เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
13 ความสัมพันธ์: ภาษาเซบัวโนภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อนมินดาเนาจังหวัดฮีลากังซัมบวงกาจังหวัดคามีกินจังหวัดซีลางังมีซามิสจังหวัดซีลางังเนโกรสจังหวัดโบโฮลจังหวัดเซบูซังกูเนียงปันลาลาวีกันซีคีฮอร์ (เทศบาล)ประเทศฟิลิปปินส์เขตกิตนางคาบีซายาอัน
ภาษาเซบัวโน
ษาเซบู (Cebuano; Sebwano; เซบู: Sinugboanon) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน มีผู้พูดในฟิลิปปินส์ 18 ล้านคน ชื่อในภาษาอังกฤษมาจากชื่อเกาะเซบู รวมกับปัจจัยจากภาษาสเปน -ano หมายถึง ที่เกี่ยวกับเชื้อชาต.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และภาษาเซบัวโน · ดูเพิ่มเติม »
ภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน
ูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน ในการแบ่งเขตภูมิอากาศ ภูมิอากาศลักษณะนี้ค่อนข้างพบได้น้อยบนโลก และได้รับการจัดแบ่งแทนด้วยตัวอักษร "Am" ในระบบการแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิปเปน ภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อนมีอุณหภูมิเฉลี่ยมากกว่า 18 °C ในทุก ๆ เดือน และมีฤดูฝนและฤดูแล้งเหมือนภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนา เดือนที่แห้งแล้งที่สุดในภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อนนั้นมีปริมาณหยาดน้ำฟ้าน้อยกว่า 60 มิลลิเมตร ภูมิอากาศแบบนี้นั้นดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในแต่ละช่วงของปีน้อยกว่าภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนา ภูมิอากาศลักษณะนี้มีฤดูที่แล้งที่สุดอยู้ในช่วงวันเหมายันหรือหลังจากนั้น.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน · ดูเพิ่มเติม »
มินดาเนา
มินดาเนา (Mindanao) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 2 และตั้งอยู่ทางตะวันออกสุดของประเทศฟิลิปปินส์ มีลักษณะภูมิประเทศที่มีรูปร่างคล้ายสามเหลี่ยม ชายฝั่งเว้าแหว่ง มีอ่าวขนาดใหญ่และเล็กจำนวนมาก มีเทือกเขาซึ่งมียอดเขาหลายแห่งที่มีความสูงมากกว่า 1,500 เมตร ยอดสูงสุดชื่อ อาโป สูง 2,954 เมตร มีระบบแม่น้ำหลัก 2 ระบบ คือ ระบบแม่น้ำอากูซันทางตะวันออก และระบบแม่น้ำมินดาเนาทางใต้และกลาง ผลิตผลสำคัญ ได้แก่ ข้าวโพด ข้าวเจ้า มะพร้าว ไม้ซุง กาแฟ ป่านอะบากา ศาสนาอิสลามได้เผยแผ่เข้าไปในเกาะ ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เฟอร์ดินานด์ มาเจลลัน ซึ่งเดินเรือให้แก่กษัตริย์สเปนได้เดินทางมาถึงเกาะนี้ ใน..
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และมินดาเนา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดฮีลากังซัมบวงกา
ังหวัดฮีลากังซัมบวงกา (เซบัวโน: Amihanang Zamboanga, Subanon: Utara Sembwangan, Chavacano: Provincia de Zamboanga del Norte) เป็นจังหวัดในเขตตังไวนางซัมบวงกา เกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองศูนย์กลางคือดีโปโลก มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดตีโมกซัมบวงกาและจังหวัดซัมบวงกาซีบูไกทางทิศใต้ ติดกับจังหวัดคันลูรังมีซามิสทางทิศตะวันออก และติดกับทะเลซูลูทางทิศตะวันตก ฮีลากังซัมบวงกาเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่มากที่สุดในเขตตังไวนางซัมบวงกา โดยมีพื้นที่ 7,301.00 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 26 ของประชากร.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดฮีลากังซัมบวงกา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดคามีกิน
ังหวัดคามีกิน (เซบัวโน: Lalawigan sa Camiguin) เป็นจังหวัดที่เป็นเกาะในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่ในทะเลโบโฮล อยู่ห่างจากชายฝั่งมินดาเนา 10 กิโลเมตร ตั้งอยู่ในภูมิภาคฮีลากังมินดาเนา และเคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดซีลางังมีซามิส จังหวัดคามีกิน เป็นจังหวัดที่มีพื้นที่และประชากรน้อยเป็นอันดับที่ 2 ของประเทศ รองจากจังหวัดบาตาเน.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดคามีกิน · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซีลางังมีซามิส
ังหวัดซีลางังมีซามิส (เซบัวโน: Sidlakang Misamis) เป็นจังหวัดในเขตฮีลากังมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองศูนย์กลางคือคากายันเดอโอโร ซึ่งปกครองอย่างเป็นอิสระจากตัวจังหวัด จังหวัดซีลางังมีซามิสเป็นจังหวัดริมชายฝั่งทะเล ติดกับอ่าว 2 แห่งทางทิศเหนือ ได้แก่ อ่าวมาคาฮาลาร์ และอ่าวกิงกูกพื้นที่ทางตอนกลางของจังหวัดมีแม่น้ำหลายสาย ซึ่งมีจุดเริ่มต้นจากพื้นที่สูงในจังหวัดบูคิดโนน แม่น้ำสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำคากายัน.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดซีลางังมีซามิส · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดซีลางังเนโกรส
ังหวัดซีลางังเนโกรส (เซบัวโน: Sidlakang Negros; ฮีลีไกโนน: Negros Sidlangan; Silangang Negros) หรือ โอริเอนตัลเนโกรส หรือ อีสเทิร์นเนโกรส เป็นจังหวัดในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ครอบคลุมพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะเนโกรส โดยมีจังหวัดคันลูรังเนโกรสครอบคลุมพื้นที่ส่วนที่เหลือของเกาะ จังหวัดนี้ยังรวมพื้นที่เกาะอาโป จุดดำน้ำยอดนิยมของนักท่องเที่ยว ซีลางังเนโกรสอยู่ใกล้กับจังหวัดเซบูทางทิศตะวันออก โดยมีช่องแคบตาโนนคั่น และอยู่ใกล้กับจังหวัดซีคีฮอร์ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ภาษาหลักที่ใช้พูดกันคือภาษาเซบัวโน และศาสนาหลักคือคริสต์โรมันคาทอลิก เมืองหลักและเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือดูมากูเวเต จังหวัดนี้มีประชากร 1,354,995 คน มากเป็นอันดับที่ 2 ของภูมิภาครองจากเซบู มากเป็นอันดับที่ 5 ของวิซายัส และอันดับที่ 19 ของประเท.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดซีลางังเนโกรส · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดโบโฮล
ังหวัดโบโฮล เป็นจังหวัดเกาะในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะใหญ่ และเกาะบริวารขนาดเล็กอีก 75 เกาะ เมืองหลักคือตักบีลารัน มีพื้นที่ และมีชายฝั่งทะเลยาว โบโฮลเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 10 ของฟิลิปปินส์ Retrieved 15 November 2006.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดโบโฮล · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดเซบู
ังหวัดเซบู (เซบัวโน: Lalawigan sa Sugbu; Lalawigan ng Cebu) เป็นจังหวัดในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะหลักและเกาะบริวารอีก 167 เกาะ เมืองหลักคือ เซบูซิตี ซึ่งเป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของฟิลิปปินส์ จังหวัดนี้มีท่าอากาศยานนานาชาติมักตัน–เซบู ตั้งอยู่บนเกาะมักตัน เป็นท่าอากาศยานที่มีผู้โดยสารมาเป็นอันดับที่ 4 ของประเทศ จังหวัดเซบูเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีการพัฒนาดีที่สุดของประเทศ และเมืองหลักอย่างเซบูซิตี ก็เป็นศูนย์กลางด้านพาณิชยกรรม การค้า การศึกษา และอุตสาหกรรมของเกาะวิซายัส นอกจากนี้ยังโดดเด่นในด้านการขนส่งทางทะเล การผลิตเฟอร์นิเจอร์ และการท่องเที่ยว.
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และจังหวัดเซบู · ดูเพิ่มเติม »
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน (Sangguniang Panlalawigan; Provincial Council) หรือ โปรวินเชียลบอร์ด เป็นคำภาษาฟิลิปีโนที่ใช้เรียกแทนสภานิติบัญญัติประจำจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์ อำนาจหน้าที่ของสภานิติบัญญัตินี้ ถูกกำหนดโดย ประมวลรัฐบาลท้องถิ่น ตั้งแต..
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และซังกูเนียงปันลาลาวีกัน · ดูเพิ่มเติม »
ซีคีฮอร์ (เทศบาล)
ซีคีฮอร์ เป็นนครศูนย์กลางประจำจังหวัดซีคีฮอร์ ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี..
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และซีคีฮอร์ (เทศบาล) · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และประเทศฟิลิปปินส์ · ดูเพิ่มเติม »
เขตกิตนางคาบีซายาอัน
ตกิตนางคาบีซายาอัน (เซบัวโน: Tunga-tungang Kabisay-an; Gitnang Kabisayaan) หรือ เขตที่ 7 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วย 4 จังหวัด (จังหวัดโบโฮล, จังหวัดเซบู, จังหวัดซีลางังเนโกรส และจังหวัดซีคีฮอร์) และ 3 นครที่มีประชากรสูง (เซบูซิตี, ลาปู-ลาปู และมันดาอูเว) เกาะที่สำคัญได้แก่ เซบู, โบฮอล, ซีคีฮอร์ และเนโกรส ศูนย์กลางของเขตนี้คือ เซบูซิตี เขตนี้มีเนื้อที่ประมาณ 15,895.66 ตารางกิโลเมตร และมีประชากร 7,396,898 คน ถือว่าเป็นเขตที่มีประชากรมากสุดอันดับที่ 2 ของหมู่เกาะวิซายัส ในวันที่ 29 พฤษภาคม..
ใหม่!!: จังหวัดซีคีฮอร์และเขตกิตนางคาบีซายาอัน · ดูเพิ่มเติม »
