สารบัญ
31 ความสัมพันธ์: พ.ศ. 2439พ.ศ. 2462พ.ศ. 2507พ.ศ. 2528พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปนพระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกสพระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกสพระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกสการ์โลตา โคอากีนาแห่งสเปน สมเด็จพระราชินีแห่งโปรตุเกสราชวงศ์บูร์บงราชวงศ์นัสเซา-ไวล์บูร์กรายพระนามเจ้าผู้ครองราชรัฐลักเซมเบิร์กสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกสประเทศลักเซมเบิร์กประเทศไทยแกรนด์ดยุกวิลเลมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์กแกรนด์ดยุกอดอล์ฟแห่งลักเซมเบิร์กแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์กแกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์กเจ้าชายชาลส์แห่งลักเซมเบิร์กเจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มาเจ้าหญิงมารี กาบรีแยลแห่งลักเซมเบิร์กเจ้าหญิงมารี แอดิเลดแห่งลักเซมเบิร์กเจ้าหญิงอาลิกซ์ เจ้าหญิงแห่งลีญเจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์กเจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งโฮเฮนเบิร์กเครื่องขัตติยราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติคุณรุ่งเรืองยิ่งมหาจักรีบรมราชวงศ์12 พฤศจิกายน14 มกราคม23 มกราคม9 กรกฎาคม
- คริสต์ศาสนิกชนนิกายโรมันคาทอลิกชาวลักเซมเบิร์ก
- เจ้าหญิงลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก
พ.ศ. 2439
ทธศักราช 2439 ตรงกับปีคริสต์ศักราช 1896 เป็นปีอธิกสุรทินที่วันแรกเป็นวันพุธ ตามปฏิทินเกรกอเรียน.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพ.ศ. 2439
พ.ศ. 2462
ทธศักราช 2462 ตรงกับปีคริสต์ศักราช 1919 เป็นปีปกติสุรทินที่วันแรกเป็นวันพุธ ตามปฏิทินเกรกอเรียน.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพ.ศ. 2462
พ.ศ. 2507
ทธศักราช 2507 ตรงกับปีคริสต์ศักราช 1964 เป็นปีอธิกสุรทินที่วันแรกเป็นวันพุธตามปฏิทินเกรกอเรียน.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพ.ศ. 2507
พ.ศ. 2528
ทธศักราช 2528 ตรงกับปีคริสต์ศักราช 1985 เป็นปีปกติสุรทินที่วันแรกเป็นวันอังคารตามปฏิทินเกรกอเรียน.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพ.ศ. 2528
พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน
ระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน (Carlos IV de España) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 11 แห่งราชอาณาจักรสเปน ตั้งแต่ 14 ธันวาคม ค.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน
พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส
มเด็จพระเจ้ามิเกลที่ 1 แห่งโปรตุเกส (ภาษาอังกฤษ: Michael I; 26 ตุลาคม พ.ศ. 2345 ในลิสบอน - 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2409 ในชลูส์ คาร์ลส์โฮเฮ, บาวาเรีย) ทรงได้รับพระราชสมัญญาว่า "ผู้สมบูรณาญาสิทธิ์" (the Absolutist; ภาษาโปรตุเกส:o Absolutista) หรือ "ผู้อนุรักษนิยม" (the Traditionalist; ภาษาโปรตุเกส:o Tradicionalista) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโปรตุเกสระหว่างปี..
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส
พระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส
ระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส (Dom João VI de Portugal, ออกเสียง) มีพระนามเต็มว่า ฌูเอา มารีอา ฌูเซ ฟรังซิชกู ชาวีเอร์ ดึ เปาลา ลูอิช อังตอนีอู ดูมิงกุช ราฟาเอล ดึ บรากังซา (João Maria José Francisco Xavier de Paula Luís António Domingos Rafael de Bragança; 13 พฤษภาคม พ.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส
พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส
ระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส (ภาษาโปรตุเกส: Pedro Clemente Francisco José António de Bragança เปดรู คลีเมนที ฟรันซิสกู โจเซ อันโตเนียว ดือ บรากันซา, ประสูติ 5 กรกฎาคม พ.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและพระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส
การ์โลตา โคอากีนาแห่งสเปน สมเด็จพระราชินีแห่งโปรตุเกส
้าหญิงการ์โลตา โคอากีนาแห่งสเปน (Doña Carlota Joaquina; 25 เมษายน พ.ศ. 2318 - 7 มกราคม พ.ศ. 2373) ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งสเปนเมื่อครั้งประสูติและหลังจากนั้นทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งโปรตุเกส เป็นพระราชธิดาองค์โตในพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปนกับเจ้าหญิงมาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา และพระนางเป็นพระมเหสีในพระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและการ์โลตา โคอากีนาแห่งสเปน สมเด็จพระราชินีแห่งโปรตุเกส
ราชวงศ์บูร์บง
ราชวงศ์บูร์บง (ฝรั่งเศส: Maison de Bourbon; สเปน: Casa de Borbón; อังกฤษ: House of Bourbon) เป็นหนึ่งในราชวงศ์ที่สำคัญที่สุดในทวีปยุโรป ซึ่งได้ปกครองประเทศฝรั่งเศสในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เป็นต้นมา และเมื่อถึงคริสต์ศตวรรษที่ 18 สมาชิกในราชวงศ์บูร์บงก็ได้ปกครองประเทศสเปน เมืองเนเปิลส์ เกาะซิซิลี และเมืองปาร์มาในประเทศอิตาลีด้วย ในปัจจุบันประเทศที่ยังคงมีสมาชิกในราชวงศ์บูร์บงปกครองอยู่คือราชอาณาจักรสเปนและราชรัฐลักเซมเบิร์ก กษัตริย์แห่งราชวงศ์บูร์บงเริ่มการปกครองครั้งแรกในปี พ.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและราชวงศ์บูร์บง
ราชวงศ์นัสเซา-ไวล์บูร์ก
ตระกูลนัสเซา-ไวล์บวร์ก (House of Nassau-Weilburg) ก่อตั้งขึ้นโดยจอห์นที่ 1 เคานท์แห่งนัสเซา-ไวล์บวร์กในปี ค.ศ. 1344 ที่ปกครองนาซอที่ในปัจจุบันเป็นรัฐในเยอรมนี นาซอรุ่งเรืองระหว่าง ค.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและราชวงศ์นัสเซา-ไวล์บูร์ก
รายพระนามเจ้าผู้ครองราชรัฐลักเซมเบิร์ก
ประเทศลักเซมเบิร์กปกครองโดยเจ้าผู้ครองราชรัฐซึ่งมีฐานันดรศักดิ์เป็นเคานต์ ดยุก และแกรนด์ดยุก ตามลำดับ ในอดีตเป็นรัฐนี้ส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรเยอรมนีและจากนั้นเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ จนกระทั่งได้ปกครองตนเองในปี พ.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและรายพระนามเจ้าผู้ครองราชรัฐลักเซมเบิร์ก
สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกส
มเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกส (17 ธันวาคม พ.ศ. 2277 - 20 มีนาคม พ.ศ. 2359,พระนามเต็ม: มารีอา ฟรานซิสกา อิซาเบล โจเซฟา แอนโทเนีย เจอร์ทรูด ริตา ฮวนนา) ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและแอลการ์ฟ ตั้งแต..
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกส
ประเทศลักเซมเบิร์ก
ลักเซมเบิร์ก (Luxembourg; ลักเซมเบิร์ก: Lëtzebuerg; Luxembourg; Luxemburg) หรือชื่อทางการคือ ราชรัฐลักเซมเบิร์ก (Grand Duchy of Luxembourg; ลักเซมเบิร์ก: Groussherzogtum Lëtzebuerg; Grand-Duché de Luxembourg; Großherzogtum Luxemburg) เป็นนครรัฐที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปยุโรป มีพรมแดนด้านตะวันออกติดกับประเทศเยอรมนี ด้านใต้ติดกับฝรั่งเศส และด้านตะวันตกติดกับเบลเยียม.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและประเทศลักเซมเบิร์ก
ประเทศไทย
ประเทศไทย มีชื่ออย่างเป็นทางราชการว่า ราชอาณาจักรไทย เป็นรัฐชาติอันตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เดิมมีชื่อว่า "สยาม" รัฐบาลประกาศเปลี่ยนชื่อเป็นประเทศไทยอย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี 2482 ประเทศไทยมีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 50 ของโลก มีเนื้อที่ 513,115 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 20 ของโลก คือ ประมาณ 66 ล้านคน กรุงเทพมหานครเป็นศูนย์กลางการบริหารราชการแผ่นดินและนครใหญ่สุดของประเทศ และการปกครองส่วนภูมิภาค จัดระเบียบเป็น 76 จังหวัด แม้จะมีการสถาปนาระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญและประชาธิปไตยระบบรัฐสภาในปี 2475 แต่กองทัพยังมีบทบาทในการเมืองไทยสูง ล่าสุด เกิดรัฐประหารเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 และมีการปกครองแบบเผด็จการทหารนับแต่นั้น พบหลักฐานการอยู่อาศัยอย่างต่อเนื่องในอาณาเขตประเทศไทยปัจจุบันตั้งแต่ 20,000 ปีก่อนคริสตกาล ชาวไทเริ่มอพยพเข้าสู่บริเวณนี้ในคริสต์ศตวรรษที่ 11 แล้วเข้ามาตั้งแว่นแคว้นต่าง ๆ ที่สำคัญได้แก่ อาณาจักรสุโขทัย อาณาจักรล้านนาและอาณาจักรอยุธยา นักประวัติศาสตร์มักถือว่าอาณาจักรสุโขทัยเป็นจุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์ไทย ต่อมาอาณาจักรอยุธยาค่อย ๆ เรืองอำนาจมากขึ้นจนเป็นมหาอำนาจในภูมิภาคในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 14 การติดต่อกับชาติตะวันตกเริ่มด้วยผู้แทนทางทูตชาวโปรตุเกสในปี 2054 อาณาจักรรุ่งเรืองอย่างมากในรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (ครองราชย์ปี 2199–2231) แต่หลังจากนั้นค่อย ๆ เสื่อมอำนาจโดยมีสาเหตุส่วนหนึ่งจากการผลัดแผ่นดินที่มีการนองเลือดหลายรัชกาล จนสุดท้ายกรุงศรีอยุธยาถูกทำลายสิ้นเชิงในปี 2310 สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงรวบรวมแผ่นดินที่แตกออกเป็นก๊กต่าง ๆ และสถาปนาอาณาจักรธนบุรีที่มีอายุ 15 ปี ความวุ่นวายในช่วงปลายอาณาจักรนำไปสู่การสำเร็จโทษพระองค์โดยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ปฐมราชวงศ์จักรีแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ประเทศเผชิญภัยคุกคามจากชาติใกล้เคียง แต่หลังรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นต้นมา ชาติตะวันตกเริ่มมีอิทธิพลในภูมิภาคเป็นอย่างมาก นำไปสู่การเข้าเป็นภาคีแห่งสนธิสัญญาไม่เป็นธรรมหลายฉบับ กระนั้น สยามไม่ตกเป็นอาณานิคมของตะวันตกชาติใด มีการปรับให้สยามทันสมัยและรวมอำนาจปกครองในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ครองราชย์ปี 2411–53) สยามเข้าร่วมกับฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี 2460; ในปี 2475 เกิดการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครองสู่ระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญโดยไม่เสียเลือดเนื้อ คณะราษฎรมีบทบาทนำทางการเมือง และในพุทธทศวรรษ 2480 นายกรัฐมนตรี จอมพล แปลก พิบูลสงคราม ดำเนินนโยบายชาตินิยมเข้มข้น ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ไทยเข้ากับฝ่ายอักษะ แต่ฝ่ายสัมพันธมิตรส่วนใหญ่ไม่ยอมรับการประกาศสงคราม ในช่วงสงครามเย็น ประเทศไทยเป็นพันธมิตรกับสหรัฐซึ่งสนับสนุนรัฐบาลทหารมาก รัฐประหารที่มีจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์เป็นหัวหน้าคณะในปี 2500 ทำให้คณะราษฎรหมดอำนาจ รัฐบาลฟื้นฟูพระราชอำนาจและมีมาตรการต่อต้านคอมมิวนิสต์ในภูมิภาค ผลของเหตุการณ์ 14 ตุลา 2516 ทำให้เกิดประชาธิปไตยระบบรัฐสภาช่วงสั้น ๆ ประเทศไทยมีนายกรัฐมนตรีจากการเลือกตั้งครั้งแรกในปี 2531 หลังพุทธทศวรรษ 2540 มีวิกฤตการเมืองระหว่างฝ่ายที่สนับสนุนและต่อต้านอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตรมาจนปัจจุบัน รวมทั้งเกิดรัฐประหารสองครั้ง โดยครั้งล่าสุดเกิดในปี 2557 รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันเป็นฉบับที่ 20 ประกาศใช้เมื่อวันที่ 6 เมษายน 2560 หลังมีการลงประชามติรับร่างเมื่อหนึ่งปีก่อน ประเทศไทยเป็นสมาชิกสหประชาชาติ เอเปก อีกทั้งเป็นร่วมผู้ก่อตั้งอาเซียน ประเทศไทยเป็นพันธมิตรของสหรัฐตั้งแต่สนธิสัญญาซีโต้ในปี 2497 ถือเป็นประเทศอำนาจนำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และประเทศอำนาจปานกลางในเวทีโลก ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลาง-สูงและประเทศอุตสาหกรรมใหม่ มีรายได้หลักจากภาคอุตสาหกรรมและบริการ การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจทำให้มีการอพยพเข้าสู่เมืองในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ตามประมาณการในปี 2560 จีดีพีของประเทศไทยมีมูลค่าราว 432,898 ล้านดอลลาร์สหรัฐ นับว่าเศรษฐกิจไทยเป็นเศรษฐกิจใหญ่สุดเป็นอันดับ 2 ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และใหญ่เป็นอันดับที่ 26 ของโลก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและประเทศไทย
แกรนด์ดยุกวิลเลมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกวิลเลมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก (22 เมษายน พ.ศ. 2395 - 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455) ทรงดำรงเป็นแกรนด์ดยุคผู้ปกครองแห่งราชรัฐลักเซมเบิร์กตั้งแต่ 17 พฤศจิกายน..
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและแกรนด์ดยุกวิลเลมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกอดอล์ฟแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกอดอล์ฟแห่งลักเซมเบิร์ก (Adolphe, Grand Duke of Luxembourg) (24 กรกฎาคม 1817 - 17 พฤศจิกายน 1905) เป็นแกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์กพระองค์แรกจากราชวงศ์นัสเซา-ไวล์บวร์ก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและแกรนด์ดยุกอดอล์ฟแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก (5 มกราคม พ.ศ. 2464 -) (พระนามเดิม: ฌอง เบอร์นอย กีโยม โรเบิร์ต แอนโตน หลุยส์ มารี อดอล์ฟ มาร์ก เดอ อาเวียโน) ทรงปกครองลักเซมเบิร์กตั้งแต..
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก (Maria Adelheid Theresia Hilda Antonia Wilhelmina vu Lëtzebuerg, Marie Adélaïde Thérèse Hilda Antonie Wilhelmine, พระนามเต็ม: มารี อเดเฮด เทเรซ ฮิลดา วิลเฮลมิเน ฟอน นัสเซา-ไวล์บวร์ก; 14 มิถุนายน พ.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและแกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก
เจ้าชายชาลส์แห่งลักเซมเบิร์ก
้าชายชาลส์แห่งลักเซมเบิร์ก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าชายชาลส์แห่งลักเซมเบิร์ก
เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา
้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา (28 ตุลาคม พ.ศ. 2436 - 8 เมษายน พ.ศ. 2513) ต่อมาคือ เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งลักเซมเบิร์ก เป็นพระราชสวามี ในแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก และเป็นพระราชบิดาของพระราชโอรส-ธิดา 6 พระองค์ รวมทั้งแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก พระองค์ทรงเป็นคู่อภิเษกสมรสที่อยู่ในตำแหน่งยาวนานที่สุดของลักเซมเบิร์ก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา
เจ้าหญิงมารี กาบรีแยลแห่งลักเซมเบิร์ก
้าหญิงมารี กาเบรียล เจ้าหญิงพระมารดาและเคาน์เตสแห่งโอลเทน-เลนเดอร์เบิร์ก เป็นพระธิดาใน แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก กับ เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา เป็นพระขนิษฐาใน แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก เป็นพระมาตุจฉาใน แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก พระองค์สมรสกับ คนุดที่ 7 เคานท์แห่งโอลเทน-เลนเดอร์เบิร์ก พระองค์จึงดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงพระชายา และเคาน์เตสแห่งโอลเทน-เลนเดอร์เบิร์ก มีพระบุตร 8 พระองค์ ต่อมาพระสวามีสิ้นพระชนม์ พระธิดาพระองค์ใหญ่สืบพระอิสริยยศเป็น โมนิคที่ 8 เคาน์เตสแห่งโอลเทน-เลนเดอร์เบิร์ก พระองค์จึงดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงพระมารดาและเคาน์เตสแห่งโอลเทน-เลนเดอร์เบิร์ก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าหญิงมารี กาบรีแยลแห่งลักเซมเบิร์ก
เจ้าหญิงมารี แอดิเลดแห่งลักเซมเบิร์ก
้าหญิงมารี แอดิเลดแห่งลักเซมเบิร์ก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าหญิงมารี แอดิเลดแห่งลักเซมเบิร์ก
เจ้าหญิงอาลิกซ์ เจ้าหญิงแห่งลีญ
้าหญิงอาลิกซ์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงพระมารดาแห่งลีญ เป็นพระธิดาในแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก กับเจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา เป็นพระขนิษฐาในแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก เป็นพระมาตุจฉาใน แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก พระองค์สมรสกับ อ็องตวน เจ้าชายที่ 13 แห่งลีญ พระองค์จึงดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงพระชายาแห่งลีญ มีพระบุตร 7 พระองค์ ต่อมาพระสวามีสิ้นพระชนม์ พระโอรสพระองค์ใหญ่สืบพระอิสริยยศเป็นมีแชล เจ้าชายที่ 14 แห่งลีญ พระองค์จึงดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงพระมารดาแห่งลีญ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าหญิงอาลิกซ์ เจ้าหญิงแห่งลีญ
เจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก
้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก (Adelheid von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg) (3 เมษายน พ.ศ. 2374 - 16 ธันวาคม พ.ศ. 2452) เป็นพระมเหสีในพระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงอเดเลด โซเฟีย อมีเลียแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก ประสูติเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าหญิงอเดเลดแห่งโลเวนสไตน์-เวิร์ทเฮล์ม-โรเซนเบิร์ก
เจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งโฮเฮนเบิร์ก
้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งโฮเฮนเบิร์ก.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและเจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งโฮเฮนเบิร์ก
เครื่องขัตติยราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติคุณรุ่งเรืองยิ่งมหาจักรีบรมราชวงศ์
รื่องขัตติยราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติคุณรุ่งเรืองยิ่งมหาจักรีบรมราชวงศ์ มีอักษรย่อว่า ม..ก. เป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่สร้างขึ้นโดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติยศในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ปฐมบรมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีราชกิจจานุเบกษา,, เล่ม ๑๑, ตอน ๑๔, ๓๐ มิถุนายน..
12 พฤศจิกายน
วันที่ 12 พฤศจิกายน เป็นวันที่ 316 ของปี (วันที่ 317 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 49 วันในปีนั้น.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและ12 พฤศจิกายน
14 มกราคม
วันที่ 14 มกราคม เป็นวันที่ 14 ของปี ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 351 วันในปีนั้น (352 วันในปีอธิกสุรทิน).
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและ14 มกราคม
23 มกราคม
วันที่ 23 มกราคม เป็นวันที่ 23 ของปี ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 342 วันในปีนั้น (343 วันในปีอธิกสุรทิน).
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและ23 มกราคม
9 กรกฎาคม
วันที่ 9 กรกฎาคม เป็นวันที่ 190 ของปี (วันที่ 191 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 175 วันในปีนั้น.
ดู แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์กและ9 กรกฎาคม
ดูเพิ่มเติม
คริสต์ศาสนิกชนนิกายโรมันคาทอลิกชาวลักเซมเบิร์ก
- จักรพรรดิไฮน์ริชที่ 7 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
- แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก
เจ้าหญิงลักเซมเบิร์ก
- อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย
- เจ้าหญิงมารี กาบรีแยลแห่งลักเซมเบิร์ก
- เจ้าหญิงมารี แอดิเลดแห่งลักเซมเบิร์ก
- เจ้าหญิงสเตฟานี แกรนด์ดัชเชสรัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก
- เจ้าหญิงอาลิกซ์ เจ้าหญิงแห่งลีญ
- เจ้าหญิงอาแล็กซ็องดราแห่งลักเซมเบิร์ก
- เจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งโฮเฮนเบิร์ก
- เจ้าหญิงแคลร์แห่งลักเซมเบิร์ก
- เทสซี อ็องตอนี
- แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก
แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก
- พระเจ้าวิลเลิมที่ 1 แห่งเนเธอร์แลนด์
- พระเจ้าวิลเลิมที่ 2 แห่งเนเธอร์แลนด์
- พระเจ้าวิลเลิมที่ 3 แห่งเนเธอร์แลนด์
- รายพระนามรัชทายาทลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดยุกวิลเลมที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดยุกอดอล์ฟแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก