สารบัญ
14 ความสัมพันธ์: หมู่บ้านอำเภอชุมพลบุรีอำเภอบ้านด่านอำเภอพุทไธสงอำเภอลำทะเมนชัยอำเภอลำปลายมาศอำเภอแคนดงอำเภอเมืองบุรีรัมย์อำเภอเมืองยางจังหวัดบุรีรัมย์จังหวัดสุรินทร์จังหวัดนครราชสีมาตำบลเขตการปกครองของประเทศไทย
หมู่บ้าน
หมู่บ้าน (village) เป็นนิคมหรือชุมชนมนุษย์ ใหญ่กว่าหมู่บ้านขนาดเล็ก (hamlet) แต่เล็กกว่าเมือง มีประชากรตั้งแต่ไม่กี่ร้อยคนไปถึงหลายพันคน (บางแห่งถึงหมื่นคน) ในอดีต หมู่บ้านเป็นรูปแบบชุมชนปกติสำหรับสังคมที่ใช้เกษตรกรรมเพื่อยังชีพ และยังมีในบางสังคมที่มิใช่สังคมเกษตรบ้าง ในบริเตนใหญ่ หมู่บ้านขนาดเล็กได้รับสิทธิเรียกหมู่บ้านเมื่อสร้างโบสถ์ ในหลายวัฒนธรรม เมืองและนครมีน้อย โดยมีสัดส่วนประชากรอาศัยอยู่น้อย การปฏิวัติอุตสาหกรรมดึงดูดให้คนจำนวนมากทำงานในโรงสีและโรงงาน การกระจุกของคนทำให้หลายหมู่บ้านเติบโตเป็นเมืองและนคร นอกจากนี้ยังทำให้มีความชำนาญพิเศษของแรงงานและช่างฝีมือ และพัฒนาการของการค้าจำนวนมาก แนวโน้มการกลายเป็นเมืองดำเนินต่อ แม้ไม่เชื่อมโยงกับการปรับให้เป็นอุตสาหกรรมเสมอไป หมู่บ้านเสื่อมความสำคัญลงทั้งที่เป็นหน่วยสังคมและนิคมมนุษย์ แม้มีชีวิตหมู่บ้านหลากรูปแบบ แต่หมู่บ้านตรงแบบเล็ก บางทีประกอบด้วย 5 ถึง 30 ครอบครัว บ้านตั้งอยู่ด้วยกันเพื่อการเข้าสังคมและการป้องกัน และดินแดนโดยรอบพื้นที่อยู่อาศัยมีการทำไร่นา หมู่บ้านประมงเดิมยึดการประมงพื้นบ้าน (artisan fishing) และตั้งอยู่ติดพื้นที่จับปลา หมวดหมู่:หน่วยการปกครอง หมวดหมู่:หมู่บ้าน หมวดหมู่:ที่อยู่อาศัย.
อำเภอชุมพลบุรี
มพลบุรี เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสุรินทร.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอชุมพลบุรี
อำเภอบ้านด่าน
้านด่าน เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัม.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอบ้านด่าน
อำเภอพุทไธสง
ทไธสง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัมย์เป็นเมืองประวัติศาสตร์ ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีชื่อเสียงด้านการเป็นแหล่งทอผ้าไหมมัดหมี่ที่สวยงาม และมีพระคู่บ้านคู่เมือง คือ พระเจ้าใหญ่ วัดหง.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอพุทไธสง
อำเภอลำทะเมนชัย
อำเภอลำทะเมนชัย เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดนครราชสีม.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอลำทะเมนชัย
อำเภอลำปลายมาศ
ลำปลายมาศ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัม.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอลำปลายมาศ
อำเภอแคนดง
แคนดง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัม.
อำเภอเมืองบุรีรัมย์
มืองบุรีรัมย์ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัม.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอเมืองบุรีรัมย์
อำเภอเมืองยาง
อำเภอเมืองยาง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดนครราชสีม.
ดู อำเภอคูเมืองและอำเภอเมืองยาง
จังหวัดบุรีรัมย์
ังหวัดบุรีรัมย์ เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง มีจำนวนประชากรมากเป็นอันดับที่ 5 รองจากกรุงเทพมหานคร จังหวัดนครราชสีมา จังหวัดอุบลราชธานี และจังหวัดขอนแก่น และมีพื้นที่กว้างเป็นอันดับที่ 17 ของประเทศไท.
ดู อำเภอคูเมืองและจังหวัดบุรีรัมย์
จังหวัดสุรินทร์
รินทร์ (เขมรถิ่นไทย: ซเร็น) เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างหรือ "อีสานใต้" มีชื่อเสียงด้านการเลี้ยงช้าง การทอผ้าไหม ข้าวหอมมะลิสุรินทร์ มีผู้คนหลายเผ่าพันธุ์และภาษา เช่น เขมร กูยและลาวหรือไทยอีสาน มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 11 และมีพื้นที่กว้างเป็นอันดับที่ 24.
ดู อำเภอคูเมืองและจังหวัดสุรินทร์
จังหวัดนครราชสีมา
นครราชสีมา หรือรู้จักในชื่อ โคราช เป็นจังหวัดที่มีพื้นที่มากที่สุดในประเทศไทยและมีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของประเทศ อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ชื่อเมืองนครราชสีมาปรากฏครั้งแรกเป็นเมืองพระยามหานครในการปฏิรูปการปกครองในรัชสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ(ตั้งอยู่ในพื้นที่อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา) ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงมีรับสั่งให้ย้ายเมืองนครราชสีมามาตั้งบริเวณพื้นที่ปัจจุบัน เมื่อ..
ดู อำเภอคูเมืองและจังหวัดนครราชสีมา
ตำบล
ตำบลหรือ เขตที่ตั้งเมือง (township) เป็นนิคมมนุษย์ที่มีขนาดใหญ่กว่าหมู่บ้าน แต่เล็กกว่าเมือง ขนาดของเมืองขนาดเล็กอาจแตกต่างกันอย่างมากในทุกภูมิภาคของโลก เมืองขนาดเล็กในประเทศไทยยังหมายถึงเทศบาลตำบล.
เขตการปกครองของประเทศไทย
ตการปกครองของประเทศไทย แบ่งออกเป็น 3 รูปแบบคือ การปกครองส่วนกลาง การปกครองส่วนภูมิภาค และการปกครองส่วนท้องถิ่น.
ดู อำเภอคูเมืองและเขตการปกครองของประเทศไทย
หรือที่รู้จักกันในชื่อ อ.คูเมือง