สารบัญ
9 ความสัมพันธ์: ชองกลุ่มภาษามอญ-เขมรภาษาสะโอจภาษาซูโอยภาษาเปือร์จังหวัดตราดจังหวัดโพธิสัตว์ประเทศกัมพูชาเสียมราฐ
ชอง
วชอง เป็นชนเผ่าโบราณอีกเผ่าหนึ่งในกลุ่มชาติพันธุ์ ออสโตร-เอเชียติก ตระกูล มอญ- เขมร มีภาษาพูดของตนเองคือภาษาชอง แต่ไม่มีภาษาเขียน นับถือศาสนาพุทธ มีวัฒนธรรมประเพณีเป็นเอกลักษณ์ของชนเผ่า ซึ่งอาจมีมาแต่ก่อนสมัยสุโขทัยสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน เช่น การใช้ต้นคลุ้ม มาจักสานสมุก ชนาง เสวียน มีประเพณีผีโรง ผีหิ้ง ทำมาหากินด้วยการหาของป่า ล่าสัตว์ ทำไร่ ทำนา และปลูกต้นกระวาน ซึ่งชาวอินเดียและอาหรับชอบมาก ชาวชองอยู่กันมากแถบเชิงเขารอยต่อกับกัมพูชา เช่นที่บริเวณเขาสอยดาวเหนือ บ้านคลองพลู บ้านกะทิง บ้านตะเคียนทอง บ้านคลองพลู บ้านคลองน้ำเป็น ใกล้น้ำตกกะทิง บ้านทุ่งสะพาน อำเภอเขาคิชฌกูฏ บ้านวังแซ้ม บ้านปึก อำเภอมะขาม จังหวัดจันทบุรี รวมไปถึงชาวชองที่บ้านคลองแสง บ้านด่านชุมพล และบ้านปะเดา อำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราดด้วย บ้านทุ่งนา อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี มีจำนวนทั้งหมดประมาณ 6,000 คน ปัจจุบันชาวชองนี้ได้ปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมใหม่เหมือนกับคนทั่วไป ส่วนชาวชองที่อาศัยอยู่ในเขตจังหวัดฉะเชิงเทรา จะถูกเรียกว่า ชาวไทยซอง เพราะออกเสียง.ช้าง ไม่ถนัด และมีภาษาใกล้เคียงกับภาษาชองคือภาษาป่า ซึ่งภาษาป่าของชาวชองในจังหวัดฉะเชิงเทราเมื่อทำการเปรียบเทียบกับภาษาชองในอำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี พบว่าเป็นภาษาเดียวกัน คือ ภาษาชอง และพบว่ามีการพูดภาษาชองในจังหวัดพระตะบอง (เรียกตัวเองว่า คนซำเร ซึ่งแปลว่า คนปอร์) และจังหวัดโพธิสัตว์ (เรียกตัวเองว่า คนปอร์) ของประเทศกัมพูชา ซึ่งเรียกชื่อภาษาต่างกันว่า ภาษาปอร์ มีความคล้ายคลึงกับภาษาชองในอำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี เพียงแต่น้ำเสียงที่ออกเสียงแตกต่างกันเล็กน้อย จึงสรุปได้ว่า คนชอง คนซำเร หรือคนปอร์ เป็นกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกัน (เจตน์จรรย์ อาจไธสง และคณะ, 2560) ที่มา: เจตน์จรรย์ อาจไธสง เฉิน ผันผาย คำรณ วังศรี Tun Pheakdey, Chum Lay, Cherdchon Khway, and Vann Sopheak.
กลุ่มภาษามอญ-เขมร
กลุ่มภาษามอญ-เขมร เป็นกลุ่มของภาษาพื้นเมืองในแถบอินโดจีน อยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกเช่นเดียวกับกลุ่มภาษามุนดาในอินเดีย การแบ่งกลุ่มย่อยของภาษาในกลุ่มนี้ ตามการแบ่งของ Diffloth ที่เขียนไว้ใน Encyclopedia Britannica เมื่อ..
ดู ภาษาสำเรและกลุ่มภาษามอญ-เขมร
ภาษาสะโอจ
ษาสะโอจ (Sa'och) มีผู้พูดในกัมพูชา 500 คนทางตะวันตกเฉียงใต้ใกล้ชายฝั่งของกำปงโสม ใกล้เคียงกับภาษาสำเร ภาษาซูโอยและภาษาเปียร์จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ภาษากลุ่มมอญ-เขมร สาขามอญ-เขมรตะวันออก สาขาย่อยเปียริก ผู้พูดภาษานี้กำลังลดจำนวนลง ส่วนมากเป็นผู้ใหญ.
ภาษาซูโอย
ษาซูโอย (Suoy) มีผู้พูด 200 คน (พ.ศ. 2524) ทางตอนกลางและตะวันตกเฉียงเหนือของพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ใกล้เคียงกับภาษาสำเร ภาษาเปียร์และภาษาซาโอช จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ภาษากลุ่มมอญ-เขมร สาขามอญ-เขมรตะวันออก สาขาย่อยเปียริก.
ภาษาเปือร์
ษาเปือร์ (Pêár) หรือภาษาเปียร์ มีผู้พูด 1,300 คน (พ.ศ. 2531) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของกำปงธม ประเทศกัมพูชา จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ภาษากลุ่มมอญ-เขมร สาขามอญ-เขมรตะวันออก สาขาย่อยเปียริก.
จังหวัดตราด
ตราด เป็นจังหวัดชายฝั่งทะเลทางภาคตะวันออกของประเทศไทย มีเนื้อที่ 2,819 ตารางกิโลเมตร ติดต่อกับจังหวัดจันทบุรีและประเทศกัมพูชา ตราดนับเป็นเมืองศูนย์กลางการค้าแห่งหนึ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงปลายอยุธยา สินค้าที่ส่งออกขายยังแดนไกล โดยเฉพาะของป่า เช่น เขากวาง หนังสัตว์ ไม้หอม และเครื่องเทศต่าง ๆ ล้วนมาจากเขตป่าเขาชายฝั่งทะเลตะวันออก แถบระยอง จันทบุรี ตราด โดยลำเลียงสินค้าผ่านมาตามแม่น้ำเขาสมิง ออกสู่ปากอ่าวตร.
จังหวัดโพธิสัตว์
ัตว์สำนักงานราชบัณฑิต.
ดู ภาษาสำเรและจังหวัดโพธิสัตว์
ประเทศกัมพูชา
กัมพูชา หรือ ก็อมปุเจีย (កម្ពុជា กมฺพุชา) ชื่ออย่างเป็นทางการว่า ราชอาณาจักรกัมพูชา หรือ ราชอาณาจักรก็อมปุเจีย (ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា พฺระราชาณาจกฺรกมฺพุชา) เป็นประเทศตั้งอยู่ในส่วนใต้ของคาบสมุทรอินโดจีนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพื้นที่ 181,035 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนทิศตะวันตกติดต่อกับประเทศไทย ทิศเหนือติดกับประเทศไทยและลาว ทิศตะวันออกและทิศใต้ติดกับเวียดนาม และทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดอ่าวไทย ด้วยประชากรกว่า 14.8 ล้านคน กัมพูชาเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดอันดับที่ 66 ของโลก ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทเป็นศาสนาประจำชาติ ซึ่งประชากรกัมพูชานับถือประมาณ 95% ชนกลุ่มน้อยในประเทศมีชาวเวียดนาม ชาวจีน ชาวจาม และชาวเขากว่า 30 เผ่า เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุด คือ พนมเปญ ซึ่งเป็นศูนย์กลางการเมือง เศรษฐกิจและวัฒนธรรมของกัมพูชา ราชอาณาจักรกัมพูชาปกครองแบบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มีพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี มาจากการเลือกตั้งโดยราชสภาเพื่อราชบัลลังก์ เป็นประมุขแห่งรัฐ ประมุขรัฐบาล คือ สมเด็จอัครมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน ผู้ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้นำที่ดำรงตำแหน่งนานที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยได้ปกครองกัมพูชามาเป็นระยะเวลากว่า 25 ปี ใน..
เสียมราฐ
ียมราฐ หรือ เสียมเรียบ อาจหมายถึง.