เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
16 ความสัมพันธ์: ภาษาสเปนมอลีแยร์มาดริดศิลปะจินตนิยมสแลงอะเลคซันดร์ พุชกินอาการใคร่ไม่รู้อิ่มอาลแบร์ กามูว์จอร์จ กอร์ดอน ไบรอน บารอนไบรอนที่ 6จอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์จาโกโม กาซาโนวาดอนกิโฆเต้ แห่งลามันช่า ขุนนางต่ำศักดิ์นักฝันประเทศสเปนเจน ออสเตนเซอเรน เคียร์เคอกอร์J
ภาษาสเปน
ษาสเปน (Spanish; สเปน: español) หรือ ภาษาคาสตีล (Castilian; สเปน: castellano) เป็นภาษาในกลุ่มภาษาไอบีเรียนโรมานซ์ หนึ่งในภาษาทางการ 6 ภาษาขององค์การสหประชาชาติ และภาษาที่มีผู้พูดเป็นภาษาแม่มากที่สุดในโลกรองจากภาษาจีนกลาง รวมทั้งยังเป็นภาษาราชการขององค์การระหว่างประเทศทางเศรษฐกิจและการเมืองที่สำคัญอีกหลายองค์การอีกด้วย เช่น สหภาพยุโรป สหภาพแอฟริกา องค์การรัฐอเมริกา องค์การรัฐไอบีเรียอเมริกา ข้อตกลงการค้าเสรีอเมริกาเหนือ และสหภาพชาติอเมริกาใต้ เป็นต้น มีผู้พูดภาษาสเปนเป็นภาษาที่หนึ่งและภาษาที่สองเป็นจำนวนระหว่าง 450-500 ล้านคนEl País.
ใหม่!!: ดอนฆวนและภาษาสเปน · ดูเพิ่มเติม »
มอลีแยร์
หมือนของมอลีแยร์ โดยนีกอลา มีญาร์ ฌ็อง-บาติสต์ ปอเกอแล็ง (Jean-Baptiste Poquelin) หรือชื่อที่ใช้ในการแสดงว่า มอลีแยร์ (Molière; รับศีล 15 มกราคม ค.ศ. 1622 – 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1673) เป็นนักเขียนบทละครและนักแสดงชาวฝรั่งเศสที่ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในบรมครูด้านสุขนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในแวดวงวรรณคดีตะวันตก ในบรรดาผลงานของเขาทั้งหมด ผลงานที่เป็นที่รู้จักคือ Le Misanthrope ("ผู้เกลียดชังมนุษย์"), L'École des Femmes ("โรงเรียนสำหรับภรรยา"), Tartuffe ou L'Imposteur ("ตาร์ตุฟหรือผู้แอบอ้าง"), L'Avare ("คนตระหนี่"), Le Malade Imaginaire ("ผู้ป่วยโรคอุปาทาน") และ Le Bourgeois Gentilhomme ("สุภาพบุรุษชนชั้นกลาง").
ใหม่!!: ดอนฆวนและมอลีแยร์ · ดูเพิ่มเติม »
มาดริด
มาดริด (Madrid) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศสเปน มีประชากรอาศัยในตัวเมืองประมาณ 3.2 ล้านคน(ตัวเลขเมื่อปี 2005) และประชากรในเขตเมืองทั้งหมดประมาณ 6 ล้านคน (ตัวเลขเมื่อปี 2006) มาดริดยังเป็นเมืองหลวงของจังหวัดมาดริดด้ว.
ใหม่!!: ดอนฆวนและมาดริด · ดูเพิ่มเติม »
ศิลปะจินตนิยม
''Wanderer above the Sea of Fog'' ภาพวาดของ แคสเปอร์ เดวิด ฟรีดดริก ในปี 1818 ศิลปะจินตนิยม (Romanticism) เริ่มต้นขึ้นในช่วงหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 18 ในยุโรปตะวันตก เป็นการเปลี่ยนแปลงของแนวคิดทางปรัชญา วรรณกรรม และศิลปกรรม อันนำมาซึ่งการปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุโรป กำเนิดของศิลปะจินตนิยมมีส่วนมาจากการต่อต้านแนวคิดทางสังคมและการเมืองแบบเก่าของยุคแสงสว่าง รวมถึงปฏิกิริยาต่อต้านการศึกษาวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับธรรมชาติ โดยมากแนวคิดของศิลปะในยุคนี้จะสะท้อนออกมาในงานศิลปะแบบภาพวาด ดนตรี และวรรณกรรม ตัวอย่างศิลปินผู้มีชื่อเสียงในยุคจินตนิยม ได้แก่ ลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน, เฟรเดริก ชอแป็ง, วิลเลียม เบลก เป็นต้น.
ใหม่!!: ดอนฆวนและศิลปะจินตนิยม · ดูเพิ่มเติม »
สแลง
แลง (slang) คือ ถ้อยคำหรือสำนวนที่ใช้เข้าใจกันเฉพาะกลุ่มหรือชั่วระยะเวลาหนึ่ง ไม่ใช่ภาษาที่ยอมรับกันว่าถูกต้อง.
ใหม่!!: ดอนฆวนและสแลง · ดูเพิ่มเติม »
อะเลคซันดร์ พุชกิน
อะเลคซันดร์ เซียร์เกเยวิช พุชกิน (a) เป็นกวีชาวรัสเซียในยุคโรแมนติกBasker, Michael.
ใหม่!!: ดอนฆวนและอะเลคซันดร์ พุชกิน · ดูเพิ่มเติม »
อาการใคร่ไม่รู้อิ่ม
อาการใคร่ไม่รู้อิ่ม (hypersexuality) คือ การมีแรงขับทางเพศหรือกิจกรรมทางเพศเพิ่มขึ้นบ่อยหรือเฉียบพลันสุดโต่ง แม้อาการใคร่ไม่รู้อิ่มเกิดได้จากภาวะทางการแพทย์หรือยารักษาโรคบางอย่าง แต่สำหรับผู้ป่วยส่วนมากไม่ทราบสาเหตุ ปัญหาสุขภาพจิตอย่างความผิดปกติทางบุคลิกภาพแบบก้ำกึ่งสามารถก่อให้เกิดอาการใคร่ไม่รู้อิ่มได้ และแอลกอฮอล์และยาบางชนิดยังสามารถมีผลต่อการยับยั้งทางสังคมและเพศในบางคน มีการใช้แบบจำลองทฤษฎีจำนวนหนึ่งเพื่ออธิบายหรือรักษาอาการใคร่ไม่รู้อิ่ม แบบจำลองที่ใช้มากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสื่อซึ่งเป็นที่นิยม คือ การเข้าสู่การติดทางเพศ แต่นักเพศวิทยายังไม่บรรลุการเห็นพ้องต้องกัน คำอธิบายทางเลือกสำหรับภาวะดังกล่าวมีแบบจำลองพฤติกรรมตามแรงกดดัน (compulsive) และหุนหัน (impulsive) บัญชีจำแนกโรคระหว่างประเทศ (ICD-10) ขององค์การอนามัยโลก รวม "ความต้องการทางเพศมากผิดปกติ" (รหัส F52.7) ซึ่งแบ่งเป็นอาการใคร่ไม่รู้อิ่มของชาย (satyriasis) และอาการใคร่ไม่รู้อิ่มของหญิง (nymphomania) และ "การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองมากเกินไป" (รหัส F98.8) กำลังมีการพิจารณาเพื่อรวมข้อเสนอให้รวมการวินิจฉัยที่เรียก ความผิดปกติอาการใคร่ไม่รู้อิ่ม โดยอธิบายอาการง่าย ๆ โดยไม่ส่อความทฤษฎีใดโดยเฉพาะ ในภาคผนวกของ DSM แต่ไม่อยู่ในรายการหลักของการวินิจฉัยอย่างเป็นทางการ สมาคมจิตเวชอเมริกา (APA) ปฏิเสธข้อเสนอเพิ่มการติดทางเพศเข้ารายการความผิดปกติทางจิตเวช คู่มือการวินิจฉัยและสถิติสำหรับความผิดปกติทางจิต (DSM) ผู้ประพันธ์บางคนตั้งคำถามว่า การอภิปรายอาการใคร่ไม่รู้อิ่มสมเหตุสมผลหรือไม่ โดยแย้งว่าการตีตราแรงขับทางเพศ "สุดโต่ง" เป็นเพียงการประทับมลทินแก่บุคคลซึ่งไม่ปฏิบัติตามบรรทัดฐานของวัฒนธรรมหรือกลุ่มระดับเดียวกัน.
ใหม่!!: ดอนฆวนและอาการใคร่ไม่รู้อิ่ม · ดูเพิ่มเติม »
อาลแบร์ กามูว์
อัลแบร์ กามู อัลแบร์ กามู (Albert Camus; 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 1913 – 4 มกราคม ค.ศ. 1960) เป็นนักเขียนและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส ได้รับรางวัลโนเบลจากนวนิยายเรื่องคนนอกในปี..
ใหม่!!: ดอนฆวนและอาลแบร์ กามูว์ · ดูเพิ่มเติม »
จอร์จ กอร์ดอน ไบรอน บารอนไบรอนที่ 6
จอร์จ กอร์ดอน ไบรอน บารอนไบรอนที่ 6 (George Gordon Byron, 6th Baron Byron) ต่อมาเป็น จอร์จ กอร์ดอน โนเอล บารอนไบรอนที่ 6 (22 มกราคม 1788 - 19 เมษายน 1824) เป็นกวีชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงและเป็นผู้นำในขบวนการโรแมนซ์ ในหมู่ไบรอนผลงานที่ดีที่สุดที่รู้จักกันคือ เรื่องเล่าบทกวียาว Don Juan และ Childe Harold's Pilgrimage และบทกวีสั้น ๆ คือ "เธอเดินเข้ามาในความงาม" เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอังกฤษ และเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางและยังคงผู้คนอ่านกวีของเขาและทำให้เขามีอิทธิพลบทกวี หมวดหมู่:กวีชาวอังกฤษ.
ใหม่!!: ดอนฆวนและจอร์จ กอร์ดอน ไบรอน บารอนไบรอนที่ 6 · ดูเพิ่มเติม »
จอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์
อร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ (George Bernard Shaw; 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1856 - 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1950) เป็นนักเขียนบทละครชาวไอริช เกิดที่เมืองดับลิน ย้ายมาอยู่กรุงลอนดอนเมื่ออายุได้ 20 ปี และพำนักอยู่ในประเทศอังกฤษจนตลอดชีวิต เขาเริ่มต้นชีวิตการทำงานด้วยการประพันธ์เพลงและเขียนบทวิจารณ์วรรณกรรม ต่อมาจึงหันมาเขียนบทละคร และมีความชำนาญในการประพันธ์บทละครแนวชีวิต ชอว์มีผลงานบทละครมากกว่า 60 เรื่อง ส่วนใหญ่มีเนื้อหาที่สะท้อนถึงปัญหาสังคม เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในปี..
ใหม่!!: ดอนฆวนและจอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ · ดูเพิ่มเติม »
จาโกโม กาซาโนวา
จาโกโม จีโรลาโม กาซาโนวา (Giacomo Girolamo Casanova; 2 เมษายน ค.ศ. 1725 ในเมือง เวนิส ประเทศอิตาลี – 4 มิถุนายน ค.ศ. 1798 ในเมืองดุกซ์ แคว้นโบฮีเมีย) เป็นนักเขียน นักผจญภัย และนักนิยมสตรี (womanizer) ผู้มีชื่อเสียง ชาวเวียนนา เขาเป็นที่รู้จักโดยทั่วไป จากความสามารถในลักลอบเป็นชู้และเอาชนะหัวใจหญิงสาวจำนวนมาก จากหนังสืออัตชีวประวัติของเขา Histoire de ma vie (ประวัติชีวิตของข้าพเจ้า) ถือเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งที่จะบอกถึงธรรมเนียมและบรรทัดฐานของชีวิตสังคมฝรั่งเศสในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 ซึ่งเขาหลับนอนกับสตรีมานับ 112 คน (เฉพาะที่บันทึกไว้) แม้ว่าเขามักจะมีความเกี่ยวข้องกับดอน ฆวน (Don Juan) เพราะทั้งสองชอบมีชู้กับสตรีจำนวนมาก แต่กาซาโนวานั้นแตกต่างไปมากจากบุคคลอื่น ๆ ที่อาจนับว่ามีบุคลิกแบบเดียวกันนี้ นั่นคือ ขณะที่ดอน ฆวน เป็นบุคคลในตำนาน แต่กาซาโนวาเป็นบุคคลจริงในประวัติศาสตร์ นอกจากนี้เขายังต่างจากดอน ฆวน ตรงที่เขาถือว่ามีความรักจริงจังกับหญิงที่เขาแอบเป็นชู้ ซึ่งมักจะยังคงเป็นเพื่อนกันตลอดเป็นเวลานาน หลังจากความสัมพันธ์นั้นสิ้นสุดลง หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2268 หมวดหมู่:นักเขียนชาวอิตาลี หมวดหมู่:บุคคลจากเวนิส.
ใหม่!!: ดอนฆวนและจาโกโม กาซาโนวา · ดูเพิ่มเติม »
ดอนกิโฆเต้ แห่งลามันช่า ขุนนางต่ำศักดิ์นักฝัน
อนกิโฆเต้ แห่งลามันช่า ขุนนางต่ำศักดิ์นักฝัน (El ingenioso hidalgo don Quixote de la Mancha)ซาเบดฺร้า, มิเกล๎ เด เซร๎บันเต.
ใหม่!!: ดอนฆวนและดอนกิโฆเต้ แห่งลามันช่า ขุนนางต่ำศักดิ์นักฝัน · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศสเปน
ไม่มีคำอธิบาย.
ใหม่!!: ดอนฆวนและประเทศสเปน · ดูเพิ่มเติม »
เจน ออสเตน
น ออสเตน (Jane Austen; 16 ธันวาคม ค.ศ. 1775 – 18 กรกฎาคม ค.ศ. 1817) เป็นนักเขียนนวนิยายชาวอังกฤษที่เขียนเรื่องในแนวเหมือนจริง (realism) เป็นหนึ่งในนักเขียนที่มีผู้อ่านผลงานมากที่สุดคนหนึ่งในบรรดาวรรณกรรมภาษาอังกฤษทั้งหมด ออสเตนเกิดในครอบครัวชนชั้นกลางขนาดใหญ่ในแฮมเชอร์ และใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เกือบทั้งชีวิต เธอได้รับการศึกษาเบื้องต้นจากบิดาและพี่ชาย รวมถึงการศึกษาด้วยการอ่านด้วยตนเอง การสนับสนุนจากครอบครัวเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาไปสู่การเป็นนักเขียนอาชีพ เธอเป็นนักอ่านตัวยงและเริ่มเขียนงานตั้งแต่อายุไม่ถึงยี่สิบปี ในบรรดานวนิยายทั้งหกเรื่องที่เธอเขียนจบ เรื่องที่รู้จักกันมากที่สุดได้แก่ Sense and sensibility (ค.ศ. 1811), สาวทรงเสน่ห์ (ค.ศ. 1813) และ Emma (ค.ศ. 1816) ทุกเรื่องล้วนมุ่งเน้นชีวิตสามัญของชนชั้นกลางในชนบท และตัวนางเอกมักจะเป็นหญิงสาวผู้ได้รับการอบรมบ่มสอนที่หาเรื่องใส่ตัว หรือออกอุบายเรื่องแต่งงาน อยู่ในโลกซึ่งผู้ชายเป็นใหญ่ ตัวออสเตนเองนั้นไม่เคยแต่งงาน เธอตายด้วยโรคฮอร์โมนบกพร่องเมื่ออายุ 41 ปี.
ใหม่!!: ดอนฆวนและเจน ออสเตน · ดูเพิ่มเติม »
เซอเรน เคียร์เคอกอร์
เซอเรน เคียร์เคอกอร์ เซอเรน โอบึย เคียร์เคอกอร์ (Søren Aabye Kierkegaard: 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1813 - 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1855) เป็นนักปรัชญาชาวเดนมาร์กในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถือกันโดยทั่วไปว่าเขาเป็นนักปรัชญาอัตถิภาวนิยมคนแรก แม้ว่างานวิจัยในชั้นหลัง ๆ จะแสดงว่าการเชื่อมโยงดังกล่าวอาจกระทำได้ยากกว่าที่เคยคิดกันก็ตาม ในด้านความคิดทางปรัชญานั้น เคียร์เคอกอร์ถือเป็นสะพานเชื่อมระหว่างปรัชญาแบบเฮเกิลกับปรัชญาที่จะคลี่คลายไปเป็นอัตถิภาวนิยมในภายหลัง เขาปฏิเสธอย่างแข็งขันทั้งปรัชญาแบบเฮเกิลที่กำลังเฟื่องฟูในสมัยนั้นและสิ่งที่เขาเรียกว่ารูปแบบอันว่างเปล่าของคริสตจักรเดนมาร์ก งานของเขาส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับปัญหาทางศาสนา เช่น ธรรมชาติของศรัทธา ความเป็นสถาบันของคริสต์ศาสนจักร และเรื่องจริยธรรมและเทววิทยาคริสเตียน เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ บางคนจึงจัดให้งานของเคียร์เคอกอร์อยู่ในประเภทของอัตถิภาวนิยมคริสเตียน งานของเคียร์เคอกอร์อาจยากแก่การตีความ เนื่องจากงานที่เขาเขียนในระยะแรกนั้นเขียนโดยใช้นามแฝงต่าง ๆ กัน และบ่อยครั้งที่งานที่เขาเขียนโดยใช้นามแฝงชื่อหนึ่งจะได้รับความเห็นหรือข้อวิจารณ์จากงานเขียนที่เขาใช้นามแฝงอีกชื่อหนึ่ง หมวดหมู่:นักปรัชญาชาวเดนมาร์ก หมวดหมู่:บุคคลจากโคเปนเฮเกน.
ใหม่!!: ดอนฆวนและเซอเรน เคียร์เคอกอร์ · ดูเพิ่มเติม »
J
J (เจ) เป็นอักษรละติน ในลำดับที่ 10 เป็นตัวอักษรตัวสุดท้ายที่ถูกเพิ่มเข้ามาในอักษรละติน.
ใหม่!!: ดอนฆวนและJ · ดูเพิ่มเติม »
