สารบัญ
13 ความสัมพันธ์: ฟังก์ร็อกพังก์ร็อกกลองชุดกีตาร์ไฟฟ้ากีตาร์เบสออลเทอร์นาทิฟแดนซ์อินดี้ร็อกดรัมแมชชีนดิสโก้ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์โพสต์พังก์โนเวฟเครื่องสังเคราะห์เสียง
- ประเภทของพังก์
ฟังก์ร็อก
ฟังก์ร็อก (funk rock) เป็นแนวเพลงชนิดหนึ่งที่รวมองค์ประกอบของเพลงฟังก์และร็อกเข้าด้วยกัน เพลงในช่วงแรก ๆ เกิดขึ้นราวปลายทศวรรษ 1960 ถึงช่วงกลางทศวรรษ 1970 มีศิลปินอย่าง จิมี เฮนดริกซ์ เอกซ์พีเรียนซ์ (2 อัลบั้มหลัง), เอริกเบอร์ดอนแอนด์วอร์,ฟังก์คาเดลิก, เบตตี เดวิส และมาเธอร์สไฟเนสต.
พังก์ร็อก
ังก์ร็อก เป็นดนตรีร็อกประเภทหนึ่ง (โดยมากมักเรียกสั้นๆว่า พังก์) มีการเคลื่อนไหวและเป็นที่รู้จักในช่วงกลางทศวรรษที่ 1970 พังก์ร็อกได้พัฒนาระหว่างปี 1974 และ 1977 ในสหรัฐอเมริกา,สหราชอาณาจักร และ ออสเตรเลีย โดยมีวงอย่าง เดอะราโมนส์, เซ็กซ์พิสทอลส์ และ เดอะแคลช ที่เป็นที่รู้จักในฐานะแนวหน้าของดนตรีประเภทนี้ ลักษณะดนตรีแบบ พังก์ร็อกมีลักษณะท่วงทำนองที่รุนแรง หยาบกระด้าง ด้วยความขาดทักษะของการเล่นดนตรี ส่วนการร้องก็จะเป็น "ตะโกน"หรือ "บ่น" และแฝงนัยยะของ "การต่อต้าน " และการยกย่อง "ความเป็นเลิศ" เครื่องดนตรีจะประกอบด้วย กีตาร์ไฟฟ้า 1 หรือ 2 ตัว,เบสไฟฟ้าและชุดกลอง มักมีการเล่นแบบ 2 คอร์ด เพลงพังก์มักมีความยาวระหว่าง 2 ถึง 2 นาทีครึ่ง มีบางเพลงมีความยาวน้อยกว่า 1 นาทีก็มี เพลงพังก์ในช่วงแรกรับอิทธิพลจากร็อกแอนด์โรลคือมีท่อนประสานเสียง พังก์ร็อกกลายเป็นกระแสนิยมหลักในสหราชอาณาจักรตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1970 แต่ความโด่งดังในที่อื่นมีในจำกัด จนกระทั่งทศวรรษที่ 80 พังก์ร็อกได้เป็นที่รู้จักในกลุ่มเล็กๆ ทั่วทุกมุมโลก ส่วนมากจะถูกปฏิเสธจากดนตรีกระแสหลัก ในช่วงปลายยุคทศวรรษที่ 1970 ดนตรีพังก์ร็อกได้แตกแยกแขนง ไปหลากหลายทิศทาง เช่นเพลงแนว นิวเวฟ, โพสต์พังก์ โดยหลายวงได้ทำการทดลองแนวดนตรีไปในทิศทางอื่น เช่นแนวฮาร์ดคอร์พังก์ และ ออย! และ อะนาร์โค-พังก์ เป็นต้น และพังก์ร็อกยุคใหม่ได้พัฒนาไปอีกขึ้น โดยเพลงแนวออลเทอร์นาทิฟร็อกได้รับความนิยมเหมือนตอนที่ได้พังก์ร็อกรับความนิยมในช่วงแรก.
กลองชุด
กลองชุด ประกอบด้วย (1) Bass drum (2) Floor tom (3) Snare (4) Toms (5) Hi-hat (6) Crash cymbal และ Ride cymbal กลองชุด เป็นเครื่องดนตรีประเภทตีกระทบ ประกอบด้วยตัวกลองและฉาบจำนวนหลายใบ และใช้"ไม้กลอง"เพื่อตีควบคุมจังหวะ กลองชุดเป็นเครื่องดนตรีที่มีเสียงหนักแน่น สามารถเพิ่มพลังให้กับบทเพลงได้หลากหลายแนว เช่น ร็อก, บลูส์, ป็อป, ฟังก์, ดิสโก้ และ แจ๊ส เป็นต้น กลองชุดเป็นหนึ่งในเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลก.
กีตาร์ไฟฟ้า
กีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์ไฟฟ้า (Electric Guitar) คือ กีตาร์ ที่มีการติดตั้งอุปกรณ์ที่มักเรียกว่า Pick Up ทำหน้าที่แปลงเสียงที่เกิดจากสั่นของสายกีตาร์ให้กลายเป็นสัญญาณอิเล็คทรอนิคส์ ส่งผ่านสายสัญญาณ (Cable) ไปยังเครื่องขยายสัญญาณ (แอมปลิฟายเออร์)และออกสู่ลำโพงในที่สุด กีตาร์ไฟฟ้ามีความแตกต่างจากกีต้าร์โปร่ง (Acoustic Guitar) และ กีต้าร์โปร่งไฟฟ้า (Acoustic Electric Guitar) ตรงที่ลำตัวของกีตาร์ไฟฟ้าโดยส่วนมากจะไม่มีโพรงเสียง หรืออาจเรียกว่า "ลำตัวตัน" (Solid Body) อย่างไรก็ดี กีตาร์ไฟฟ้าอาจหมายรวมถึง กีตาร์ที่มีโพรงเสียงบางประเภทที่มีการติดตั้ง Pick Up (Hollow Body Guitar)ซึ่งนิยมใช้เล่นในแนวดนตรีประเภทแจ๊ส หรือ บลูส์ ปัจจุบันนิยมนำสัญญาณเสียงที่ได้จากกีตาร์ไฟฟ้ามาดัดแปลงผ่านอุปกรณ์ดัดแปลงสัญญาณ (Guitar Effect) ก่อนเข้าสู่เครื่องขยายสัญญาณกีตาร์ เพื่อให้ได้ลักษณะเสียงที่มีความแตกต่างหลากหลายมากขึ้นจากกีตาร์ตัวเดียว กีตาร์ไฟฟ้าเป็นที่นิยมแพร่หลายทั่วโลก และใช้เล่นกันในแทบทุกประเภทดนตรี เนื่องจากความสะดวกในการใช้งานและการปรับแต่งเสียง กีตาร์ไฟฟ้าผลิตออกมาในหลายระดับคุณภาพและราคา บริษัทที่ผลิตกีตาร์ไฟฟ้ามีหลายบริษัทอาทิเช่น gibson fender prs framus B.C Rich guitars ESP Ibanez Ernie Ball - Musicman Rickenbacker Schecter Washburn YAMAHA Epiphone เป็นต้น หมวดหมู่:กีตาร์ หมวดหมู่:เครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ หมวดหมู่:สิ่งประดิษฐ์ของสหรัฐอเมริกา.
กีตาร์เบส
ป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย ในทางสากลสามารถเรียกได้ทั้ง electric bass (เบสไฟฟ้า), electric bass guitar (กีตาร์เบสไฟฟ้า) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า bass (เบส) ลักษณะของเบสมีขนาดใหญ่กว่ากีตาร์ มีโครงสร้างของคอที่ใหญ่และยาวกว่า มีย่านความถี่เสียงต่ำ มีหน้าที่โดยหลัก ๆ ในการให้จังหวะ คือคุมจังหวะตาม rhythm, line, pattern และ groove ของดนตรี ในขณะเดียวกันก็สามารถขยายระดับความสามารถการเล่นให้สูงขึ้นตามแนวเพลงและการประยุกต์ใช้ต่าง ๆ เช่น เทคนิคการ Slap หรือการตบเบส (รวมไปถึงเทคนิคอื่นที่ใช้ร่วมกันกับการ Slap) ในดนตรี Funk, Jazz และอีกหลายแนว การ Tapping การเดิน Improvising การเล่น Harmonics การเล่น Picking เป็นต้น เบสไฟฟ้าจัดว่าเป็นเครื่องดนตรีที่ถือกำเนิดหลังเครื่องดนตรีอื่น ๆ ในประเภทวงสตริงคือสร้างขึ้นหลัง กีตาร์ กลอง คีย์บอร์ดหรือซินธิไซเซอร์ (รายละเอียดจะมีในหัวข้อประวัติ) เครื่องดนตรีประเภทเบสที่ใช้กันในวงดนตรีและแนวต่าง ๆ ก็จะมี เบสไฟฟ้า เบสโปร่งไฟฟ้า fretless bass (เบสไม่มีเฟรต) และ double bass, upright bass บ้างทีก็เรียกกันว่า acoustic bass แต่ก็มีภาษาพูดเรียกกันติดปากสำหรับนักดนตรีบางคนว่า เบสใหญ่ เบสไฟฟ้าที่ใช้โดยทั่วไปจะมี 4 สาย 5 สาย และ 6 สาย ส่วนสายที่มากไปกว่านี้ก็มีเนื่องจากนักดนตรีบางคนอาจจะออกแบบเพื่อประยุกต์ใช้ทางการเล่นเฉพาะตัว เบส 4 สายการตั้งสายตามมาตรฐานคือ E-A-D-G (เรียงจากต่ำ-สูง) เบส 5 สายคือ B-E-A-D-G ส่วน 6 สายคือ B-E-A-D-G-C แต่อย่างไรก็ตามเบสก็ได้ถูกขยายขอบเขตออกไปตามแนวคิดและการประยุกต์ใช้ของมือเบสต่าง ๆ จำนวนสายก็อาจจะมีอื่น ๆ อีก เช่น 3 สาย, 7 สาย, 8 สาย, 9 สาย เป็นต้น.
ออลเทอร์นาทิฟแดนซ์
ออลเทอร์นาทิฟแดนซ์ (alternative dance) เป็นแนวเพลงประเภทหนึ่งที่รวมองค์ประกอบของดนตรีออลเทอร์นาทิฟร็อก โดยจะรวมดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์อย่างเทคโนและดนตรีเฮาส์ไว้ด้วย ออลเทอร์นาทิฟแดนซ์ได้รับอิทธิพลจากศิลปินแนวออลเทอร์นาทิฟร็อกในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 อย่างนิวออร์เดอร.
ดู แดนซ์พังก์และออลเทอร์นาทิฟแดนซ์
อินดี้ร็อก
อินดี้ร็อก (Indie rock) เป็นแนวเพลงย่อยของร็อก ที่เกิดขึ้นในสหราชอาณาจักร และในสหรัฐอเมริกาในคริสต์ทศวรรษ 1980 เป็นคำที่อธิบายถึงการผลิตและการเผยแพร่โดยค่ายเพลงใต้ดินอิสระ เช่นเดียวกับเป็นลักษณะแนวเพลงที่แรกทีมีลักษณะความหมายการผลิตเช่นนี้http://www.allmusic.com/explore/style/indie-rock-d2687 เหตุผลที่ยังคงต้องอยู่กับค่ายอิสระเพื่อต่อต้านระบบทุนของค่ายเพลงใหญ่ ซึ่งค่ายใหญ่เหล่านี้มักจะผูกขาดการทำงานทั้งหมด ตั้งแต่การแต่งเพลง จนทุกขั้นตอน และความจงรักภักดีต่อระบบ DIY นี้เอง ก็ทำให้กิจการของค่ายอิสระเติบโตขึ้นได้ แนวเพลงอินดี้ร็อกมีอิสระในการค้นหาแนวเพลงใหม่ อารมณ์และสาระเนื้อเพลงที่ไม่ปรากฏทั่วไปกับกลุ่มผู้ฟังกระแสหลัก ที่ไม่คำนึงถึงความชอบของผู้ฟังมากนัก และยังเป็นต้นแบบของเพลงใต้ดินอเมริกันและเพลงออลเทอร์นาทิฟร็อก ในคริสต์ทศวรรษ 1980 ซึ่งแนวเพลงอินดี้ร็อกก็ต่างจากออลเทอร์นาทิฟร็อกในช่วงเวลาต่อมาที่วงอย่างเนอร์วาน่า ก้าวเข้าสู่กระแสหลัก ในยุคคริสต์ทศวรรษ 1990 แนวเพลงอินดี้ร็อกพัฒนาแนวทางและมีความใกล้ชิดกับแนวเพลงอย่าง อินดี้ป็อป, ดรีมป็อป, นอยส์-ป็อป, โล-ไฟ, แมธร็อก, โพสต์-ร็อก, สเปซร็อก และอีโม ที่ยังคงก้าวอยู่ในกระแสเพลงใต้ดินเป็นพิเศษ.
ดรัมแมชชีน
รัมแมชชีน Yamaha RY30 ดรัมแมชชีน (Drum machine) เป็นเครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ที่จำรองเสียงกลอง ฉาบ เครื่องเคาะจังหวะอื่นๆ และเบสไลน์ ดรัมแมชชีนมักมีความเกี่ยวข้องกับดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ เช่น ดนตรีเฮาส์ แต่ยังรวมถึงแนวเพลงอื่นๆ อีกมากมาย ยังถูกใช้แทนมือกลองที่ไม่ว่างหรือการลดค่าใช้จ่ายในการจ้างมือกลองที่มีค่าจ้างแพง นอกจากนี้ดรัมแมชชีนในปัจจุบันมีเสียงหลายรูปแบบที่ไม่ซ้ำกัน และช่วยให้ผู้ใช้แต่งจังหวะและการเขียนที่ไม่ซ้ำกันด้วย ที่ใช้งานไม่ยากและง่ายเหมือนคนตีกลองของจริง ในปัจจุบันดรัมแมชชีนยังเป็นซีเควนเซอร์ในรูปแบบแซมเพิล (rompler) หรือ ซินธิไซเซอร์ที่สังเคราะห์เสียงกลองจากกลอง.
ดิสโก้
ก้ (Disco) เป็นแนวเพลงประเภทหนึ่ง สาขาย่อยของดนตรีแดนซ์ซึ่งเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา ที่ผสมผสานแนวฟังก์กับโซลเข้าด้วยกัน ดิสโก้ได้รับความนิยมอย่างมากในช่วยยุคคริสต์ทศวรรษที่ 1970 ตอนกลางถึงปลาย ศิลปินแนวดิสโก้ที่ได้รับความนิยมในยุคนั้น เช่น ดอนนา ซัมเมอร์, เดอะแจ็กสันไฟฟ์, แบร์รี ไวต์, บีจีส์, บอนนี เอ็ม.
ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์
fix-attempted.
ดู แดนซ์พังก์และดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์
โพสต์พังก์
ต์พังก์ (post-punk) เป็นแนวพังก์ร็อกที่เกิดขึ้นปลายทศวรรษที่ 70 เกิดขึ้นหลังพังค์ร็อกได้รับความนิยมในทศวรรษที่ 70 มีการหยิบซาวนด์มาทดลองมากกว่า อย่างเช่น ซาวนด์ของอิเล็กทรอนิกส์ เร้กเก้ แอฟริกันบีต แจ๊ส โฟล์ค เข้าไปใช้ โพสต์พังก์ได้รับความนิยมมากเมื่อประมาณปี 1977-1984 อย่าง ทอล์คกิ้ง เฮด เป็นต้น วงโพสต์พังก์รุ่นใหม่ เช่น เดอะ ฟิวเจอร์เฮดส์, ฟรานซ์ เฟอร์ดินานด์, เดอะ สโตรคส์ เป็นต้น.
โนเวฟ
โนเวฟ (No Wave) เป็นแนวเพลงที่มีช่วงอายุสั้น ๆ ได้รับอิทธิพลมาจากอาร์ตมิวสิก และยุคศิลปะที่รุ่งเรืองในช่วงสั้น ๆ ในนิวยอร์ก ในช่วงปลายทศวรรษที่ 70 และต้นยุคทศวรรษที่ 80 ควรคู่ไปกับแนวย่อยของวัฒนธรรมพังค์ร็อก คำว่าโนเวฟ เป็นคำถากถางที่ปฏิเสธ การได้รับความนิยมของนิวเวฟ ดังนั้นคำว่าโนเวฟ จึงไม่ได้เจาะจงเฉพาะถึงแนวเพลงเท่านั้น มีหลาย ๆ อย่างที่ โนเวฟนั้นมีความหมายที่ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับแนวดนตรี มีหลาย ๆ วง ที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิงอย่าง ฟังค์, แจ๊ส, พังค์ร็อก, อวองต์การ์ด และแนวเพลงทดลอง ที่กล่าวมานั้นก็มีความหมายร่วมของดนตรีแนวโนเวฟ อย่างเช่น ทำนองเพลงที่กัดกร่อน, การเคลื่อนของจังหวะที่ซ้ำ ๆ และ มีแนวโน้มว่าจะเน้นที่ texture ของดนตรีมากกว่าเมโลดี้ ส่วนเนื้อเพลงนั้นจะไปในทางปฏิวัติ และ การเผชิญหน้าต่อสิ่งหนึ่ง หมวดหมู่:แนวดนตรี.
เครื่องสังเคราะห์เสียง
Synthesizer เครื่องสังเคราะห์เสียง หรือ ซินธิไซเซอร์ (synthesizer) คือ เครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ออกแบบมาเพื่อสร้างเสียงจำลองโดยใช้เทคนิคต่างๆ เช่น การเพิ่มเสียง, การ ลดเสียง, การใช้คลื่นเสียงกล้ำคลื่นวิทยุโดยเปลี่ยนความถี่คลื่น (Frequency Modulate; FM), การสังเคราะห์ เสียงกายภาพ, การทำให้คลื่นเสียงผิดเพี้ยนรูปร่างไป ซินธิไซเซอร์สร้างเสียงผ่านการปรับเปลี่ยนโดยตรงของกระแสไฟฟ้าซึ่งถูกใช้ในซินธิไซเซอร์แบบอนาล็อก, การปรับเปลี่ยนทางคณิตศาสตร์ของค่าตัวแปรที่พอใจ โดยใช้คอมพิวเตอร์ซึ่งใช้ใน ซินธิไซเซอร์แบบที่เป็นโปรแกรมสำเร็จรูป หรือจากการรวมทั้งสองวิธีเข้าด้วยกัน ในขั้นตอนสุดท้ายของซินธิไซเซอร์กระแสไฟฟ้าจะถูกใช้เพื่อสร้างการสั่นให้กับแผ่นที่ใช้สั่นของ ลำโพง หรือ หูโทรศัพท์ เป็นต้น เสียงซินธิไซเซอร์นี้ถูกจำลองไว้จากการอัดเสียงธรรมชาติ เมื่อพลังงานทางกลของคลื่นเสียงถูกแปลงไปเป็นสัญญาณ และที่สุดจะถูกเปลี่ยนกลับไปเป็นพลังงานทางกลจากการเล่นเทปที่อัดไว้ผ่านการสุ่ม ส่วนสำคัญที่ขาดหายไปของเสียงซึ่งเป็นลักษณะพิเศษของซินธิไซเซอร์ ซินธิไซเซอร์เสียงพูด ยังถูกใช้ใน กรรมวิธีสร้างเสียงพูด อิเล็กทรอนิกส์ มักจะใช้ใน โวโคดเดอร์ (Vocoders) หรือการสร้างเสียงพูดนั่นเอง.
ดู แดนซ์พังก์และเครื่องสังเคราะห์เสียง
ดูเพิ่มเติม
ประเภทของพังก์
- นอยส์ร็อก
- นิวเวฟ
- ป็อปพังก์
- ม็อดริไววัล
- วิชวลเค
- สกาพังก์
- ฮาร์ดคอร์พังก์
- เกรโบ
- แกลมพังก์
- แดนซ์พังก์
- โพรโตพังก์
- โพสต์พังก์
- โพสต์ฮาร์ดคอร์
หรือที่รู้จักกันในชื่อ Dance-punkแดนซ์-พังก์