โลโก้
ยูเนี่ยนพีเดีย
การสื่อสาร
ดาวน์โหลดได้จาก Google Play
ใหม่! ดาวน์โหลด ยูเนี่ยนพีเดีย บน Android ™ของคุณ!
ติดตั้ง
เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
 

อ้อน (อัลบั้ม)

ดัชนี อ้อน (อัลบั้ม)

อ้อน เป็นอัลบั้มเดี่ยวชุดที่สองของ เทวัญ ทรัพย์แสนยากร วางแผงเมื่อปี..

18 ความสัมพันธ์: พ.ศ. 2536กลองกลองยาวระนาดทุ้มระนาดเอกขลุ่ยขิมซออู้ซอด้วงปี่ชวาป็อปแจ๊สแซกโซโฟนโปรดิวเซอร์โนเวล แจ๊ส (อัลบั้ม)ไวโอลินเบสเทวัญ ทรัพย์แสนยากร

พ.ศ. 2536

ทธศักราช 2536 ตรงกับปีคริสต์ศักราช 1993 เป็นปีปกติสุรทินที่วันแรกเป็นวันศุกร์ตามปฏิทินเกรกอเรียน.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และพ.ศ. 2536 · ดูเพิ่มเติม »

กลอง

กลอง ทำด้วยหนังวัวขึงด้วยเชือก กลอง เป็นเครื่องดนตรีประเภทตีกระทบ ประกอบด้วยแผ่นบาง มักทำด้วยแผ่นหนังขึงยึดติดกับโครงให้ตึง ทำให้เกิดเสียงโดยการตีด้วยไม้ หรืออวัยวะของผู้เล่น กลองจัดเป็นเครื่องดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดในโลก กลอง มีทั้งกลองที่ทำจากหนังสัตว์ และ กลองที่ทำจากพลาสติก ซึ่งจะให้เสียงที่แตกต่างกันไป และการใช้อุปกรณ์ช่วย กลองที่ทำจากพลาสติกจะต้องใช้ไม้ช่วยตีเพราจะช่วยให้เกิดเสียงที่ดังขึ้น เช่น กลองสแนร์ และ กลองชุด เป็นต้น ส่วนกลองที่ทำจากหนังสัตว์ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ไม้ เนื่องจาก เราสามารถใช้แค่มือตีก็จะทำให้เกิดเสียงดังพอตัวอยู่แล้ว เช่น กลองยาว กลองรำมะนา ตะโพน เป็นต้น แต่ก็มีกลองหนัง ที่จำเป็นต้องใช้ไม้ก็มี เช่น กลองสะบัดชัย และ กลองทัด เนื่องจากเป็นกลองขนาดใหญ่จึงไม่สามารถใช้มือตีอย่างเดียวได้ กลองไม่ได้มีแค่ใช้ในทางเท่านั้นแต่ยังใช้ในด้านอื่นๆอีกด้วยเช่น การตีกลองเพื่อร้องทุกข์ต่อศาล การตีกลองเพื่อเปิดสงครามในสมัยก่อน และ การตีกลองเพื่อเป็นสัญญาณเพื่อให้พระสงฆ์ฉันเพลได้.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และกลอง · ดูเพิ่มเติม »

กลองยาว

150px กลองยาว เป็นเครื่องดนตรี สำหรับตีด้วยมือ ตัวกลองทำด้วยไม้ มีลักษณะกลมกลวง ขึงด้วยหนังมีหลายชนิด ถ้าทำด้วยหนังหน้าเดียว มีรูปยาวมากใช้สะพายในเวลาตี เรียกว่ากลองยาวหรือเถิดเทิง.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และกลองยาว · ดูเพิ่มเติม »

ระนาดทุ้ม

ระนาดทุ้ม ระนาดทุ้ม เป็นเครื่องดนตรีที่สร้างขึ้นมาในรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นการสร้างเลียนแบบระนาดเอก ใช้ไม้ชนิดเดียวกันกับระนาดเอก ลูกระนาดทุ้มมีจำนวน 17 ลูก ลูกต้นยาวประมาณ 42 ซม กว้าง 6 ซม และลดหลั่นลงมาจนถึงลูกยอด ที่มีขนาดยาว 34 ซม กว้าง 5 ซม รางระนาดทุ้มนั้นประดิษฐ์ให้มีรูปร่างคล้ายหีบไม้ แต่เว้าตรงกลางให้โค้ง โขนปิดหัวท้ายเพื่อ เป็นที่แขวนผืนระนาดนั้น ถ้าหากวัดจากโขนด้านหนึ่งไปยังโขนอีกด้านหนึ่ง รางระนาดทุ้มจะมีขนาดยาวประมาณ 124 ซม ปาก รางกว้างประมาณ 22 ซม มีเท้าเตี้ย รองไว้ 4 มุมราง หน้าที่ในวงของระนาดทุ้มนั้น ทำหน้าที่เดินทำนองรอง ในทางของตนเองซึ่งจะมีจังหวะโยน ล้อ ขัด ที่ทำให้เกิดความไพเราะและเติมเต็มช่องว่างของเสียง อันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของระนาดทุ้ม.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และระนาดทุ้ม · ดูเพิ่มเติม »

ระนาดเอก

ระนาดเอก ระนาดเอกเป็นเครื่องตีชนิดหนึ่ง ที่วิวัฒนาการมาจากกรับ แต่เดิมคงใช้กรับสองอันตีเป็นจังหวะ ต่อมาก็เกิดความคิดว่า ถ้าเอากรับหลาย ๆ อันวางเรียงราดลงไป แล้วแก้ไขประดิษฐ์ให้มีขนาดลดหลั่นกัน แล้วทำรางรองอุ้มเสียง และใช้เชือกร้อยไม้กรับขนาดต่าง ๆ กันนั้นให้ติดกัน และขึงไว้บนรางใช้ไม้ตีให้เกิดเสียง นำตะกั่วผสมกับขี้ผึ้งมาถ่วงเสียงโดยนำมาติดหัวท้ายของไม้กรับนั้น ให้เกิดเสียงไพเราะยิ่งขึ้น เรียกไม้กรับที่ประดิษฐ์เป็นขนาดต่างๆกันนั้นว่า ลูกระนาด เรียกลูกระนาดที่ผูกติดกันเป็นแผ่นเดียวกันว่า ผืน ระนาดเอกใช้ในงานมงคล เป็นเครื่องดนตรีเป็นมงคลในบ้าน บรรเลงในวงปี่พาทย์และวงมโหรี โดยทำหน้าที่เป็นผู้นำวง.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และระนาดเอก · ดูเพิ่มเติม »

ขลุ่ย

ลุ่ย เป็นเครื่องดนตรีโบราณของไทยชนิดหนึ่ง สันนิษฐานว่า อาจจะเกิดขึ้นก่อนหรือในสมัยกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี ร่วมสมัยกับเครื่องดนตรีประเภท กลอง ฆ้อง กรับ พิณเพียะ แคน ขลุ่ย ปี่ ซอ และกระจับปี่ แต่มีหลักฐานชัดเจนปรากฏ ในกฎมนเฑียรบาลสมัยพระบรมไตรโลกนาถ (พ.ศ. 1991-2031) แห่งกรุงศรีอยุธยาว่าห้ามร้องเพลงหรือเป่าขลุ่ย เป่าปี่ สีซอ ดีดกระจับปี่ ดีดจะเข้ ตีตะโพนในเขตพระราชฐานก่อนที่จะมาเป็นขลุ่ยอย่างที่ปรากฏรูปร่างในปัจจุบัน ขลุ่ยได้ผ่านการวิวัฒนาการมาเป็นระยะเวลายาวนาน มาจากปี่อ้อซึ่งตัวปี่หรือเลาทำจากไม้รวกท่อนเดียวไม่มีข้อ และมีลิ้นซึ่งทำด้วยไม้อ้อลำเล็กสำหรับเป่าให้เกิดเสียง หลังจากนั้นจึงปรับเปลี่ยนรูปร่าง และวิธีเป่าจนกลายมาเป็นขลุ่ยอย่างที่เรียกกันในปัจจุบันนี้ว่าเป็นขลุ่ยเพียงออ.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และขลุ่ย · ดูเพิ่มเติม »

ขิม

ม ขิม พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานให้คำอธิบายไว้ว่า "เครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง รูปคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีกใช้ตี" ขิมถูกนำเข้ามาในประเทศไทยในสมัยรัชกาลที่ 4 โดยชาวจีนนำมาบรรเลงรวมอยู่ในวงเครื่องสายจีน และประกอบการแสดงงิ้วบ้าง บรรเลงในงานเทศกาล และงานรื่นเริงต่าง ๆ บ้าง คำว่า ขิม มาจากภาษาจีนฮกเกี้ยน ซึ่งมาจากอักษรจีน 琴 ซึ่งในภาษาจีนกลางอ่านว่า ฉิน นักดนตรีไทยนำขิมมาบรรเลงในสมัยต้นรัชกาลที่ 6 โดยแก้ไขบางอย่าง คือเปลี่ยนสายลวดทองเหลืองให้มีขนาดโตขึ้น เทียบเสียงเรียงลำดับ ไปตลอดจน ถึงสายต่ำสุด เสียงคู่แปดมือซ้ายกับมือขวามีระดับเกือบตรงกัน เปลี่ยนไม้ตีให้ใหญ่และก้านแข็งขิ้น หย่องที่หนุนสาย มีความหนา กว่าของเดิมเพื่อให้เกิดความสมดุล และมีความประสงค์ให้เสียงดังมากขึ้น และไม่ให้เสียงที่ออกมาแกร่งกร้าวเกินไปให้ทาบสักหลาดหรือหนังตรงปลายไม้ตี ส่วนที่กระทบกับสาย ทำให้เสียงเกิดความนุ่มนวล และได้รับความนิยม บรรเลงร่วมอยู่ในวงเครื่องสายผสมจนถึงปัจจุบัน เพลงที่นิยมบรรเลงกันมากคือ เพลงขิมเล็ก และเพลงขิมใหญ่ ซึ่งเป็นเพลงสำเนียงจีนที่เกิดขึ้นในราวปลายรัชสมัยรัชกาลที่ 4 โดยพระประดิษฐ์ไพเราะ ได้จำทำนองการตีขิมของคนจีนแล้วมาแต่งเป็นเพลงในอัตรา 2 ชั้นได้ 2 เพลง ตั้งชื่อว่า เพลงขิมเล็ก และเพลงขิมใหญ่ สำหรับเพลงขิมเล็ก พระประดิษฐ์ไพเราะได้แต่งขยายเป็นอัตรา 3 ชั้น ส่วนเพลงขิมใหญ่ ครูมนตรี ตราโมทได้แต่งตัดลงเป็นอัตราชั้นเดียว จนครบเป็นเพลงเถา เมื่อประมาณปี พุทธศักราช 2478 และได้รับความนิยมมาจนถึงปัจจุบันนี้.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และขิม · ดูเพิ่มเติม »

ซออู้

ซออู้ ซออู้ เป็นซอสองสาย ตัวกะโหลกทำด้วยกะลามะพร้าว โดยตัดปาดกะลาออกเสียด้านหนึ่ง และใช้หนังลูกวัวขึงขึ้นหน้าซอ กว้างประมาณ 13 – 14 ซม เจาะกะโหลกให้ทะลุตรงกลาง เพื่อใส่คันทวนที่ทำด้วยไม้จริง ผ่านกะโหลกลงไป ออกทะลุรูตอนล่างใกล้กะโหลก คันทวนซออู้นี้ ยาวประมาณ 79 ซม ใช้สายซอสองสายผูกปลายทวนใต้กะโหลก แล้วพาดผ่านหน้าซอ ขึ้นไปผูกไว้กับ ลูกบิดสองอัน ลูกบิดซออู้นี้ยาวประมาณ 17 –18 ซม โดยเจาะรูคันทวนด้านบน แล้วสอดลูกบิดให้ทะลุผ่านคันทวนออกมา และใช้เชือกผูกรั้งกับทวนตรงกลางเป็นรัดอก เพื่อให้สายซอตึง และสำหรับเป็นที่กดสายใต้รัดอกเวลาสี ส่วนคันสีของซออู้นั้นทำด้วย ไม้จริงยาวประมาณ 70 ซม ใช้ขนหางม้าประมาณ 160 - 200 เส้น ตรงหน้าซอใช้ผ้าม้วนกลมๆ เพื่อทำหน้าที่เป็นหมอนหนุน สายให้พ้นหน้าซอ ด้านหลังของกะโหลกซอ แกะสลักเป็นรูปลวดลายสวยงาม และเป็นช่องทางให้เสียงออกด้านนี้ด้วย ซออู้มีรูปร่างคล้ายๆกับซอของจีนที่เรียกว่า ฮู – ฮู้ (Hu-hu) เหตุที่เรียกว่าซออู้ก็เพราะ เรียกตามเสียงที่ได้ยินนั่นเอง ซอด้วงและซออู้ ได้เข้ามามีบทบาทในวงดนตรีเครื่องสายตั้งแต่ปลายรัชกาลที่ 4 นี่เอง โดยได้ดัดแปลงมาจาก วงกลองแขกเครื่องใหญ่ ซึ่งมีเครื่องดนตรีที่ทำลำนำประกอบด้วย ซอด้วง ซออู้ จะเข้ และ ปี่อ้อ ต่อมาได้เอากลองแขก ปี่อ้อ ออก และเอา ทับกับรำมะนา และขลุ่ยเข้ามาแทน เรียกวงดนตรีชนิดนี้ว่า วงมโหรีเครื่องสาย มีคนเล่นทั้งหมด 6 คน รวมทั้ง ฉิ่งด้ว.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และซออู้ · ดูเพิ่มเติม »

ซอด้วง

ซอด้วง ซอด้วงเป็นซอสองสาย มีเสียงแหลม ก้องกังวาน คันทวนยาวประมาณ 72 ซม คันชักยาวประมาณ 68 ซม ใช้ขนหางม้าประมาณ 120 – 150 เส้น กะโหลกของ ซอด้วงนั้น แต่เดิมใช้กระบอกไม้ไผ่มาทำ ปากกระบอกของซอด้วงกว้างประมาณ 7 ซม ตัวกระบอกยาวประมาณ 13 ซม กะโหลกของซอด้วงนี้ ในปัจจุบันใช้ไม้จริง หรือ งาช้างทำก็ได้ แต่ที่นิยมว่าเสียงดีนั้น กะโหลกซอด้วงต้องทำด้วยไม้ไม้เนื้อแข็ง ส่วนหน้าซอนิยมใช้หนังงูเหลือมขึง เพราะทำให้เกิดเสียงแก้วเกิดความไพเราะอย่างยิ่ง ลักษณะของซอด้วง มีรูปร่างเหมือนกับซอของจีนที่เรียกว่า ฮู – ฉิน (Huchin) ทุกอย่าง เหตุที่เรียกว่า ซอด้วง ก็เพราะมีรูปร่างคล้ายเครื่องดักสัตว์ เพราะตัวด้วงดักสัตว์ ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่เหมือนกีน จึงได้เรียกชื่อไปตามลักษณะนั้นนั่นเอง สายซอด้วงนั้น มีเพียงสองสายและมีเสียงอยู่ สองเสียง คือสายเอกจะเป็นเสียง "เร" ส่วนสายทุ้มจะเป็นเสียง "ซอล" โดยใช้สายไหมฟั่นหรือว่าสายเอ็นก็ได้ ซอด้วงใช้ในวงเครื่องสาย วงมโหรี โดยทำหน้าที่เป็นผู้นำวงและเป็นหลักในการดำเนินทำนองอ้างอิง.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และซอด้วง · ดูเพิ่มเติม »

ปี่ชวา

ปี่ชวาปี่ชวา เป็นเครื่องเป่าชนิดหนึ่งที่มีลิ้น เข้าใจว่าเมืองไทยรับมาในคราวเดียวกับกลองแขก ส่วนประกอบของปี่ชวามีดังนี้.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และปี่ชวา · ดูเพิ่มเติม »

ป็อป

นตรีป็อป หรือ เพลงป็อป (pop music พอปมิวสิก) เป็นประเภทของเพลงสมัยนิยมที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรในช่วงกลางทศวรรษที่ 1950S.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และป็อป · ดูเพิ่มเติม »

แจ๊ส

แจ๊ส เป็นลักษณะดนตรีชนิดหนึ่งที่พัฒนามาจากกลุ่มคนดำในสหรัฐอเมริกา (African Americans) ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดยมีลักษณะพิเศษคือโน้ตบลูส์ การลัดจังหวะ จังหวะสวิง การโต้และตอบทางดนตรี และการเล่นสด โดยแจ๊สถือเป็นลักษณะดนตรีคลาสสิกชนิดหนึ่งของสหรัฐอเมริก.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และแจ๊ส · ดูเพิ่มเติม »

แซกโซโฟน

รอบครัวแซกโซโฟน (เรียงลำดับใหญ่-เล็ก) คอนทร่าเบสแซกฯ, เบสแซกฯ, บาริโทนแซกฯ, เทนเนอร์แซกฯ, C เทนเนอร์แซก, อัลโต้แซกฯ, F อัลโต้แซก, โซปราโน่แซกฯ, C โซปราโน่แซกฯ และโซปรานิโน่แซกฯ อัลโต้ แซกโซโฟน (ยามาฮ่า รุ่น YAS-275 MK1) แซกโซโฟน (saxophone) เป็นเครื่องดนตรีในตระกูลเครื่องลมไม้ ใช้ลิ้นเดี่ยวเหมือนของคลาริเนต แม้ว่าตัวเครื่องมักจะทำด้วยโลหะแต่สุ้มเสียงก็กระเดียดมาทางเครื่องลมไม้ แซกโซโฟนจึงได้รับฉายาว่า "คลาริเนตทองเหลือง" (brass clarinet) โดยมากจะใช้ในวงโยธวาทิต วงดนตรีลูกทุ่ง จนถึงวงออเคสตรา และแตรวง แบร์ลิออซได้กล่าวว่าเสียงของแซกโซโฟนคือการผสมผสานเข้าด้วยกันระหว่าง ซอเชลโล ปี่คอร์อังแกลส์และปี่คลาริเนท แซกโซโฟนจะเล่นกระซิบกระซาบ อ่อนหวานนุ่มนวล หรือจะแผดให้แสบโสตประสาทก็ทำได้ จึงเหมาะสำหรับใช้เป็นเครื่องดนตรีบรรเลงประกอบการแสดงอย่างมาก CR:"NiCEkUNG.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และแซกโซโฟน · ดูเพิ่มเติม »

โปรดิวเซอร์

ปรดิวเซอร์ อาจหมายถึง.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และโปรดิวเซอร์ · ดูเพิ่มเติม »

โนเวล แจ๊ส (อัลบั้ม)

นเวล แจ๊ส เป็นอัลบั้มเดี่ยวชุดแรกของ เทวัญ ทรัพย์แสนยากร หลังจากออกจากวง อินฟินิตี้ไป ซึ่งเพลงในอัลบั้มชุดนี้มีคอนเซ็ปท์เป็นป๊อบ-แจ๊ส ฟิวชั่น ที่ผสมผสานความเป็นไทย ซึ่งก็มีเพลงทั้งไทยเดิม และเพลงที่แต่งขึ้นมาใหม่โดยเทวัญ ซึ่งอัลบั้มชุดนี้ เทวัญ ได้เรียบเรียงทั้งเพลงไทยเดิมและประพันธ์เพลงใหม่ในอัลบั้มชุดนี้ขึ้นมาเองทั้งหมด อัลบั้มชุดนี้ มีคอนเซ็ปท์ว่า "กับความเป็นไทย ที่เคลื่อนไหวอย่างตะวันตก".

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และโนเวล แจ๊ส (อัลบั้ม) · ดูเพิ่มเติม »

ไวโอลิน

วโอลิน เป็นเครื่องดนตรีที่ทำให้เกิดเสียงระดับเสียงสูงในกลุ่มเครื่องดนตรีคลาสสิกประเภทเครื่องสาย (String instruments) ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากโลกตะวันตก เป็นเครื่องดนตรีตระกูลไวโอลินที่เล็กที่สุด อันประกอบไปด้วย ไวโอลิน วิโอลา เชลโล และ ดับเบิลเบส เมื่อนำทั้งหมดมาเล่นร่วมกันแล้วจะเรียกว่า วงเครื่องสาย(string) ซึ่งเป็นตระกูลเครื่องดนตรีหลักของ วงออร์เคสตร.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และไวโอลิน · ดูเพิ่มเติม »

เบส

มารถหมายถึง.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และเบส · ดูเพิ่มเติม »

เทวัญ ทรัพย์แสนยากร

ทวัญ ทรัพย์แสนยากร หรือ ต๋อง นักแซกโซโฟนแจ๊สชาวไทย มีชื่อเสียงในฐานะนักดนตรีที่นำทำนองเพลงไทยเดิม หรือเพลงลูกทุ่ง มาบรรเลงในแบบแจ๊ส และผสมผสานกับเครื่องดนตรีไทย เทวัญเกิดที่จังหวัดนครราชสีมา หัดเล่นดนตรีจากการเล่นในวงดุริยางค์ขณะเรียนชั้นมัธยมที่โรงเรียนราชสีมาวิทยาลัย โดยมีไวโอลินเป็นเครื่องดนตรีชิ้นแรกที่ได้ฝึกฝน และศึกษาทฤษฎีดนตรีเพิ่มเติมที่โรงเรียนดนตรีสยามกลการ และได้เข้าวง Oriental Funk ที่มี เรวัติ พุทธินันทน์ เป็นแกนนำ และยังเป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งวง อินฟินิตี้ ร่วมกับศรายุทธ สุปัญโญ ก่อนจะออกจากวงหลังจากอัลบั้ม วันและคืน และมีผลงานอัลบั้มเดี่ยวชุดแรกในปี 2535 คือ Novel Jazz และมีผลงานอื่นๆอีก เช่น อ้อน, เทวัญ โนเวล แจ๊ส 3, สองขั้วจั่วแจ๊ส, More Than Words ที่นำเพลงสุนทราภรณ์มาทำใหม่ในสไตล์แจ๊ส, Cool Ears ฟังสบาย ที่นำเพลงที่ประพันธ์โดยครูเพลงลูกกรุง มาทำใหม่เป็นสไตล์แจ๊สเช่นกัน (ภายหลังนำมารวมใหม่เป็นชุด Siam Gallery) เทวัญ ทรัพย์แสนยากร ยังได้ก่อตั้งวงแจ๊สร่วมสมัย ในชื่อว่า "วงกังสดาล" (ปี 2534) ซึ่งใช้เครื่องดนตรีไทยปี่ ขลุ่ย ซอด้วง ซออู้ จะเข้ ระนาดเอก ระนาดทุ้ม ฆ้องวงใหญ่ ตะโพน เครื่องเปอร์คัทชัน บรรเลงร่วมกับโซปราโน อัลโตแซ็กโซโฟนโดยเป็นผู้สร้างสรรค์บทเพลงใหม่ และนำเพลงไทยของเดิมมาเรียบเรียงนำเสนอมุมมองใหม่ ในรูปแบบแจ๊ส อาทิ แหยม แว่วกังสดาล ชมสวน ครวญหา หนุ่งหนิง ลาวเจริญศรี ซึ่งแต่ละเพลงมีท่วงทีลีลาแตกต่างกันไปไม่ซ้ำกัน ทั้งรูปแบบเพลง สไตล์ ทั้งการใช้เทคนิคการเดี่ยวใหม่ ๆ การด้นImprovize และการประสานเสียงซึ่งไม่ต้องแก้ไขระบบเสียงของเครื่องดนตรีไทยแต่อย่างใด นับเป็นความอัจฉริยะและได้รับการชื่นชมตอบรับจากหลายหน่วยงาน เนื่องจากแนวเพลงโดดเด่นแปลกใหม่ในขณะนั้นสามารถรวบรวมนักดนตรีไทยที่มากฝีมือให้มารวมกันบรรเลง คิดค้นวิธีการบรรเลงเครื่องมือตนเองอย่างอิสระ อาทิ จำเนียร ศรีไทยพันธุ์ (ขลุ่ย, ปี่)ณรงค์ฤทธิ์ โตสง่า (ระนาดทุ้ม) ชัยยุทธ์ โตสง่า (ระนาดเอก) วรยศ ศุขสายชล (ซอด้วง-ซออู้), สุธารณ์ บัวทั่ง (จะเข้) เล็ก ปานพุ่ม(กลอง-เปอรคัทชัน) ฯลฯ โดยมีเจ้าภาพสนใจร่วมแคมเปญนำแสดงหลายมุมทั่วโลก อาทิ อังกฤษ อเมริกา ญี่ปุ่น ไต้หวัน ฮ่องกง สิงคโปร์ ฯลฯ ซึ่งภายหลังนักดนตรีแยกตัวออกไปตามภาระหน้าที่ของตน ต่างไปก่อตั้งวงดนตรีร่วมสมัยในภายหลังอีกด้วย เช่น บอยไทย เป็นต้น เคยเปิดร้านอาหารดนตรีแจ๊สที่ชื่อ "เทวัญ แจ๊สเตอรองค์" อยู่แถวเมืองทองธานี พักหนึ่ง แต่ก็ปิดตัวลงไป เทวัญได้รับการยอมรับให้เป็นมือแซ็กโซโฟนอันดับ 1 ของประเทศไทย ปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อตัว จาก "เทวัญ" เป็น "เมธวัชร์" ปัจจุบันเทวัญ ทรัพย์แสนยากร มีบริษัทเพลงเป็นของตนเอง ชื่อ เทวัญ เร็คคอร์ด และจัดรายการวิทยุอยู่ที่ Modern Radio 96.5 FM ชื่อรายการ Music @Night วันพุธ เที่ยงคืนครึ่ง ถึงตีหนึ่งครึ่ง (แต่หลังจากเดือนตุลาเป็นต้นไป รายการนี้ก็ถูกถอดออกจากผัง) กับรายการวิทยุที่ม.สุโขทัยธรรมาธิราซ ชื่อ เพลงร่วมสมัยกับดนตรืไทยแบบเทวัญ วันจันทร์ บ่ายสองถึงบ่ายสาม และมีผลงานใหม่ออกมาอีก.

ใหม่!!: อ้อน (อัลบั้ม)และเทวัญ ทรัพย์แสนยากร · ดูเพิ่มเติม »

ขาออกขาเข้า
Hey! เราอยู่ใน Facebook ตอนนี้! »