เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
4 ความสัมพันธ์: อั้งฉิกกงต๊กโกวคิ้วป้ายเก้าอิมจินเอ็งเซียวเหล่งนึ่ง
อั้งฉิกกง
อั้งฉิกกง (Hong Qigong - 洪七公） ฉายา ยาจกอุดร (บางฉบับแปลใช้ ขอทานอุดร) เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยก แต่งโดยกิมย้ง อั้งฉิกกง มีนิสัยรักคุณธรรม ชอบท่องเที่ยว และโปรดปรานอาหารเลิศรส ทำให้ครั้งหนึ่งเคยเสียงานใหญ่เพราะห่วงกิน จึงลงโทษตัวเองต่อหน้าศิษย์พรรคยาจก ด้วยการตัดนิ้วชี้ข้างขวาตัวเองเป็นการไถ่โทษ จึงมีอีกฉายาว่า ยาจกเก้าดรรชนี เป็นประมุขพรรคกระยาจก รุ่นที่ 18 ได้รับการถ่ายทอดวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรจากประมุขพรรคกระยาจกรุ่นก่อน 9 ฝ่ามือ เนื่องจากวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ได้มีการสูญหายไปตั้งแต่ยุคประมุขพรรคกระยาจก รุ่นที่ 3 ส่วนฝ่ามือที่เหลืออีก 9 ฝ่ามือ เกิดจากการบัญญัติคิดค้นขึ้นเอง แต่ไม่อาจคงอานุภาพเทียบเท่าสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรต้นตำรับได้ อีกวิชาที่อั้งฉิกกง แตกฉานคือวิชาเพลงไม้เท้าตีสุนัข อั้งฉิกกง เป็นหนึ่งในห้ายอดฝีมือที่ประลองยุทธที่เขาหัวซาน โดยในขณะนั้นก็ใช้สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรที่ไม่สมบูรณ์นี้ โลดแล่นเทียบเคียงกับ อึ้งเอี๊ยะซือ อาวเอี้ยงฮง และอิดเต็งไต้ซือ อั้งฉิกกงโปรดปรานฝีมือการทำอาหารของอึ้งย้งเป็นที่สุด จึงรับก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งเป็นศิษย์ ถ่ายทอดสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรให้ก๊วยเจ๋ง และวิชาเพลงไม้ตีสุนัขให้อึ้งย้ง ภายหลังถูกพิษประจิมอาวเอี๊ยงฮงลอบทำร้าย จึงมอบตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกให้อึ้งย้งดูแลแทนบนเกาะร้าง ยาจกอุดรอั้งฉิกกงกับพิษประจิมอาวเอี้ยงฮงเป็นศัตรูกันมาโดยตลอด แต่เมื่อถึงวาระสุดท้ายทั้งสองกลับลืมความแค้นที่มีต่อกัน และจากไปพร้อมกันอย่างสงบ หมวดหมู่:ตัวละครในนิยายกำลังภายใน หมวดหมู่:ห้ายอดฝีมือ.
ใหม่!!: เอี้ยก้วยและอั้งฉิกกง · ดูเพิ่มเติม »
ต๊กโกวคิ้วป้าย
ต๊กโกวคิ้วป้าย(獨孤求敗) เป็นตัวละครอุปโลกน์ที่มีการกล่าวถึงจากตัวละครในนวนิยายกำลังภายในของกิมย้ง.
ใหม่!!: เอี้ยก้วยและต๊กโกวคิ้วป้าย · ดูเพิ่มเติม »
เก้าอิมจินเอ็ง
ก้าอิมจิงเก็ง ชื่อของวิชาวรยุทธในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก คัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาลอาจมีพื้นฐานมาจาก คัมภีร์ เก้าอิม เพราะเตียบ่อกี้ฝึกวันเดียวสำเร็จ ขั้นที่ 7 ของคัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาล เป็นขั้นจินตนาการ ไม่มีใครฝึกสำเร็จ แม้แต่เตียบ่กี้ ดังนั้น ขั้นที่ 7 ของคัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาล คงน่าจะประมาณ เอี้ยก๊วยจอมยุทธ์อินทรีย์ใช้จินตนาการสลดกำสรวล หลังพิชิตข่านมองโกล เอี้ยก้วยก็เดินทางไปทิศตะวันตก อึ้งเซียะผู้ศรัทธาเต๋าได้เขียนคัมภีร์สองเล่ม ให้ชื่อว่าคัมภีร์เก้าอิม ส่วนเล่มแรกจิวแป๊ะทงซ่อนไว้ที่ใดจำไม่ได้ แต่เคยดูหนังเรื่องเฮ้งเต็งเอี้ยง ส่วนที่ 1 เล่มแรกอยู่กับถ้ำโบราณอาจารย์หญิงของหลี่ม๊กโช้วและเชียวเหล่งนึ่ง.
ใหม่!!: เอี้ยก้วยและเก้าอิมจินเอ็ง · ดูเพิ่มเติม »
เซียวเหล่งนึ่ง
ซียวเหล่งนึ่ง เซียวเหล่งนึ่ง บ้างสะกดเป็น เซียวเล่งนึ่ง หรือ เซียวเล้งนึ่ง เป็นหนึ่งในสตรีงามที่สุดในนิยายกำลังภายใน ไม่ทราบบิดามารดา เซียวเหล่งนึ่งถูกทิ้งไว้นอกนอกตำหนักเต้งเอี้ยงของสำนักช้วนจินก่าตั้งแต่ยังเป็นทารก แต่ตำหนักเต้งเอี้ยงเป็นสถาบันพรต ย่อมไม่สะดวกกับการเลี้ยงดูเด็กทารก บังเอิญสาวใช้ของลิ้มเซียวเอ็งผ่านมาเห็น ด้วยความเวทนาจึงได้รับอุปการะไว้ นำกลับไปเลี้ยงดูที่สุสานโบราณและรับเป็นศิษย์ถ่ายทอดวิชาให้ สตรีแซ่เล้งมีนามว่ากระไร บุคคลภายนอกย่อมไม่อาจทราบได้ จึงเรียกขานนางเป็น เซียวเหล่งนึ่ง ซึ่งแปลว่า ธิดามังกรน้อย เซียวเหล่งนึ่งปรากฏตัวครั้งแรกให้ผู้อ่านได้ยลโฉม ด้วยฉากในสุสานโบราณ ตอนที่ยายซุนสาวใช้ของนาง นำเอี้ยก้วยมารักษาอาการพิษจากผึ้งหยก โดยกิมย้งท่านได้บรรยายไว้ว่า นางอยู่ในชุดสีขาวราวแพรเบาบางห่อหุ้มคลุมกาย คล้ายกับเรือนร่างอยู่ท่ามกลางหมอกควัน นอกจากผมเผ้าที่ดำขลับ ตลอดทั้งร่างขาวผ่องราวหิมะ วงหน้างามพิลาสล้ำเหนือหญิงใดในโลกหล้า เมื่อเอี้ยก้วยได้เห็นถึงกับรู้สึกว่าสตรีนางนี้สดใสสะคราญ จนไม่อาจจับจ้องมองตรง.
ใหม่!!: เอี้ยก้วยและเซียวเหล่งนึ่ง · ดูเพิ่มเติม »
