สารบัญ
41 ความสัมพันธ์: บารอกพ.ศ. 2103พ.ศ. 2125พ.ศ. 2126พ.ศ. 2127พ.ศ. 2128พ.ศ. 2130พ.ศ. 2131พ.ศ. 2132พ.ศ. 2135พ.ศ. 2136พ.ศ. 2137พ.ศ. 2138พ.ศ. 2143พ.ศ. 2144พ.ศ. 2152ภาพชีวิตประจำวันภาษาอังกฤษมีเกลันเจโลราฟาเอลวังฟาร์เนเซ (โรม)วิหารแพนธีอันวินเชนโซ จุสตีนีอานีศิลปะคริสเตียนห้องราฟาเอลอันเดรอา เดล ซาร์โตจริตนิยมจอห์น รัสคินจัน โลเรนโซ แบร์นีนีจิตรกรรมจิตรกรรมบาโรกจิตรกรรมฝาผนังคนกินถั่ว (คารัคชี)ซันตามาเรียเดลโปโปโลประเทศอิตาลีโบสถ์น้อยซิสทีนโบโลญญาโจวันนี ปีเอโตร เบลโลรีโดเมนีกีโน15 กรกฎาคม3 พฤศจิกายน
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2103
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2152
บารอก
“การแต่งงานของนักบุญแคทเธอรินแห่งอเล็กซานเดรีย” (The Mystic Marriage of St. Catherine) โดย อันโตนิโอ ดา คอร์เรจจิโอ บารอก (Baroque) หรือบาโรก เป็นสมัยหนึ่งของศิลปะตะวันตกซึ่งเริ่มประมาณต้นคริสต์ศตวรรษที่ 17 ที่กรุงโรม ประเทศอิตาลี บาโรกจะเน้นความเป็นนาฏกรรม ศิลปะจะแสดงความขัดแย้ง (tension) และความหรูหรา โอ่อ่า บาโรกเป็นลักษณะของ ประติมากรรม จิตรกรรม วรรณกรรม นาฏศิลป์ และดนตรี ถ้ากล่าวถึงดนตรีแบบบารอกก็จะหมายถึงสมัยสุดท้ายของเคาน์เตอร์พ็อยต์ (Counterpoint) ที่กล่างวถึงความสัมพันธ์ของการเล่นระหว่างเสียงหรือเครื่องดนตรีมากกว่าสองชนิดที่อาจจะสะท้อนกันและกัน แต่คนละระดับเสียง หรือบางครั้งก็อาจจะสลับเสียงสะท้อน หรือไม่อีกทีก็อาจจะย้อนแก่นสาร (reversing theme) ของดนตรีชิ้นนั้นไปเลย ยุคบารอกรุ่งเรืองขึ้นมาด้วยการสนับสนุนจากคริสตจักรโรมันคาทอลิก ระหว่างการประชุมสภาสังคายนาแห่งเทรนต์ เมื่อปี..
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและบารอก
พ.ศ. 2103
ทธศักราช 2103 ใกล้เคียงกั..
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2103
พ.ศ. 2125
ทธศักราช 2125 ใกล้เคียงกั..
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2125
พ.ศ. 2126
ทธศักราช 2126 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2126
พ.ศ. 2127
ทธศักราช 2127 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2127
พ.ศ. 2128
ทธศักราช 2128 ตรงหรือใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2128
พ.ศ. 2130
ทธศักราช 2130 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2130
พ.ศ. 2131
ทธศักราช 2131 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2131
พ.ศ. 2132
ทธศักราช 2132 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2132
พ.ศ. 2135
ทธศักราช 2135 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2135
พ.ศ. 2136
ทธศักราช 2136 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2136
พ.ศ. 2137
ทธศักราช 2137 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2137
พ.ศ. 2138
ทธศักราช 2138 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2138
พ.ศ. 2143
ทธศักราช 2143 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2143
พ.ศ. 2144
ทธศักราช 2144 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2144
พ.ศ. 2152
ทธศักราช 2152 ใกล้เคียงกั.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและพ.ศ. 2152
ภาพชีวิตประจำวัน
“ชาวบ้านเต้นรำ” โดย ปิเอเตอร์ บรูเกล (ผู้พ่อ)ราว ค.ศ. 1568 ภาพชีวิตประจำวัน (ภาษาอังกฤษ: Genre works หรือ Genre scenes หรือ Genre views) เป็นภาพที่ใช้สื่อหลายอย่างเช่นจิตรกรรมหรือการถ่ายภาพในการแสดงฉากจากชีวิตประจำวันเช่น ฉากตลาด, ฉากภายในบ้าน, ฉากงานเลี้ยง หรือฉากถนนหนทาง การแสดงฉากก็อาจจะเหมือนจริง, เป็นการจินตนาการ หรือเป็นภาพแบบอุดมคติ สื่อที่เขียนก็เรียกว่า “จิตรกรรมชีวิตประจำวัน”, “ภาพพิมพ์ชีวิตประจำวัน” หรือ “ภาพถ่ายชีวิตประจำวัน” ซึ่งก็แล้วแต่สื่อ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและภาพชีวิตประจำวัน
ภาษาอังกฤษ
ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและภาษาอังกฤษ
มีเกลันเจโล
มีเกลันเจโล หรือที่มักรู้จักกันในชื่อ ไมเคิลแองเจโล มีชื่อเต็มว่า มีเกลันเจโล ดี โลโดวีโก บูโอนาร์โรตี ซีโมนี (Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, 6 มีนาคม ค.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและมีเกลันเจโล
ราฟาเอล
วาดตัวเองของราฟาเอล ราฟาเอล (Raphael) หรือ รัฟฟาเอลโล ซานซีโอ ดา อูร์บีโน (Raffaello Sanzio da Urbino; พ.ศ. 2026-2063) เป็นจิตรกรชาวอิตาลีที่มีอาวุโสน้อยที่สุดในบรรดาจิตรกรผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา โดยมีอายุน้อยกว่าเลโอนาร์โด ดา วินชี 31 ปี และอ่อนกว่ามีเกลันเจโล บัวนาร์โรตี 8 ปี เมื่อ..
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและราฟาเอล
วังฟาร์เนเซ (โรม)
วังฟาร์เนเซ หรือ พาลัซโซฟาร์เนเซ (Palazzo Farnese) เป็นวังที่ตั้งอยู่ในกรุงโรมในประเทศอิตาลีที่สร้างในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ในปัจจุบันเป็นที่ตั้งของสถานทูตฝรั่งเศสประจำประเทศอิตาลี สถาปนิกอังกฤษบานิสเตอร์ เฟล็ทเชอร์กล่าวว่า “ฟาร์เนเซเป็นวังอิตาลีที่มีลักษณะสง่างามที่สุดของคริสต์ศตวรรษที่ 16” ที่ออกแบบโดยอันโตนิโอ ดา ซานกาลโลผู้เยาว์ (ค.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและวังฟาร์เนเซ (โรม)
วิหารแพนธีอัน
ตึกแพนธีอัน (PantheonRarely Pantheum.; หรือ) “แพนธีอัน” มาจาก ที่แปลว่า “พระเจ้าทั้งหมด” เป็นสิ่งก่อสร้างที่ตั้งอยู่ในกรุงโรม เดิมสร้างโดยมาร์คัส วิพซานิอัส อกริพพา (Marcus Vipsanius Agrippa) สำหรับเป็นเทวสถาน (Roman temple) สำหรับเทพต่างๆ ของโรมันโบราณ โรมันโบราณ ต่อมาก็ได้รับการสร้างใหม่ในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 2 แต่ตัวสิ่งก่อสร้างจะอุทิศให้แก่เทพเท่าใดนั้นก็ยังคงเป็นเรื่องที่โต้แย้งกันอยู่ คำว่า “แพนธีอัน” โดยทั่วไปในปัจจุบันหมายถึงอนุสาวรีย์ที่เป็นที่เก็บศพของคนสำคัญ แพนธีอันเป็นสิ่งก่อสร้างจากสมัยโรมันที่ยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุดสิ่งหนึ่ง และได้รับการใช้สอยตลอดมาในประวัติศาสตร์ ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 7 ก็ใช้เป็นคริสต์ศาสนสถานของโรมันคาทอลิก ที่อุทิศให้ “พระแม่มารีและผู้พลีชีพเพื่อศาสนา” ตัวตึกเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีโดมขนาดใหญ่ที่เก่าที่สุดในกรุงโรม ความสูงของช่องตา (oculus) บนเพดานและเส้นผ่าศูนย์กลางของช่องวัดจากด้านในเท่ากับ 43.3 เมตรเท่ากัน.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและวิหารแพนธีอัน
วินเชนโซ จุสตีนีอานี
มาร์เกเซ วินเชนโซ จุสตีนีอานี (Marchese Vincenzo Giustiniani; 13 กันยายน ค.ศ. 1564 - 27 ธันวาคม ค.ศ. 1637) เป็นนายธนาคารและนักสะสมศิลปะคนสำคัญของประเทศอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ 17 จุสตีนีอานีมีชื่อเสียงในปัจจุบันจากงานสะสมศิลปะที่พาลัซโซจุสตีนีอานี ใกล้ตึกแพนเทียนในกรุงโรมและที่ปาลัซโซของครอบครัวที่บัสซาโนโดยวินเชนโซและพี่ชายเบนเนเดตโต และในการเป็นผู้อุปถัมภ์การาวัจโจ จิตรกรสมัยบาโรกคนสำคัญ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและวินเชนโซ จุสตีนีอานี
ศิลปะคริสเตียน
"พระแม่มารีและพระบุตร" โดยทิเชียน (ราว ค.ศ. 1512) พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ศิลปะ, เวียนนา, ประเทศออสเตรีย ศิลปะคริสเตียน (Christian art) เป็นคำที่หมายถึงจักษุศิลป์ที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นสื่อแสดงความหมาย, ขยายความ และแสดงเรื่องราวที่เกี่ยวกับหลักของศาสนาคริสต์ นิกายของศาสนาคริสต์เกือบทุกนิกายใช้ศิลปะคริสเตียนแต่จะมากบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่กฎบัตรของแต่ละนิกาย แต่โดยทั่วไปไม่ว่าจะเป็นสื่อชนิดใดหัวเรื่องการสร้างก็จะคล้ายคลึงกันคือจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวประวัติของพระเยซูจากพันธสัญญาใหม่ หรือบางครั้งก็รวมเรื่องราวจากพันธสัญญาเดิม นอกนั้นการเขียนเรื่องนักบุญหรือผู้มีความสำคัญต่อศาสนาก็เป็นที่นิยมกันโดยเฉพาะในนิกายโรมันคาทอลิก, นิกายแองกลิคัน และนิกายอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและศิลปะคริสเตียน
ห้องราฟาเอล
“อาดัมและอีฟ” จิตรกรรมฝาผนังบนเพดานใน “ห้องเซนยาทูรา” แม้ว่างานส่วนใหญ่ในห้องราฟาเอลจะเชื่อกันว่าเป็นงานเขียนของผู้ช่วยของราฟาเอลแต่เชื่อกันว่าภาพนี้เขียนโดยราฟาเอลเอง “เทพีแห่งความยุติธรรม”จิตรกรรมฝาผนังบนเพดานใน “ห้องเซนยาทูรา” ห้องราฟาเอล (ภาษาอังกฤษ: Raphael Rooms หรือ Stanze di Raffaello) เป็นห้องชุดสี่ห้องภายในห้องชุดที่ประทับของพระสันตะปาปาภายในวังพระสันตะปาปาในนครรัฐวาติกัน เป็นห้องชุดที่มีชื่อเสียงจากจิตรกรรมฝาผนังที่เขียนโดยราฟาเอลและผู้ช่วย จิตรกรรมฝาผนังในห้องราฟาเอลและในชาเปลซิสตินโดยไมเคิล แอนเจโลถือกันว่าเป็นงานชิ้นเอกของศิลปะเรอเนซองส์ในกรุงโรม “ห้อง” (Stanze) ที่ใช้เรียกเดิมตั้งใจจะเป็นห้องที่ประทับของสมเด็จพระสันตะปาปาจูเลียสที่ 2 พระองค์ทรงจ้างราฟาเอลผู้ขณะนั้นยังเป็นจิตรกรที่ยังหนุ่มจากเออร์บิโนและผู้ช่วยระหว่างปี ค.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและห้องราฟาเอล
อันเดรอา เดล ซาร์โต
“ภาพเหมือนตนเอง” (ราวปี ค.ศ. 1520 - 1530) สกอตแลนด์ อันเดรอา เดล ซาร์โต (Andrea del Sarto, ราว ค.ศ. 1486 - ค.ศ. 1531) เป็นจิตรกรสมัยศิลปะเรอเนซองส์และแมนเนอริสม์ยุคต้นของประเทศอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 16 มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนภาพสีน้ำมัน จิตรกรร่วมสมัยยกย่องอันเดรอา เดล ซาร์โตว่า "Senza errori”"หรือผู้ไม่ทำผิดและถือกันว่ามีความสามารถไม่ด้อยไปกว่าราฟาเอล.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและอันเดรอา เดล ซาร์โต
จริตนิยม
ในภาพเขียน “แม่พระพระศอยาว” (Madonna with the Long Neck)-(ค.ศ. 1534-1540) โดยปาร์มีจานีโน แมนเนอริสม์แสดงโดยการทำให้สัดส่วนยาวขึ้นซึ่งทำให้มีผลต่อการวางรูปและบิดเบือนทัศนมิติไม่กระจ่างแจ้ง จริตนิยม (Mannerism) คือยุคของศิลปะของจิตรกรรม ประติมากรรม สถาปัตยกรรม และการตกแต่ง ที่เริ่มตั้งแต่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาสมัยทึ่รุ่งเรืองที่สุดราวปี..
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและจริตนิยม
จอห์น รัสคิน
“จอห์น รัสคิน” ค.ศ. 1894 โดยช่างภาพเฟรดเดอริค ฮอลล์เยอร์ (Frederick Hollyer) จอห์น รัสคิน (ภาษาอังกฤษ: John Ruskin) (8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1819 – 20 มกราคม ค.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและจอห์น รัสคิน
จัน โลเรนโซ แบร์นีนี
ีอันโลเรนโซ แบร์นินี (Gian Lorenzo Bernini) (Giovanni Lorenzo Bernini, 7 ธันวาคม พ.ศ. 2141 - 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2223) เป็นประติมากรและสถาปนิกบาโรกที่มีชื่อเสียงในกรุงโรม เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 17.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและจัน โลเรนโซ แบร์นีนี
จิตรกรรม
มนาลิซา เป็นหนึ่งในภาพจิตรกรรมที่เป็นที่จดจำได้มากที่สุดในโลกตะวันตก โดย นายชัยยะนุช จิตรกรรม (painting) เป็นงานศิลปะที่แสดงออกด้วยการวาด ระบายสี และการจัดองค์ประกอบความงามอื่น เพื่อให้เกิดภาพ 2 มิติ ไม่มีความลึกหรือนูนหนา จิตรกรรมเป็นแขนงหนึ่งของทัศนศิลป์ ผู้ทำงานจิตรกรรม มักเรียกว่า จิตรกร จอห์น แคนาเดย์ (John Canaday) ได้ให้ความหมายของจิตรกรรมไว้ว่า จิตรกรรม คือ การระบายชั้นของสีลงบนพื้นระนาบรองรับ เป็นการจัดรวมกันของรูปทรง และ สีที่เกิดขึ้นจากการเตรียมการของศิลปินแต่ละคนในการเขียนภาพนั้น พจนานุกรมศัพท์ อธิบายว่า เป็นการสร้างงานทัศนศิลป์บนพื้นระนาบรองรับ ด้วยการ ลาก ป้าย ขีด ขูด วัสดุ จิตรกรรมลงบนพื้นระนาบรองรับ ภาพจิตรกรรมที่เก่าแก่ที่สุดที่เป็นที่รู้จักอยู่ที่ถ้ำ Chauvet ในประเทศฝรั่งเศส ซึ่งนักประวัติศาสตร์บางคนอ้างว่ามีอายุราว 32,000 ปีเป็นภาพที่สลักและระบายสีด้วยโคลนแดงและสีย้อมดำ แสดงรูปม้า แรด สิงโต ควาย แมมมอธ หรือมนุษย์ ซึ่งมักจะกำลังล่าสัตว.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและจิตรกรรม
จิตรกรรมบาโรก
“ยาม” โดย แรมบรังด์ ราว ค.ศ. 1642 เป็นตัวอย่างที่ดีของจิตรกรรมแบบบาโรก จิตรกรรมบาโรก (Baroque painting) เป็นจิตรกรรมที่เกี่ยวข้องกับขบวนการศิลปะบาโรก ซึ่งเป็นขบวนการที่เกี่ยวข้องกับระบบสัมบูรณนิยมทางการเมือง (absolutism), การปฏิรูปศาสนาซ้อน (Counter Reformation) และการฟื้นฟูโรมันคาทอลิก, from Encyclopædia Britannica Online, latest edition, full-article.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและจิตรกรรมบาโรก
จิตรกรรมฝาผนัง
วาติกัน, โรม ประเทศอิตาลี จิตรกรรมฝาผนังโดยดิโอนิเซียส (Dionisius) เล่าเรื่องนักบุญนิโคลัส จิตรกรรมฝาผนัง จากมหากาพย์ “ไตรภูมิดานเต” ของดานเตโดยโดเมนิโค ดิ มิเคลลิโน (Domenico di Michelino) ที่มหาวิหารฟลอเรนซ์ จิตรกรรมฝาผนังจากบาวาเรียประเทศเยอรมนี “ที่ฝังศพของนักดำน้ำ” พบเมื่อปีค.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและจิตรกรรมฝาผนัง
คนกินถั่ว (คารัคชี)
นกินถั่ว (Mangiafagioli, The Beaneater) เป็นภาพเขียนสีน้ำมันที่เขียนโดยอันนิบาเล คารัคชีจิตรกรยุคบาโรกชาวอิตาลี ที่ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่หอศิลป์โคโลนาที่กรุงโรมในประเทศอิตาลี ภาพ “คนกินถั่ว” อาจจะเขียนระหว่างปี ค.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและคนกินถั่ว (คารัคชี)
ซันตามาเรียเดลโปโปโล
ซันตามาเรียเดลโปโปโล (Santa Maria del Popolo) เป็นโบสถ์ออกัสติเนียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกรุงโรม ตั้งอยู่ทางด้านเหนือของปีอัซซาเดลโปโปโล ซึ่งเป็นจัตุรัสที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงโรม อยู่ระหว่าง Porta Flaminia (หนึ่งในประตูของกำแพง Aurelian และเป็นจุดเริ่มต้นของ Via Flaminia ซึ่งเป็นเส้นทางสู่ Ariminum และเป็นเส้นทางสู่ทิศเหนือที่สำคัญที่สุดของโรมยุคโบราณ) และสวน Pincio ในปี พ.ศ.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและซันตามาเรียเดลโปโปโล
ประเทศอิตาลี
อิตาลี (Italy; Italia อิตาเลีย) มีชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐอิตาลี (Italian Republic; Repubblica italiana) เป็นประเทศในทวีปยุโรป บริเวณยุโรปใต้ ตั้งอยู่ในคาบสมุทรอิตาลีที่มีรูปทรงคล้ายรองเท้าบูต และมีเกาะ 2 เกาะใหญ่ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน คือ เกาะซิซิลีและเกาะซาร์ดิเนีย และพรมแดนตอนเหนือแบ่งประเทศโดยเทือกเขาแอลป์ กับประเทศฝรั่งเศส สวิตเซอร์แลนด์ ออสเตรีย และสโลวีเนีย ประเทศอิตาลีเป็นประเทศสมาชิกก่อตั้งของสหภาพยุโรป เป็นสมาชิกองค์การสหประชาชาติ นาโต และกลุ่มจี 8 มีประเทศอิสระ 2 ประเทศ คือ ซานมารีโนและนครรัฐวาติกัน เป็นดินแดนที่ล้อมรอบไปด้วยพื้นที่ของอิตาลี ในขณะที่เมืองกัมปีโอเนดีตาเลีย เป็นดินแดนส่วนแยกของอิตาลีที่ถูกล้อมรอบด้วยพื้นที่ประเทศสวิตเซอร์แลน.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและประเทศอิตาลี
โบสถ์น้อยซิสทีน
“พระยาห์เวห์ทรงสร้างอาดัม” ''God creates Adam'' โดย มีเกลันเจโลหลังจากการปฏิสังขรณ์ สมเด็จพระสันตะปาปาซิกส์ตุสที่ 4 โบสถ์น้อยซิสทีน (Sistine Chapel; Cappella Sistina) เป็นโบสถ์น้อยภายในพระราชวังพระสันตะปาปา ซึ่งเป็นที่ประทับอย่างเป็นทางการของพระสันตะปาปาในนครรัฐวาติกัน โบสถ์น้อยซิสทีนมึชื่อเสียงในทางสถาปัตยกรรมเพราะเป็นสถานที่ที่ทำให้ระลึกถึงพระวิหารของพระเจ้าโซโลมอนในพันธสัญญาเดิม, การตกแต่ง, จิตรกรรมฝาผนังโดยจิตรกรผู้มีชื่อเสียงในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยารวมทั้งมีเกลันเจโลผู้วาดเพดานของโบสถ์จนที่เป็นที่เลื่องลือ และสุดท้ายคือความสำคัญในการเป็นสถานที่ทำการประชุมเลือกตั้งพระสันตะปาปาองค์ใหม.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและโบสถ์น้อยซิสทีน
โบโลญญา
ลญญา (Bologna) เป็นเมืองในประเทศอิตาลี เป็นเมืองหลักของแคว้นเอมีเลีย-โรมัญญาในหุบเขาโป ทางตอนเหนือของประเทศอิตาลี โดยตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำโปกับเทือกเขาแอเพนไนน์ นอกจากนี้ ยังมีมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดคือ "Alma Mater Studiorum" ที่ก่อตั้งในปี 1088 โบโลญญายังเป็นเมืองหนึ่งที่พัฒนามากที่สุดในอิตาลี และมักติดอยู่ในอันดับต้น ๆ ของเมือง ในแง่ของคุณภาพชีวิตในอิตาลี จากข้อมูลปี 2006 ติดอยู่อันดับ 5 และอันดับที่ 12 ในปี 2007 จาก 103 เมืองในอิตาลี.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและโบโลญญา
โจวันนี ปีเอโตร เบลโลรี
อวานนิ เปียโตร เบลโลริ หรือ จาน เปียโตร เบลโลริ (ภาษาอังกฤษ: Giovanni Pietro Bellori หรือ Gian Pietro Bellori) (ค.ศ. 1613 - ค.ศ. 1696) เบลโลริเป็นนักเขียนชีวประวัติของศิลปินชาวอิตาลียุคบาโรกคนสำคัญของอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 17 จิโอวานนิ เบลโลริอาจจะเป็นหลานของนักสะสมของโบราณและนักเขียนฟรานเชสโค อันเจโลนิ (Francesco Angeloni) จิโอวานนิพำนักอยูที่บ้านของอันเจโลนิในกรุงโรม นอกจากนั้นก็ยังได้รับการศึกษาด้านศิลปะจากโดเม็นนิโค แซมปิเอริ (Domenico Zampieri) เมื่อยังหนุ่มเบลโลเข้าเป็นสมาชิกของสถาบันศิลปะเซนต์ลูคแต่ศึกษาและเขียนเกี่ยวกับศิลปะคลาสสิกและศิลปะร่วมสมัย ในปี..
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและโจวันนี ปีเอโตร เบลโลรี
โดเมนีกีโน
ม็นนิโค แซมเปียริ หรือ โดเม็นนิชิโน (Domenico Zampieri หรือ Domenichino) (21 ตุลาคม ค.ศ. 1581 - 16 เมษายน ค.ศ. 1641) เป็นจิตรกรสมัยบาโรกชาวอิตาลีของตระกูลการเขียนภาพแบบโบโลนยาในคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ 17 ผู้มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนจิตรกรรมฝาผนังและภาพเขียนสีน้ำมัน.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและโดเมนีกีโน
15 กรกฎาคม
วันที่ 15 กรกฎาคม เป็นวันที่ 196 ของปี (วันที่ 197 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 169 วันในปีนั้น.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและ15 กรกฎาคม
3 พฤศจิกายน
วันที่ 3 พฤศจิกายน เป็นวันที่ 307 ของปี (วันที่ 308 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 58 วันในปีนั้น.
ดู อันนีบาเล การ์รัชชีและ3 พฤศจิกายน
ดูเพิ่มเติม
บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2103
- คัสพาร์ เบาฮีน
- อันนีบาเล การ์รัชชี
- แอร์เฌแบ็ต บาโตรี
บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2152
- กาโรลึส กลือซียึส
- อันนีบาเล การ์รัชชี
- เมงเยสีหตูที่ 2 แห่งตองอู
- แฟร์ดีนันโดที่ 1 เด เมดีชี
- โกเซน อายะ
หรือที่รู้จักกันในชื่อ Annibale Carracciอันนิบาเล คารัคชี