภูมิภาคคันโตบนเกาะฮอนชู เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานวัฒนธรรม "ศาลเจ้าและวัดแห่งนิกโก" ซึ่งได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ศาลเจ้าแห่งนี้เป็นที่ตั้งรูปเคารพและป้ายวิญญาณของอิเอะยะซุ และมีสถานที่ฝังอัฐิอยู่ที่นี่ น หมวดหมู่:มรดกโลกในประเทศญี่ปุ่น หมวดหมู่:จังหวัดโทะชิงิ.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและศาลเจ้านิกโกโทโช · ดูเพิ่มเติม »
อะเกะชิ มิสึฮิเดะ
อะเกะชิ มิสึฮิเดะ เป็นขุนพลคนสำคัญของ โอะดะ โนะบุนะงะ ในยุคเซ็งโงะก.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและอะเกะชิ มิสึฮิเดะ · ดูเพิ่มเติม »
อิชิดะ มิสึนะริ
อิชิดะ มิสึนะริ เป็นขุนศึกที่รับใช้ โทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ และเป็นผู้นำกองทัพตะวันตกใน ยุทธการเซะกิงะฮะระ อิชิดะ มิสึนะริ เกิดเมื่อค.ศ. 1559 ที่แคว้นโอมิ จังหวัดชิงะ ในปัจจุบัน เป็นบุตรชายคนรองของอิชิดะ มะซะสึงุ และมีพี่ชายคือ อิชิดะ มะสะซุมิ ตระกูลอิชิดะเป็นซะมุไรข้ารับใช้ของตระกูลอะซะอิ ซึ่งในขณะนั้นมีผู้นำคือ อะซะอิ นะงะมะสะ หลังจากที่ตระกูลอะซะอิสูญสิ้นลงเมื่อค.ศ. 1573ด้วยน้ำมือของโอะดะ โนะบุนะงะ สามพ่อลูกตระกูลอิชิดะจึงเข้ารับใช้ตระกูลโอะดะต่อมา อิชิดะ มิสึนะริ มีความสามารถทางด้านการบริหารและการคลัง ผิดกับซะมุไรร่วมสมัยโดยทั่วไปซึ่งเน้นการทหารเป็นหลัก ในสมัยการปกครองของโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ มิสึนะริจึงได้รับแต่งตั้งเป็นบุเกียว ซึ่งมีหน้าที่ทางด้านการบริหารปกครอง และยังได้รับการแต่งตั้งเป็นไดเมียวผู้ปกครองปราสาทซะวะยะมะ (แถบเมืองฮิโกะเนะในปัจจุบัน) ในช่วงการบุกครองเกาหลีของญี่ปุ่น (พ.ศ. 2135–2141) ไทโกฮิเดะโยะชิได้แต่งตั้งให้มิสึนะริเป็นผู้ตรวจการตรวจสอบการทำงานของบรรดาขุนศึกที่ยกทัพไปรุกรานอาณาจักรโชซอน มิสึนะริรายงานกลับมายังไทโกว่าการรุกรานนั้นไม่มีประสิทธิภาพ สร้างความไม่พอใจแก่บรรดาขุนศึกระดับสูงที่นำการรุกรานเกาหลีเป็นอย่างมาก ก่อนที่ไทโกฮิเดะโยะชิจะถึงแก่อสัญกรรมลงในค.ศ. 1598 ได้ทำการแต่งตั้งให้อิชิดะ มิสึนะริ เป็นหนึ่งในคณะ โกะบุเกียว หรือรัฐมนตรีทั้งห้า เพื่อคอยบริหารดูแลอาณาเขตของฮิเดะโยะชิในช่วงที่โทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะริ ผู้เป็นทายาทของฮิเดะโยะชิยังอยู่ในวัยเยาว.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและอิชิดะ มิสึนะริ · ดูเพิ่มเติม »
ฮิระโดะ
ระโดะ เป็นเมืองในจังหวัดนะงะซะกิ ประเทศญี่ปุ่น มีขนาดพื้นที่ทั้งสิ้น 235.63 ตารางกิโลเมตร เดิมตัวเมืองตั้งอยู่บนเกาะฮิระโดะ แต่ภายหลังการควบรวมกับหมู่บ้านข้างเคียง ทำให้อาณาเขตของเมืองฮิระโดะขยายขว้างขึ้น ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของเกาะคิวชู โดยมีสะพานฮิระโดะเชื่อมระหว่างกัน ฮิระโดะในอดีตเป็นเมืองท่าการค้าที่สำคัญระหว่างญี่ปุ่นกับจีนแผ่นดินใหญ่ และเกาหลี นอกจากนี้ยังเคยเป็นสถานีการค้าของบริษัทอินเดียตะวันออกของดัตช์ในญี่ปุ่น.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและฮิระโดะ · ดูเพิ่มเติม »
จักรพรรดิโกะ-โยเซ
ักรพรรดิโกะ-โยเซ เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 107 ของญี่ปุ่นครองราชย์ระหว่างปี..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจักรพรรดิโกะ-โยเซ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดชิซูโอกะ
ังหวัดชิซูโอกะ เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในภูมิภาคชูบุ บนเกาะฮนชู เมืองหลักใช้ชื่อเดียวกันคือเมืองชิซูโอกะ (静岡市 Shizuoka-shi) จังหวัดนี้เป็นที่ตั้งของภูเขาฟูจิ (富士山 Fuji-san) และมีชื่อเสียงของการปลูกชาเขียวที่ดีที่สุดในญี่ปุ่น.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจังหวัดชิซูโอกะ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดกิฟุ
ังหวัดกิฟุ เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในบริเวณภูมิภาคจูบุบนเกาะฮนชู โดยเป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในใจกลางของประเทศญี่ปุ่น.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจังหวัดกิฟุ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดยามานาชิ
ังหวัดยามานาชิ เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคชูบุของประเทศญี่ปุ่นมีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองโคฟุ ยามานาชิเป็นจังหวัดที่มีภูเขาปิดล้อม โดยเฉพาะภูเขาไฟฟูจิซึ่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาเที่ยวกันมาก มีสินค้าขึ้นชื่อคือไวน์ ที่เมืองโคฟุมีชื่อเสียงมากในอุตสาหกรรมอัญมณี และมีทิวทัศน์ธรรมชาติอันงดงาม.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจังหวัดยามานาชิ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดคานางาวะ
ังหวัดคานางาวะ ตั้งอยู่บริเวณภาคคันโต บนเกาะฮนชูของญี่ปุ่น มีโยโกฮามะเป็นเมืองหลวงและเป็นเมืองท่าที่สำคัญ เมืองโยโกฮามะนั้นเป็นสถานที่จัดศึกฟุตบอลโลกในปี 2002 รอบชิงชนะเลิศ และเป็นเมืองที่มีย่านที่คนจีนอาศัยอยู่มากที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น มีวัดวาอารามตั้งอยู่หลายวัดในเมืองคามากูระ ปัจจุบันเมืองโยโกฮามะเป็นส่วนหนึ่งของกรุงโตเกียว และเป็นเมืองศูนย์กลางที่สำคัญเนื่องจากมีท่าเรือพาณิชย์นานาชาติใหญ่ที่สุดในภูมิภาคตะวันออกไกล เมืองโยโกฮามะเป็นเมืองใหญ่อันดับสองรองจากโตเกียว โดยมีประชากรกว่า 3 ล้านคน.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจังหวัดคานางาวะ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดโทจิงิ
จังหวัดโทจิงิ เป็นจังหวัดหนึ่งในภูมิภาคคันโตบนเกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น มีเมืองหลักคือ อุตสึโนมิยะ ซึ่งมีชื่อเสียงในด้านร้านขายเกี๊ยวซ่าเลิศรส และยังมีศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในภูมิภาคคันโตทางตอนเหนือ มีชื่อว่า เบลล์มอลล์ เมืองนิกโกในจังหวัดโทจิงิ เป็นที่ตั้งของศาลเจ้าและวัดที่องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก เมืองนิกโกนี้ใช้เวลาเดินทางโดยรถไฟจากกรุงโตเกียวเพียง 1 ชั่วโมง แหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ ได้แก่ เมืองนะซุ ซึ่งมีชื่อเสียงในด้านรีสอร์ตน้ำพุร้อน รีสอร์ตสกี และแหล่งผลิตเหล้าสาเก เมืองนี้ยังเป็นที่ตั้งของตำหนักที่ประทับประจำราชวงศ์ มีสถานีรถไฟนะซุ-ชิโอะบะระเป็นสถานีใหญ่ที่รองรับขบวนรถด่วนชินคันเซน รีสอร์ตน้ำพุร้อนที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งอยู่ที่เมืองคินุงะวะ โทจิงิ.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจังหวัดโทจิงิ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดไอจิ
ังหวัดไอจิ เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่ในภูมิภาคจูบุ ประเทศญี่ปุ่น เมืองศูนย์กลางคือ นาโง.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและจังหวัดไอจิ · ดูเพิ่มเติม »
ทะเกะดะ ชิงเง็น
ทะเกะดะ ชิงเง็น ไดเมียวแห่งแคว้นคะอิ ผู้นำตระกูลทะเกะดะ เป็นไดเมียวคนสำคัญในยุคเซงโงะกุ ได้รับยกย่องว่าเป็นไดเมียวที่ยิ่งใหญ่และกล้าหาญที่สุดคนหนึ่ง และเป็นคู่แข่งคนสำคัญของโอดะ โนะบุนะงะในแถบภาคตะวันออกของญี่ปุ่น ได้รับฉายาว่า "พยัคฆ์แห่งคะอิ".
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและทะเกะดะ ชิงเง็น · ดูเพิ่มเติม »
คันโต
ันโต เป็นภูมิภาคของประเทศญี่ปุ่นบนเกาะฮนชู ในภาคคันโตประกอบด้วย 7 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดกุมมะ, คะนะงะวะ, ชิบะ, ไซตะมะ, โตเกียว, โทะชิงิ และ อิบะระกิ คันโตมีขนาดประมาณ 32,423.85 ตารางกิโลเมตร ลักษณะเป็นที่ราบลุ่มประมาณร้อยละ 40 และที่เหลือมีลักษณะเป็นภูเขา ภาคคันโตมีประชากรประมาณ 41,487,171 คน （วันที่ 1 ตุลาคม..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและคันโต · ดูเพิ่มเติม »
คันไซ
ันไซ หรือเรียก คิงกิ (近畿) เป็นเขตแดนทางภูมิศาสตร์ของประเทศญี่ปุ่นบนเกาะฮนชู โดยเขตคันไซประกอบไปด้วย 7 จังหวัด ได้แก่ เฮียวโงะ เคียวโตะ โอซะกะ ชิงะ นะระ วะกะยะมะ และมิเอะ คันไซมีขนาดประมาณ 27,335.11 ตารางกิโลเมตร และประชากรประมาณ 22,757,897 คน (พ.ศ. 2553) อัตราความหนาแน่น 755.39 คน/ตารางกิโลเมตร ภูมิภาคคินคิ หรือที่คนส่วนใหญ่จะเรียกกันในนามของภูมิภาคคันไซ หรือภาคกลางตอนใต้ของญี่ปุ่น ภูมิภาคคันไซแห่งนี้เป็นอีกภูมิภาคที่สำคัญแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น นอกเหนือจากภูมิภาคคันโตซึ่งเป็นที่ตั้งของกรุงโตเกียวเมืองหลวง ภูมิภาคคันไซนับเป็นภูมิภาคที่ความเจริญมาช้านานเป็นที่ตั้งของเมืองหลวงของญี่ปุ่นในยุคแรก ๆ ประวัติศาสตร์คือ เมืองนะระและเมืองเคียวโตะ เมืองหลวงทั้งสองแห่งนี้เป็นศูนย์กลางการบริหารประเทศญี่ปุ่นมานับพันปี มีพระราชวังที่ประทับองค์จักรพรรดิหรือพระราชวังอิมพีเรียล ณ เมืองเคียวโตะ ก่อนที่จะย้ายเมืองหลวงไปอยู่ที่กรุงโตเกียว นอกจากจะเป็นศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นแล้ว ภูมิภาคแห่งนี้ยังเป็นที่ตั้งของเมืองอุตสาหกรรมหลายแห่ง ได้แก่ นครโอซะกะ ศูนย์กลางการค้าและอุตสาหกรรมสำคัญของประเทศเป็นเมืองใหญ่อันดับสามรองจากกรุงโตเกียวและโยะโกะฮะมะ เมืองเคียวโตะและนารา เมืองหลวงเก่าที่ยังคงอนุรักษ์โบราณสถาน โบราณวัตถุที่สำคัญและงดงามเป็นเมืองแห่งอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว รวมถึงเมืองโคเบะซึ่งเป็นเมืองท่าที่สำคัญแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและคันไซ · ดูเพิ่มเติม »
ตระกูลโทกูงาวะ
ตระกูลโทกูงาวะ เป็นตระกูลไดเมียวที่ทรงอำนาจของญี่ปุ่นในอดีต เป็นเชื้อสายของ จักรพรรดิเซวะ ผ่านราชสกุลฟุจิวะระและราชสกุลมินะโมโต..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและตระกูลโทกูงาวะ · ดูเพิ่มเติม »
ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น
ประตูซุซะกุ ประตูเมืองหลวงเฮโจวเกียว สมัยนะระ (บูรณะขึ้นมาใหม่) คลื่นยักษ์นอกฝั่งคะนะงะวะ ในชุด ทัศนียภาพ 36 มุมของภูเขาฟูจิ วาดเมื่อปี พ.ศ. 2369 โดยคะสึชิกะ โฮะกุไซ ประวัติศาสตร์ของประเทศญี่ปุ่น (ภาษาญี่ปุ่น: 日本の歴史; นิฮงโนะเระกิชิ).
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศญี่ปุ่น
ประเทศญี่ปุ่น (ชื่ออย่างเป็นทางการ) เป็นรัฐเอกราชหมู่เกาะในเอเชียตะวันออก ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกนอกฝั่งตะวันออกของแผ่นดินใหญ่เอเชีย ทางตะวันตกติดกับคาบสมุทรเกาหลีและประเทศจีน โดยมีทะเลญี่ปุ่นกั้น ส่วนทางทิศเหนือติดกับประเทศรัสเซีย มีทะเลโอค็อตสค์เป็นเส้นแบ่งแดน ตัวอักษรคันจิของชื่อญี่ปุ่นแปลว่า "ถิ่นกำเนิดของดวงอาทิตย์" จึงทำให้มักได้ชื่อว่า "ดินแดนแห่งอาทิตย์อุทัย" ประเทศญี่ปุ่นเป็นกลุ่มเกาะกรวยภูเขาไฟสลับชั้นซึ่งมีเกาะประมาณ 6,852 เกาะ เกาะใหญ่สุดคือ เกาะฮนชู ฮกไกโด คีวชู และชิโกกุ ซึ่งคิดเป็นพื้นที่แผ่นดินประมาณร้อยละ 97 ของประเทศญี่ปุ่น และมักเรียกว่าเป็นหมู่เกาะเหย้า (home islands) ประเทศแบ่งเป็น 47 จังหวัดใน 8 ภูมิภาค โดยมีฮกไกโดเป็นจังหวัดเหนือสุด และโอกินาวะเป็นจังหวัดใต้สุด ประเทศญี่ปุ่นมีประชากร 127 ล้านคน เป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับ 10 ของโลก ชาวญี่ปุ่นเป็นร้อยละ 98.5 ของประชากรทั้งหมดของประเทศญี่ปุ่น ประมาณ 9.1 ล้านคนอาศัยอยู่ในกรุงโตเกียว เมืองหลวงของประเทศ การวิจัยทางโบราณคดีระบุว่ามีมนุษย์อาศัยในญี่ปุ่นปัจจุบันครั้งแรกตั้งแต่ยุคหินเก่า การกล่าวถึงญี่ปุ่นเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกปรากฏในบันทึกของราชสำนักจีนตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 1 ญี่ปุ่นได้รับอิทธิพลจากจีนในหลายด้าน เช่นภาษา การปกครองและวัฒนธรรม แต่ขณะเดียวกันก็มีการปรับเปลี่ยนให้เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง จึงทำให้ญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมที่โดดเด่นมาจนปัจจุบัน อีกหลายศตวรรษต่อมา ญี่ปุ่นก็รับเอาเทคโนโลยีตะวันตกและนำมาพัฒนาประเทศจนกลายเป็นประเทศที่ก้าวหน้าและมีอิทธิพลมากที่สุดในเอเชียตะวันออก หลังจากแพ้สงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นก็มีการเปลี่ยนแปลงทางการปกครองโดยการใช้รัฐธรรมนูญใหม่ใน..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและประเทศญี่ปุ่น · ดูเพิ่มเติม »
ปราสาทซุมปุ
ปราสาทซุมปุ ปราสาทญี่ปุ่น ใน เมืองชิซึโอะกะ จังหวัดชิซุโอะกะ ของญี่ปุ่นซึ่งในบางครั้งก็เรียก ปราสาทฟุชู หรือ ปราสาทชิซุโอะกะ ปราสาทซุมปุถูกสร้างขึ้นเมื่อ..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและปราสาทซุมปุ · ดูเพิ่มเติม »
ปราสาทโอซากะ
ปราสาทโอซากะ เป็นปราสาทญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในเขตชูโอ นครโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น เป็นปราสาทที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น มีบทบาทในช่วงสงครามการรวมประเทศญี่ปุ่นเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 16 ในยุคอะซุชิ-โมะโมะยะม.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและปราสาทโอซากะ · ดูเพิ่มเติม »
ปราสาทเอโดะ
ปราสาทเอโดะ (江戸城, Edo Castle) เป็นปราสาทที่สำคัญแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น เพราะเคยใช้เป็นที่พักของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ เริ่มก่อสร้างในปี..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและปราสาทเอโดะ · ดูเพิ่มเติม »
นางาซากิ
มืองนางาซากิ เป็นเมืองเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดนางาซากิ บนเกาะคิวชู ประเทศญี่ปุ่น นางาซากิถูกก่อตั้งขึ้นโดยชาวโปรตุเกสในปลายศตวรรษที่ 16 ซึ่งขณะนั้นเป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆเพื่อการประมง ซึ่งทำให้นางาซากิกลายเป็นศูนย์กลางอิทธิพลของชาวโปรตุเกสและชาวยุโรป ตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ถึง 19 มีโบสถ์และศาสนสถานของศาสนาคริสต์มากมายในนางาซากิ ซึ่งศาสนสถานเหล่านี้ ได้ถูกขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลก นอกเหนือไปจากนี้ ท่าเรือในนางาซากิ ยังเคยเป็นที่ตั้งของฐานทัพเรือของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ระหว่างสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่หนึ่ง และ สงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น นามของเมืองว่า "นางาซากิ" (長崎) มีความหมายว่า "แหลมที่ทอดยาว" ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง 9 สิงหาคม..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและนางาซากิ · ดูเพิ่มเติม »
นิกโก
มืองนิกโก เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในทิวเขาในจังหวัดโทะชิงิ ประเทศญี่ปุ่น อยู่ห่างจากกรุงโตเกียวไปทางทิศเหนือประมาณ 140 กิโลเมตร เป็นเมืองท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวทั้งชาวญี่ปุ่นและชาวต่างประเทศ ในเมืองเป็นที่ตั้งของสุสานของโชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ กับโทะกุงะวะ อิเอะมิสึ ผู้เป็นหลาน และศาลเจ้าฟุตะระซังอายุกว่า 1,200 ปี และยังมีรีสอร์ทน้ำพุร้อนที่มีชื่อเสียงอีกมากมาย ทิวเขาทางตะวันตกของเมืองเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาตินิกโก เป็นที่ตั้งของน้ำตกและเส้นทางชมทิวทัศน์ที่กล่าวกันว่าสวยงามที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ในวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 เมืองนี้มีจำนวนประชากรทั้งหมด 93,568 คน เนื้อที่รวมของเมืองเท่ากับ 1,449.87 ตารางกิโลเมตร.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและนิกโก · ดูเพิ่มเติม »
โชกุน
กุน เป็นผู้ใช้อำนาจเผด็จการทหารแห่งญี่ปุ่นระหว่าง..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโชกุน · ดูเพิ่มเติม »
โมริ เทะรุโมะโตะ
โมะริ เทะรุโมะโตะ ไดเมียวแห่งโจชูคนที่ 1 โมะริ เทะรุโมะโตะ (Mori Terumoto,4 กุมภาพันธ์ 1553 - 2 มิถุนายน 1625) เป็นไดเมียวหรือเจ้าแคว้นโจชูคนแรก หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2096 หมวดหมู่:ไดเมียว.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโมริ เทะรุโมะโตะ · ดูเพิ่มเติม »
โยะโดะ โดะโนะ
นะ โยะโดะ โดะโนะ (ค.ศ. 1569 — 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1615) เป็นสตรีที่ทรงอำนาจในญี่ปุ่นยุคอะซุชิโมะโมะยะมะ ในฐานะหลานสาวของ โอดะ โนะบุนะงะ ภรรยาน้อยของโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ และเป็นผู้นำในการต่อต้านการปกครองของรัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะในช่วงแรก.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโยะโดะ โดะโนะ · ดูเพิ่มเติม »
โอดะ โนบูนางะ
อดะ โนบุนางะ เป็นไดเมียว และหนึ่งในสามผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคเซงโงกุ เป็นหนึ่งในสามผู้รวบรวมญี่ปุ่นจากความแตกแยกในยุคเซงโงก.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโอดะ โนบูนางะ · ดูเพิ่มเติม »
โอซากะ
อซากะ เป็นเมืองที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับ 2 และมีประชากรมากเป็นอันดับ 3 ของประเทศญี่ปุ่น และยังเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในสามนครเคฮันชิง ตั้งอยู่ในภาคคันไซบนเกาะฮนชู ในเขตจังหวัดโอซากะ เป็นหนึ่งในไม่กี่เมืองที่มีสถานะเป็นนครโดยข้อบัญญัติรัฐบาลญี่ปุ่น นครโอซากะมีประชากรทั้งหมดประมาณ 2.7 ล้านคน แต่ในช่วงเวลาทำงานจะเพิ่มขึ้นเป็น 3.7 ล้านคน ซึ่งเป็นรองเพียงแต่โตเกียวเท่านั้น อัตราส่วนประชากรกลางวันต่อกลางคืนเท่ากับ 141 เปอร์เซ็นต์ นครตั้งอยู่ที่ปากแม่น้ำโยะโดะ อ่าวโอซากะ และทะเลเซะโตะ โอซากะเป็นเป็นเมืองสำคัญทางประวัติศาสตร์ ทั้งการค้าและวัฒนธรรมเมืองหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น มีสมญาว่า ครัวของชาติ เพราะเป็นศูนย์กลางการค้าข้าวของญี่ปุ่นตั้งแต่สมัยเอะโดะ และปัจจุบันเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมเมืองหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโอซากะ · ดูเพิ่มเติม »
โฮโจ อุจิมะซะ
อุจิมะซะ โฮโจ อุจิมะซะ เป็นไดเมียวที่ปกครองเขตคันโตของญี่ปุ่นในยุคเซงโงะก.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโฮโจ อุจิมะซะ · ดูเพิ่มเติม »
โทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ
ทโยโตมิ ฮิเดโยชิ (2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1537 – 18 กันยายน ค.ศ. 1598) เป็นไดเมียวคนสำคัญของญี่ปุ่นในยุคอะซุชิ-โมะโมะยะมะ เนื่องจากได้สร้างวีรกรรมต่อจากโอดะ โนบุนาง.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ · ดูเพิ่มเติม »
โทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะริ
ริสิ้นชีวิตพร้อมกับนางโยะโดะเมื่อปี ค.ศ. 1615 ในเหตุการณ์ การล้อมโอซะกะ ขณะอายุได้เพียง 22 ปีส่วนบุตรชายถูกจับประหารชีวิตและบุตรสาวถูกส่งไปอยู่วัดชี หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2136 หมวดหมู่:ไดเมียว หมวดหมู่:บุคคลจากโอซะกะ หมวดหมู่:ตระกูลโทะโยะโตะม.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะริ · ดูเพิ่มเติม »
โตเกียว
ตเกียว หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่ามหานครโตเกียว (Tokyo Metropolis) หรือเรียกเอะโดะหรือเอโดะ เป็นเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น มีระบบการปกครองแบบพิเศษซึ่งรวมการปกครองในรูปแบบจังหวัดและเมืองไว้ด้วยกัน ทั้งนี้ เขตอภิมหานครโตเกียวจัดว่าเป็นเขตเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดยรวมเขตปริมณฑลแล้วมีประชากรอาศัยอยู่ราว 35,237,000 คน) เฉพาะในตัวเมืองโตเกียว 23 แขวงการปกครองพิเศษ มีประชากรในเขตเมืองประมาณ 12 ล้านคน ถือเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในโลกเมืองหนึ่ง ประชากรทั้งหมดของโตเกียวมีทั้งหมดกว่า 35 ล้านคน โตเกียวตั้งอยู่บริเวณภูมิภาคคันโตของญี่ปุ่น คำว่า "โตเกียว" หมายถึง "นครหลวงตะวันออก" ในโตเกียวยังเป็นที่ตั้งของพระราชวังหลวงของสมเด็จพระจักรพรรดิ กรุงโตเกียวเคยเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1964 และจะเป็นเจ้าภาพครั้งที่ 2 ในปี 2020 ระหว่างวันที่ 24 กรกฎาคม – 9 สิงหาคม พ.ศ. 2563.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและโตเกียว · ดูเพิ่มเติม »
ไดโจไดจิง
ง (太政大臣) หรือ อัครมหาเสนาบดี เป็นตำแหน่งสูงสุดของขุนนางฝ่ายบริหารของญี่ปุ่น เริ่มปรากฏครั้งแรกในปี พ.ศ. 1246 โดยมีเจ้าชายโอะซะกะเบะเป็นผู้ประเดิมตำแหน่ง หลังจากนั้นในยุคเฮอัง คนในตระกูลฟุจิวะระได้เป็นผู้ผูกขาดตำแหน่งไดโจไดจิงเรื่อยมา โครงสร้างการบริหาร จะแบ่งออกไปสามส่วน คือ ส่วนแรก ไดโจไดจิง หรืออัครมหาเสนาบดี เป็นผู้กุมอำนาจส่วนกลาง และประกอบด้วย ซะไดจิง (左大臣) มหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย และอุไดจิง (右大臣) มหาเสนาบดีฝ่ายขวา โดยอัครมหาเสนาบดี จะเป็นประธานของสภาอำมาตย์และหัวหน้าของบรรดาข้าราชการ โดยเฉพาะมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวา ตลอดจนสี่ขุนนางใหญ่และสามขุนนางเล็ก แต่ในสมัยเอะโดะ ซึ่งเป็นยุคที่รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะเรืองอำนาจ ตำแหน่งไดโจไดจิงเป็นตำแหน่งที่ไม่มีอำนาจแต่ก็มีการสืบตำแหน่งเรื่อยมา พอถึงรัชสมัยสมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ ใน..
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและไดโจไดจิง · ดูเพิ่มเติม »
ไดเมียว
ไดเมียว (แปลว่า มูลนาย) นั้นเป็นตำแหน่งเจ้าเมืองที่มีความสำคัญรองลงมาจากโชกุนและไดเมียวจากหลายตระกูลก็ได้เป็นโชกุนในเวลาต่อมา พวกตระกูลที่มีฐานะเป็นไดเมียวเรียกกันว่า โคตรตระกูล หมวดหมู่:ซะมุไร หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น หมวดหมู่:ไดเมียว.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและไดเมียว · ดูเพิ่มเติม »
เกาะฮนชู
นชู (สำเนียงญี่ปุ่นอ่านว่า) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของประเทศญี่ปุ่น คิดเป็นพื้นที่กว่าร้อยละ 60 ของประเทศญี่ปุ่น มีพื้นที่ 227,962.59 ตารางกิโลเมตร ใหญ่กว่าเกาะอังกฤษเล็กน้อย มีความยาวประมาณ 1,300 กิโลเมตร ความกว้างตั้งแต่ 50-250 กิโลเมตร มีชายฝั่งติดทะเลยาวกว่า 5,450 กิโลเมตรรอบเกาะGeography of the World. Dorling kindersley: London, 2003.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและเกาะฮนชู · ดูเพิ่มเติม »
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
อเชียตะวันออกเฉียงใต้, อุษาคเนย์ หรือ เอเชียอาคเนย์ เป็นอนุภูมิภาคของทวีปเอเชีย ประกอบด้วยประเทศต่าง ๆ ซึ่งทิศเหนือติดจีน ทิศตะวันตกติดอินเดีย ทิศตะวันออกติดปาปัวนิวกินี และทิศใต้ติดออสเตรเลีย ภูมิภาคดังกล่าวตั้งอยู่บนรอยต่อของแผ่นทวีปหลายแผ่นที่ยังมีการไหวสะเทือนรุนแรงและการปะทุของภูเขาไฟอยู่ต่อเนื่อง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้แบ่งได้ภาคภูมิศาสตร์ได้สองภาค ได้แก่ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่หรืออินโดจีน ประกอบด้วย กัมพูชา ลาว พม่า ไทย เวียดนาม และมาเลเซียตะวันตก และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นสมุทร ประกอบด้วยบรูไน มาเลเซียตะวันออก ติมอร์-เลสเต อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และสิงคโปร.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ · ดูเพิ่มเติม »
เคียวโตะ
ียวโตะ หรือ เกียวโต อาจหมายถึง.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและเคียวโตะ · ดูเพิ่มเติม »
1 มิถุนายน
วันที่ 1 มิถุนายน เป็นวันที่ 152 ของปี (วันที่ 153 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 213 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: โทกูงาวะ อิเอยาซุและ1 มิถุนายน · ดูเพิ่มเติม »
เปลี่ยนเส้นทางที่นี่:
Tokugawa Ieyasuมะสึไดระ โมะโตะยะซุอิเอยาสึอิเอยาสุอิเอยาสุ โตกุงาวะอิเอะยะสุอิเอะยะซุ โทะกุงะวะโชกุนอิเอะยะซุโทกุงะวะ อิเอะยะสึโทกุงาวา อิเอยะซุโทะกุงะวะ อิเอยาสุโทะกุงะวะ อิเอะยะสึโทะกุงะวะ อิเอะยะสุโทะกุงะวะ อิเอะยะซุโทะคุงะวะ อิเอะยะสุโทคุงาวะ อิเอยาสุโทคุงาวา อิเอยาสุโตกุกาวะ อิเอยาสุโตกุกาว่า อิเอยาสุโตคุงาวา
