เรากำลังดำเนินการเพื่อคืนค่าแอป Unionpedia บน Google Play Store
ขาออกขาเข้า
🌟เราได้ทำให้การออกแบบของเราง่ายขึ้นเพื่อการนำทางที่ดีขึ้น!
Instagram Facebook X LinkedIn

วงศ์นกบูบี

ดัชนี วงศ์นกบูบี

วงศ์นกบูบี เป็นวงศ์ของนกทะเลขนาดใหญ่วงศ์หนึ่ง ใช้ชื่อว่า Sulidae จัดอยู่ในอันดับนกบูบี (Suliformes; ในข้อมูลเก่าจะจัดอยู่ในอันดับ Pelecaniformes หรือ อันดับนกกระทุง) นกในวงศ์นี้จัดเป็นนกขนาดกลางและขนาดใหญ่ ประกอบไปด้วยนกบูบี และนกแกนเน็ต มีขนาดลำตัวประมาณ 70–100 เซนติเมตร ปากยาวกว่าหัว ปากเป็นกรวยปลายปากแหลมโค้งลงเล็กน้อยและไม่เป็นขอ ขอบปากหยักคล้ายฟันเลื่อย โคนจะงอยปากบนเป็นรอยบากเล็กน้อย จมูกเป็นรางยาว รูจมูกไม่เปิดออกสู่ภายนอก ปีกยาว ปลายปีกแหลม ขนปลายปีกเส้นนอกสุดยาวที่สุด หางเป็นแบบหางพลั่ว มีขนหาง 12–18 เส้น ขาใหญ่ นิ้วที่ 4 ยาวเท่ากับนิ้วที่ 3 ตีนมีพังผืดขนาดใหญ่ กินปลาเป็นอาหารโดยบินลงจับเหยื่อในน้ำ ทำรังเป็นกลุ่มบนหินหรือพื้นทราย ไม่ค่อยพบทำรังบนต้นไม้ วางไข่ครอกละ 1–2 ฟอง เปลือกไข่สีขาว ลูกนกแรกเกิดมีขนอุยปกคลุมลำตัว แต่ยังช่วยเหลือตัวไม่ได้ เป็นนกที่หากินอยู่ใกล้ทะเลแถบร้อนและอบอุ่นทั่วโลก.

สารบัญ

  1. 9 ความสัมพันธ์: สกุล (ชีววิทยา)สัตว์สัตว์มีแกนสันหลังสัตว์ปีกสปีชีส์หมู่เกาะกาลาปาโกสอันดับนกกระทุงนกบูบีนกบูบีตีนฟ้า

  2. นกแบ่งตามวงศ์

สกุล (ชีววิทยา)

ในทางชีววิทยา สกุล (อังกฤษ genus) เป็นการจัดกลุ่มเอาสิ่งมีชีวิตสปีชีส์ที่มีลักษณะใกล้เคียงเข้ามารวมกัน ในการตั้งชื่อแบบทวินาม ชื่อสิ่งมีชีวิตประกอบขึ้นจากสองส่วน คือ สกุล ซึ่งต้องขึ้นต้นด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ และ สปีชีส์ ตัวอย่างหนึ่งคือ Homo sapiens เป็นชื่อเรียกมนุษย์ อยู่ในสกุล Homo ชื่อสกุลในอาณาจักรหนึ่งสามารถซ้ำกับชื่อสกุลหรือชื่อในอนุกรมวิธานของอาณาจักรอื่นได้ ตัวอย่างเช่น Anura เป็นชื่อสกุลของพืชในวงศ์ และเป็นชื่ออันดับของกบ Aotus เป็นชื่อสกุลของถั่วและลิง เป็นต้น แต่ชื่อสกุลในอาณาจักรหนึ่ง ๆ ต้องห้ามซ้ำกัน หมวดหมู่:ชีววิทยา หมวดหมู่:การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์.

ดู วงศ์นกบูบีและสกุล (ชีววิทยา)

สัตว์

ัตว์ (Animal) เป็นสิ่งมีชีวิตยูแคริโอตหลายเซลล์ในอาณาจักร Animalia (หรือเรียก เมตาซัว) แผนกาย (body plan) ของพวกมันสุดท้ายคงที่เมื่อพัฒนา แม้สัตว์บางชนิดมีกระบวนการการเปลี่ยนสัณฐานภายหลังในช่วงชีวิต สัตว์ส่วนใหญ่เคลื่อนที่ได้ สัตว์ทุกชนิดต้องกินสิ่งมีชีวิตอื่นหรือผลิตภัณฑ์ของสิ่งมีชีวิตเพื่อการดำรงชีพ (สิ่งมีชีวิตสร้างอาหารเองไม่ได้) ไฟลัมสัตว์ที่รู้จักกันดีที่สุดปรากฏในบันทึกฟอสซิลเป็นสปีชีส์ภาคพื้นสมุทรระหว่างการระเบิดแคมเบรียน (Cambrian explosion) ประมาณ 542 ล้านปีก่อน สัตว์แบ่งเป็นกลุ่มย่อยหลายกลุ่ม บางกลุ่ม เช่น สัตว์มีกระดูกสันหลัง (นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก สัตว์เลื้อยคลาน ปลา) มอลลัสกา (หอยกาบ หอยนางรม ปลาหมึก หมึกสาย หอยทาก) สัตว์ขาปล้อง (กิ้งกือ ตะขาบ แมลง แมงมุม แมงป่อง ปู ลอบสเตอร์ กุ้ง) สัตว์พวกหนอนปล้อง (ไส้เดือนดิน ปลิง) ฟองน้ำ และแมงกะพรุน.

ดู วงศ์นกบูบีและสัตว์

สัตว์มีแกนสันหลัง

ัตว์มีแกนสันหลัง คือสัตว์ในไฟลัมคอร์ดาตา พวกมันจะมีแกนสันหลัง ใยประสาทส่วนหลังกลวง ช่องคอหอย หลอดเส้นประสาทกลวงส่วนหลัง และหางหลังทวารหนัก ในช่วงหนึ่งของวงจรชีวิต สัตว์มีแกนสันหลังเป็นพวกดิวเทอโรสโตม กล่าวคือในช่วงระยะตัวอ่อน ทวารหนักเกิดก่อนปาก และเป็นซีโลเมตที่มีสมมาตรด้านข้าง ในกรณีของสัตว์มีแกนสันหลังที่มีกระดูกสันหลัง แกนสันหลังจะถูกแทนที่โดยกระดูกสันหลังในช่วงเจริญเติบโต และพวกมันอาจจะมีปล้องตามร่างกาย ในอนุกรมวิธาน ตัวไฟลัมเองประกอบไปด้วยไฟลัมย่อยเวอร์เตบราตา (ซึ่งประกอบด้วย ปลา สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ปีก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม) ทูนิคาตา (ซึ่งรวมทั้งซาล์ปและเพรียงหัวหอม) และเซฟาโลคอร์ดาตา ประกอบด้วยแหลนทะเล และยังรวมถึงบางกลุ่มที่สูญพันธุ์ไปแล้ว บางครั้งกลุ่มสัตว์มีกระดูกสันหลังถูกจัดรวมอยู่กับกลุ่มสัตว์มีกระโหลกศีรษะ สัตว์มีแกนสันหลังมีมากกว่า 65,000 สปีชีส์ที่ยังมีชีวิตอยู่ กว่าครึ่งเป็นพวกปลากระดูกแข็ง วาฬและเหยี่ยวเพเรกริน สัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและเคลื่อนที่เร็วที่สุดตามลำดับ เป็นสัตว์มีแกนสันหลังเช่นเดียวกันกับมนุษย์ ซากดึกดำบรรพ์ของสัตว์มีแกนสันหลังยุคแรกๆ มีอายุย้อนไปถึงในช่วงการระเบิดยุคแคมเบรียน.

ดู วงศ์นกบูบีและสัตว์มีแกนสันหลัง

สัตว์ปีก

ัตว์ปีก หรือ นก (รวมถึง ไก่, เป็ด, ห่าน, ไก่ฟ้า) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง ชั้น Aves (คำว่า Aves เป็นภาษาละติน หมายถึง นก) โดยมีลักษณะทั่วไปคือ เป็นสัตว์ทวิบาท เลือดอุ่น ออกลูกเป็นไข่ รยางค์คู่หน้าเปลี่ยนแปลงไปเป็นปีก มีขนนก และมีกระดูกที่กลวงเบา ในปัจจุบันทั่วโลกมีนกอยู่ประมาณ 8,800 ถึง 9,800 ชนิด (ตามการจัดอนุกรมวิธานที่ต่างกัน) ซึ่งนับว่านกเป็นชั้นของสัตว์มีกระดูกสันหลังที่มีความหลากหลายมากที่สุด ในบรรดาชั้นของสัตว์มีกระดูกสันหลังทั้งหลายที่อาศัยอยู่บนพื้นดิน ความหลากหลายของนกนับเนื่องไปตั้งแต่ในเรื่องของขนาดตัว สีสัน เสียงร้อง อาหารการกิน และถิ่นที่อยู่อาศัย นกเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญเป็นอันมากทั้งต่อระบบนิเวศและต่อชีวิตมนุษย์ ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับนกเป็นไปอย่างแน่นแฟ้น และการเกื้อกูลกันระหว่างนกกับสรรพสิ่งต่างๆ ตามธรรมชาติก็เป็นไปอย่างแนบแน่น ถ้าหากปราศจากนก คงเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงการดำรงอยู่ต่อไปของชีวภาคใบนี้.

ดู วงศ์นกบูบีและสัตว์ปีก

สปีชีส์

ในวิชาชีววิทยา ชนิด หรือทับศัพท์ว่า สปีชีส์ (species, ย่อ: sp., รูปพหูพจน์ย่อ: spp.) เป็นหน่วยการจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์พื้นฐานและอันดับอนุกรมวิธานหนึ่ง มักนิยามว่า สปีชีส์เป็นกลุ่มอินทรีย์ใหญ่สุดที่สามารถสืบพันธุ์แล้วออกลูกที่สืบพันธุ์ได้ การมีลักษณะปรับตัวเฉพาะบางท้องถิ่นอาจแบ่งสปีชีส์ต่ออีกได้เป็น "ชื่อต่ำกว่าระดับชนิด" (infraspecific taxa) เช่น ชนิดย่อย (ในทางพฤกษศาสตร์ มีใช้คำอื่น เช่น พันธุ์ (variety) พันธุ์ย่อยและแบบ (forma)).

ดู วงศ์นกบูบีและสปีชีส์

หมู่เกาะกาลาปาโกส

แผนที่โลกแสดงภาพหมู่เกาะกาลาปาโกส ห่างจากชายฝั่งอเมริกาใต้ไปทางตะวันตก อยู่ในบริเวณเส้นศูนย์สูตร หมู่เกาะกาลาปาโกส (Islas Galápagos; Galápagos Islands) เป็นหมู่เกาะกลางมหาสมุทรแปซิฟิก มีความน่าสนใจทั้งด้านธรณีวิทยา สัตววิทยา และนิเวศวิทยาเป็นอย่างยิ่ง เป็นส่วนหนึ่งของประเทศเอกวาดอร์ โดยมีชื่อภาษาสเปนอย่างเป็นทางการว่า กลุ่มเกาะโกลอน (Archipiélago de Colón; Islas de Colón) ตั้งอยู่ในแนวเส้นศูนย์สูตร ห่างจากทวีปออกไปทางตะวันตก 1,000 กิโลเมตร ในปี..

ดู วงศ์นกบูบีและหมู่เกาะกาลาปาโกส

อันดับนกกระทุง

อันดับนกกระทุง (Pelican, Cormorant, Ibis, Spoonbill) เป็นอันดับของนกขากรรไกรแบบใหม่อันดับหนึ่ง ใช้ชื่ออันดับว่า Pelecaniformes ลักษณะร่วมกันหลายอย่างของนกในอันดับนี้ คือ นิ้วตีนทั้ง 4 มีแผ่นพังผืดขึงติดต่อกัน เรียกว่า "Totipalmate foot" และลำคอเปลือยเปล่าหย่อนยานเป็นถุงหนัง ซึ่งเรียกว่า "Gular pouch" มีไว้สำหรับล่าหาอาหารและเก็บอาหาร เป็นนกที่พบกระจายพันธุ์ไปในทุกภูมิภาค ทุกทวีปทั่วโลก ยกเว้นเฉพาะทางเหนือของประเทศแคนาดาและทางเหนือของทวีปเอเชียซึ่งมีอากาศหนาวเย็น, เกาะต่าง ๆ บางแห่งในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนกลาง และทวีปแอนตาร์กติกาซึ่งมีอากาศหนาวเย็น เป็นนกที่หากินและอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำเนื่องจากหากินสัตว์น้ำประเภทต่าง ๆ เช่น ปลา, กุ้ง, ปู หรือสัตว์อื่น ๆ ขนาดเล็ก กินเป็นอาหาร เช่น บึง, หนอง, คลอง, ชายทะเล หรือเกาะกลางทะเล ว่ายน้ำได้เก่งและดำนำได้ดี แบ่งออกเป็นวงศ์ต่าง ๆ ได้ 5 วงศ์ (ข้อมูลบางแห่งจัดให้มี 6 วงศ์) ซึ่งวงศ์ที่มีจำนวนสมาชิกที่สุดคือ Phalacrocoracidae หรือนกกาน้ำ ที่มีจำนวนชนิดมากถึง 38-39 ชนิด นับว่ามีมากกว่าครึ่งของสมาชิกในอันดับนี้ รองลงไปคือ Sulidae หรือนกบูบบี ที่มี 9 ชนิด แต่อย่างไรก็ตาม ข้อมูลบางแหล่งจะจัดให้วงศ์ในอันดับนี้ มีอันดับของตัวเองแตกต่างกันออกไป A Phylogenomic Study of Birds Reveals Their Evolutionary History.

ดู วงศ์นกบูบีและอันดับนกกระทุง

นกบูบี

นกบูบี (Booby) เป็นนกทะเลขนาดกลางถึงใหญ่สกุลหนึ่ง จัดอยู่ในสกุล Sula ในวงศ์นกบูบี (Sulidae) นกบูบี เป็นนกที่มีตีนเป็นพังผืดคล้ายตีนเป็ดขนาดใหญ่ สีสันแตกต่างกันไปตามชนิด เป็นนกที่หาปลาและสัตว์น้ำต่าง ๆ กินในทะเล โดยมีพฤติกรรมบินโฉบเพื่ออาหาร โดยจะบินสูงขึ้นและหยุดอยู่ชั่วระยะหนึ่ง เพื่อที่จะพับปีกให้แนบลู่กับลำตัว แล้วทิ้งตัวพุ่งดิ่งลงในน้ำ ซึ่งการบินลักษณะนี้ทำให้นกบูบีสามารถดำน้ำได้ลึกและจับปลาได้อย่างไม่พลาด นอกจากนี้แล้วยังมีส่วนหางที่ยาว ซึ่งหางนี้มีส่วนช่วยในการพยุงตัวให้บินโฉบเฉี่ยวไปมาได้อย่างคล่องแคล่ว และยังช่วยให้สามารถเปลี่ยนทิศทางในการบินและดำน้ำลงไปจับปลาได้อีกด้วยนกบูบี BOOBY, หลังปกนิตยสาร แม็ค ม.ต้น.

ดู วงศ์นกบูบีและนกบูบี

นกบูบีตีนฟ้า

นกบูบีตีนฟ้า (Blue-footed booby) เป็นนกบูบีชนิดหนึ่ง ในบรรดา 6 ชนิด จัดอยู่ในวงศ์นกบูบี (Sulidae) เป็นนกทะเลที่มีขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง มีความยาวลำตัวได้ถึง 90 เซนติเมตร (36 นิ้ว) ความกว้างของปีกจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่งถึง 1.5 เมตร (4.9 ฟุต) การเต้นเพื่อจับคู่ของนกตัวผู้ นกบูบีตีนฟ้า มีลักษณะเด่นอันเป็นที่มาของชื่อ คือ ตีนที่เป็นพังผืดขนาดใหญ่เหมือนตีนเป็ดเป็นสีฟ้าหรือสีน้ำเงินสดในตัวผู้ ซึ่งสีฟ้านี้เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความแข็งแรงและช่วงอายุวัย นกตัวที่มีอายุมากและร่างกายไม่แข็งแรง สีฟ้าก็จะจืดจางลงไป นกตัวเมียจะเลือกตัวผู้ที่มีสีสดใส นอกจากนี้แล้วนกบูบีตีนฟ้า ยังเป็นนกบูบีเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่เมื่อจับคู่ผสมพันธุ์ ตัวผู้จะมีลีลาการเต้นรำด้วยการเต้นสลับขากัน กางปีก และส่งเสียงร้องเพื่อสร้างความประทับใจให้แก่ตัวเมีย ที่มีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย ด้วยพฤติกรรมเช่นนี้ ทำให้นกบูบีตีนฟ้าเป็นที่นิยมอย่างมากที่จะถ่ายภาพของผู้ที่นิยมการถ่ายภาพสัตว์ป่าหรือผู้ที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวผจญภัยธรรมชาติ ฤดูการผสมพันธุ์ของนกบูบีตีนฟ้าอยู่ในราวปลายเดือนมิถุนายนถึงต้นเดือนกรกฎาคม เป็นนกที่สื่อสารกันด้วยเสียงร้องคล้ายเสียงผิวปาก เมื่อจับคู่กันแล้ว ถึงแม้ว่าจะมีอีกฝ่ายกำลังบินอยู่ก็ตาม นกบูบีตีนฟ้าเป็นนกที่จับคู่เพียงตัวเดียวตลอดทั้งชีวิต ทำรังโดยการวางไข่ไว้บนพื้นดิน โดยมักสร้างอยู่ใกล้พุ่มไม้เพื่อช่วยในการบังกระแสลม วางไข่ครั้งละฟองเดียว หรือไม่เกิน 2 ฟอง บางครั้งอาจมากได้ถึง 3 ฟอง แต่ไข่ที่มีจำนวนมากถึงเช่นนี้ทำให้พ่อแม่นกไม่สามารถให้ความอบอุ่นในการฟักได้อย่างทั่วถึง ส่งผลถึงพัฒนาการของลูกนก ในยามกกไข่ แม่นกมักจะหันหน้าเข้าทางแสงแดดตลอด นักเดินเรือในยุคกลางจึงใช้พฤติกรรมของนกบูบีตีนฟ้าเป็นเข็มทิศ เมื่อฟักออกมาแล้ว ลูกนกจะแข่งขันกันเองในหมู่พี่น้อง ตัวที่แข็งแรงกว่าก็จะเป็นตัวที่อยู่รอดต่อไปจนเติบใหญ่ นกบูบีตีนฟ้า หาปลาในทะเลกินเป็นอาหาร โดยมีพฤติกรรมบินโฉบเพื่ออาหาร โดยจะบินสูงขึ้นและหยุดอยู่ชั่วระยะหนึ่ง เพื่อที่จะพับปีกให้แนบลู่กับลำตัว แล้วทิ้งตัวพุ่งดิ่งลงในน้ำ ซึ่งการบินลักษณะนี้ทำให้นกบูบีสามารถดำน้ำได้ลึกและจับปลาได้อย่างไม่พลาด นอกจากนี้แล้วยังมีส่วนหางที่ยาว ซึ่งหางนี้มีส่วนช่วยในการพยุงตัวให้บินโฉบเฉี่ยวไปมาได้อย่างคล่องแคล่ว และยังช่วยให้สามารถเปลี่ยนทิศทางในการบินและดำน้ำลงไปจับปลาได้อีกด้วย อีกทั้งตีนที่เป็นพังผืดก็ช่วยให้ว่ายน้ำและดำน้ำได้อย่างดี จนสามารถพุ่งขึ้นบินสู่อากาศได้เลยเมื่อขึ้นมาบนผิวน้ำ นกบูบีตีนฟ้า กระจายพันธุ์ตลอดชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก ตั้งแต่ชายฝั่งทะเลแคลิฟอร์เนีย ในสหรัฐอเมริกา จนถึงหมู่เกาะกาลาปากอส และทิศใต้ของประเทศเปรู แต่ที่หมู่เกาะกาลาปากอสนั้น ไม่ได้มีนกบูบีตีนฟ้าอาศัยอยู่ในทุกเกาะ นกบูบีตีนฟ้า เป็นที่รู้จักครั้งแรกของชาวตะวันตก โดยชาร์ล ดาร์วิน ระหว่างการเดินทางไปยังหมูเกาะกาลาปากอส โดยการอนุกรมวิธานเกิดขึ้นในปี..

ดู วงศ์นกบูบีและนกบูบีตีนฟ้า

ดูเพิ่มเติม

นกแบ่งตามวงศ์

หรือที่รู้จักกันในชื่อ Sulidaeวงศ์นกบูบบี