รถดีเซลรางและอินเตอร์ซิตี-เอ็กซ์เพรส

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง รถดีเซลรางและอินเตอร์ซิตี-เอ็กซ์เพรส

รถดีเซลราง vs. อินเตอร์ซิตี-เอ็กซ์เพรส

วนรถนำเที่ยวที่ 987 กรุงเทพ - สวนนงนุช ในชานชาลารางที่ 5 สถานีรถไฟกรุงเทพ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 428/427 อุบลราชธานี - นครราชสีมา - อุบลราชธานี ขณะจอดเทียบที่ชานชาลารางที่ 1 สถานีรถไฟนครราชสีมา ขบวนรถท้องถิ่นที่ 428 อุบลราชธานี - นครราชสีมาช ขณะจอดเทียบที่ชานชาลารางที่ 1 สถานีรถไฟบุรีรัมย์ รถดีเซลราง (diesel railcar) เป็นรถโดยสารที่มีเครื่องยนต์ดีเซลขับเครื่องด้วยตนเอง เดิมทีการรถไฟได้นำรถชนิดนี้มาใช้งานในประเทศไทยเมื่อ พ.ศ. 2470 ซึ่งเป็นเครื่องกลไอน้ำ สร้างโดย บริษัทบอลด์วิน สหรัฐอเมริกา รถดีเซลรางรุ่นแรก ๆ ที่นำมาใช้บริการรับส่งผู้โดยสารชานเมืองในปี พ.ศ. 2475 นั้น มีหมายเลข 11 ถึง 16 เป็นรถที่ประกอบด้วยรถกำลัง 1 คัน และรถพ่วงสำหรับผู้โดยสารล้วนอีก 1 คัน ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติลง รถดีเซลรางรุ่นใหม่ ๆ ได้รับการพัฒนาให้มีสมรรถนะสูง มีความคล่องตัวในการใช้งาน และสามารถพ่วงต่อกันคราวละหลายชุดได้ โดยแต่ละชุดเครื่องยนต์ทำงานพร้อมกับคันที่มีคนควบคุมที่ต้นขบวน รถดีเซลรางมีคุณสมบัติที่เหนือกว่าขบวนรถซึ่งใช้รถลากจูงหลายประการ คือ ขบวนการดีเซลรางเร่งความเร็ว และหยุดได้เร็วกว่า จึงทำให้ใช้เวลาในการเดินทางน้อยกว่า และเมื่อถึงปลายทาง พนักงานขับรถเปลี่ยนไปขับท้ายขบวนก็สามารถออกรถได้ทันที ไม่ต้องเปลี่ยนตั้งหัวขบวนใหม่เช่นการใช้รถจักร นอกจากนั้นยังสามารถพ่วงติดต่อกันได้ไม่จำกัด เพราะรถทุกชุดขับเคลื่อนด้วยตัวเอง รถที่เป็นตัวกำลังจะทำงานสัมพันธ์กันทุกเครื่องยนต์ ทำให้เฉลี่ยกำลังขับเคลื่อนออกไปตลอดขบวนขึ้นทางลาดชันได้ดีกว่า นอกจากความคล่องตัวแล้ว รถดีเซลรางยังสะดวกในการจัดทำขบวนรถสั้น ๆ เพียงชุดเดียว (2 คัน) ให้พอเหมาะกับสภาพการโดยสาร (รถคันกำลัง จุที่นั่ง 78 คน ยืน 35 คน และคันพ่วงมี 84 ที่นั่ง ยืน 35 คน) ในแง่ความปลอดภัยของผู้โดยสาร รถทุกคันมีประตูขึ้นลง เปิดปิดโดยระบบอัตโนมัติที่พนักงานขับรถจะเป็นผู้ควบคุม. อินเตอร์ซิตี-เอ็กซ์เพรส หรือ อีเซเอ เป็นชื่อของรถไฟความเร็วสูงที่มีชื่อเสียงในประเทศเยอรมนีและยุโรปตะวันตก ทำรายได้สูงสุดในกลุ่มของดอยท์เชบาห์น โดยรู้จักกันกว้างขวางที่สุดในเยอรมนี ปัจจุบัน อีเซเอ มีรถไฟฟ้าทั้งหมด 259 ขบวน ในรูปแบบที่แตกต่างกัน 5 รุ่น ได้แก่ อีเซเอ 1 (ปรับใช้งานใน ค.ศ. 1991), อีเซเอ 2 (ค.ศ. 1996), อีเซเอ ที (ค.ศ. 1999), อีเซเอ 3 (ค.ศ. 1999) และ อีเซเอ ทีดี (ค.ศ. 2001–2003 กลับมาให้บริการอีกครั้งใน ค.ศ. 2007) โดยอีซีเอ 3 มีรุ่นย่อยมากที่สุด ผลิตโดย การขนส่งบอมบาร์ดิเออร์ และ ซีเมนส์ นอกจากในเยอรมนีแล้ว อีเซเอยังให้บริการในประเทศใกล้เคียงอีกด้วย เช่น อีเซเอ 1 วิ่งไปถึงเมืองบาเซิลและซูริก ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ กับอีเซเอ 3 วิ่งไปถึงเมืองลีแยฌและบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม และวิ่งไปไกลถึงกรุงอัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ ในวันที่ 10 มิถุนายน..