เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
14 ความสัมพันธ์: พัง มิน-อาการร้องเพลงการเต้นรำมิวสิกแบงก์ริทึมแอนด์บลูส์อาฟเตอร์สกูล (วงดนตรีเกาหลี)ดนตรีแดนซ์ประเทศเกาหลีใต้ป็อปนักร้องนักแต่งเพลงนานา (นักร้อง)โซลไอดอลเกาหลีใต้
พัง มิน-อา
ัง มิน-อา (ฮันกึล:민아; Bang Min-ah; เกิด 13 พฤษภาคม 1993) เป็น นักร้อง นักแสดง พิธีกร ชาวเกาหลีใต้ รู้จักในสถานะสมาชิก วง Girl's Day.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและพัง มิน-อา · ดูเพิ่มเติม »
การร้องเพลง
แพตตี สมิธ ร้องเพลงในปี 2007 การร้องเพลง หรือ การขับร้อง คือการทำให้เกิดเสียงดนตรีจากเสียงและเสริมด้วยถ้อยคำทั้งระบบเสียงสูงต่ำและจังหวะ คนที่ขับร้องเพลงเรียกว่านักร้อง และนักร้องจะแสดงการขับร้องเพลง ซึ่งอาจจะร้องแบบอะแคปเปลา (ร้องโดยไม่ใช้ดนตรี) หรือมีนักดนตรี เครื่องดนตรีประกอบ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องดนตรีตัวเดียวหรือเต็มวง การร้องนั้นส่วนใหญ่จะร้องร่วมการแสดงกับนักดนตรีกลุ่มอื่น ไม่ว่าจ่ะเป็นกลุ่มคอรัสที่ร้องในเสียงที่แตกต่างกัน หรือกลุ่มนักเล่นดนตรี อย่างเช่นวงร็อกเป็นต้น การร้องเพลงนั้นอาจร้องแบบไม่เป็นทางการ ร้องเพื่อความบันเทิง อย่างเช่นร้องระหว่างการอาบน้ำ ร้องคาราโอเกะ หรือในบางกรณีร้องอย่างเป็นทางการ เช่นร้องในระหว่างพิธีทางศาสนา หรือนักร้องอาชีพร้องเพื่อแสดงบนเวทีหรือร้องในสตูดิโอ การร้องที่มีทักษะสูงหรือร้องในระดับอาชีพ มักจะต้องอาศัยความสามารถแต่กำเนิด การเรียนการสอน และการฝึกฝน นักร้องมืออาชีพจะสร้างหนทางสู่อาชีพด้วยการเป็นนักร้องในแนวเพลงต่าง ๆ อย่างเช่น นักร้องคลาสสิก นักร้องร็อก พวกเขาต้องฝึกทักษะการร้องในแนวเพลงนั้น ทั้งจากครูสอนร้องหรือโค้ชร้อง ในอาชีพของพวก.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและการร้องเพลง · ดูเพิ่มเติม »
การเต้นรำ
การเต้นรำ คือการเคลื่อนไหวร่างกายและการขยับตัวไปตามจังหวะเพลง มันมีการเต้นรำที่หลากหลายรูปแบบไม่ว่าจะเป็น การเต้นรำหมู่ การเต้นแจ๊ซ บัลเลต์ เต้นแท็ป บอลล์รูม ฟังก์ การเต้นเบรกแดนซ์ หรือการเต้นแบบไทยเช่นการรำวง การรำฟ้อน การเต้นรำแสดงถึงการมีความแข็งแกร่งและความอ่อนแอในจังหวะที่เป็นไปตามเพลง แสดงถึงความโรแมนติค ความเป็นสุภาพบุรุษ สุภาพสตรี และการ มีวัฒนธรรม การเต้นรำเป็นการเคลื่อนไหวของมนุษย์ที่แสดงออกทางสังคม และจิตวิญญาณ และเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ เป็นศาสตร์คือมีกฎที่ควบคุมแน่นอน ตายตัว เป็นศิลป์คือเราแสดงตัวตนที่แท้จริง การแสดงถึงจินตนาการ การเต้นรำอาจทำเป็นกลุ่ม อย่างน้อย 2-3 คน.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและการเต้นรำ · ดูเพิ่มเติม »
มิวสิกแบงก์
มิวสิกแบงก์ (ภาษาเกาหลี: 뮤직뱅크) เป็นรายการเพลงที่ได้รับความนิยมรายการหนึ่งของประเทศ เกาหลีใต้ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์ KBS2 ปัจจุบันมีพิธีกรประจำรายการคือ อี ซอวอน และ โซลบิน (สมาชิกวง ลาบุม) ออกอากาศทุกวันศุกร์เวลา 17:00 น. (ตามเวลาประเทศเกาหลี) โดยเผยแพร่สัญญาณไปยัง 117 ประเทศทั่วโลกให้รับชมผ่านทางสถานีโทรทัศน์ KBS World (ถ่ายทอดสดผ่านแอปฯ Youtube ด้วย) โดยใช้สถานที่ออกอากาศสดที่ KBS New Wing Open Hall ย่านยออึยโด เขตยองดึงโพ กรุงโซล.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและมิวสิกแบงก์ · ดูเพิ่มเติม »
ริทึมแอนด์บลูส์
ริทึมแอนด์บลูส์ (rhythm and blues หรือรู้จักกันในชื่อ R&B หรือ RnB) เป็นแนวเพลงที่ได้รับความนิยม โดยผสมผสานระหว่างเพลงแนว แจ๊ส กอสเปล และบลูส์ โดยเริ่มแรกจะเล่นโดยศิลปินแอฟริกัน-อเมริกัน.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและริทึมแอนด์บลูส์ · ดูเพิ่มเติม »
อาฟเตอร์สกูล (วงดนตรีเกาหลี)
อาฟเตอร์สกูล (애프터스쿨; After School) เป็นกลุ่มนักร้องหญิงของประเทศเกาหลีใต้ สังกัดค่ายเพลดิสเอนเตอร์เทนเมนต์ในปี..
ใหม่!!: พัก โซ-จินและอาฟเตอร์สกูล (วงดนตรีเกาหลี) · ดูเพิ่มเติม »
ดนตรีแดนซ์
ดนตรีแดนซ์ (dance music) เป็นดนตรีที่ประพันธ์ขึ้นโดยเฉพาะเพื่ออำนวยความสะดวกหรือเพื่อคลอไปกับการเต้นรำ ในด้านการแสดง ดนตรีแดนซ์แบ่งประเภทหลักเป็นดนตรีแดนซ์สดกับดนตรีแดนซ์ที่บันทึกไว้ ขณะที่มีหลักฐานยืนยันว่ามีการเต้นรำพร้อมกับดนตรีตั้งแต่ยุคโบราณ (ตัวอย่างเช่น แจกันสมัยกรีกโบราณแสดงนักเต้นรำร่วมกับนักดนตรี) ดนตรีแดนซ์ฝั่งตะวันตกยุคแรก ๆ คือการเต้นรำยุคกลางที่เหลือรอดมาได้ ในยุคบาโรก รูปแบบการเต้นรำหลัก ๆ คือการเต้นรำในราชสำนักคนชั้นสูง ดนตรีแดนซ์สมัยใหม่ได้เกิดขึ้นจากเพลงลีลาศแบบตะวันตกในปลายศตวรรษที่ 19 ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 การเต้นลีลาศได้เพิ่มความนิยมในหมู่ชนชั้นแรงงานที่มักเข้าร่วมงานเต้นรำสาธารณะ ดนตรีแดนซ์กลายเป็นที่นิยมอย่างมากในช่วงยุค 1920 ในยุค 1930 ดนตรีสวิงเป็นดนตรีแดนซ์ที่นิยมในอเมริกา ยุค 1950 ร็อกแอนด์โรลกลายเป็นดนตรีแดนซ์ที่นิยม ในช่วงปลายยุค 1960 มีการเกิดของแนวเพลงโซลและอาร์แอนด์บีและดิสโก้ในยุค 1970 ซึ่งทำให้ดนตรีแดนซ์เป็นที่นิยมมากในผู้คนทั่วไป มาถึงช่วงปลายยุค 1970 ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์ได้รับการพัฒนามาเรี่อย ๆ โดยส่วนใหญ่ใช้เครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งเป็นรูปแบบของเพลงสมัยนิยมที่มักจะเปิดในไนต์คลับ สถานีวิทยุ คอนเสิร์ต หมวดหมู่:ดนตรีแดนซ์.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและดนตรีแดนซ์ · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศเกาหลีใต้
รณรัฐเกาหลี (Republic of Korea; 대한민국 (ฮันกึล); 大韓民國 (ฮันจา)) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า เกาหลีใต้ (South Korea) เป็นประเทศในเอเชียตะวันออก มีพื้นที่ครอบคลุมส่วนใต้ของคาบสมุทรเกาหลี พรมแดนทางเหนือติดกับประเทศเกาหลีเหนือ มีประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้โดยมีทะเลญี่ปุ่นและช่องแคบเกาหลีกั้นไว้ ในภาษาเกาหลีอ่านชื่อประเทศว่า แทฮันมินกุก (대한민국; 大韓民國) โดยเรียกสั้น ๆ ว่า ฮันกุก (한국) ที่หมายถึงเกาหลี และบางครั้งจะใช้ชื่อว่า นัมฮัน (남한) ที่หมายถึง เกาหลีทางใต้ ส่วนชาวเกาหลีเหนือจะเรียกเกาหลีใต้ว่า นัมโชซ็อน (남조선) ที่หมายถึง โชซ็อนใต้.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและประเทศเกาหลีใต้ · ดูเพิ่มเติม »
ป็อป
นตรีป็อป หรือ เพลงป็อป (pop music พอปมิวสิก) เป็นประเภทของเพลงสมัยนิยมที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรในช่วงกลางทศวรรษที่ 1950S.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและป็อป · ดูเพิ่มเติม »
นักร้อง
นักร้อง (Singer)อาชีพของคนขายเสียง อาชีพให้บริการความสุขด้วยเสียงเพลงเช่น อคูสติก ป๊อป ร็อค แจ๊ส เบส เป็นต้น ซึ่งปัจจุบันแนวเพลงต่าง ๆ มีมากขึ้น ตอบสนองความต้องการของผู้ฟังแต่ละกลุ่ม อาชีพนักร้องจึงเป็นอาชีพในฝันของคนยุคใหม่ เนื่องจากอาชีพนักร้องเป็นอาชีพที่สามารถสร้างได้อย่างมหาศาล เป็นผู้มีชื่อเสียงในสังคม และมีผู้คนชื่นชมมาก ลักษณะงานที่เกี่ยวข้องกับอาชีพนักร้อง 1.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและนักร้อง · ดูเพิ่มเติม »
นักแต่งเพลง
นักแต่งเพลง หมายถึง ผู้ที่ทำการประพันธ์ทำนอง และ/หรือ ผู้ที่ทำการประพันธ์คำร้อง โดย เพลง ประกอบไปด้วยโครงสร้างหลักๆ 2 ส่วน คือ ทำนอง และ คำร้อง (เนื้อเพลง) การแต่งเพลง ในสมัยแรกๆ ผู้ประพันธ์ทำนอง และ ผู้ประพันธ์คำร้อง มักจะเป็นคนๆเดียวกัน ต่อมาการแต่งเพลงพัฒนาไปตามแบบอย่างสากล คือ การสร้างเพลงมักจะถูกประพันธ์ทำนองขึ้นมาก่อน จากนั้นจึงค่อยประพันธ์คำร้อง.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและนักแต่งเพลง · ดูเพิ่มเติม »
นานา (นักร้อง)
อิม จิน-อา (Im Jin-Ah) หรือชื่อในการแสดง นานา เป็นนักร้องและนางแบบชาวเกาหลีใต้ ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะของสมาชิกวงอาฟเตอร์สกูล.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและนานา (นักร้อง) · ดูเพิ่มเติม »
โซล
ซล (ซออุล) ชื่ออย่างเป็นทางการ นครพิเศษโซล เป็นเมืองหลวงและมหานครที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเกาหลีใต้ มีประชากรประมาณ 10 ล้านคน เป็นปริมณฑลที่ใหญ่ มีประชากรประมาณ 25 ล้านคนซึ่งเป็นบริเวณที่อยู่อาศัยซึ่งประกอบด้วยบริเวณมหานครอินช็อนและจังหวัดคย็องกี เกือบหนึ่งในสี่ของประชากรชาวเกาหลีใต้อาศัยอยู่ในโซลและชาวต่างชาติอีกประมาณ 275, 000 คน นครโซลได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ระดับหลายเหตุการณ์ โดยการใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเพิ่มอิทธิพลในฐานะประเทศที่เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมนานาชาติมากเป็นอันดับที่ 5 ในปี 2553 โซลได้รับการโหวตให้เป็นเป้าหมายยอดนิยมในการท่องเที่ยวจากนักท่องเที่ยวชาวจีน, ญี่ปุ่นและไทย 3 ปีต่อเนื่องกันในปี 2554 สถานีรถไฟโซลเป็นสถานีปลายทางหลักของรถไฟความเร็วสูงเคทีเอ๊กซ์และสถานีรถไฟใต้ดินโซลยังเป็นสถานีที่มีผู้ใช้งานมากเป็นอับดับที่สองของโลกโดยมีลักษณะเป็นสายวงรอบที่ยาวที่สุดและและมีเส้นทางรถไฟไต้ดินจนสุดสายที่ยาวเป็นอับดับที่สองของโลก โซลนั้นได้รวมระบบขนส่งมวลชนเข้ากับเมืองอินช็อนและจังหวัดคย็องกี โดยสามารถให้ผู้โดยสารสามารถใช้บริการรถโดยสารประจำทางหรือรถไฟไต้ดินได้อย่างอิสระโดยใช้บัตรที-มันนี่และเชื่อมต่อโดยทางเอเร็กซ์เพื่อไปยังท่าอากาศยานนานาชาติอินช็อน ซึ่งถูกจัดเป็นสนามบินยอดเยี่ยมตั้งแต่ปี 2548 โดยสภาการท่าอากาศยานนานาชาติ โซลเคยเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ 1986, โอลิมปิกฤดูร้อน 1988, ฟุตบอลโลก 2002 และการประชุมสุดยอด จี-20 2010 โซลได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งการออกแบบในปี 2553 โดยสมาคมออกแบบอุตสาหกรรมนานาชาต.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและโซล · ดูเพิ่มเติม »
ไอดอลเกาหลีใต้
อดอลเกาหลีใต้ (South Korean idol) หรือ เคป๊อปไอดอล (K-pop idol) เป็นบุคคลซึ่งผ่านการแสดงความสามารถบนเวทีที่จัดขึ้นโดยบริษัทบันเทิงหาผู้มีความสามารถ เช่น เอสเอ็มเอนเตอร์เทนเมนต์ วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ และเจวายพีเอนเตอร์เทนเมนต์ แล้วเข้ารับการฝึกด้วยระบบ "เสมือนอยู่ในโรงงาน" เพื่อให้เป็นผู้มีชื่อเสียงในแวดวงบันเทิง เช่น นักร้อง, นักแสดง หนังสือพิมพ์ เดอะแวนคูเวอร์ออบเซิร์ฟเวอร์ (The Vancouver Observer) ระบุว่า ไอดอลเกาหลีใต้ตามแบบฉบับต้องมีลักษณะสามประการ คือ เยาว์วัยจนเหลือเชื่อ (incredibly young), ดูดี (good looking) และสามารถส่งเสียงให้เกินจริงได้ (able to carry a melodramatic note) ผู้เชี่ยวชาญเรื่องวัฒนธรรมร่วมสมัยของเกาหลี วิเคราะห์ว่า การที่วงการเคป๊อปได้สร้างนักร้องให้เป็นไอดอล ทำให้ต้องเน้นที่ภาพลักษณ์มากกว่าผลงานเพลง และจากเหตุนี้ทำให้หลายวงมีความขัดแย้งและชิงดีชิงเด่นกันเองระหว่างสมาชิก หากมีคนใดคนหนึ่งโดดเด่นกว่าคนอื่น ทำให้ต้นสังกัดบางบริษัทต้องเฉลี่ยรายได้ให้เท่าเทียมกัน.
ใหม่!!: พัก โซ-จินและไอดอลเกาหลีใต้ · ดูเพิ่มเติม »
