เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
13 ความสัมพันธ์: ฟุจิโกะ ฟุจิโอะมันเผาญี่ปุ่นยุมิ คะกะซุศรีอาภา เรือนนาคคุกกี้แพนเค้กโกดะ ทาเคชิโดราเอมอนโนบิ โนบิตะไวโอลินเร ซะกุมะเปียโน2 ธันวาคม
ฟุจิโกะ ฟุจิโอะ
รชิ ฟุจิโมโตะ ฟุจิโกะ ฟุจิโอะ (ญี่ปุ่น: 藤子 不二雄, ฮิรางานะ: ふじこ ふじお, Fujiko Fujio) (1 ธันวาคม พ.ศ. 2476 - 23 กันยายน พ.ศ. 2539) เป็นนามปากกา ของคู่นักวาดการ์ตูนมีผลงานมากมาย โดยมีเรื่องที่โด่งดังคือ โดราเอมอน ของ.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและฟุจิโกะ ฟุจิโอะ · ดูเพิ่มเติม »
มันเผาญี่ปุ่น
มันเผาญี่ปุ่น รถเข็นขายมันเผาในเมืองนาระ มันเผาญี่ปุ่น เป็นอาหารชนิดหนึ่ง ในประเทศญี่ปุ่นนิยมรับประทานในฤดูใบไม้ร่วง หลายปีก่อนการเผามันนิยมใช้ใบไม้กองสุมรวมกันแล้วเผา แต่กฎหมายใหม่ญี่ปุ่นห้ามเผาสิ่งของต่าง ๆ ที่อาจก่อให้เกิดอันตรายหรือผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม วิธีการทำมันเผาจึงเปลี่ยนแปลงไป ส่วนในฤดูหนาวการถือมันเผาร้อน ๆ ไว้ที่มือยังช่วยคลายความหนาวให้กับมือด้วย นอกจากในญี่ปุ่นแล้ว มันเผาญี่ปุ่นยังแพร่หลายจนเป็นอาหารทานเล่นของจีนและเกาหลีใต้เรียกว่า เก่าหงฉู่ และ คุนโกกูมา (군고구마 gungoguma) ตามลำดั.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและมันเผาญี่ปุ่น · ดูเพิ่มเติม »
ยุมิ คะกะซุ
ูมิ คาคาซึ (ฮิรางานะ(ชื่อในวงการ):かかず ゆみ; คันจิ(ชื่อจริง):嘉数由美; คำอ่าน: คะคะซึ ยุมิ) เป็นนักพากย์หญิงชาวญี่ปุ่น เธอเริ่มเข้าสู่วงการนักพากย์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2539 ซึ่งบทแรกที่ได้พากย์คือ ซาล่า ใน กันดั้มเอ็กซ์ และหลังจากนั้นก็มีผลงานอย่างต่อเนื่องมาตลอด โดยล่าสุด ในปี พ.ศ. 2548 เธอได้รับบทเป็น ชิซุกะ ใน โดราเอมอน ฉบับสร้างใหม.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและยุมิ คะกะซุ · ดูเพิ่มเติม »
ศรีอาภา เรือนนาค
รีอาภา เรือนนาค (สกุลเดิม: บางนารถ, ชื่อเล่น: ผึ้ง) เป็นอดีตนักแสดงและนักพากย์ชาวไทย อดีตผู้ประกาศข่าวไทยทีวีสีช่อง 9 อ..ม.ท โมเดิร์นไนน์ทีวี ในปัจจุบัน ปัจจุบันพากย์เสียงให้กับ โมเดิร์นไนน์ทีวี โรส มีเดีย ที่ผ่านมาเคยพากย์ให้กับ ทีไอจีเอ ผลงานที่มีชื่อเสียงคือพากย์เป็นชิซูกะ ในโดราเอม่อน และผลงานการพากย์เรื่องแรกคือเรื่องครีมมี่มามี่ โดยรับบทเป็นแมวตัวเล็กๆ หนึ่งใน 2 คู่หูของนางเอก นอกจากงานพากย์การ์ตูนแล้ว เธอเป็นผู้พากย์เสียงสติกเกอร์ของ ปตท.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและศรีอาภา เรือนนาค · ดูเพิ่มเติม »
คุกกี้
กกี้อีกประเภท คุกกี้ คือขนมอบชิ้นเล็ก ๆ รูปร่างแบน ซึ่งทำจากแป้งสาลี คำว่าคุกกี้มีที่มาจากคำในภาษาดัตช์ koekje ซึ่งหมายถึง "เค้กชิ้นเล็ก ๆ" แรกเริ่มเดิมทีนั้น คุกกี้ทำโดยการแบ่งแป้งขนมเค้กที่ผสมแล้วออกมาส่วนหนึ่ง จากนั้นแบ่งออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วนำเข้าเตาอบ เพื่อทดสอบอุณหภูมิที่จะใช้อบขนมเค้ก คำว่า "คุกกี้" (cookie) ใช้กันในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ในขณะที่ในสหราชอาณาจักรจะเรียกขนมแบบเดียวกันนี้ว่า "บิสกิต" (biscuit).
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและคุกกี้ · ดูเพิ่มเติม »
แพนเค้ก
แพนเค้ก สองแผ่นราดด้วย น้ำหวาน (ไซรัป) จากต้น เมเปิ้ล แพนเค้ก (Pancake) เป็นขนมปังแผ่นแบนชนิดหนึ่งทำจาก แป้งนวดเปียก (batter) ซึ่งเป็นแป้งที่ผสมกับ ของเหลว เช่น น้ำ หรือนม และโดยมากแป้งนวดเปียกจะมีไข่เป็นส่วนผสมอยู่ด้วย แพนเค้กมีความหวานเล็กน้อย และ ถูกทำให้สุกด้วยการหยอดลงในกระทะแบนร้อน ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ แพนเค้กมีกินในหลายประเทศในหลายรูปแบบ ส่วนใหญ่แล้วแพนเค้กจะทำจากแป้งสำเร็จรูป ซึ่งมีส่วนผสมของสารเคมีที่ทำให้แป้งขึ้นตัวเมื่อถูกความร้อน เช่น ผงฟู แม้ว่าในบางที เราสามารถที่จะพบแพนเค้ก ที่ทำจากแป้งนวดเปียก ที่หมักจากยีสต์ได้ ในสหรัฐอเมริกา ผู้คนมักจะนิยมกินแพนเค้กเป็นอาหารเช้าโดยกินร่วมกับไซรัปและร่วมกับผลไม้เช่นกล้วยหรือสตรอเบอร์รี ในยุโรปตอนกลาง แพนเค้กจะมีความบางกว่าแพนเค้กแบบอเมริกาเหนือ และจะสอดไส้อาหารหลายแบบ ซึ่งสามารถที่จะถูกนำไปทานเป็นอาหารกลางวัน หรือ อาหารมื้อเย็นก็ได้ แพนเค้กแบบนี้ จะถูกเรียกว่า Palatschinken ในภาษาเยอรมัน palacsinta ในภาษาฮังการี clătită ในภาษาโรมาเนีย palačinke ในภาษาเซอร์เบีย โครเอเชีย และบอสเนีย naleśnik ในภาษาโปแลนด์ ไฟล์:Banana on pancake.jpg|แพนเค้กแบบอเมริกาเหนือ (สหรัฐอเมริกา และแคนาดา) บางทีก็มาพร้อมกล้วยชิ้นเล็ก ไฟล์:Pancake and crumpet.jpg|แพนเค้กแบบชาวสก็อต พร้อมกับ ครัมเป็ต (แป้งแผ่นกลมจืด) ผลไม้ ไฟล์:Crêpe opened up.jpg|เครป (Crêpe) หรือ แพนเค้กแบบฝรั่งเศส ที่ถูกกางออก ไฟล์:Pfannkuchen mit Zucker.jpg|แพนเค้กแบบเยอรมัน (Palatschinken) ที่ม้วนเอา ไส้ครีมช็อคโคแลต น้ำตาล และซินนามอน ไว้ ไฟล์:Palatschinke.jpg|แพนเค้กแบบเยอรมัน (Palatschinken) ที่ถูกยัดไส้ด้วยช็อคโกแลต ครีมตีฟู (whipped cream) และแยม หรือถั่ว ไฟล์:Aland pancake.jpg|แพนเค้กหนาของชาวสวีเดน ไฟล์:Pancake with tomato goats cheese and onion.jpg|แพนเค้กของชาวโปแลนด์ ยัดไส้ด้วยมะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ และเนยแข็งที่มาจากแ.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและแพนเค้ก · ดูเพิ่มเติม »
โกดะ ทาเคชิ
โกดะ ทาเคชิ หรือ ไจแอนท์ (ジャイアン) ตัวละครการ์ตูนจากเรื่องโดราเอมอน ทาเคชิ หรือที่เพื่อน ๆ เรียกกันในกลุ่มว่า ไจแอนท์ เป็นหนึ่งในตัวละครหลักของเรื่อง เกิดวันที่ 15 มิถุนายน เป็นลูกผู้ชายร้านขายผัก มีรูปร่างใหญ่ แข็งแรง หูเบา ชอบรังแกโนบิตะเสมอๆ แต่ถึงเวลาจำเป็นเขาก็มักช่วยคนอื่น ลึกๆ แล้วจิตใจของเขาเป็นคนโอบอ้อมอารี ไจแอนท์มักจะแย่งของเล่นของเพื่อนเป็นประจำ มีสุภาษิตประจำตัวที่มาจากสุภาษิตอังกฤษว่า "ของนายก็คือของฉัน ของฉันก็คือของฉัน" (What's yours is mine, and what's mine is mine.) นอกจากนั้นไจแอนท์ยังเป็นหัวหน้าทีมเบสบอลในละแวกหมู่บ้านและรักการเล่นเบสบอล มาก ๆ มักจะบังคับโนบิตะ มาเข้าร่วมเล่นเสมอ เพราะว่าทีมไม่ครบ ไจแอนท์มีน้องสาวที่เขารักมาก ชื่อ ไจโกะ เขาเป็นคนที่กลัวแม่มาก แค่ได้ยินเสียงก็กลัวจนต้องวิ่งหนี ในเรื่องการเรียน ไจแอนท์เรียนไม่เก่งเท่าซูเนโอะ แต่ก็ยังเรียนได้ดีกว่า โนบิตะ เขาชอบร้องเพลงมากทั้ง ๆ ที่เสียงไม่เอาไหน แต่เขาคิดว่าตัวเองเสียงดี จึงมักจะโกรธเมื่อเพื่อนไม่ยอมมาฟังคอนเสิร์ตของเขา อีกทั้งไจแอนท์ยังอยากเป็นพ่อครัว แต่ฝีมือทำอาหารของไจแอนท์ก็ไม่เอาไหนไม่ต่างจากการร้องเพลงเลย ถึงแม้ดูภายนอกไจแอนท์จะดูเป็นเด็กอันธพาล ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่า แต่จริงๆ แล้ว ไจแอนท์เป็นเด็กที่อ่อนไหวง่าย ไม่ว่าจะโกรธ ดีใจ หรือ เสียใจ ก็จะแสดงความรู้สึกออกมาทันที อีกทั้งยังเป็นคนที่รักพวกพ้อง และชอบเล่นตุ๊กตา ในตอนพิเศษหลายๆ ตอน เมื่อถึงเวลาคับขัน ไจแอนท์จะเป็นคนที่กระโดดเข้าไปช่วยเหลือเพื่อนของตนโดยไม่ลังเล ซึ่งส่วนใหญ่จะมีให้เห็นในโดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ ที่บ้านของไจแอนท์เลี้ยงหมาไว้ 1 ตัว ชื่อ มุคุ เป็นหมาที่กินจุและขี้ขลาด แต่ก็สามารถเฝ้าบ้านและจับขโมยได้ แต่จริง ๆ แล้วสัตว์เลี้ยงที่ไจแอนท์ อยากได้จริง ๆ คือ นกแก้ว ไจแอนท์จึงไม่ค่อยสนใจเลี้ยงดู มุคุ เท่าไรนัก และคนที่พา มุคุ ออกไปเดินเล่นทุกวันคือไจโกะ นั่นเอง ไจแอนท์ยังมีลูกชายอีกคนหนึ่งชื่อ โกดะ ยะซะชิ หรือ ไจจิบิ นิสัยตรงข้ามกับไจแอนท์อย่างเห็นได้ชัด เช่น อ่อนแอ มีมารยาท และมักจะถูกโนบิสุเกะแกล้งพร้อมกับซูเนตะ ลูกของซูเนโอะด้วย จไจแอนท์.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและโกดะ ทาเคชิ · ดูเพิ่มเติม »
โดราเอมอน
ราเอมอน หรือ โดเรมอน (ドラえもん) (Doraemon) เป็น การ์ตูนญี่ปุ่น แต่งโดย ฟุจิโกะ ฟุจิโอะ เรื่องราวของหุ่นยนต์แมวชื่อโดราเอมอน โดยฟุจิโกะ ฟุจิโอะ ได้กล่าวว่าโดราเอมอนเกิดวันที่ 3 กันยายน มาจากอนาคตเพื่อกลับมาช่วยเหลือ โนบิตะ เด็กประถมจอมขี้เกียจด้วย ของวิเศษ จากอนาคต โดราเอมอนเริ่มตีพิมพ์ครั้งแรกในญี่ปุ่นเมื่อ เดือนมกราคม พ.ศ. 2513 โดย สำนักพิมพ์โชงะกุกัง โดยมีจำนวนตอนทั้งหมด 1,344 ตอน ต่อมาในวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2540 โดราเอมอนได้รับรางวัลเทะซุกะ โอซามุ ครั้งที่ 1 ในสาขาการ์ตูนดีเด่น อีกทั้งยังได้รับเลือกจาก นิตยสารไทม์เอเชีย ให้เป็นหนึ่งในวีรบุรุษของ ทวีปเอเชีย จาก ประเทศญี่ปุ่น จากนั้นในวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2551 โดราเอมอนก็ได้รับเลือกให้เป็นทูตสันถวไมตรี เพื่อการประชาสัมพันธ์วัฒนธรรมของ ประเทศญี่ปุ่น นอกจากนี้บริษัท บันได ผู้ผลิตและจำหน่ายสินค้าการ์ตูนที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่น ยังได้ผลิต หุ่นยนต์ โดราเอมอนของจริงขึ้นมาในชื่อว่า "My Doraemon" โดยออกวางจำหน่ายครั้งแรกในวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2552 ใน ประเทศไทย โดราเอมอนฉบับ หนังสือการ์ตูน มีการตีพิมพ์โดยหลายสำนักพิมพ์ในช่วงก่อนที่จะมีลิขสิทธิ์การ์ตูน แต่ปัจจุบัน สำนักพิมพ์ เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ เป็นผู้ได้รับลิขสิทธิ์ในการจัดพิมพ์แต่เพียงผู้เดียว ส่วนฉบับอะนิเมะ ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2525 ทางโมเดิร์นไนน์ทีวี ในปัจจุบัน และวางจำหน่ายในรูปแบบวีซีดี-ดีวีดี ลิขสิทธิ์โดยบริษัท โรส วิดีโอ .
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและโดราเอมอน · ดูเพิ่มเติม »
โนบิ โนบิตะ
นบิ โนบิตะ (Nobi Nobita) เป็นตัวละครจากการ์ตูนเรื่อง โดราเอมอน โนบิตะ เป็นตัวละครหลักของเรื่อง เกิดวันที่ 7 สิงหาคม เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวโนบิ มีคุณพ่อชื่อ โนบิ โนบิสุเคะ และคุณแม่ชื่อ โนบิ ทามาโกะ ปกติจะใส่แว่น สวมเสื้อโปโลสีเหลืองหรือสีแดงปกขาว กางเกงขาสั้นสีน้ำเงิน มีนิสัยขี้แย เป็นคนไม่เอาถ่าน อ่อนแอ ไม่เคยพึ่งพาตนเอง เรียนหนังสือไม่เก่ง สอบได้ 0 คะแนนบ่อยๆ มาโรงเรียนสายเป็นประจำ ถูกทำโทษบ่อยครั้ง กีฬาก็ไม่ถนัดแต่เล่นพันด้ายเก่งและเป็นจอมแม่นปืน งานอดิเรกก็คือนอนกลางวันกับอ่านหนังสือการ์ตูน ถือว่าเป็นตัวละครที่ไม่เอาไหนแต่ในอีกด้านหนึ่งเขาก็มีนิสัยที่ดีอยู่มากเช่นกันเช่น รักสัตว์ ขี้สงสาร รักเพื่อน อารมณ์อ่อนไหวและรักความยุติธรรม ยอมนำตัวเองเข้าไปเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์ ในความเป็นจริงแล้วโนบิตะเป็นคนที่รักคุณพ่อ, คุณแม่และคุณย่าของเขามากแต่ด้วยวัยที่และสภาพครอบครัวที่ค่อนข้างเป็นแบบยุคเก่า ทำให้การแสดงออกทางความรักต่อกันมีน้อย ในเนื้อเรื่องมักจะมีการแสดงออกถึงความรักในครอบครัวในเวลาคับขันเช่น ใครบางคนหายไปจากบ้านเป็นเวลานานๆ หรือมีใครป่วยไข้ไม่สบาย ด้วยลักษณะนิสัยที่มีมิติความเป็นมนุษย์อยู่มากเช่นนี้จึงทำให้ตัวละครนี้สามารถเข้าไปอยู่ในใจของคนทั่วโลกได้ไม่ยาก โนบิตะหลงรัก ชิซุกะ ซึ่งอยู่ในวัยเดียวกัน มีความหวังที่จะได้แต่งงานด้วยเมื่อเขาโตขึ้นแต่ก็มักจะมีอุปสรรคและมีคู่แข่งหลายคนโดยเฉพาะ เดคิสุงิ เนื่องจากชิซุกะเป็นเด็กน่ารักและด้วยความอ่อนแอของโนบิตะเองแต่โนบิตะได้เพื่อนรักคือ โดราเอมอน คอยช่วยเหลือจากการโดนกลั่นแกล้งของ ไจแอนท์ และ ซูเนโอะ ทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและโนบิ โนบิตะ · ดูเพิ่มเติม »
ไวโอลิน
วโอลิน เป็นเครื่องดนตรีที่ทำให้เกิดเสียงระดับเสียงสูงในกลุ่มเครื่องดนตรีคลาสสิกประเภทเครื่องสาย (String instruments) ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากโลกตะวันตก เป็นเครื่องดนตรีตระกูลไวโอลินที่เล็กที่สุด อันประกอบไปด้วย ไวโอลิน วิโอลา เชลโล และ ดับเบิลเบส เมื่อนำทั้งหมดมาเล่นร่วมกันแล้วจะเรียกว่า วงเครื่องสาย(string) ซึ่งเป็นตระกูลเครื่องดนตรีหลักของ วงออร์เคสตร.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและไวโอลิน · ดูเพิ่มเติม »
เร ซะกุมะ
ร ซาคุมะ เป็นนักพากย์หญิงที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น อดีตเคยเป็นนักร้องไอดอลอยู่วง "ซันเดย์ส" แต่ต่อมาได้เบนเข็มอาชีพมาเป็นนักพากย์ และมีผลงานเป็นที่รู้จักมากมาย เช่น แชมพู ใน รันม่า ½, นีน่า ใน กันดั้ม 0083, มารีแมอา ใน กันดั้มวิง เอนด์เลสวอลทซ์ ฯลฯ.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและเร ซะกุมะ · ดูเพิ่มเติม »
เปียโน
ปียโน (ย่อมาจาก เปียโนฟอร์เต) เป็นเครื่องดนตรีที่บรรเลงโดยการกดลิ่มนิ้ว (คีย์บอร์ด) มักใช้นิยมบรรเลงเพลงแนว คลาสสิก และ แจ๊ส แม้ว่าเปียโนจะมีขนาดใหญ่และหนักทำให้ไม่สามารถพกพาได้ และมีราคาค่อนข้างแพง แต่เปียโนก็เป็นเครื่องดนตรีที่ได้เปรียบเครื่องดนตรีมากมาย เสียงของเปียโนสามารถเข้ากับเครื่องดนตรีเกือบทุกชนิด ดังนั้นเปียโนจึงสามารถเล่นได้ทั้งแบบบรรเลงเดี่ยว, แชมเบอร์, คลอเสียง หรือแม้กระทั่งร่วมกับวง ออร์เคสตรา ฝาครอบและแผ่นครอบของเปียโนอะคูสติกจะทำมาจากไม้ ในขณะที่กระดานเสียง (soundboard) จะถูกทำจากเหล็กกล้า และขึงด้วยสายโลหะ ลิ่มนิ้วของเปียโนมาตรฐานมีอยู่ทั้งหมด 88 คีย์ (คีย์ขาว 52, คีย์ดำ 36) ช่วงคีย์ปกติจะมีสายโลหะอยู่ 3 เส้นในหนึ่งคีย์ และคีย์เบสจะมีสายโลหะเส้นใหญ่อยู่ 1–2 เส้นในหนึ่งคีย์ เมื่อกดคีย์ จะเกิดเป็นเสียงโน้ตดนตรีที่มีความถี่การสั่นพ้องแตกต่างกันออกไป และเมื่อปล่อยคีย์ เสียงก็จะถูกตัด หากต้องการให้เสียงกังวานและลากยาวก็สามารถทำให้ โดยการเหยียบเพดัลขวา (คันเหยียบ) ที่อยู่บริเวณด้านล่างของเปียโนค้างไว้ กลไกการเกิดเสียงในเปียโนอะคูสติกนั้น เริ่มจากแรงจากการกดคีย์จะถูกส่งผ่านโดยกลไกที่ซับซ้อนไปยังหัวค้อน และหัวค้อนจะตีกระทบกับสายโลหะที่ขึงอยู่บนกระดานเสียงเกิดเป็นเสียงดนตรี ในระหว่างที่คีย์ถูกกดอยู่นั้น กลไกที่เรียกว่า แดมเปอร์ (damper) ของแต่ละคีย์ ซึ่งเดิมจะคอยดันสายโลหะไว้จะถูกยกออก ทำให้สายโลหะเกิดการสั่นพ้องได้ เมื่อใดก็ตามที่ปล่อยคีย์ แดมเปอร์จะกลับมาดันสายโลหะ ทำให้เสียงถูกตัดไป ดังนั้นการเหยียบเพดัลขวา จะเป็นการยกเพดัลของทุกคีย์ออก ทำให้สายโลหะเกิดการสั่นพ้องและกังวานมากขึ้นซึ่งทำให้เพลงมีความไพเราะ อย่างไรก็ตาม การเหยียบเพดัลขวาแช่ไว้ จะทำให้เสียงโน้ตดนตรีกังวานจนตีกับโน้ตดนตรีที่ตามมาทีหลัง ดังนั้นผู้บรรเลงจึงต้องทำการยกเท้าจากเพดัลเป็นจังหวะ ๆ เพื่อเป็นการตัดโน้ตดนตรีไม่ให้ข้ามห้องหรือตีกัน คำว่า เปียโน นั้น เป็นคำย่อจากคำว่า เปียโนฟอร์เต, ซึ่งเป็นภาษาอิตาลี ซึ่งเป็นการประสมคำระหว่างคำว่า เปียโน ที่แปลว่า "นุ่มนวล" กับ ฟอร์เต ที่แปลว่า "แข็งแกร่ง" ซึ่งมีที่มาจากการที่เป็ยโนนั้นมีคุณภาพเสียงที่หลากหลาย คีย์เบสที่ให้เสียงกังวานและทรงพลัง คีย์ปกติที่ให้เสียงนุ่มนวล และคีย์สูงที่ให้เสียงเล็กแหลม.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและเปียโน · ดูเพิ่มเติม »
2 ธันวาคม
วันที่ 2 ธันวาคม เป็นวันที่ 336 ของปี (วันที่ 337 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 29 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: มินาโมโตะ ชิซุกะและ2 ธันวาคม · ดูเพิ่มเติม »
