เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
13 ความสัมพันธ์: การติดเชื้อในกระแสเลือดในทารกแรกเกิดการเป็นพิษจากพาราเซตามอลลำไส้เล็กอักเสบจากเชื้อโรตาไวรัสสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักรสหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 2013ดอกซีไซคลีนปวดท้องโลเพราไมด์โนโรไวรัสไข้รากสาดน้อยไข้หวัดใหญ่ไข้เด็งกีICD-10 บทที่ 1: โรคติดเชื้อและโรคปรสิตบางโรค
การติดเชื้อในกระแสเลือดในทารกแรกเกิด
การติดเชื้อในทารกแรกเกิด (neonatal sepsis) คือภาวะที่ทารกแรกเกิดมีการติดเชื้อแบคทีเรีย (เช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ปอดอักเสบ ไตและกรวยไตอักเสบ หรือกระเพาะและลำไส้อักเสบ) แหล่งข้อมูลเก่าบางแหล่งอาจเรียกภาวะนี้ว่า sepsis neonatorum การนำภาวะผิดปกติของระบบไหลเวียนเลือดหรือการหายใจล้มเหลวมาร่วมเป็นเกณฑ์การวินิจฉัยมักไม่มีประโยชน์ทางคลินิกเนื่องจากทารกแรกเกิดมักแสดงอาการเหล่านี้ก็ต่อเมื่อการติดเชื้อนั้นดำเนินไปจนรุนแรงถึงขั้นใกล้เสียชีวิตและยากต่อการรักษา การติดเชื้อในทารกแรกเกิดแบ่งออกเป็นระยะต้น (early) และระยะหลัง (late) โดยการติดเชื้อในกระแสเลือดในทารกแรกเกิดระยะต้นหมายถึงการติดเชื้อในกระแสเลือดที่เกิดในทารกแรกเกิดอายุไม่เกิน 7 วัน (แหล่งข้อมูลบางแหล่งกำหนดว่าไม่เกิน 72 ชั่วโมงหลังเกิด) ส่วนการติดเชื้อในกระแสเลือดในทารกแรกเกิดระยะหลังหมายถึงการที่ทารกมีการติดเชื้อในกระแสเลือดที่อายุมากกว่า 7 วัน (หรือ 72 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับแหล่งข้อมูล) การติดเชื้อในกระแสเลือดในทารกแรกเกิดเป็นสาเหตุการเสียชีวิตของทารกแรกเกิดในโรงพยาบาลที่พบบ่อยที่สุด รวมทั้งเป็นสาเหตุการเสียชีวิตในชุมชนที่พบ่อยในประเทศที่กำลังพัฒนาอีกด้วย โดยทั่วไปแพทย์ไม่สามารถวินิจฉัยจากการซักประวัติและการตรวจร่างกายเพียงอย่างเดียวได้อย่างแม่นยำว่าทารกอายุไม่เกิน 90 วัน ที่มีไข้ (อุณหภูมิกายมากกว่า 38 องศาเซลเซียส) นั้นมีการติดเชื้อในกระแสเลือดหรือไม่ เว้นแต่กรณีตรวจพบหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันอย่างชัดเจนเท่านั้น จึงมีคำแนะนำให้ดำเนินการตรวจทางห้องปฏิบัติการอย่างละเอียดกับทารกอายุไม่เกิน 30 วัน ที่มีไข้ การตรวจเหล่านี้ได้แก่ การตรวจนับและแยกชนิดเม็ดเลือด การเพาะเชื้อจากเลือด การตรวจปัสสาวะ การเพาะเชื้อจากปัสสาวะ การตรวจน้ำไขสันหลัง และการเพาะเชื้อจากน้ำไขสันหลัง รวมถึงการรับไว้สังเกตอาการในโรงพยาบาล ร่วมกับให้ยาปฏิชีวนะครอบคลุมเชื้อที่อาจเป็นสาเหตุของการติดเชื้อในกระแสเลือดอย่างน้อย 48 ชั่วโมง จนกว่าผลการเพาะเชื้อจะรายงานว่าไม่มีเชื้อขึ้น มีความพยายามที่จะสร้างเกณฑ์ช่วยในการวินิจฉัยว่าทารกที่มีไข้ที่มีอาการแบบใดจะสามารถให้สังเกตอาการที่บ้านได้อย่างปลอดภัยโดยไม่ต้องรับไว้รักษา เกณฑ์เหล่านี้เช่นเกณฑ์โรเชสเตอร์เป็นต้น หมวดหมู่:การติดเชื้อที่พบเฉพาะในระยะปริกำเนิด หมวดหมู่:วิทยาทารกแรกเกิด.
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและการติดเชื้อในกระแสเลือดในทารกแรกเกิด · ดูเพิ่มเติม »
การเป็นพิษจากพาราเซตามอล
การเป็นพิษจากพาราเซตามอลเกิดจากการได้รับยาพาราเซตามอลเกินขนาด อาจเกิดจากการใช้ยาเกินขนาดในครั้งเดียวหรือใช้ยาสะสมต่อเนื่องก็ได้ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่มีอาการในช่วง 24 ชั่วโมงแรกหลังได้รับยาเกินขนาด บางรายอาจมีอาการแบบไม่จำเพาะ เช่น ปวดท้องเล็กน้อย หรือคลื่นไส้ หลังจากนั้นจะตามมาด้วยระยะที่ไม่มีอาการใดๆ ประมาณ 2-3 วัน ตามด้วยอาการของภาวะตับวาย ได้แก่ดีซ่าน การแข็งตัวของเลือดผิดปกติ และเพ้อสับสน ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ ได้แก่ ไตวาย ตับอ่อนอักเสบ น้ำตาลในเลือดต่ำ และเลือดเป็นกรดจากแลกติก ในกรณีผู้ป่วยไม่เสียชีวิตมักฟื้นตัวได้ในเวลา 2-3 สัปดาห์ หากไม่ได้รับการรักษาผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการดีขึ้นได้เองในขณะที่บางรายจะเสียชีวิต ภาวะนี้อาจเกิดจากการกินยาผิดขนาดโดยไม่ได้ตั้งใจหรือเป็นการฆ่าตัวตายก็ได้ ปัจจัยเสี่ยงของการเกิดพิษได้แก่การติดสุรา การขาดสารอาหาร หรือการใช้ยาอื่นร่วมด้วย พิษต่อตับที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้เกิดจากตัวยาพาราเซตามอลโดยตรง แต่เกิดจากสารเมตาบอไลต์ชื่อ NAPQI ซึ่งเป็นสารที่ร่างกายสร้างมาจากตัวยา สารนี้จะลดปริมาณกลูตาไทโอนในตับ และทำลายเซลล์ตับได้โดยตรง การวินิจฉัยทำได้โดยการซักประวัติเพื่อดูปริมาณยาที่รับเข้าสู่ร่างกาย ร่วมกับการตรวจระดับยาพาราเซตามอลในเลือดเทียบกับระยะเวลาหลังจากการรับยาเข้าสู่ร่างกาย แพทย์มักอาศัยแผนภาพโนโมแกรมของรูแม็ค-แม็ธธิวเพื่อประเมินว่าระดับยาที่วัดได้ในเวลาที่ตรวจนั้นอยู่ในช่วงที่เป็นพิษหรือไม่ เพียงใด การรักษาอาจทำด้วยการให้ถ่านกัมมันต์หากผู้ป่วยมาพบแพทย์ในเวลาอันสั้นหลังรับยาเข้าสู่ร่างกาย ปัจจุบันไม่แนะนำให้บังคับให้ผู้ป่วยอาเจียนเอายาออกมา หากประเมินแล้วพบว่ามีความเสี่ยงที่จะเกิดพิษ แพทย์มักให้ยาอะซีติลซิสเตอีนเพื่อต้านพิษ ซึ่งมักให้ต่อเนื่องกันอย่างน้อย 24 ชั่วโมง หลังจากฟื้นตัวแล้วผู้ป่วยอาจจำเป็นต้องได้รับการดูแลทางจิตเวชร่วมด้วย ในบางรายหากมีอาการตับวายขั้นรุนแรงอาจจำเป็นต้องรักษาด้วยการผ่าตัดปลูกถ่ายตับ ซึ่งข้อบ่งชี้ของการปลูกถ่ายตับมักดูจากความเป็นกรดของเลือด ค่าแลกเตตในเลือดที่สูง การแข็งตัวของเลือดที่ผิดปกติ หรือมีโรคสมองจากตับอย่างรุนแรง หากได้รับการรักษาในระยะแรกจะมีโอกาสเกิดตับวายน้อยมาก โดยรวมผู้ป่วยภาวะพิษจากพาราเซตามอลจะมีอัตราการเสียชีวิตอยู่ที่ 0.1% มีการบรรยายภาวะพิษจากพาราเซตามอลเป็นครั้งแรกในช่วงคริสตทศวรรษ 1960 อัตราการเกิดภาวะเป็นพิษนี้แตกต่างกันไปในแต่ละพื้นที่ของโลก ในสหรัฐอเมริกาพบผู้ป่วยภาวะนี้ประมาณ 100,000 คนต่อปี ในสหราชอาณาจักรเป็นภาวะรับยาเกินขนาดจนเกิดพิษที่พบบ่อยที่สุด ผู้ป่วยที่พบบ่อยที่สุดคือผู้ป่วยเด็ก และเป็นสาเหตุของภาวะตับวายเฉียบพลันที่พบบ่อยที่สุดในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร ผู้ป่วยจะมีอาการอ่อนเพลีย อาเจียน ปวดท้อง ตัวเหลือง ตาเหลือง ค่าตับ serum transaminase(ALT, AST) จะสูงมาก ไฟล์:Paracetamol metabolism it.svg|สารพิษ NAPQI จากยาพาราเซตามอล ไฟล์:NAPQI.png|สารพิษ NAPQI.
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและการเป็นพิษจากพาราเซตามอล · ดูเพิ่มเติม »
ลำไส้เล็กอักเสบจากเชื้อโรตาไวรัส
ลำไส้เล็กอักเสบจากเชื้อโรตาไวรัส (rotavirus enteritis) เป็นสาเหตุของภาวะท้องร่วงรุนแรงในทารกและเด็กเล็กที่พบบ่อยที่สุด เกิดจากการติดเชื้อโรตาไวรัส ซึ่งเป็นจีนัสหนึ่งของไวรัสชนิดอาร์เอ็นเอสายคู่ในแฟมิลีรีโอวิริดี เด็กแทบทุกคนบนโลกเมื่ออายุครบ 5 ปีจะเคยติดเชื้อโรตาไวรัสมาแล้วอย่างน้อยหนึ่งครั้ง แต่ละครั้งที่ติดเชื้อร่างกายจะสร้างภูมิคุ้มกัน ทำให้การติดเชื้อครั้งถัดๆ ไปมีความรุนแรงลดลง ทำให้โรคนี้พบได้น้อยในผู้ใหญ่ ไวรัสนี้มีสปีชีส์ย่อยอยู่ 5 สปีชีส์ ได้แก่ เอ บี ซี ดี และอี ที่พบบ่อยที่สุดคือโรตาไวรัส เอ ซึ่งเป็นสาเหตุของการติดเชื้อโรตาไวรัสในมนุษย์ถึง 90% เชื้อนี้ติดต่อผ่านทางการกินอาหารที่ปนเปื้อนอุจจาระ เซลล์เยื่อบุผนังลำไส้เล็กที่ติดเชื้อจะถูกทำลายทำให้เกิดกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ (บางประเทศนิยมเรียกอาการเช่นนี้ว่า ไข้หวัดใหญ่ลงกระเพาะ (stomach flu) แม้เชื้อนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับเชื้อไข้หวัดใหญ่แต่อย่างใดก็ตาม) เชื้อไวรัสนี้ถูกค้นพบตั้งแต..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและลำไส้เล็กอักเสบจากเชื้อโรตาไวรัส · ดูเพิ่มเติม »
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร
มเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Elizabeth II; พระราชสมภพ 21 เมษายน พ.ศ. 2469) เป็นพระประมุขของ 16 ประเทศ จาก 53 รัฐสมาชิกในเครือจักรภพแห่งชาติ พระองค์เป็นประธานเครือจักรภพและผู้ปกครองสูงสุดแห่งคริสตจักรแห่งอังกฤษ เมื่อสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 เสด็จขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 6 กุมภาพัน..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร · ดูเพิ่มเติม »
สหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 2013
หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและสหราชอาณาจักรใน ค.ศ. 2013 · ดูเพิ่มเติม »
ดอกซีไซคลีน
อกซีไซคลีน (Doxycycline) เป็นยาปฏิชีวนะชนิดหนึ่งที่มีข้อบ่งใช้สำหรับรักษาโรคติดเชื้อหลายชนิดที่มีสาเหตุมาจากแบคทีเรียและโปรโตซัว ยานี้มีประโยชน์เป็นอย่างมากในการรักษาโรคปอดอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย, สิว, การติดเชื้อคลามัยเดีย, ระยะเริ่มต้นของโรคไลม์, อหิวาตกโรค และซิฟิลิส นอกจากนี้ยังมีการใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษามาลาเรีย ซึ่งเป็นโรคที่เกิดจากการติดเชื้อจำพวกโปรโตซัว โดยให้ยานี้ร่วมกับควินิน และอาจใช้ดอกซีไซคลีนเพื่อเป็นการป้องกันมาลาเรียสำหรับผู้ที่มีความจำเป็นต้องเดินทางเข้าพื้นที่ที่มีการระบาดของโรคได้ ดอกซีไซคลีนเป็นยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งที่มีการใช้อย่างแพร่หลายเนื่องจากมีราคาถูกและสามารถบริหารยาโดยการรับประทานได้ ในรายที่มีอาการของโรครุนแรงอาจจำเป็นต้องได้รับการบริหารยาโดยการฉีดเข้าหลอดเลือดดำ ดอกซีไซคลีนเป็นยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งที่มีขอบเขตการออกฤทธิ์กว้าง (Broad-spectrum antibiotic) โดยยานี้จะฆ่าแบคทีเรียและโปรโตซัวที่ไวต่อยานี้ด้วยการยับยั้งการสังเคราะห์โปรตีนที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตและการขยายพันธุ์ของเซลล์ ทำให้เซลล์จุลชีพเป้าหมายตายไปในที่สุด อย่างไรก็ตาม การใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษานี้อาจก่อให้เกิดอาการไม่พึงประสงค์ขึ้นได้เช่นเดียวกันกับยาชนิดอื่นๆ โดยอาการไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นได้บ่อยจากการใช้ยานี้ ได้แก่ ท้องเสีย, คลื่นไส้, อาเจียน, ผื่นแดง, และผิวไวต่อแสงมากขึ้น ทำให้มีความเสี่ยงที่จะเกิดผิวไหม้จากแสงแดด (sunburn) เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ การใช้ดอกซีไซคลีนในหญิงตั้งครรภ์หรือในเด็กอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนสีของฟันทารกหรือเด็กเป็นสีเทาหรือน้ำตาลอย่างถาวรได้ ส่วนการใช้ยานี้ในหญิงที่กำลังให้นมบุตรนั้นค่อนข้างมีความปลอดภัย เนื่องจากดอกซีไซคลีนถูกขับออกทางน้ำนมได้น้อยมาก ดอกซีไซคลีนได้รับการจดสิทธิบัตรในปี..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและดอกซีไซคลีน · ดูเพิ่มเติม »
ปวดท้อง
อาการปวดท้องเป็นอาการพบบ่อยอย่างหนึ่ง สัมพันธ์ทั้งกับโรคชั่วคราวไม่รุนแรงและภาวะที่รุนแรงมาก สาเหตุทั่วไปของอาการปวดท้องมีกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและกลุ่มอาการลำไส้ไวเกินต่อการกระตุ้น ในผู้ป่วยหนึ่งในสาม สาเหตุแน่ชัดไม่ชัดเจน ประมาณร้อยละ 10 มีภาวะพื้นเดิมที่รุนแรงมาก เช่น ไส้ติ่งอักเสบ การรั่วหรือแตกของท่อเลือดแดงส่วนท้องโป่งพอง ถุงยื่นอักเสบหรือการตั้งครรภ์นอกมดลูก การหาสาเหตุของอาการปวดท้องอาจยากได้ เพราะมีหลายโรคทำให้เกิดอาการนี้.
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและปวดท้อง · ดูเพิ่มเติม »
โลเพราไมด์
ลเพราไมด์ (Loperamide) หรือชื่อทางการค้าคือ อีโมเดียม (Imodium) เป็นยาลดอาการท้องร่วง มักใช้ในการรักษากระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ, ลำไส้อักเสบเรื้อรัง และกลุ่มอาการลำไส้สั้น เนื่องจากยานี้ทำงานโดยการชะลอการบีบตัวของทางเดินอาหาร จึงไม่เหมาะสมสำหรับผู้ที่ถ่ายเป็นเลือด สามารถรับยานี้ได้โดยวิธีรับประทาน ผลข้างเคียงทั่วไปได้แก่ เจ็บตรงช่องท้อง, ท้องผูก, ง่วงนอน, อาเจียน และปากแห้ง ผลข้างเคียงร้ายแรงได้แก่ลำไส้ใหญ่พองตัวและเน่า สตรีให้นมบุตรสามารถใช้ยาชนิดนี้ได้ อย่างไรก็คาม ยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่ายานี้เหมาะสมต่อสตรีมีครรภ์หรือไม่ แต่ที่ผ่านมายังไม่เคยมีประวัติในเชิงลบ โลเพราไมด์ถูกค้าพบในปี..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและโลเพราไมด์ · ดูเพิ่มเติม »
โนโรไวรัส
นโรไวรัสเป็นเชื้อไวรัสชนิดหนึ่งซึ่งเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของโรคกระเพาะและลำไส้อักเสบจากไวรัสในมนุษย์ซึ่งเกิดขึ้นได้กับมนุษย์ทุกวัย ผู้ป่วยจะมีอาการอุจจาระร่วง อาเจียน และปวดท้อง ส่วนใหญ่จะไม่มีเลือดปนมากับอุจจาระ บางรายอาจมีอาการไข้และปวดศีรษะร่วมด้วย ผู้ป่วยมักเริ่มแสดงอาการหลังได้รับเชื้อประมาณ 12-48 ชั่วโมง และจะเป็นอยู่ประมาณ 1-3 วัน ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญที่อาจพบได้คือการขาดน้ำ เชื้อนี้ติดต่อผ่านทางการกินอาหารหรือน้ำที่ปนเปื้อนอุจจาระของผู้ป่วย จากการสัมผัสคนสู่คน และจากการสัมผัสพื้นผิวที่ปนเปื้อนละอองอาเจียนของผู้ป่วย การใช้น้ำยาล้างมือแบบแห้งมักกำจัดเชื้อนี้ไม่ได้ เชื้อนี้ยังไม่มีวัคซีน ไม่มีการรักษาจำเพาะ ดังนั้นการรักษาจึงเป็นการรักษาแบบประคับประคองด้วยการชดเชยน้ำ ซึ่งอาจทำได้โดยการกินหรือการให้ทางหลอดเลือดดำ ในแต่ละปีจะมีผู้ป่วยจากเชื้อโนโรไวรัสประมาณ 685 ล้านคนทั่วโลก เสียชีวิตประมาณ 200,000 คน พบได้บ่อยทั้งในกลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศที่กำลังพัฒนา ผู้ป่วยเด็กอายุน้อยกว่า 5 ปีจะได้รับผลกระทบรุนแรงที่สุด ประมาณกันว่ามีผู้ป่วยกลุ่มนี้ในประเทศกำลังพัฒนาเสียชีวิตประมาณปีละ 50,000 คน โรคนี้จะพบบ่อยในช่วงฤดูหนาว ดังนั้นบางครั้งจึงถูกเรียกว่าเชื้ออาเจียนฤดูหนาว (winter vomiting bug) อาจทำให้เกิดการระบาดเฉพาะที่ได้โดยเฉพาะในที่ที่มีคนอยู่หนาแน่น (เช่น ค่ายทหาร สถานเลี้ยงเด็ก ชุมชนแออัด) ในสหรัฐอเมริกาพบว่าเชื้อนี้เป็นสาเหตุของการระบาดของโรคติดเชื้อทางเดินอาหารถึงประมาณครึ่งหนึ่ง ส่วนในไทยยังไม่มีข้อมูลความชุก แต่พบการระบาดเป็นครั้งๆ เชื่อโนโรไวรัสนี้มีที่มาจากชื่อเมืองนอร์วอล์ค รัฐโอไฮโอ ซึ่งเป็นเมืองที่มีการระบาดของไวรัสนี้เมื่อ..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและโนโรไวรัส · ดูเพิ่มเติม »
ไข้รากสาดน้อย
้รากสาดน้อย หรือ ไข้ไทฟอยด์ (Typhoid fever; Enteric fever) เป็นการเจ็บป่วยที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Salmonella enterica serovar Typhi พบได้ทั่วโลกโดยติดต่อผ่านทางการรับประทานอาหารหรือน้ำดื่มที่ปนเปื้อนอุจจาระของผู้ป่วย โดยเชื้อแบคทีเรียก่อโรคนี้จะเจาะทะลุผนังลำไส้แล้วถูกจับกินโดยเซลล์แมโครฟาจ (macrophage) จากนั้นเชื้อ Salmonella typhi จะเปลี่ยนโครงสร้างตัวเองเพื่อดื้อต่อการทำลายและสามารถหลบหนีออกจากแมโครฟาจได้ กลไกดังกล่าวทำให้เชื้อดื้อต่อการทำลายโดยแกรนูโลไซต์ ระบบคอมพลีเมนต์ และระบบภูมิคุ้มกัน จากนั้นเชื้อก่อโรคจะกระจายไปทั่วร่างกายผ่านทางน้ำเหลืองขณะที่อยู่ในเซลล์แมโครฟาจ ทำให้เชื้อเข้าสู่ระบบเรติคูโลเอนโดทีเลียม (reticuloendothelial system) และไปยังอวัยวะต่างๆ ทั่วร่างกาย จุลชีพก่อโรคนี้เป็นแบคทีเรียแกรมลบ รูปแท่งสั้น ซึ่งเคลื่อนที่โดยแฟลกเจลลัมหลายเส้น (peritrichous flagella) แบคทีเรียเจริญได้ดีที่สุดที่อุณหภูมิกาย 37 °C (99 °F).
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและไข้รากสาดน้อย · ดูเพิ่มเติม »
ไข้หวัดใหญ่
้หวัดใหญ่ (influenza หรือ flu) เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากไวรัสไข้หวัดใหญ่ อาจมีอาการเล็กน้อยไปถึงรุนแรง อาการที่พบบ่อยที่สุด ได้แก่ ไข้สูง คัดจมูก เจ็บคอ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดศีรษะ ไอและรู้สึกเหนื่อย อาการเหล่านี้จะออกอาการหลังได้รับไวรัสสองวันและส่วนมากอาการอยู่นานไม่เกินสัปดาห์ ทว่า อาการไออาจกินเวลานานกว่าสองสัปดาห์ได้ ในเด็ก อาจมีคลื่นไส้อาเจียน แต่ไม่ใช่อาการปกติในผู้ใหญ่ อาการคลื่นไส้อาเจียนเกินบ่อยกว่าในกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบซึ่งเป็นโรคติดเชื้ออีกโรคหนึ่ง ที่บ้างเรียกผิด ๆ ว่าเป็น "ไข้หวัดลงกระเพาะ" (stomach flu) หรือ "ไข้หวัด 24 ชั่วโมง" (24-hour flu) อาการแทรกซ้อนของไข้หวัดใหญ่อาจมีปอดบวมจากไวรัส ปอดบวมจากแบคทีเรียตาม โพรงอากาศ (sinus) ติดเชื้อ และปัญหาสุขภาพที่มีอยู่เดิมแย่ลง เช่น โรคหอบหืดหรือภาวะหัวใจล้มเหลว โดยทั่วไป ไข้หวัดใหญ่ติดต่อผ่านอากาศโดยการไอหรือจาม ซึ่งปลดปล่อยละอองลอยที่มีไวรัส ไข้หวัดใหญ่ยังสามารถส่งผ่านโดยการสัมผัสโดยตรงกับมูลหรือสารคัดหลั่งจากจมูกของนก หรือผ่านการสัมผัสกับพื้นผิวที่ปนเปื้อน คาดกันว่าละอองลอยที่มาทางอากาศก่อให้เกิดการติดเชื้อมากที่สุด แต่ยังไม่ทราบช่องทางการส่งผ่านที่สำคัญที่สุด ไวรัสไข้หวัดใหญ่สามารถลดฤทธิ์ด้วยแสงแดด สารฆ่าเชื้อและสารชะล้างได้ การล้างมือบ่อย ๆ ลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อได้ เพราะสบู่สามารถลดฤทธิ์ไวรั.
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและไข้หวัดใหญ่ · ดูเพิ่มเติม »
ไข้เด็งกี
้เด็งกี (Dengue fever) หรือในประเทศไทยนิยมเรียกว่า ไข้เลือดออก เป็นโรคติดเชื้อซึ่งระบาดในเขตร้อน เกิดจากการติดเชื้อไวรัสเด็งกี ผู้ป่วยจะมีอาการไข้ ปวดศีรษะ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดข้อ และมีผื่นลักษณะเฉพาะซึ่งคล้ายกับผื่นของโรคหัด ผู้ป่วยส่วนหนึ่งจะมีอาการรุนแรง จนกลายเป็นไข้เลือดออกเด็งกี (Dengue hemorrhagic fever) ที่เป็นอันตรายถึงชีวิต ซึ่งทำให้มีเลือดออกง่าย มีเกล็ดเลือดต่ำ และมีการรั่วของพลาสมา หรือรุนแรงมากขึ้นเป็นกลุ่มอาการไข้เลือดออกช็อก (Dengue shock syndrome) ซึ่งมีความดันโลหิตต่ำอย่างเป็นอันตรายได้ ไข้เลือดออกติดต่อผ่านทางพาหะคือยุงหลายสปีชีส์ในจีนัส Aedes โดยเฉพาะ A. aegypti หรือยุงลายบ้าน ไวรัสเด็งกีมีชนิดย่อยอยู่สี่ชนิด การติดเชื้อไวรัสชนิดหนึ่งมักทำให้ผู้ป่วยมีภูมิคุ้มกันต่อไวรัสชนิดนั้น ๆ ไปตลอดชีวิต แต่มีภูมิคุ้มกันต่อไวรัสเด็งกีชนิดอื่น ๆ ในเวลาสั้น ๆ การติดเชื้อไวรัสเด็งกีชนิดอื่นในภายหลังเพิ่มความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนรุนแรง การป้องกันโรคทำโดยลดจำนวนแหล่งเพาะพันธุ์และจำนวนของยุง และป้องกันมิให้ยุงลายกัด เพราะยังไม่มีวัคซีนในทางพาณิชย์ ยังไม่มีวิธีจำเพาะในการรักษาไข้เลือดออก การรักษาหลัก ๆ เป็นการรักษาประคับประคอง สำหรับผู้ป่วยที่อาการไม่รุนแรงรักษาโดยการคืนน้ำ อาจใช้การกินทางปากหรือการให้ทางหลอดเลือดดำ และสำหรับผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงรักษาโดยให้สารน้ำหรือเลือดหรือองค์ประกอบของเลือดทางหลอดเลือดดำ อุบัติการณ์ของไข้เลือดออกเพิ่มขึ้นมากตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1960 โดยมีผู้ป่วยติดเชื้อ 50-100 ล้านคนต่อปี โรคนี้มีการอธิบายเอาไว้ครั้งแรกตั้งแต..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและไข้เด็งกี · ดูเพิ่มเติม »
ICD-10 บทที่ 1: โรคติดเชื้อและโรคปรสิตบางโรค
ป็นบัญชีโรคย่อยหนึ่งจากบัญชีจำแนกทางสถิติระหว่างประเทศของโรคและปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้อง ฉบับทบทวนครั้งที่ 10 (ICD-10) ซึ่งเป็นรหัสของโรคและอาการ อาการแสดง ความผิดปกติที่ตรวจพบ อาการนำ สภาพสังคม หรือสาเหตุภายนอกของการบาดเจ็บหรือโรค จัดทำขึ้นโดยองค์การอนามัยโลกโดยแล้วเสร็จในปี..
ใหม่!!: กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบและICD-10 บทที่ 1: โรคติดเชื้อและโรคปรสิตบางโรค · ดูเพิ่มเติม »
เปลี่ยนเส้นทางที่นี่:
Gastroenteritisกระเพาะอาหารกับลำไส้อักเสบกระเพาะและลำไส้อักเสบ
