เรากำลังดำเนินการเพื่อคืนค่าแอป Unionpedia บน Google Play Store
ขาออกขาเข้า
🌟เราได้ทำให้การออกแบบของเราง่ายขึ้นเพื่อการนำทางที่ดีขึ้น!
Instagram Facebook X LinkedIn

โพสต์พังก์

ดัชนี โพสต์พังก์

ต์พังก์ (post-punk) เป็นแนวพังก์ร็อกที่เกิดขึ้นปลายทศวรรษที่ 70 เกิดขึ้นหลังพังค์ร็อกได้รับความนิยมในทศวรรษที่ 70 มีการหยิบซาวนด์มาทดลองมากกว่า อย่างเช่น ซาวนด์ของอิเล็กทรอนิกส์ เร้กเก้ แอฟริกันบีต แจ๊ส โฟล์ค เข้าไปใช้ โพสต์พังก์ได้รับความนิยมมากเมื่อประมาณปี 1977-1984 อย่าง ทอล์คกิ้ง เฮด เป็นต้น วงโพสต์พังก์รุ่นใหม่ เช่น เดอะ ฟิวเจอร์เฮดส์, ฟรานซ์ เฟอร์ดินานด์, เดอะ สโตรคส์ เป็นต้น.

สารบัญ

  1. 58 ความสัมพันธ์: บิกออดิโอไดนาไมต์ชูเกซซิงฟังก์พับลิกอิมเมจลิมิเต็ดพังก์ร็อกกอทิกร็อกมายบลัดดีวาเลนไทน์ยูทูวิชวลเควิกเตอร์ ซอยออลเทอร์นาทิฟร็อกอะเซอเทนเรโชอินดัสเทรียลร็อกอินดี้ร็อกอินดี้ป็อปอินเอกซ์เซสอีลาสติกาจอยดิวิชันจอห์น ไลดอนดาร์กเวฟดีโวดนตรีอินดัสเทรียลดนตรีอิเล็กทรอนิกส์บอดีคอลเลจร็อกคิลลิ่งโจ๊กค็อกโททวินส์ซินท์ป็อปซูซีแอนด์เดอะแบนชีส์ปีเยิร์กป็อปพังก์นิวออร์เดอร์นิวเวฟแบรนด์นิว ซันเซทแดนซ์พังก์แดนซ์ร็อกโพรโตพังก์โพสต์พังก์ริไววัลโพสต์ร็อกโพสต์ฮาร์ดคอร์โรมิโอวอยด์โซนิกยูทโนโลโก้เบาเฮาส์ (วงดนตรี)เก็ตสึโนวาเก็ตสึโนวาเดอะเฟิสต์ซิงเกิลเอียน เคอร์ติสเอ็กโคแอนด์เดอะบันนีเมนเฮาส์ (แนวดนตรี)เดอะบลูโทนส์เดอะฟิวเจอร์เฮดส์... ขยายดัชนี (8 มากกว่า) »

บิกออดิโอไดนาไมต์

กออดิโอไดนาไมต์ (ภายหลังเป็น Big Audio Dynamite II และ Big Audio, และ มักย่อว่า BAD) เป็นวงร็อกจากอังกฤษ ตั้งวงในปี 1984 โดย มิก โจนส์ แห่งวงเดอะแคลช ที่ได้ระบุไว้สำหรับส่วนผสมที่มีประสิทธิภาพของดนตรีรูปแบบที่แตกต่างกัน ผสมผสานองค์ประกอบของพังก์ร็อก, เพลงแดนซ์, ฮิปฮอป, เร้กเก้, และ ฟังก.

ดู โพสต์พังก์และบิกออดิโอไดนาไมต์

ชูเกซซิง

ูเกซซิง (shoegazing) หรือ ชูเกซ (shoegaze) เป็นแนวดนตรีของออลเทอร์นาทิฟร็อกที่เกิดขึ้นในสหราชอาณาจักรช่วงปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1980 โดยมีศิลปินบุกเบิกอย่างวง มายบลัดดีวาเลนไทน์, ลัช, สโลว์ไดฟ์, แชปเตอร์เฮาส์, และ ไรด์ จนถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 มีจุดสูงสุดในช่วงปี..

ดู โพสต์พังก์และชูเกซซิง

ฟังก์

ฟังก์ (Funk) เป็นแนวเพลงชนิดหนึ่งเกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษที่ 1960 เมื่อนักดนตรีชาวแอฟริกัน-อเมริกัน ได้รวมเพลงแนวโซล เข้ากับโซลแจ๊ส และอาร์แอนด์บี ให้มีจังหวะ สามารถเต้นรำได้ เกิดแนวเพลงชนิดใหม่ ฟังก์ได้ลดความเด่นของเมโลดี้และความกลมกลืนลง และนำจังหวะสนุกสนานเพิ่มขึ้นด้วยเบสอิเล็กทรอนิกและกลองให้ชัดขึ้น ไม่เหมือนกับเพลงอาร์แอนด์บีหรือโซล ที่มีการเปลี่ยนคอร์ดหลายครั้ง เพลงฟังก์มักจะมีคอร์ดเดียว ฟังก์ประกอบด้วยจังหวะของเครื่องดนตรีอย่าง กีตาร์ไฟฟ้า เบสไฟฟ้า แฮมมอนด์ออร์แกน และกลอง เล่นในจังหวะที่เกาะเกี่ยวกัน วงฟังก์มักจะมีเครื่องเป่าอยู่ด้วย อย่าง แซกโซโฟน ทรัมเป็ต หรือในบางครั้งก็มี ทรอมโบน ผู้มีอิทธิพลต่อดนตรีฟังก์ เช่น เจมส์ บราวน์,สลาย แอนด์ เดอะ แฟมิลี สโตน, จอร์จ คลินตัน แอนด์ พาร์ไลเมน-ฟังก์คาเดลิก,เคอร์ติส เมฟิลด์, เดอะ เมเตอร์ส,เดอะ ฟังก์ บราเตอร์ส, บูทซี คอลลินส์ และ พรินซ์ วงดนตรีที่เป็นที่รู้จักในทศวรรษที่ 1970 อย่าง เอิร์ธ, วินด์แอนด์ไฟร์,ทาวเวอร์ ออฟ พาวเวอร์, คอมโมดอร์ส และคูลแอนด์เดอะแก๊ง ที่โด่งดังหลายๆ วง ก็เล่นเพลงในแนวดิสโก้และโซลด้วย ดนตรีฟังก์ได้มีการพัฒนาอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ 1970 ในช่วงที่ดนตรีดิสโก้โด่งดัง มีความนิยมในการใช้ท่อมแซมเปิ้ลของดนตรีฟังก์ในดนตรีฮิปฮอป และฟังก์ยังมีอิทธิพลต่อแนวดนตรี โก-โก ฟังก์อย่างมีอิทธิพลต่อเพลงแนวนิวเวฟและโพสต์พังก์บ้าง.

ดู โพสต์พังก์และฟังก์

พับลิกอิมเมจลิมิเต็ด

ับลิกอิมเมจลิมิเต็ด (Public Image Ltd.) เป็นวงดนตรีโพสต์พังก์จากอังกฤษ ก่อตั้งขึ้นโดยนักร้องนำ จอห์น ไลดอน (หรือรู้จักกันดีในนาม จอห์นนี รอตเทน อดีตนักร้องนำของวงเซ็กซ์พิสทอลส์) มือกีตาร์ คีท เลวีน มือเบส จาห์ วอบเบิล และมือกลอง จิม วอล์กเกอร์ วงมีการเปลี่ยนแปลงสมาชิกบ่อยครั้งในช่วงหลายปีต่อมา ไลดอน เป็นสมาชิกเพียงคนเดียวที่อยู่กับวงมายาวนาน.

ดู โพสต์พังก์และพับลิกอิมเมจลิมิเต็ด

พังก์ร็อก

ังก์ร็อก เป็นดนตรีร็อกประเภทหนึ่ง (โดยมากมักเรียกสั้นๆว่า พังก์) มีการเคลื่อนไหวและเป็นที่รู้จักในช่วงกลางทศวรรษที่ 1970 พังก์ร็อกได้พัฒนาระหว่างปี 1974 และ 1977 ในสหรัฐอเมริกา,สหราชอาณาจักร และ ออสเตรเลีย โดยมีวงอย่าง เดอะราโมนส์, เซ็กซ์พิสทอลส์ และ เดอะแคลช ที่เป็นที่รู้จักในฐานะแนวหน้าของดนตรีประเภทนี้ ลักษณะดนตรีแบบ พังก์ร็อกมีลักษณะท่วงทำนองที่รุนแรง หยาบกระด้าง ด้วยความขาดทักษะของการเล่นดนตรี ส่วนการร้องก็จะเป็น "ตะโกน"หรือ "บ่น" และแฝงนัยยะของ "การต่อต้าน " และการยกย่อง "ความเป็นเลิศ" เครื่องดนตรีจะประกอบด้วย กีตาร์ไฟฟ้า 1 หรือ 2 ตัว,เบสไฟฟ้าและชุดกลอง มักมีการเล่นแบบ 2 คอร์ด เพลงพังก์มักมีความยาวระหว่าง 2 ถึง 2 นาทีครึ่ง มีบางเพลงมีความยาวน้อยกว่า 1 นาทีก็มี เพลงพังก์ในช่วงแรกรับอิทธิพลจากร็อกแอนด์โรลคือมีท่อนประสานเสียง พังก์ร็อกกลายเป็นกระแสนิยมหลักในสหราชอาณาจักรตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1970 แต่ความโด่งดังในที่อื่นมีในจำกัด จนกระทั่งทศวรรษที่ 80 พังก์ร็อกได้เป็นที่รู้จักในกลุ่มเล็กๆ ทั่วทุกมุมโลก ส่วนมากจะถูกปฏิเสธจากดนตรีกระแสหลัก ในช่วงปลายยุคทศวรรษที่ 1970 ดนตรีพังก์ร็อกได้แตกแยกแขนง ไปหลากหลายทิศทาง เช่นเพลงแนว นิวเวฟ, โพสต์พังก์ โดยหลายวงได้ทำการทดลองแนวดนตรีไปในทิศทางอื่น เช่นแนวฮาร์ดคอร์พังก์ และ ออย! และ อะนาร์โค-พังก์ เป็นต้น และพังก์ร็อกยุคใหม่ได้พัฒนาไปอีกขึ้น โดยเพลงแนวออลเทอร์นาทิฟร็อกได้รับความนิยมเหมือนตอนที่ได้พังก์ร็อกรับความนิยมในช่วงแรก.

ดู โพสต์พังก์และพังก์ร็อก

กอทิกร็อก

กอทิกร็อก (Gothic rock) หรือบางครั้งเรียก กอทร็อก (goth rock) หรือ กอท (goth) เป็นแนวเพลงย่อยของดนตรีออลเทอร์นาทิฟ เริ่มมีมาตั้งแต่ช่วงปลายยุคทศวรรษ 1970 วงประเภทกอทิกร็อกเติบโตขึ้นจากการพัฒนาของดนตรีพังก์ร็อกอังกฤษ และการเกิดขึ้นของโพสต์-พังก์ และด้วยแนวเพลงแล้วได้แยกออกมาจากกระแสของพังก์ร็อกมาตั้งแต่ทศวรรษ 1980 อันเนื่องมาจากความแตกต่างอย่างชัดเจนของรูปแบบ กอทิกร็อกยังต่อต้านพังก์ มีความมืดหม่น มักใช้คีย์บอร์ดอย่างหนักด้วยเนื้อเพลงที่ใคร่ครวญ หดหู่ วงกอทิกร็อกที่เป็นที่รู้จักเช่นวง Bauhaus, The Cure, Siouxsie & the Banshees, และ The Sisters of Mercy ดนตรีกอทิกร็อกยังทำให้เกิดวัฒนธรรมย่อยต่าง ๆ เช่น แฟชั่น และสิ่งพิมพ์หลายสื่อเติบโตและได้รับความนิยมในยุคทศวรรษ 1980 จากนั้นความนิยมในดนตรีกรันจ์ในสหรัฐอเมริกามีมากจนทำให้กระแสของกอทิกร็อกค่อย ๆ จางหายไปจากดนตรีกระแสหลัก แต่ก็ยังคงอยู่ในเพลงใต้ดินอย่างกว้างขวาง.

ดู โพสต์พังก์และกอทิกร็อก

มายบลัดดีวาเลนไทน์

มายบลัดดีวาเลนไทน์ (My Bloody Valentine) เป็นวงออลเทอร์นาทิฟร็อก รวมตัวในกรุงดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ในปี 1983 โดยเควิน ชิลด์ส (กีตาร์,นักร้อง), โคล์ม โอ'ซิโอซอยก์ (กลอง) ในช่วงแรกของปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 ในช่วงวงรุ่งเรือง หลังจากวงที่ได้ไปอยู่ในลอนดอน ได้มีสมาชิกเพิ่มได้แก่ บีลีนด้า บุชเชอร์ (กีตาร์,นักร้อง) และ เดบบี้ กู๊บ (เบส) เพลงของมายบลัดดีวาเลนไทน์นั้น พวกเขาจะใช้ในการบิดเบือนเสียง การโค้งเสียง และใช้ระบบดิจิทัลในการสะเทือนเสียง ส่งผลให้เพลงที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อ ชูเกซซิง ในปี 1991 การวิจารณ์เกี่ยวกับอัลบั้ม เลิฟเลสส์ ที่ใช้เวลาสองปีในการทำเพราะเนื่องจากมีปัญหาเงินทุน ที่ผ่านมา เลิฟเลสส์ใช้เวลานาน ชิลด์สได้บันทึกเสียงและได้ทำอัลบั้บด้วยการดองไว้หลายครั้ง ซึ่งคุ้มค่ากับผลที่ผ่านมา ในปี 2007 ชิลด์ส ประกาศรวมตัวอีกครั้งกับการบันทึกเสียงใหม่ ชื่อของวงนั้นนำชื่อมาจาก ภาพยนฅร์สยองขวัญปี 1981 เรื่อง มายบลัดดีวาเลนไทน์ มาตั้ง.

ดู โพสต์พังก์และมายบลัดดีวาเลนไทน์

ยูทู

ูทู (U2) เป็นวงร็อกจากดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ประกอบด้วยสมาชิกคือ โบโน่ (ร้องนำ,ริทึ่มกีตาร์), ดิเอ็ดจ์ (ลีดกีตาร์,คีย์บอร์ด,ร้องประสาน), อดัม เคลย์ตัน (เบสกีตาร์), และ แลร์รี มูลเลน จูเนียร์ (กลอง,เพอร์คัชชัน) ยูทูเป็นวงที่ได้รับความนิยมอย่างมากตั้งแต่กลางยุคทศวรรษที่ 80 มียอดขายอัลบั้มได้มากกว่า 170 ล้านอัลบั้มทั่วโลก และได้รับรางวัลแกรมมี่ 22 รางวัล มากกว่าวงร็อกใด ๆ ยูทูเริ่มก่อตั้งวงในปี 1976 ตั้งแต่สมาชิกในวงยังเป็นวัยรุ่น ช่วงกลางยุคทศวรรษที่ 80 พวกเขาประสบความสำเร็จในระดับนานาชาติกับอัลบั้มในปี 1987 ชุด The Joshua Tree และอัลบั้มในปี 1991 ชุด Achtung Baby ในต้นศตวรรษที่ 21 ยูทู พวกเขาประสบความสำเร็จกับยอดขายอัลบั้มและได้รับเสียงตอบรับที่ดีจากนักวิจารณ์ พวกเขายังช่วยเหลืองานสังคม อย่างเช่น ช่วยเหลือในงาน Amnesty International, Make Poverty History, การรณรงค์ ONE Campaign, Live Aid, Live 8, โบโน่ได้มีส่วนช่วยเหลือใน DATA ซึ่งย่อมาจาก Debt AIDS-Trade-Africa, และการหารายได้ช่วยเหลือทางด้านดนตรี เป็นต้น.

ดู โพสต์พังก์และยูทู

วิชวลเค

วิชวลเค เป็นวัฒนธรรมย่อยทางดนตรีรูปแบบหนึ่งของนักดนตรีชาวญี่ปุ่น วิชวลเคมาจากการผสมคำว่า วิชวล (Visual) ซึ่งแปลว่า "ภาพลักษณ์" และคำว่าเค ซึ่งแปลว่า "แนวทาง" ดังนั้นวิชวลเคจึงสามารถนิยามได้ว่าเป็นวัฒนธรรมทางดนตรีที่เน้นภาพลักษณ์มากกว่าสกุลทางดนตรี หรือสั้นๆว่า "ดนตรีแนวภาพลักษณ์" วิชวลเคมักถูกเข้าใจผิดว่ามีแต่วงดนตรีร็อกเพราะมีต้นกำเนิดมาจากวงดนตรีร็อกที่เรียกแนวทางของตนว่าวิชวลร็อก แต่อันที่จริงวงวิชวลเคมีแนวทางทางดนตรีที่หลากหลายทั้งร็อก, ป๊อป, พังก์, โกธิก, เมทัล ฯลฯ.

ดู โพสต์พังก์และวิชวลเค

วิกเตอร์ ซอย

วิกเตอร์ โรเบิร์ตโตวิช ซอย (Ви́ктор Ро́бертович Цой; Viktor Robertovich Tsoi) เป็นนักดนตรี นักร้อง-นักแต่งเพลงชาวรัสเซียเชื้อสายเกาหลี เขาเป็นหัวหน้าของวงโพสต์พังที่ชื่อ คิโน (Kino) เขาถูกยกย่องว่าเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกดนตรีร็อกในรัสเซีย มีแฟนเพลงจำนวนมากจากอดีตประเทศของสหภาพโซเวียตในปัจจุบัน เขาเป็นนักดนตรีไม่กี่คนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของดนตรีรัสเซีย วิกเตอร์ ซอย เสียชีวิตเมื่อวัย 28 ปี จากอุบัติเหตุรถยนต์ เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม..

ดู โพสต์พังก์และวิกเตอร์ ซอย

ออลเทอร์นาทิฟร็อก

ออลเทอร์นาทิฟร็อก (alternative rock) ในบางครั้งอาจเรียกว่า ออลเทอร์นาทิฟ (alternative) หรือ ออลต์ร็อก (alt rock) เป็นแนวเพลงร็อกที่เกิดขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1980 และได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในคริสต์ทศวรรษ 1990 คำว่าออลเทอร์นาทิฟถูกคิดขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1980 อธิบายถึงแนวเพลงได้รับแรงบันดาลใจจากพังก์ร็อก โดยอยู่ค่ายเพลงอิสระ ที่ไม่ได้อยู่ในกระแสนิยมในช่วงเวลานั้น ในความหมายทางด้านดนตรี ซึ่งเรียกสั้น ๆ ว่า "อินดี้" ออลเทอร์นาทิฟประกอบด้วยเพลงหลากหลายแนวรวมกันทั้งกรันจ์ บริตป็อป กอทิกร็อก และอินดี้ป็อป ที่ถูกรวมกันโดยลักษณะพื้นฐานของพังก์ที่เป็นพื้นฐานที่สำคัญของดนตรีออลเทอร์นาทิฟร็อกในทศวรรษที่ 1980 ออลเทอร์นาทิฟยุคแรก ๆ ถือกำเนิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา คริสต์ทศวรรษ 1970 ในนามของวงพังก์ร็อกคือวงเดอะ ราโมนส์ ก่อนที่จะมาเป็นออลเทอร์นาทิฟเต็มตัวและแพร่หลายในคริสต์ทศวรรษ 1980 โดยมีวงอาร์.อี.เอ็ม.

ดู โพสต์พังก์และออลเทอร์นาทิฟร็อก

อะเซอเทนเรโช

อะเซอเทนเรโช (A Certain Ratio) เป็นวงดนตรีอังกฤษ ก่อตั้งวงในแมนเชสเตอร์ ในปี 1977 แนวเพลงของวงมีความหลากหลาย ที่เกิดจากการรวมของเพลงแจ๊ส ฟังก์ และ ดนตรี.

ดู โพสต์พังก์และอะเซอเทนเรโช

อินดัสเทรียลร็อก

อินดัสเทรียลร็อก (industrial rock) เป็นแนวเพลงร็อกแขนงหนึ่งที่เกิดขึ้นปลายในทศวรรษที่ 70 และ ได้รับความนิยมวงดนตรีใต้ดิน ลักษณะ จะมีซาวนด์ของดนตรีอินดัสเทรียล และ เสียงดนตรีพังก์ร็อก.

ดู โพสต์พังก์และอินดัสเทรียลร็อก

อินดี้ร็อก

อินดี้ร็อก (Indie rock) เป็นแนวเพลงย่อยของร็อก ที่เกิดขึ้นในสหราชอาณาจักร และในสหรัฐอเมริกาในคริสต์ทศวรรษ 1980 เป็นคำที่อธิบายถึงการผลิตและการเผยแพร่โดยค่ายเพลงใต้ดินอิสระ เช่นเดียวกับเป็นลักษณะแนวเพลงที่แรกทีมีลักษณะความหมายการผลิตเช่นนี้http://www.allmusic.com/explore/style/indie-rock-d2687 เหตุผลที่ยังคงต้องอยู่กับค่ายอิสระเพื่อต่อต้านระบบทุนของค่ายเพลงใหญ่ ซึ่งค่ายใหญ่เหล่านี้มักจะผูกขาดการทำงานทั้งหมด ตั้งแต่การแต่งเพลง จนทุกขั้นตอน และความจงรักภักดีต่อระบบ DIY นี้เอง ก็ทำให้กิจการของค่ายอิสระเติบโตขึ้นได้ แนวเพลงอินดี้ร็อกมีอิสระในการค้นหาแนวเพลงใหม่ อารมณ์และสาระเนื้อเพลงที่ไม่ปรากฏทั่วไปกับกลุ่มผู้ฟังกระแสหลัก ที่ไม่คำนึงถึงความชอบของผู้ฟังมากนัก และยังเป็นต้นแบบของเพลงใต้ดินอเมริกันและเพลงออลเทอร์นาทิฟร็อก ในคริสต์ทศวรรษ 1980 ซึ่งแนวเพลงอินดี้ร็อกก็ต่างจากออลเทอร์นาทิฟร็อกในช่วงเวลาต่อมาที่วงอย่างเนอร์วาน่า ก้าวเข้าสู่กระแสหลัก ในยุคคริสต์ทศวรรษ 1990 แนวเพลงอินดี้ร็อกพัฒนาแนวทางและมีความใกล้ชิดกับแนวเพลงอย่าง อินดี้ป็อป, ดรีมป็อป, นอยส์-ป็อป, โล-ไฟ, แมธร็อก, โพสต์-ร็อก, สเปซร็อก และอีโม ที่ยังคงก้าวอยู่ในกระแสเพลงใต้ดินเป็นพิเศษ.

ดู โพสต์พังก์และอินดี้ร็อก

อินดี้ป็อป

อินดี้ป็อป (Indie pop) เป็นแนวดนตรีแนวออลเทอร์นาทิฟร็อกเกิดขึ้นในสหราชอาณาจักรในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1980 กับต้นกำเนิดจากวงโพสต์-พังก์ สกอตแลนด์ของค่ายโพสต์การ์ดเรคคอร์ด ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 อย่างเช่นวงออเรนจ์จูซ โจเซฟเค และศิลปินอินดี้ที่โดดเด่นในแถบสหราชอาณาจักรอย่างวงเดอะสม.

ดู โพสต์พังก์และอินดี้ป็อป

อินเอกซ์เซส

อินเอกซ์เซส (INXS อ่านว่า "in excess") เป็นวงออสเตรเลียในแนวเพลงร็อกและนิวเวฟ ก่อตั้งวงโดยพี่น้องตระกูลฟาร์ริสส์ ในปี 1977 ที่ซิดนีย์ โดยมีสมาชิกหลักคือ แกร์รี แกรี เบียร์ส ตำแหน่งเบส, แอนดรูว์ ฟาร์ริส ตำแหน่งคีย์บอร์ด, จอน ฟาร์ริสส์ ตำแหน่งมือกลอง, ทิม ฟาร์ริส ตำแหน่งลีดกีตาร์ และเคิร์ก เพนกิลลี ตำแหน่งกีตาร์/แซกโซโฟน และนำโดยไมเคิล ฮัตเชนซ์ ตำแหน่งร้องนำ ที่ "หน้าตาหล่อ กระตุ้นความรู้สึกทางเพศ" และท่าทางบนเวทีอันดึงดูด ทำให้เขาเป็นจุดศูนย์กลางของวง เดิมทีพวกเขาเป็นที่รู้จักในแนวเพลง นิวเวฟ/สกา/ป็อป ต่อมาพวกเขาทำเพลงแนวผับร็อก รวมถึงใช้องค์ประกอบของเพลงฟังก์และแด๊นซ์ อินเอกซ์เซสประสบความสำเร็จในระดับนานาชาติ กับเพลงดังในยุคทศวรรษ 1980 และ 1990 รวมถึงอัลบั้มดังอย่าง Listen Like Thieves, Kick, X และ Welcome to Wherever You Are และซิงเกิลดังอย่าง "Original Sin", "Need You Tonight", "Devil Inside" และ "New Sensation" NOTE: Used for Australian Singles and Albums charting until ARIA created their own charts in mid-1988.

ดู โพสต์พังก์และอินเอกซ์เซส

อีลาสติกา

อีลาสติกา (Elastica) เป็นวงดนตรีออลเทอร์นาทิฟร็อกจากอังกฤษที่ได้รับอิทธิพลจาก พังก์ร็อก, โพสต์พังก์ และ นิวเวฟ พวกเขาเริ่มเป็นที่รู้จักในอัลบั้มชุด อีลาสติกา ในปี 1995 ซึ่งมีซิงเกิลได้ขึ้นทั้งชาร์ตในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริก.

ดู โพสต์พังก์และอีลาสติกา

จอยดิวิชัน

อยดิวิชัน (Joy Division) เป็นวงร็อกอังกฤษ ก่อตั้งวงในปี..

ดู โพสต์พังก์และจอยดิวิชัน

จอห์น ไลดอน

อห์น โจเซฟ ไลดอน (John Joseph Lydon) เป็นที่รู้จักกันในชื่อวงการเดิมของเขา จอห์นนี รอตเทน (Johnny Rotten) เป็นนักร้อง นักแต่งเพลงและนักดนตรีชาวอังกฤษ เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะนักร้องนำของวงพังก์ร็อก เซ็กซ์พิสทอลส์ (Sex Pistols) ในระหว่างปี 1975 จนถึง 1978 และรวมตัวใหม่อีกครั้งในช่วงยุค 1990 และ 2000 เขาเป็นนักร้องนำแห่งวงดนตรีโพสต์พังก์ พับลิกอิมเมจลิมิเต็ด (Public Image Ltd./PiL) ซึ่งเขาได้ก่อตั้งวงขึ้นและเป็นผู้นำวงในปี 1978 จนถึง 1993 และ 2009.

ดู โพสต์พังก์และจอห์น ไลดอน

ดาร์กเวฟ

ร์กเวฟ เป็นแนวเพลงที่เกิดขึ้นในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 มีดนตรีนิวเวฟและโพสต์พังก์เป็นพื้นฐานหลัก ดาร์กเวฟจะมีเนื้อร้องที่เป็นความมืด ใคร่ครวญและมีโทนเสียงที่เป็นความเศร้าโศกแบบเบา ๆ ในการร้องของวงดนตรีบางวงในคริสต์ทศวรรษ 1980 ได้รับการพัฒนาและกลายเป็นวัฒนธรรมเป็นหลักในยุโรป นอกจากนี้ดาร์กเวฟยังมีชื่อเรียกอื่นว่า "เวฟเวอส์" (wavers) หรือ "ดาร์กเวฟเวอส์" (dark wavers) ในบางประเทศเช่นเยอรมนี มักได้รวมถึงแฟนเพลงกอทิกร็อกด้วย (หรือเรียกว่า "แทรดกอทส์").

ดู โพสต์พังก์และดาร์กเวฟ

ดีโว

ีโว (Devo) เป็นวงดนตรีร็อกสัญชาติอเมริกัน ก่อตั้งตั้งแต่ปี 1972 เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับพวกเขากับเพลงดังอย่าง "Whip It" ขึ้นชาร์ตอันดับ 14 บนบิลบอร์ดฮอต 100.

ดู โพสต์พังก์และดีโว

ดนตรีอินดัสเทรียล

นตรีอินดัสเตรียล (Industrial music) เป็นแนวเพลงประเภทดนตรีทดลอง โดยมากมักหมายถึงดนตรีอิเล็กทรอนิก ที่มีลักษณะกวนโทสะและหมิ่นเหม่ คำนี้เกิดขึ้นมาในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1970 เพื่ออธิบายถึงศิลปินจากค่ายอินดัสเตรียลเรเคิดส์ เว็บไซต์ออลมิวสิก อธิบายไว้ว่า "โดยมากเป็นความโมโหและก้าวร้าวในการรวมกันของร็อกและดนตรีอีเลกโทรนิก" โดย "ในช่วงแรกจะเป็นการผสมผสานของการทดลองดนตรีอีเลกโทรนิกอาวองการ์ด (เพลงจากเทป musique concrète ไวต์นอยส์ เครื่องสังเคราะห์เสียง ซับซีเควนเซอร์) และการยั่วยุแบบพังก์" ศิลปินอินดัสเตรียลในช่วงแรกได้ทดลองใช้เสียงกับเรื่องที่หมิ่นเหม่ การทำงานไม่ได้จำกัดเฉพาะในด้านดนตรีเท่านั้น แต่อาจรวมถึงศิลปะ การแสดง การจัดวาง และรูปแบบของศิลปะในรูปแบบอื่น V.Vale.

ดู โพสต์พังก์และดนตรีอินดัสเทรียล

ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์บอดี

นตรีอิเล็กทรอนิกส์บอดี (Electronic body music) เรียกย่อ ๆ ว่า EBM หรือ อินดัสเทรียลแดนซ์ (Industrial dance) เป็นแนวเพลงที่รวมองค์ประกอบของดนตรีอินดัสเทรียล.

ดู โพสต์พังก์และดนตรีอิเล็กทรอนิกส์บอดี

คอลเลจร็อก

อลเลจร็อก (college rock) เป็นดนตรีออลเทอร์นาทิฟร็อกที่เล่นโดยนักศึกษาระหว่างเรียนในมหาวิทยาลัยและมีสถานีวิทยุของมหาลัย (campus radio) อยู่ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาในช่วงยุค 1980 มักจะจัดรายการเพลงที่ทำจากนักศึกษา โดยมักจะไม่เปิดเพลงร็อกกระแสหลักจากสถานีวิทยุใหญ.

ดู โพสต์พังก์และคอลเลจร็อก

คิลลิ่งโจ๊ก

ลลิ่งโจ๊ก (Killing Joke) เป็นวงโพสต์พังก์จากนอตติงฮิลล์ ลอนดอน ประเทศอังกฤษ ก่อตั้งวงที่ลอนดอนในปี 1979 มีสมาชิก คือ Jaz Coleman (ร้องนำ, คีย์บอร์ด) และ Geordie Walker (กีตาร์) คิลลิ่งโจ๊ก ผลงานอัลบั้มชุดแรกในปี 1980 ชื่อชุด Killing Joke และ อัลบั้มชุด Night Time ในปี 1985 เป็นอัลบั้มขึ้นบนอัลบั้มชาร์ตที่อันดับที่ 11 และ Killing Joke ได้รับอิทธิพลจากแนวอินดัสเตรียลร็อก, เวิลด์มิวสิก, เมทัล และกอทิกร็อก และคิลลิ่งโจ๊กได้ประสบความสำเร็จ แล้วก็ได้รับอิทธิพลจากวง Nirvana, Ministry, Amen, Nine Inch Nails, Napalm Death, Amebix, Big Black, Godflesh, Tool, Prong, Metallica, Primus, Jane's Addiction, Soundgarden, Foo Fighters, Faith No More, Shihad และ Korn,.

ดู โพสต์พังก์และคิลลิ่งโจ๊ก

ค็อกโททวินส์

็อกโททวินส์ (Cocteau Twins) เป็นดนตรีแนวร็อก จากสก็อตแลนด์ ก่อตั้งวงในปี 1979 ถึง 1997 ประกอบด้วยสมาชิก เอลิซาเบธ เฟรเซอร์ (ร้องน้ำ) โรบีม กัทธรี (กีตาร์และดรัมแมชชีน) และ วิล ฮิสกี้ (เบส).

ดู โพสต์พังก์และค็อกโททวินส์

ซินท์ป็อป

ซินท์ป็อป หรือบางครั้งเรียกว่า เทคโนป็อป (techno-pop).

ดู โพสต์พังก์และซินท์ป็อป

ซูซีแอนด์เดอะแบนชีส์

ซูซีแอนด์เดอะแบนชีส์ (Siouxsie and the Banshees) เป็นวงร็อกอังกฤษ ก่อตั้งวงในปี..

ดู โพสต์พังก์และซูซีแอนด์เดอะแบนชีส์

ปีเยิร์ก

ปีเยิร์ก กืดมึนด์สตอตตีร์ เกิดเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1965 รู้จักกันในนาม ปีเยิร์ก เป็นนักร้องชาวไอซ์แลนด์, นักแต่งเพลง, นักดนตรี, โปรดิวเซอร์ และบางครั้งก็เป็นนักแสดง เธอเป็นที่รู้จักจากการเป็นนักร้องนำวงแนว ออลเทอร์นาทิฟ เดอะชูการ์คิวส์, หลังปล่อยซิงเกิ้ล Birthday ในปี 1987 ซึ่งติดชาร์จเพลงอินดี้ในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร และเป็นที่ชื่นชอบในหมู่นักวิจารณ์เพลง ปีเยิร์กเริ่มผลงานเดี่ยวในปี 1993, อัลบั้มเดี่ยว Debut เป็นผลงานแนวเพลง ดนตรีอิเล็คทรอนิกส์, เฮาส์ (แนวดนตรี), แจ๊ส, ทริปฮอป และเป็นหนึ่งในอัลบั้มแรกที่ที่ทำให้แนวเพลงอิเล็คทรอนิกส์อยู่ในกระแสหลัก ในการครบรอบสามสิบปีที่ในวงการดนตรีของเธอ, ปีเยิร์กได้พัฒนารูปแบบดนตรีโดยเอาลักษณะของการเต้น, ร็อค, ทริปฮอป, แจ๊ส, ดนตรีคลาสสิก, ดนตรีทดลอง และ อาว็อง-การ์ด ปีเยิร์กมี 30 ซิงเกิ้ลที่ได้ท็อป 40 ในป็อปชาร์จทั่วโลก ซิงเกิ้ลเพลงของปีเยริ์คติดลำดับ 22 ท็อปใน 40 ฮิตในสหราชอาณาจักร อย่างชาร์จซิงเกิ้ลในสหราชอาณาจักรโดยติดเป็นเวลา 10 สัปดาห์ "It's Oh So Quiet", "Army of Me", และ "Hyperballad" ยิ่งไปกว่านั้น, "Big Time Sensuality", "Hyperballad" และ "I Miss You" ยังติดอันดับในชาร์จเพลงแดนซ์ในอเมริกา ค่ายเพลงปีเยิร์ก One Little Indian รายงานว่าเธอขายไปได้มากกว่า 15 ล้านแผ่นในปี 2003 ปัจจุบันยอดขายของปีเยิร์กอยู่ในระหว่าง 20 ถึง 40 ล้านแผ่น ปีเยิร์กได้รางวัล บริตอะวอดส์ สี่ครั้ง, เอ็มทีวี วิดิโอ มิวสิคอะวอดส์สี่ครั้ง, โมโจ อวอร์ดส์หนึ่งครั้ง, ยูเคมิวสิควิดิโออวอร์ดส สามครั้ง, ไอซแลนด์ มิวสิค อวอร์ดส 21 ครั้ง และในปี 2010, เดอะ โพลาร์ มิวสิค ไพรซ์ จาก รอยัลสวีเดนอาคเดมีออฟซอง บอกลักษณะแนวเพลงของปีเยิร์กว่า เป็นแนวเพลงที่แหวกแนว และการจัดการที่ละเอียด พร้อมโดยเสียงอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ เธอยังได้รับเสนอชื่อแกรมมี่อะวอร์ดสถึง 13 ครั้ง นอกจากนี้ยังเสนอชื่อรางวัลออสการ์ 1 ครั้ง และเสนอชื่อสองครั้งใน รางวัลลูกโลกทองคำ เธอเข้าชิงรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมในเทศกาลภาพยนตร์ 2000 Cannes Flim Festival จากการแสดงของเธอใน จังหวะชีวิต ลิขิตด้วยเพลง (Dancer in the Dark) อัลบั้มของเธอในปี 2011 Biophilia เป็นอัลบั้มชุดแรกที่มีการปล่อยลงในแอปพลิเคชันแบบสัมผัสได้และในปี 2014 แอพดังกล่าวยังเป็นแอพแรกๆที่ถูกนำเข้าใน พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม.

ดู โพสต์พังก์และปีเยิร์ก

ป็อปพังก์

ป็อปพังก์ (Pop punk) ในบางครั้งเรียกพังก์ป็อป เป็นแนวเพลงที่รวม ผสมองค์ประกอบของพังก์ร็อกเข้ากับดนตรีป็อป ให้มีความหลากหลายยิ่งขึ้น ในครั้งแรกที่มีการใช้คำว่าป็อปพังก์ ก็ยังไม่มีความชัดเจนในการใช้ แต่เพลงพังก์ร็อกที่ได้รับอิทธิพลจากเพลงป็อปก็เกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1970 โดยวงอย่าง เดอะราโมนส์, บัซค็อกซ์, เดอะแจม, เดอะแคลช, ดิอันเดอร์โทนส์ และ เดสเซนเดนต์ส วงแบดรีลิเจียน ที่เริ่มใน 1980 เป็นวงในยุคแรก ๆ ที่เล่นในแนวเพลงนี้ จนบางครั้งเรียกว่าเป็น มาเฟียของป็อปพังก์ จนกลางยุค 1990 วงจากแคลิฟอร์เนียตอนใต้ก็มีวงอย่าง กรีนเดย์, ดิออฟสปริงส์ และแรนซิด ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก.

ดู โพสต์พังก์และป็อปพังก์

นิวออร์เดอร์

นิวออร์เดอร์ (New Order) เป็นวงดนตรีร็อกจากเมืองแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ ก่อตั้งในปี..

ดู โพสต์พังก์และนิวออร์เดอร์

นิวเวฟ

บลอนดี (Blondie) ในปี ค.ศ. 1976 จากซ้ายไปขวา: แกรี วาเลนไทน์, เคล็ม เบิร์ก, เดโบราห์ แฮร์รี, คริส สไตน์ และ จิมมี เดสทรี นิวเวฟ เป็นแนวเพลงป็อปร็อกที่เกิดขึ้นในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 และกลางคริสต์ทศวรรษ 1980 ที่ผูกพันกับพังก์ร็อก โดยทั่วไปคำนี้มีความหมายเดียวกับพังก์ร็อก ก่อนที่จะรวมกับอิเล็กทรอนิกส์ ดนตรีทดลอง ม็อด ดิสโก้ และป็อป ต่อมานิวเวฟได้มีแนวเพลงย่อยได้แก่ นิวโรแมนติกและกอทิกร็อก ในฐานะที่เป็นแนวเพลงที่ได้รวมเอามากจากเสียงของพังก์ร็อกที่เป็นต้นฉบับ และอุปนิสัยของชนกลุ่มน้อย เช่นเน้นเพลงในเวลาสั้นและเราะรานReynolds, Simon "Rip It Up and Start Again PostPunk 1978–1984" p160แต่มันเป็นลักษณะซับซ้อนมากขึ้นในเพลงและเนื้อเพลงทั้ง ลักษณะทั่วไปของดนตรีนิวเวฟ นอกเหนือจากอิทธิพลของพังก์รวมถึงการใช้เครื่องสังเคราะห์เสียง และการผลิตแบบอิเล็กทรอนิกส์ รวมถึงการจัดแต่งทรงผมและศิลปะหลากหลายขึ้น ในฐานะที่คำว่านิวเวฟมักจะใช้เพื่ออธิบายเพลงซึ่งเป็นที่เล่นโวหารและพิสดาร ลวงและปรากฏที่หัวใจ ผสมผสานในการติดท่อนแบบไพเราะชัดเจน ในลักษณะรูปแบบของแนวเพลงนี้แตกต่างกันอย่างมากตั้งแต่ปี..

ดู โพสต์พังก์และนิวเวฟ

แบรนด์นิว ซันเซท

แบรนด์นิว ซันเซท เป็นวงร็อก ประกอบด้วยสมาชิกคือ ลักษณ์ โตวัชระกุล (ตูน) ร้องนำ, กานต์ เสนีย์ตันติกุล (กานต์) กีตาร์/ร้อง, สุชาย ชูเชิด (ชาย) กีตาร์/ร้อง, กานต์ณัฐ พหลกุล (ยุทธ) เบส และวรุตม์ หุนตระกูล (เติร์ก) กลอง.

ดู โพสต์พังก์และแบรนด์นิว ซันเซท

แดนซ์พังก์

แดนซ์พังก์ (Dance-punk) ในบางครั้งอาจเรียกว่า ดิสโก้พังก์ และ อินดี้แดนซ์ เป็นแนวเพลงที่กำเนิดในปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1970 และ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับการเคลื่อนไหวของดนตรีแนวโพสต์พังก์ และ โนเวฟ.

ดู โพสต์พังก์และแดนซ์พังก์

แดนซ์ร็อก

แดนซ์ร็อก (Dance-rock) เป็นแนวดนตรีโพสต์ดิสโก้ที่เกี่ยวข้องกับแนวดนตรีโพสต์พังก์ เกิดขึ้นในช่วงต้นปี 1980 หลังจากกระแสหลักของพังก์และดิสโก้มาถึงจุดดั.

ดู โพสต์พังก์และแดนซ์ร็อก

โพรโตพังก์

รโตพังก์ เป็นคำที่ถูกใช้อธิบายถึงแนวเพลงที่มาก่อนพังก์ร็อก และที่มีอิทธิพลต่อวงพังค์ร็อก โดยทั่วไปวงโพรโตพังก์ไม่ถูกเรียกว่าพังก์ วงโปรโตพังก์ คือวงร็อกแอนด์โรลในช่วงทศวรรษที่ 60 ถึงต้นทศวรรษที่ 70 ถึงแม้วงแรก ๆ จะถูกอ้างถึงการาจร็อกบ้าง แต่ต่อมาก็ถูกอ้างว่าได้เป็นอิทธิพลและพัฒนาของพังค์ร็อก วงการาจร็อกหลายวงมีส่วนหนึ่งเป็นวงจากสหราชอาณาจักร ซึ่งบางครั้งก็ถูกเรียกรวมกับแนวแกลมร็อกและยูเค ผับ ร็อก.

ดู โพสต์พังก์และโพรโตพังก์

โพสต์พังก์ริไววัล

โพสต์พังก์ริไววัล เป็นแนวดนตรีออลเทอร์นาทิฟร็อกแนวหนึ่ง เริ่มต้นในคริสต์ทศวรรษ 2000 โดยสานต่อแนวทางของดนตรีโพสต์-พังก์จากปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 โดยนำเอกลักษณ์ของแนวนี้มาผสมกับแนวทดลองอื่น แต่ยังรักษารูปแบบจากคริสต์ทศวรรษ 1970 เอาไว้ แนวนี้เริ่มต้นจากทั้งสหรัฐอเมริกา (เช่น เดอะสโตรกส์) และอังกฤษ (เช่น อาร์กติกมังกีส์) หมวดหมู่:ดนตรีร็อก หมวดหมู่:แนวเพลงออลเทอร์นาทิฟร็อก.

ดู โพสต์พังก์และโพสต์พังก์ริไววัล

โพสต์ร็อก

ต์ร็อก (post-rock) เป็นแนวเพลงของเอ็กซ์เพอร์ริเมนทัลร็อก ซึ่งมีลักษณะในการใช้เครื่องดนตรีร็อกเป็นหลักในการสร้างสีสันของเสียงและเนื้อเสียงมากกว่าที่เน้นเล่นกีตาร์คอร์ดและริฟฟ์ วงโพสต์ร็อกมักจะใช้เครื่องดนตรีร็อกร่วมกับอิเล็กทรอนิกส์ และมักจะทำเพลงบรรเลง แม้ว่ารากฐานจะมาจากยุคเพลงอินดี้หรือใต้ดินในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 และต้นทศวรรษ ที่ 1990 โพสต์ร็อกมีลักษณะคล้ายกับอินดี้ร็อกร่วมสมัย ซึ่งได้ห่างจากดนตรีร็อกทั่วไป องค์ประกอบที่ยืมมาจากแนวดนตรีอื่น เช่น ดนตรีแอมเบียนต์ เคราต์ร็อก ไอดีเอ็ม แจ๊ส มัลลิสม์คลาสสิกและดั๊บเร็กเก.

ดู โพสต์พังก์และโพสต์ร็อก

โพสต์ฮาร์ดคอร์

ต์ฮาร์ดคอร์ (post-hardcore) เป็นแนวเพลงที่มาจากฮาร์ดคอร์พังก์ ที่แยกเป็นแนวเพลงย่อยจากการเคลื่อนไหวของพังก์ร็อก เช่น โพสต์พังก์ โพสต์-ฮาร์ดคอร์ ยังเป็นคำที่ใช้เรียกกว้างขวางของกลุ่มที่รู้จักหลายวงในยุคฮาร์ดคอร์พังก์หรือได้รับแรงบันดาลใจจากฮาร์ดคอร์ ในขณะที่ความสนใจของพวกเขามีความคิดเห็นที่กว้างขึ้นของการแสดงออก แนวเพลงอยู่ในรูปร่างในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษที่ 1980 พร้อมด้วยการเผยแพร่จากวงดนตรีในเมืองที่เป็นที่จัดตั้งฮาร์ดคอร์พังก์โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.

ดู โพสต์พังก์และโพสต์ฮาร์ดคอร์

โรมิโอวอยด์

รมิโอ วอยด์ (Romeo Void) เป็นวงดนตรีโพสต์-พังก์ ก่อตั้งวงใน ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา คงอย่างเพลงที่ดีที่สุด คือ "Never Say Never" (1982) และ "A Girl in Trouble (Is a Temporary Thing)" (1984),.

ดู โพสต์พังก์และโรมิโอวอยด์

โซนิกยูท

ซนิกยูท (Sonic Youth) เป็นวงร็อกอเมริกัน จากนิวยอร์กซิตี ก่อตั้งในปี..

ดู โพสต์พังก์และโซนิกยูท

โนโลโก้

นโลโก้ (Nologo) เป็นวงดนตรีสัญญาติไทย ปัจจุบันประกอบด้วยสมาชิกคือ ปกรณ์ ลัม, จิตรานันท์ ผงพิลา (กีตาร์), คาสุฮิโร่ ฮาตาโน่ (เบส) และยิ่งใหญ่ หุณชนะเสวีย์ (อดีตมือกลองของ Yokee Playboys) สังกัดจีเอ็มเอ็มแกรมมี่ กับแนวเพลงป็อปร็อกที่ผสมซินท์ร็อก โดยมีสมาชิกแกนนำคือปกรณ์ ซึ่งเริ่มแรกจากการทำเพลงให้กับค่ายสมอลล์รูมเป็นเพลงแรกในนามโนโลโก้ ในอัลบั้ม Smallroom003: New Colour จากนั้นออกผลงานในชุด How to be a rock star? ในสังกัดมอร์มิวสิกในเครือจีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ โดยมีสมาชิกคือ ปกรณ์, จิตรานันท์ และโสภวรรณ ในแนวเพลงป็อปร็อกที่ผสมผสานโพสต์พังก์, อีเลกโทรแคลช มีเพลงอย่างเช่น Paranoid, ฉาวโฉ่, Fashion จากนั้นอัลบั้มถัดมา Mosaic ซึ่งเปลี่ยนสมาชิกจนเป็นสมาชิกในปัจจุบัน ต่อมาในปี..

ดู โพสต์พังก์และโนโลโก้

เบาเฮาส์ (วงดนตรี)

(Bauhaus) เป็นวงโพสต์-พังค์ จากอังกฤษ ก่อตั้งขึ้นในนอร์ธแธมตัน ในปี 1978 ประกอบไปด้วย ปีเตอร์ เมอร์ฟี (ร้องนำ เครื่องดนตรีอื่นๆ) เดเนียล แอช (กีตาร์) เควิน แฮชคินส์ (กลอง) และเดวิด เจ (เบส) เดิมวงชื่อ เบาเฮาส์ 1919 ซึ่งอ้างอิงมาจากปีก่อตั้งโรงเรียนเบาเฮาส์ โรงเรียนศิลปะและสถาปัตยกรรมของเยอรมันที่มีชื่อเสียง จนต่อมาสมาชิกวงก็ได้ตัด 1919 ทิ้งให้กระชับขึ้น เบาส์เฮาส์ ได้รับการยกย่องโโดยทั่วว่าเป็นหนึ่งในวงกอทิกร็อกวงแรกๆ โดยซิงเกิล "Bela Lugosi's Dead" ได้รับยกย่องให้เป็นการบันทึกเสียงกอทิกร็อกครั้งแรก เบาเฮาส์มักมีภาพลักษณ์ที่มืด ดำๆ และเสียงร้องที่ดูเศร้าหมอง แม้ว่าพวกเขาจะรวมแนวเพลงหลายแนว ทั้ง ดั๊บ, แกลมร็อก, ไซเคเดเลีย และ ฟังก์ ก็ตาม.

ดู โพสต์พังก์และเบาเฮาส์ (วงดนตรี)

เก็ตสึโนวา

ก็ตสึโนวา (getsunova) คือวงดนตรีจากค่ายไวท์มิวสิก ในเครือจีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ มีเพลงสร้างชื่อและเป็นที่รู้จักคือ "ไกลแค่ไหนคือใกล้" โดยมีแนวเพลงป็อปร็อก ที่ผสมผสานแนวดนตรีโพสต์พังก์และบริตป็อปด้ว.

ดู โพสต์พังก์และเก็ตสึโนวา

เก็ตสึโนวาเดอะเฟิสต์ซิงเกิล

ก็ตสึโนวาเดอะเฟิสต์ซิงเกิล (Getsunova The First Single) เป็นอีพีอัลบั้มเปิดตัวของเก็ตสึโนวา วงดนตรีจากค่ายสนามหลวงการดนตรี.

ดู โพสต์พังก์และเก็ตสึโนวาเดอะเฟิสต์ซิงเกิล

เอียน เคอร์ติส

อียน เควิน เคอร์ติส (Ian Kevin Curtis; 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1956 - 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1980) เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง นักเขียนเนื้อ ชาวอังกฤษ เป็นนักร้องนำวงโพสต์-พังก์ ที่ชื่อ จอยดิวิชัน ซึ่งวงออกผลงานอัลบั้มแรกชุด Unknown Pleasures ในปี..

ดู โพสต์พังก์และเอียน เคอร์ติส

เอ็กโคแอนด์เดอะบันนีเมน

อ็กโคแอนด์เดอะบันนีเมน (Echo & the Bunnymen) เป็นวงร็อกจากอังกฤษ ก่อตั้งในเมืองลิเวอร์พูลโดยนักร้องนำ เอียน แมคัลลอก นักกีตาร์ วิลล์ ซาร์เจนต์ มือเบส เลส แพตตินสัน พร้อมกับเล่นดรัมแมชชีน และพีต เดอ ฟรีทัส ได้เข้ามาเป็นมือกลองในปี 1980 ในปี 1980 พวกเขาได้เปิดตัวอัลบั้ม Crocodiles ซึ่งได้ขึ้นซาร์ตยูเคท็อป 20 อัลบั้มที่สอง Heaven Up Here (1981) ได้ขึ้นสู่อันดับ 10 ในยูเคอัลบั้มซาร์ต วงได้ประสบความสำเร็จในช่วงกลางยุค 1980 กับซิงเพลงฮิต "The Cutter" และอัลบั้ม, Porcupine (1983) ได้ขึ้นสู่อันดับ 2 ในสหราชอาณาจักร พวกเขาได้ปล่อยอัลบั้ม Ocean Rain (1984) ซึ่งยังประสบความสำเร็จด้วยการขึ้นสู่ยูเคซาร์ตและต่อมาได้มีซิงเกิลฮิต "The Killing Moon" "Silver" และ "Seven Seas" และสตูดิโออัลบั้ม Echo & the Bunnymen (1987) ได้ออกจำหน่ายก่อนที่แมคัลลอกล่าออกจากวงไปเป็นศิลปินเดี่ยวในปี 1988 ในปี 1989 เดอ ฟรีทัส เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์ และวงได้ร่วมตัวใหม่พร้อมกับสมาชิกใหม่ สมาชิกเดิมอย่างวิลล์ ซาร์เจนต์ และ เลส แพตตินสัน ได้ชวนโนเอล เบิร์ก เข้ามาเป็นนักร้องนำ เดมอน รีซ เป็นมือกลอง และ เจค บรอกแมน เป็นมือคีย์บอร์ด วงได้ออกอัลบั้มใหม่ Reverberation ในปี 1990 แต่ได้รับคำวิจารณ์ที่ไม่ดีและผลข้างเคียงทางการค้า จนทำให้แยกวง ในปี 1993 หลังจากนั้น แมคัลลอก และ ซาร์เจนต์ ได้ก่อตั้งวงใหม่ที่ชื่อ Electrafixion พร้อมกับแพตตินสันปี 1997 แล้วได้รวมตัวใหม่อีกครั้งในชื่อเอ็กโคแอนด์เดอะบันนีเมนกับเพลงที่ติดซาร์ตยูเคท็อป 10 "Nothing Lasts Forever" อัลบั้มใหม่ของวง Evergreen ได้รับการต้อนรับอย่างดีและประสบความสำเร็จจนขึ้นสู่เวทีการแสดงสด แม้ว่าแพตตินสันจะออกจากวงแล้วก็ตาม แมคัลลอก และ ซาร์เจนต์ ยังทำอัลบั้มใหม่อย่างต่อเนื่องรวมทั้งอัลบั้ม What Are You Going to Do with Your Life? (1999) Flowers (2001) Siberia (2005), The Fountain (2009) และ Meteorites (2014).

ดู โพสต์พังก์และเอ็กโคแอนด์เดอะบันนีเมน

เฮาส์ (แนวดนตรี)

() เป็นแนวเพลงหนึ่งของดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์ เกิดในช่วงต้นทศวรรษที่ 1980 โดยมีต้นกำเนิดมาจากเมืองชิคาโก รัฐอิลินอยส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา แรกเริ่มเดิมทีเป็นที่นิยมในดิสโก้เทคสำหรับชาวแอฟริกัน-อเมริกัน, ละตินอเมริกันและสังคมเกย์ในสมัยกลางทศวรรษที่ 1980 ที่เมืองชิคาโก ต่อมาจึงกระจายความนิยมไปยังนิวยอร์ก, นิวเจอร์ซีย์, ดีทรอยต์และไมอามี จนกระทั่งถึงยุโรปก่อนจะมีบทบาทสำคัญแก่แนวเพลงป็อปและเพลงแดนซ์ทั่วโลก แนวดนตรีเฮาส์ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากองค์ประกอบของดนตรีโซลและฟังก์ในช่วงกลางยุค 1970 เฮาส์มีลักษณะโดดเด่นในการนำเอาการเคาะเพอคัสชั่น (percussion) แบบดิสโก้มาใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ดรัมเบสในทุก ๆ บีต (beat) แล้วพัฒนาเป็นแนวดนตรีแนวใหม่โดยผสมไลน์เบสของเครื่องสังเคราะห์เสียงอิเล็กทรอนิก, กลองอิเล็กทรอนิก, เอฟเฟกต์อิเล็กทรอนิก,แซมเปิลฟังก์และป็อป รวมไปถึงการใช้เสียงก้องและเสียงร้องดีเล.

ดู โพสต์พังก์และเฮาส์ (แนวดนตรี)

เดอะบลูโทนส์

อะบลูโทนส์ เป็นวงอินดี้ร็อกอังกฤษ ก่อตั้งในฮาวน์สโลว์ เกรเตอร์ลอนดอน ในปี 1994 ประกอบด้วยสมาชิกคือ มาร์ก มอร์ริสส์ นักร้องนำ, อดัม เดฟลิน กีตาร์, สก็อตต์ มอร์ริสส กีตาร์เบส, และ เอ็ดส์ เชสเตอร์ส กลอง สมาชิกคนที่ 5 ริชาร์ด เพย์น เข้ามาในวงระหว่างปี 1998-2002 เดิมทีวงมีชื่อว่า "The Bottlegarden" วงมีซิงเกิลฮิตที่สุดคือเพลง "Slight Return" ออกขายในปี 1995 (เป็นดับเบิล-เอ ไซด์ซิงเกิลคู่กับ "The Fountainhead") และออกขายอีกครั้งในปีต่อมา พวกเขามีเพลงท็อป 40 อยู่ 13 เพลง และมีอัลบั้มท็อป 10 อยู่ 3 อัลบั้มบนชาร์ทในสหราชอาณาจักร.

ดู โพสต์พังก์และเดอะบลูโทนส์

เดอะฟิวเจอร์เฮดส์

อะฟิวเจอร์เฮดส์ (The Futureheads) เป็นวงโพสต์-พังก์อังกฤษจากซันเดอร์แลนด์ ประกอบด้วยสมาชิกคือ โรส มิลลาร์ด (ร้องและกีตาร์), แบร์รี ไฮด์ (ร้องและกีตาร์), เดวิด "แจฟฟ์" เครก (กีตาร์เบส) และเดฟ ไฮด์ (กลอง) ชื่อของวงมาจากชื่ออัลบั้มของวงเดอะเฟลมมิงลิปส์ ชุด Hit to Death in the Future Head.

ดู โพสต์พังก์และเดอะฟิวเจอร์เฮดส์

เดอะคะมีเลียนส์

อะคะมีเลียนส์ (The Chameleons หรือ The Chameleons UK ในอเมริกา) วงดนตรีโพสต์พังก์จากแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ ก่อตั้งในปี 1981 ออกขายอัลบั้มชุดแรกในปี 1983 ชื่ออัลบั้ม Script of the Bridge.

ดู โพสต์พังก์และเดอะคะมีเลียนส์

เดอะคิลส์

อะ คิลส์ (The Kills) เป็นวงแนวอินดี้ร็อก โดยคู่ดูโอชาวอเมริกัน อลิสัน “วีวี่” มอสฮาร์ต (กีตาร์/ร้องนำ) และนักกีตาร์ชาวอังกฤษ เจมี “โฮเตล” ฮินซ์ (กีตาร์/ร้องนำ/ซินธ์).

ดู โพสต์พังก์และเดอะคิลส์

เดอะแคลช

อะแคลช (The Clash) เป็นวงพังก์ร็อกจากอังกฤษ ก่อตั้งวงในปี..

ดู โพสต์พังก์และเดอะแคลช

เดอะเชิร์ช

อะเชิร์ช (The Church) เป็นวงร็อกในแนวนิวเวฟ และ นีโอ-ไซเคเดเลียจากออสเตรเลียก่อตั้งวงใน แคนเบอร์ร่า ตั้งแต่ปี 1980 แต่พวกเขากลับมาทำในปี 1988 กับอัลบั้ม Starfish และประสบความสำเร็จ กับซิงเกิล "Under the Milky Way." ได้ติดชาร์ตเพลง American Top 40 hit.

ดู โพสต์พังก์และเดอะเชิร์ช

เดอะเคียวร์

อะเคียวร์ เป็นวงดนตรีสัญชาติอังกฤษ ก่อตั้งวงในครอว์ลีย์ เวสต์ซัสเซ็กซ์ ในปี 1976 วงมีการเปลี่ยนแปลงสมาชิกหลายครั้งพร้อมกับผู้นำวง นักร้องนำ นักกีตาร์ และนักแต่งเพลงหลัก โรเบิร์ต สมิธ เป็นเพียงสมาชิกคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงอยู่ เดอะเคียวร์เริ่มการปล่อยเพลงในยุค 1970 กับอัลบั้มเปิดตัว ทรีอิแมจิแนรีบอยส์ (Three Imaginary Boys) พร้อมกับหลายซิงเกิลในยุคแรก วงเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวของดนตรีโพสต์พังก์และนิวเวฟ ที่ได้ผุดขึ้นมาในการตื่นตัวในการปฏิวัติของดนตรีพังก์ร็อกในสหราชอาณาจักร ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 วงได้เพิ่มโน้ตเพลงที่มีความมืดและทรมานยิ่งขึ้นที่ช่วยให้ก่อตัวเป็นแนวกอทิกร็อก หลังจากออกอัลบั้ม พอร์นอกราฟี (Pornography) อนาคตของวงยังไม่เด่นชัด และสมิธได้รู้สึกกระตือรือร้นที่จะดำเนินผ่านพ้นกับความโด่งดังที่แง่ร้ายของวงที่ได้มา กับ ซิงเกิลปีใน 1982 "Let's Go to Bed" สมิธ เริ่มที่จะใส่ความรู้สึกเพลงป็อปเข้าไปข้างในเพลงของวง (เช่นเดียวกับขั้นตอนที่ไม่ซ้ำกัน) ความนิยมของเดอะเคียวร์ได้เพิ่มขึ้นในทุกทศวรรษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกา อย่างเพลง "Just Like Heaven", "Lovesong" และ "Friday I'm in Love" ได้เข้าสู่บิลบอร์ดฮอต 100 ชาร์ต โดยเริ่มจากยุค 1990 เดอะเคียวร์เป็นหนึ่งในวงออลเทอร์นาทิฟร็อกที่มียอดนิยมมากที่สุดในโลก วงคาดว่าจะมียอดขาย 27 ล้านอัลบั้มในปี 2004 เดอะเคียวร์ได้ออกสิบสามอัลบั้มสตูดิโอ พร้อมกับ 10 อีพี และ มากกว่าสามสิบซิงเกิล ในระหว่างเส้นทางอาชีพของพวกเขา ตั้งแต่ปี 2010 พวกเขาได้ทำงานกับสตูดิโออัลบั้มเพลงที่สิบสี.

ดู โพสต์พังก์และเดอะเคียวร์

เดทออร์อะไลฟ์ (วงดนตรี)

ทออร์อะไลฟ์ (Dead or Alive) เป็นวง นิวเวฟ จากลิเวอร์พูล อังกฤษ วงได้ประสบความสำเร็จในช่วงปี 1980 และสองซิงเกิ้ลฮิตในอเมริกัน และ ขึ้นอันดับเจ็ดในท็อป 40 ยูเคซิงเกิลและติดสาม ยูเคท็อป 30 ในอัลบั้มแห่งสหราชอาณาจักร พวกเขาเป็นวงแรกที่จะมีจำนวนหนึ่งเดียวที่อยู่ภายใต้ทีมผู้ผลิตที่ประสบความสำเร็จจากวงสตอกไอท์เคนวอเตอร์แมน (Stock Aitken Waterman) เดทออร์อะไลฟ์ ซึ่งมีหลากหลายสมาชิกรวมทั้ง พีต เบินส์ (ร้องนำ) เวย์น ฮัซเซย์ (กีตาร์ และนักแต่งเพลง) ไมค์ เพอร์ซี (เบสกีตาร์) สตีฟ คอย์ (มือกลอง) ทิโมธี เลเวอร์ (เครื่องดนตรีหลากหลาย) และ เจสัน อัลเบอเรย์ (มือคีย์บอร์ด) ได้ออกจำหน่ายสิบเอ็ดอัลบั้มและกลายเป็นที่นิยมใน ประเทศญี่ปุ่น ซิงเกิลที่สองของวงได้ขึ้นอันดับ 20 ในบิลบอร์ดฮอต 100 ในสหรัฐอเมริกาได้แก่ "You Spin Me Round (Like a Record)" ติดอันดับที่ 11 ในปี 1985 และ "Brand New Lover" ติดอันดับที่ 15 ในปี 1986 "You Spin Me Round (Like a Record)" ได้ขึ้นชาร์ตในปี 1985 ในสหราชอาณาจักร แล้วขึ้นอีกครั้งในปี 2003 และ 2006.

ดู โพสต์พังก์และเดทออร์อะไลฟ์ (วงดนตรี)

เดดเคนเนดีส์

นเนดีส์ เป็นวงดนตรีฮาร์ดคอร์พังก์จากอเมริกา และฟอร์มวงขึ้นใน ซานฟรานซิสโก, แคลิฟอร์เนีย เมื่อปี 1978 โดยวงได้รับอิทธิพลบางส่วนมาจากฮาร์ดคอพังก์ของอเมริกาในช่วงยุค 70's - 80's โดยพวกเขาเริ่มเป็นที่รู้จักในวงใต้ดินก่อนจะเริ่มมีชื่อเสียงในสังคมของพังก์ร็อคเป็นอย่างมากโดยพวกเขาถือได้ว่าเป็นวงฮาร์ดคอที่มีอิทธิพลสำคัญต่อ สหราชอาณาจักร เป็นอย่างมาก พวกเขาถือได้ว่าเป็นวงที่มียอดนิยมและมีความอิทธิพลต่อวงฮาร์ดคอร์ต่างๆในอเมริกา โดยเพลงของพวกเขามีลักษณะเด่นพิเศษในหมู่วงพังก์ร็อคทั่วไป, โดยอิทธิพลวงได้รับมาจากแนวเพลงอาทิ Surf Music, spaghetti western, psychedelic rock, garage rock และ rockabilly.

ดู โพสต์พังก์และเดดเคนเนดีส์

เคราต์ร็อก

ราต์ร็อก (Krautrock) เป็นดนตรีในรูปแบบดนตรีทดลองที่เกิดขึ้นในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 ในประเทศเยอรมนี ได้รับความนิยมคริสต์ทศวรรษ 1970 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอังกฤษ โดยดีเจจอห์น พีล จากบีบีซีได้รับยกย่องว่าเป็นผู้เผยแพร่ให้เคราต์ร้อกได้รับความนิยม นอกประเทศที่พูดภาษาเยอรมัน เคราต์ร็อกเป็นการแนวเพลงรวมหลายแนวเพลง โดยมักจะผสมเพลงการแจมกันแบบโพสต์-ไซเคเดลิกของชาวแองโกลอเมริกัน และโพรเกรสซีฟร็อก รวมเข้ากับการเพลงทดลองคลาสสิกร่วมสมัย (โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากนักประพันธ์ คาร์ลไฮนซ์ สต็อกเฮาเซน เป็นต้น) และจากทิศทางการทดลองแบบใหม่ ที่ปรากฏในเพลงแจ๊ซช่วงคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970 (อย่างฟรีแจ๊ซ โดยออร์เนตต์ โคลแมน หรืออัลเบิร์ต ไอเลอร์) ที่ตีห่างจากโครงสร้างรูปแบบทั่วไปของเพลงและเมโลดี้ที่ร็อกมากขึ้นในเพลงเคราต์ร็อกในสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ และยังมีบางกระแสที่ใช้เครื่องดนตรีและซาวน์อีเลกโทรนิกมากขึ้น ลักษณะโดยหลักของเพลงนี้คือการรวมของกลุ่มเพลงใต้รูปแบบ การสังเคราะห์จังหวะของเพลงร็อกแอนด์โรลอเมริกัน แต่ค่อนไปทางเยอรมันหรือใช้แหล่งดนตรีอื่น ลายเซ็นดนตรีของเพลงเคราต์ร็อก คือกรวมดนตรีเพลงร็อก และเครื่องดนตรีของวงร็อกอย่างกีตาร์ เบส กลอง เข้ากับเครื่องดนตรีอีเลกโทรนิก และทำให้เสียงมีความหยาบละเอียด โดยมากมักหมายถึงความรู้สึกแบบดนตรีแอมเบียนต์ จังหวะทั่วไปของดนตรี จะใช้จังหวะแน่นอน 4/4 มักจะเรียกว่า "โมโตริก" (motorik) จากสื่อประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษ.

ดู โพสต์พังก์และเคราต์ร็อก

หรือที่รู้จักกันในชื่อ Post PunkPost-punkโพสต์-พังก์

เดอะคะมีเลียนส์เดอะคิลส์เดอะแคลชเดอะเชิร์ชเดอะเคียวร์เดทออร์อะไลฟ์ (วงดนตรี)เดดเคนเนดีส์เคราต์ร็อก