สารบัญ
7 ความสัมพันธ์: กลุ่มภาษาบอร์เนียว-ฟิลิปปินส์กลุ่มภาษาซัมบัลจังหวัดซัมบาเลสจังหวัดปังกาซีนันจังหวัดปาลาวันประเทศฟิลิปปินส์เมโทรมะนิลา
กลุ่มภาษาบอร์เนียว-ฟิลิปปินส์
กลุ่มภาษาบอร์เนียว-ฟิลิปปินส์ (Borneo-Philippines languages) หรือกลุ่มภาษาเอสเปโรนีเซีย หรือกลุ่มภาษามาลาโย-โพลีเนเซียตะวันตกนอก เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียนที่รวมภาษาของฟิลิปปินส์ เกาะบอร์เนียว คาบสมุทรทางเหนือของเกาะซูลาเวซี และเกาะมาดากัสการ์ (Wouk and Ross 2002) ภายในกลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซียตะวันตกแบ่งได้เป็นสองกลุ่มคือกลุ่มนอก (บอร์เนียว-ฟิลิปปินส์) และกลุ่มใน (ซุนดา-ซูลาเวซี) การแบ่งแบบนี้ถือเป็นการแบ่งตามภูมิศาสตร.
ดู ภาษาซัมบัลและกลุ่มภาษาบอร์เนียว-ฟิลิปปินส์
กลุ่มภาษาซัมบัล
กลุ่มภาษาซัมบัล (Sambalic languages; lenguas zambales) มีผู้พูดส่วนใหญ่ในจังหวัดซัมบาเลส ประเทศฟิลิปปิน.
ดู ภาษาซัมบัลและกลุ่มภาษาซัมบัล
จังหวัดซัมบาเลส
ังหวัดซัมบาเลส (ตากาล็อก: Lalawigan ng Zambales; ซัมบัล: Probinsya nin Zambales; กาปัมปางัน: Lalawigan ning Zambales; ปังกาซีนัน: Luyag na Zambales) เป็นจังหวัดในเขตกิตนางลูโซน เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคืออีบา มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดปังกาซีนันทางทิศเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ, จังหวัดตาร์ลักทางทิศตะวันออก, จังหวัดปัมปังกาทางทิศตะวันออกเฉียงใต้, จังหวัดบาตาอันทางทิศใต้ และทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก จังหวัดมีพื้นที่ (รวมนครอิสระโอลองกาโป) ซึ่งมากเป็นอันดับที่ 2 ของเขตกิตนางลูโซน รองจากจังหวัดนูเวบาเอซีฮา จังหวัดซัมบาเลสมีชื่อเสียงในด้านมะม่วง ซึ่งเพาะปลูกในช่วงเดือนมกราคม-เมษายน จังหวัดซัมบาเลสไม่มีสนามบินพาณิชย์ แต่สนามบินที่ใกล้ที่สุดคือท่าอากาศยานนานาชาติคลาร์กในจังหวัดปัมปังกา ส่วนท่าอากาศยานนานาชาติซูบิกเบย์ ซึ่งตั้งอยู่ที่จุดซูบิ เขตเมืองท่าปลอดภาษีซูบิกเบย์ ไม่มีการใช้งานเชิงพาณิชย์แล้ว.
ดู ภาษาซัมบัลและจังหวัดซัมบาเลส
จังหวัดปังกาซีนัน
ังหวัดปังกาซีนัน (ปังกาซีนัน: Luyag na Pangasinan; อีโลกาโน: Probinsia ti Pangasinan; Lalawigan ng Pangasinan) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักคือลิงกาเยน ตั้งอยู่ในพื้นที่ทางตะวันตกของเกาะลูซอน ติดกับอ่าวลิงกาเยนและทะเลจีนใต้ จังหวัดมีพื้นที่ สำหรับในปี..
ดู ภาษาซัมบัลและจังหวัดปังกาซีนัน
จังหวัดปาลาวัน
ปาลาวัน หรือชื่ออย่างเป็นทางการคือ จังหวัดปาลาวัน เป็นเขตการปกครองระดับจังหวัดในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งชื่อตามเกาะที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดคือเกาะปาลาวัน จังหวัดนี้ตั้งอยู่ในภาคมิมาโรปาทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะลูซอน ถือได้ว่าเป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดในฟิลิปปินส์ในแง่ของพื้นที่ ในจังหวัดปาลาวันได้แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 23 เทศบาลและ 1 เมืองพิเศษ โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองปวยร์โตปรินเซซา ซึ่งมีสถานะเป็นเมืองพิเศษ นอกจากนี้ในจังหวัดปาลาวันยังเป็นที่ตั้งของมรดกโลกสองแห่ง คือ อุทยานธรรมชาติปะการังตุบบาตาฮา (ค.ศ.
ดู ภาษาซัมบัลและจังหวัดปาลาวัน
ประเทศฟิลิปปินส์
ฟิลิปปินส์ (Philippines; Pilipinas) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines; Republika ng Pilipinas) เป็นประเทศเอกราชที่เป็นหมู่เกาะในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ ซึ่งจัดอยู่ในเขตภูมิศาสตร์ใหญ่ 3 เขตจากเหนือจรดใต้ ได้แก่ ลูซอน, วิซายัส และมินดาเนา เมืองหลวงของประเทศคือมะนิลา ส่วนเมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือนครเกซอน ทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลบีสทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางทิศเหนือ ปาเลาทางทิศตะวันออก มาเลเซียและอินโดนีเซียทางทิศใต้ และเวียดนามทางทิศตะวันตก ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในแถบวงแหวนไฟและใกล้กับเส้นศูนย์สูตร ทำให้มีแนวโน้มสูงที่จะประสบภัยจากแผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น แต่ก็ทำให้มีทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่งเช่นกัน ฟิลิปปินส์มีเนื้อที่ประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (115,831 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 100 ล้านคน นับเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ในเอเชีย และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 12 ของโลก นอกจากนี้ ณ ปี..
ดู ภาษาซัมบัลและประเทศฟิลิปปินส์
เมโทรมะนิลา
มหานครมะนิลาRepublic of the Philippines.
หรือที่รู้จักกันในชื่อ ภาษาตีนา