เปิดใน Google Mapsสารบัญ
11 ความสัมพันธ์: บริษัทกระจายเสียงและแพร่ภาพมุนฮวาภูมิภาคในประเทศเกาหลีรายชื่อนครในประเทศเกาหลีใต้อึยจ็องบูจังหวัดคย็องกีทงดูช็อนประเทศเกาหลีใต้แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวงโซลเขตการปกครองของประเทศเกาหลีใต้เขตปริมณฑลและเมืองหลวงแห่งชาติ (เกาหลีใต้)
- นครในจังหวัดคย็องกี
บริษัทกระจายเสียงและแพร่ภาพมุนฮวา
ริษัทกระจายเสียงและแพร่ภาพมุนฮวา (อังกฤษ: Munhwa Broadcasting Corporation ย่อ: MBC) (ฮันกึล: 문화방송주식회사, Munhwa Bangsong Jushikhoesa) เป็นหนึ่งในสี่สถานีโทรทัศน์เครือข่ายที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีใต้และเป็นเครือข่ายที่เก่าแก่ที่สุดในบรรดาเครือข่ายการออกอากาศในเชิงพานิชย์ในเกาหลีใต้ มุนฮวา (문화) เป็นภาษาเกาหลีที่แปลว่า วัฒนธรรม ก่อตั้งเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 1961, MBC เป็นสถานีวิทยุโทรทัศน์ภาคพื้นดินเกาหลีซึ่งมีเครือข่ายทั่วประเทศ 17 สถานีทั่วภูมิภาค แม้ว่ามันจะดำเนินการในการสื่อโฆษณาทางช่อง MBC เป็นองค์การกระจายเสียงสาธารณะ เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุด คือ มูลนิธิองค์กรกระจายเสียงสาธารณะวัฒนธรรม วันนี้ก็ คือกลุ่มประเภท มัลติมีเดีย ที่มีช่องโทรทัศน์ภาคพื้นดิน 1 ช่อง ช่องวิทยุ 3 ช่องเคเบิล 5 ช่องดาวเทียมและ DMB 4 ช่อง MBC มีสำนักงานใหญ่ใน DMC (Digital Media City), Mapo-gu กรุงโซล และมีสถานที่ที่ใหญ่ที่สุดผลิตออกอากาศในเกาหลี รวมถึง Korea including digital production center สถานที่การจัดการแสดงสด ภายในและภายนอกอาคารอยู่ใน Yongin Daejanggeum Park.
ดู ยังจูและบริษัทกระจายเสียงและแพร่ภาพมุนฮวา
ภูมิภาคในประเทศเกาหลี
กาหลีมีธรรมเนียมในการแบ่งจำนวนภูมิภาคอย่างไม่เป็นทางการ โดยการแบ่งนั้นสะท้อนถึงประวัติศาสตร์,ภูมิศาสตร์และขอบเขตภาษาถิ่นภายในคาบสมุทรเกาหลี หลาย ๆ ชื่อที่อยู่ด้านล่างของบทความนั้นทับซ้อนกันหรือเป็นชื่อที่ล้าสมัยไปแล้วในปัจจุบัน มีเพียงโฮนัม, ย็องดง, ย็องนัม และซูโดกว็อนเท่านั้นที่ใช้กันอย่างกว้างขวางในเกาหลีใต้ ส่วนชื่อของแปดจังหวัดซึ่งเป็นการแบ่งจังหวัดแบบโบราณของเกาหลีนั้น ส่วนใหญ่ใช้เป็นชื่อเรียกภูมิภาคอย่างไม่เป็นทางการ.
ดู ยังจูและภูมิภาคในประเทศเกาหลี
รายชื่อนครในประเทศเกาหลีใต้
อันดับที่ 1 – โซล อันดับที่ 2 – ปูซาน อันดับที่ 3 – อินช็อน อันดับที่ 4 – แทกู อันดับที่ 5 – แทจ็อน อันดับที่ 6 – ควังจู อันดับที่ 7 – ซูว็อน อันดับที่ 8 – อุลซัน อันดับที่ 9 – ชังว็อน อันดับที่ 10 – โกยัง รายชื่อเมืองในสาธารณรัฐเกาหลี.
ดู ยังจูและรายชื่อนครในประเทศเกาหลีใต้
อึยจ็องบู
อึยจ็องบู (의정부) เป็นเมืองในจังหวัดคย็องกี ประเทศเกาหลีใต้.
จังหวัดคย็องกี
ังหวัดคย็องกี เป็นจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดในเกาหลีใต้ โดยมีซูว็อนเป็นเมืองเอกของจังหวัด กรุงโซลซึ่งเป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศตั้งอยู่ใจกลางของจังหวัดนี้ แต่มีการปกครองแยกไปจากจังหวัดคย็องกี โดยมีฐานะเป็นการปกครองระดับจังหวัดในชื่อ นครพิเศษ ตั้งแต่ปี..
ทงดูช็อน
ทงดูช็อน เป็นเมืองในจังหวัดคย็องกี,ประเทศเกาหลีใต้ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของโซล โดยเป็นเมืองยุทธศาสตร์สำคัญในการป้องกันเมืองหลวง ค่ายกองพลทหารราบที่ 2 ตั้งอยู่ที่เมืองนี้โดยศูนย์บัญชาการกองพลทหารราบตั้งอยู่ที่เมืองอึยจ็องบู.
ประเทศเกาหลีใต้
รณรัฐเกาหลี (Republic of Korea; 대한민국 (ฮันกึล); 大韓民國 (ฮันจา)) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า เกาหลีใต้ (South Korea) เป็นประเทศในเอเชียตะวันออก มีพื้นที่ครอบคลุมส่วนใต้ของคาบสมุทรเกาหลี พรมแดนทางเหนือติดกับประเทศเกาหลีเหนือ มีประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้โดยมีทะเลญี่ปุ่นและช่องแคบเกาหลีกั้นไว้ ในภาษาเกาหลีอ่านชื่อประเทศว่า แทฮันมินกุก (대한민국; 大韓民國) โดยเรียกสั้น ๆ ว่า ฮันกุก (한국) ที่หมายถึงเกาหลี และบางครั้งจะใช้ชื่อว่า นัมฮัน (남한) ที่หมายถึง เกาหลีทางใต้ ส่วนชาวเกาหลีเหนือจะเรียกเกาหลีใต้ว่า นัมโชซ็อน (남조선) ที่หมายถึง โชซ็อนใต้.
แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง
แดจังกึม เป็นละครชุดออกอากาศทางโทรทัศน์ช่อง MBC ของเกาหลีใต้ เมื่อ พ.ศ. 2546 โดยนำมาแพร่ภาพออกอากาศในประเทศไทย ชื่อว่า แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง เมื่อ พ.ศ.
ดู ยังจูและแดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง
โซล
ซล (ซออุล) ชื่ออย่างเป็นทางการ นครพิเศษโซล เป็นเมืองหลวงและมหานครที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเกาหลีใต้ มีประชากรประมาณ 10 ล้านคน เป็นปริมณฑลที่ใหญ่ มีประชากรประมาณ 25 ล้านคนซึ่งเป็นบริเวณที่อยู่อาศัยซึ่งประกอบด้วยบริเวณมหานครอินช็อนและจังหวัดคย็องกี เกือบหนึ่งในสี่ของประชากรชาวเกาหลีใต้อาศัยอยู่ในโซลและชาวต่างชาติอีกประมาณ 275, 000 คน นครโซลได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ระดับหลายเหตุการณ์ โดยการใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเพิ่มอิทธิพลในฐานะประเทศที่เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมนานาชาติมากเป็นอันดับที่ 5 ในปี 2553 โซลได้รับการโหวตให้เป็นเป้าหมายยอดนิยมในการท่องเที่ยวจากนักท่องเที่ยวชาวจีน, ญี่ปุ่นและไทย 3 ปีต่อเนื่องกันในปี 2554 สถานีรถไฟโซลเป็นสถานีปลายทางหลักของรถไฟความเร็วสูงเคทีเอ๊กซ์และสถานีรถไฟใต้ดินโซลยังเป็นสถานีที่มีผู้ใช้งานมากเป็นอับดับที่สองของโลกโดยมีลักษณะเป็นสายวงรอบที่ยาวที่สุดและและมีเส้นทางรถไฟไต้ดินจนสุดสายที่ยาวเป็นอับดับที่สองของโลก โซลนั้นได้รวมระบบขนส่งมวลชนเข้ากับเมืองอินช็อนและจังหวัดคย็องกี โดยสามารถให้ผู้โดยสารสามารถใช้บริการรถโดยสารประจำทางหรือรถไฟไต้ดินได้อย่างอิสระโดยใช้บัตรที-มันนี่และเชื่อมต่อโดยทางเอเร็กซ์เพื่อไปยังท่าอากาศยานนานาชาติอินช็อน ซึ่งถูกจัดเป็นสนามบินยอดเยี่ยมตั้งแต่ปี 2548 โดยสภาการท่าอากาศยานนานาชาติ โซลเคยเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ 1986, โอลิมปิกฤดูร้อน 1988, ฟุตบอลโลก 2002 และการประชุมสุดยอด จี-20 2010 โซลได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งการออกแบบในปี 2553 โดยสมาคมออกแบบอุตสาหกรรมนานาชาต.
ดู ยังจูและโซล
เขตการปกครองของประเทศเกาหลีใต้
ประเทศเกาหลีใต้แบ่งออกเป็น 8 จังหวัด (โท), 1 จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ (ทึกบย็อลจาชี-โด), 6 มหานคร (ควังย็อก-ชี), 1 นครพิเศษ (ทึกบย็อล-ชี) และ 1 นครปกครองตนเองพิเศษ (ทึกบย็อลจาชี-ชี) และยังมีการแบ่งเป็นส่วนย่อยอีกหลายส่วน เช่น เมือง (ชี), อำเภอ (คุน), เขต (คู), ตำบล (อึบ), เขตปกครองท้องถิ่น (มย็อน), แขวง (ทง) และหมู่บ้าน (รี) หมายเหตุการแปล: ถึงแม้ว่าคำว่านครพิเศษ มหานคร จังหวัด และเมืองนั้นจะเป็นคำแปลเขตการปกครองของเกาหลีใต้ที่คุ้นเคยกันในภาษาไทย แต่คำแปลเช่นอำเภอ เขต ตำบล เขตปกครองท้องถิ่น แขวง และหมู่บ้าน ยังไม่เป็นที่แพร่หลายในภาษาไท.
ดู ยังจูและเขตการปกครองของประเทศเกาหลีใต้
เขตปริมณฑลและเมืองหลวงแห่งชาติ (เกาหลีใต้)
ตปริมณฑลและเมืองหลวงแห่งชาติโซล (เอสเอ็นซีเอ) เป็นภูมิภาคที่ตั้งอยู่บริเวณตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ ซึ่งเรียกภูมิภาคนี้เป็นภาษาเกาหลีว่า ซูโดกว็อน ซึ่งเป็นภูมิภาคที่รวมเขตการปกครองระดับจังหวัดไว้ 3 เขต คือ โซล, อินช็อน และจังหวัดคย็องกี นับตั้งแต่มีการขยายรถไฟไต้ดินเขตโซลสู่เมืองอาซันของจังหวัดชุงช็องใต้ และเมืองชุนช็อนของจังหวัดคังว็อน ทำให้บางครั้งเมืองชอนัน, อาซัน และชุนช็อนได้รับการจัดให้อยู่ภายในเขตนี้ด้วย แต่ก็ไม่ถูกต้องนัก เขตปริมณฑลและเมืองหลวงแห่งชาติโซลมีประชากรประมาณ 24.5 ล้านคน (ปี 2550) ซึ่งถือว่าเป็นเขตปริมณฑลที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของโลก ภูมิภาคนี้ถือว่าเป็นศูนย์กลางของวัฒนธรรม การค้า การเงิน อุตสาหกรรม และที่อยู่อาศัยของเกาหลีใต้ ซึ่งเฉพาะโซลมีประชากรประมาณ 10.2 ล้านคน ตามมาด้วยอินช็อนมีประชากรประมาณ 2.6 ล้านคน.
ดู ยังจูและเขตปริมณฑลและเมืองหลวงแห่งชาติ (เกาหลีใต้)