เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
10 ความสัมพันธ์: พิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ บิลบาโอมหาวิทยาลัยเคสเวสเทิร์นรีเสิร์ฟรางวัลพริตซ์เกอร์วอลต์ดิสนีย์คอนเสิร์ตฮอลล์สหรัฐสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์สถาปนิกคตินิยมเปลี่ยนแนวแดนซิงเฮาส์8 สปรูซสตรีท
พิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ บิลบาโอ
ัณฑ์กุกเกนไฮม์ บิลบาโอ (Museo Guggenheim Bilbao; Guggenheim Bilbao Museoa) เป็นอาคารพิพิธภัณฑ์งานศิลปะสมัยใหม่และร่วมสมัย ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเนร์บีออน (Nervion) (แม่น้ำซึ่งไหลผ่านเมืองบิลบาโอสู่ทะเลกันตาเบรียในมหาสมุทรแอตแลนติก) ณ เมืองบิลบาโอ แคว้นบาสก์ ประเทศสเปน อาคารได้รับการออกแบบโดยแฟรงก์ เกห์รี สถาปนิกรางวัลพริตซ์เกอร์สัญชาติแคนาดา-อเมริกา เปิดตัวเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม..
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและพิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ บิลบาโอ · ดูเพิ่มเติม »
มหาวิทยาลัยเคสเวสเทิร์นรีเสิร์ฟ
มหาวิทยาลัยเคสเวสเทิร์นรีเสิร์ฟ (Case Western Reserve University หรือ CASE หรือ CWRU หรือ CASE WESTERN) เป็นสถาบันอุดมศึกษาเอกชน ที่เน้นทางด้านการวิจัย ตั้งอยู่ในเมืองคลีฟแลนด์ รัฐโอไฮโอ สหรัฐอเมริกา ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2510 จากการรวมกันของสองสถาบันการศึกษาอันได้แก่ สถาบันเทคโนโลยีเคส (Case Institute of Technology) ซึ่งก่อตั้งในปี พ.ศ. 2423 โดยนาย ลีโอนาร์ท เคส จูเนียร์ (Leonard Case Jr) กับ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์นรีเสิร์ฟ (Western Reserve University) ซึ่งก่อตั้งในปี พ.ศ. 2369 มหาวิทยาลัยแห่งนี้มีนักศึกษาประมาณ 10,000 คน แบ่งเป็น นักศึกษาปริญญาบัณฑิต 4,386 คน นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา 5,640 คน และอาจารย์ประจำ 3,055 คน และเจ้าหน้าที่ 3,402 คน สำหรับปี พ.ศ. 2555 ที่ผ่านมา มหาวิทยาลัยมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินการของมหาวิทยาลัยประจำปีคือ 968 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ได้รับเงินบริจาคประจำปีคือ 138.4 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งติดอันดับมหาวิทยาลัยที่ได้รับเงินบริจาคมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา มหาวิทยาลัยเคสเวสเทิร์นรีเสิร์ฟเป็นมหาวิทยาลัยที่เน้นทางด้านการวิจัยเป็นอย่างมาก โดยตามรายงานประจำปี.
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและมหาวิทยาลัยเคสเวสเทิร์นรีเสิร์ฟ · ดูเพิ่มเติม »
รางวัลพริตซ์เกอร์
รางวัลพริตซ์เกอร์ (Pritzker Prize) เป็นรางวัลประจำปีที่มูลนิธิไฮแอตต์ (Hyatt) มอบเป็นเกียรติแก่สถาปนิกที่ยังมีชีวิตในปัจจุบัน (ขณะพิจารณารางวัล) เริ่มครั้งแรกในปี พ.ศ. 2522 โดยเจย์ พริตซ์เกอร์ (Jay Pritzker) เป็นการพิจารณาให้รางวัลแก่งานสถาปัตยกรรมดีเด่นที่มีคุณภาพในระดับสากล โดยส่วนหนึ่งของเกณฑ์ในการพิจารณาให้รางวัลคือการสร้างนวัตกรรมที่ดีและมีคุณภาพ เสริมสร้างและบูรณาการการใช้เทคโนโลยีที่ดีในการก่อสร้าง สถาปนิกผู้ได้รับรางวัลจะได้รับเงิน 100,000 ดอลลาร์สหรัฐ รางวัลนี้เปรียบเสมือนรางวัลโนเบลผลงานทางด้านสถาปัตยกรรม.
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและรางวัลพริตซ์เกอร์ · ดูเพิ่มเติม »
วอลต์ดิสนีย์คอนเสิร์ตฮอลล์
วอลต์ดิสนีย์คอนเสิร์ตฮอลล์ (Walt Disney Concert Hall) เป็นอาคารหอประชุมที่ 4 ของลอสแอนเจลิสมิวสิกเซนเตอร์ (Los Angeles Music Center) ตั้งอยู่ระหว่างโฮปสตรีท (สายที่ 1 และที่ 2) บนถนนเลขที่ 111 แกรนด์อะเวนนู ใจกลางเมืองลอสแอนเจลิส มลรัฐแคลิฟอร์เนีย อาคารประกอบด้วยที่นั่งขนาด 2,265 ที่ เป็นที่ของวงออเคสตรา ลอสแอนเจลิสฟิลฮาร์มอนิค (Los Angeles Philharmonic) และคณะขับร้องหมู่ ลอสแอนเจลิสมาสเตอร์คอเรล (Los Angeles Master Chorale) ได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกรางวัลพริตซ์เกอร์สัญชาติแคนาดา-อเมริกา แฟรงก์ เกห์รี ใช้เวลาก่อสร้าง 5 ปี ตั้งแต่ 1999-2003 อาคารได้เปิดตัวในวันที่ 24 ตุลาคม ปี 2003 อาคารได้เริ่มขึ้นเมื่อลิเลียน ดิสนีย์ภรรยาของวอลต์ ดิสนีย์ บริจาคเงินเป็นจำนวน 50 ล้านดอลลาร์ ในปี 1987 เพื่อใช้สร้างสถานที่แสดงสำหรับประชาชนแห่งนครลอสแอนเจลิสและเป็นการแสดงถึงการอุทิศตัวต่องานศิลปะของวอลต์ ดิสนีย์และต่อเมือง แต่สุดท้ายอาคารแห่งนี้ต้องใช้งบประมาณสูงถึง 274 ล้านดอลลาร์ โดยแค่อาคารจอดรถอย่างเดียวก็ใช้งบถึง 110 ล้านดอลลาร์ อาคารได้ร่วมกันออกแบบอย่างซับซ้อนโดยมีเกห์รีเป็นผู้ออกแบบ และระบบเสียงภายในอาคารโดยมีนักโสตศาสตร์ชาวญี่ปุ่น ยาซุฮิสะ โตโยต้า (Yasuhisa Toyota) ร่วมออกแบบ อาคารได้รับคำสรรเสริญอย่างมากในความต่างจากอาคารหอประชุมของลอสแอนเจลิสมิวสิกเซนเตอร์ก่อนหน้านี้ อาคารประกอบด้วยโครงสร้างและผื้นผิวนอกทั้งหมดทำจากเหล็กกล้าไร้สนิม ซึ่งต่อมาส่งผลให้เกิดการสะท้อนแสงต่อบ้านเรือนรอบบริเวณ ทำให้อาคารรอบข้างได้รับความร้อนจากการสะท้อนเข้าไปด้วย จนสุดท้ายในปี 2005 ทางบริษัทออกแบบต้องกลับมาแก้ปัญหาด้วยใช้การวัสดุยับยั้งการสะท้อนแสงให้ลดลง วอลต์ดิสนีย์คอนเสิร์ตฮอลล์จัดได้ว่าเป็นหนึ่งในงานที่สะท้อนลัทธิคตินิยมเปลี่ยนแนว ที่สำคัญที่สุดงานหนึ่ง และยังถือเป็นหนึ่งในงานที่สร้างชื่อเสียงให้กับเกห์รีเป็นอย่างมาก.
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและวอลต์ดิสนีย์คอนเสิร์ตฮอลล์ · ดูเพิ่มเติม »
สหรัฐ
หรัฐอเมริกา (United States of America) โดยทั่วไปเรียก สหรัฐ (United States) หรือ อเมริกา (America) เป็นสหพันธ์สาธารณรัฐ ประกอบด้วยรัฐ 50 รัฐ และหนึ่งเขตปกครองกลาง ห้าดินแดนปกครองตนเองสำคัญ และเกาะเล็กต่าง ๆ โดย 48 รัฐและเขตปกครองกลางตั้งอยู่ ณ ทวีปอเมริกาเหนือระหว่างประเทศแคนาดาและเม็กซิโก รัฐอะแลสกาอยู่มุมตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกาเหนือ มีเขตแดนติดต่อกับประเทศแคนาดาทางทิศตะวันออกและข้ามช่องแคบเบริงจากประเทศรัสเซียทางทิศตะวันตก และรัฐฮาวายเป็นกลุ่มเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกกลาง ดินแดนของสหรัฐกระจายอยู่ตามมหาสมุทรแปซิฟิกและทะเลแคริบเบียน ครอบคลุมเขตเวลาเก้าเขต ภูมิศาสตร์ ภูมิอากาศและสัตว์ป่าของประเทศหลากหลายอย่างยิ่ง สหรัฐมีพื้นที่ขนาด 9.8 ล้านตารางกิโลเมตร มีประชากรราว 326 ล้านคน ทำให้มีพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของโลก และมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 3 ของโลก เป็นประเทศซึ่งมีความหลากหลายทางเชื้อชาติและวัฒนธรรม และเป็นที่พำนักของประชากรเข้าเมืองใหญ่สุดในโลกAdams, J.Q., and Pearlie Strother-Adams (2001).
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและสหรัฐ · ดูเพิ่มเติม »
สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์
ันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (Massachusetts Institute of Technology, ตัวย่อ เอ็มไอที, เรียกโดยชุมชน MIT ว่า "the Institute แปลว่า สถาบัน") เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนในเมืองเคมบริดจ์ รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา ที่มีชื่อเสียงมานานในเรื่องงานวิจัยและการศึกษาในสาขาเคมี ฟิสิกส์ และวิศวกรรมศาสตร์สาขาต่าง ๆ แล้วเริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นต่อ ๆ มาในสาขาชีววิทยา เศรษฐศาสตร์ ภาษาศาสตร์ และการจัดการ MIT ตั้งขึ้นในปี..
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ · ดูเพิ่มเติม »
สถาปนิก
ร่างสถาปนิก กับงานออกแบบ สถาปนิก คือบุคคลผู้เกี่ยวข้องในการออกแบบ และ วางแผน ในการก่อสร้าง หรือที่เรียกว่างานสถาปัตยกรรม โดยสถาปนิก จะเป็นผู้ที่เข้าใจในมาตรฐานการก่อสร้างของอาคาร เข้าใจถึงหน้าที่ใช้สอยของอาคารนั้น รวมถึงวัสดุที่จะนำมาเป็นส่วนประกอบของสิ่งก่อสร้างนั้น สถาปนิกจำเป็นต้องได้รับการศึกษาทางสถาปัตยกรรมศาสตร์ และได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพสถาปัตยกรรม ถึงจะสามารถทำงานในวิชาชีพสถาปนิกได้ ซึ่งคล้ายกับการทำงานในสาขาวิชาชีพอื่น สถาปก คำเก่าของคำว่าสถาปนิก ได้รับพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 เป็นศัพท์ภาษาสันสกฤต หมายถึง ผู้สร้าง, ผู้ก่อตั้ง ในเอกสารโบราณก่อนสมัยรัตนโกสินทร์เคยปรากฏคำ "สถาบก" หมายถึง การสร้าง หรือผู้สร้าง รางวัลที่น่ายกย่องของสถาปนิกที่รู้จักในฐานะผู้ก่อสร้างอาคารได้แก่ รางวัลพลิตซ์เกอร์ ซึ่งมักจะถูกเปรียบเทียบเหมือนกับ "รางวัลโนเบลในทางสถาปัตยกรรม".
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและสถาปนิก · ดูเพิ่มเติม »
คตินิยมเปลี่ยนแนว
ลักษณะสถาปัตยกรรมในคตินิยมเปลี่ยนแนว พิพิธภัณฑ์ Imperial War Museum North ออกแบบโดย Daniel Libeskind สะพาน คตินิยมเปลี่ยนแนว (deconstructivism) หรืออาจเรียกว่า การเปลี่ยนแนว (deconstruction) เป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมที่พัฒนาจากสถาปัตยกรรมหลังสมัยใหม่ ที่เริ่มช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 โดยมีเอกลักษณ์จากรูปแบบการแตกกระจาย, ความสนใจในการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวของโครงสร้างหรือเปลือก, รูปร่างที่ไม่ใช่เส้นตรง ที่ทำให้เกิดการทำให้บิดเบี้ยวและความไม่เป็นระเบียบขององค์ประกอบทางสถาปัตยกรรม อย่างเช่นโครงสร้างและสิ่งห่อหุ้ม ภาพปรากฏของอาคารที่เห็นจะมีเอกลักษณ์ที่เร่งเร้าสิ่งที่คาดไม่ถึงและความยุ่งเหยิงที่ถูกควบคุม เหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ของการเคลื่อนไหวของนักนิยมเปลี่ยนแนว อย่างเช่นงานการแข่งขันการออกแบบสถาปัตยกรรมที่ปาร์กเดอลาวีแล็ต (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในผลงานการเข้าแข่งขันของฌัก แดรีดา และปีเตอร์ ไอเซนมาน และผลงานชนะเลิศของเบอร์นาร์ด ชูมี, งานนิทรรศการสถาปัตยกรรมตามคติเปลี่ยนแนวที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ ในปี ค.ศ. 1988 ที่นิวยอร์ก จัดขึ้นโดยฟิลิป จอห์นสันและมาร์ก วิกลีย์ และงานเปิดของเวกซ์เนอร์เซนเตอร์ฟอร์ดิอาตส์ ในโคลัมบัส ออกแบบโดยปีเตอร์ ไอเซนมาน และงานนิทรรศการเดอะนิวยอร์กเอกซิบิชัน ที่มีผลงานของแฟรงก์ เกห์รี, แดเนียล ลิเบส์ไคนด์, แร็ม โกลฮาส, ปีเตอร์ ไอเซนมาน, ซาฮ่า ฮาดิด, Coop Himmelb(l)au และบอร์นาร์ด ชูมี จุดเริ่มต้น มีสถาปนิกหลายท่านรู้จักรูปแบบคตินิยมเปลี่ยนแนว ได้รับอิทธิพลจากแนวความคิดของนักปรัชญาชาวฝรั่งเศสที่ชื่อ ฌัก แดรีดา โดยไอเซนมานได้พัฒนาความสัมพันธ์กับแดรีดา ถึงกระนั้นรูปแบบการออกแบบทางสถาปัตยกรรมของเขาก็พัฒนามานานก่อนที่จะมาเป็นนักนิยมเปลี่ยนแนว ผู้มีงานคตินิยมเปลี่ยนแนวหลายคนมักได้รับอิทธิพลจากการทดลองจากกฎเกณฑ์ทั่วไปและการทำรูปทรงเรขาคณิตให้ไม่สมดุลของสถาปัตยกรรมคตินิยมโครงสร้าง (รัสเซีย) นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงในการเคลื่อนไหวสถาปัตยกรรมคตินิยมเปลี่ยนแนว อย่างนวยุคนิยม/คตินิยมหลังนวยุค, บาศกนิยม, ลัทธิจุลนิยม และศิลปะร่วมสมัย ความพยายามของสถาปัตยกรรมในคตินิยมเปลี่ยนแนว คือการพยายามนำสถาปัตยกรรมออกจากที่ผู้ออกแบบเรียกว่า กฎตายตัวของนวยุคนิยม อย่างเช่น "รูปทรงตามประโยชน์ใช้สอย", "สัจจะแห่งรูปทรง" และ "เนื้อแท้แห่งวัสดุ".
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและคตินิยมเปลี่ยนแนว · ดูเพิ่มเติม »
แดนซิงเฮาส์
แดนซิงเฮาส์ (The Dancing House, Tančící dům) หรือเดิม "เฟรดและจินเกอร์" (Fred and Ginger) เป็นอาคารของบริษัทประกันภัยเนชันเนล-เนเดอร์ลันเดน (Nationale-Nederlanden) จากประเทศเนเธอร์แลนด์ ที่ Rašínovo nábřeží ณ กรุงปราก สาธารณรัฐเช็ก แดนซิงเฮาสืได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกชาวโครเอเซีย-เช็ก วลาโด มิลูนิก (Vlado Milunić) ร่วมกับสถาปนิกรางวัลพริตซ์เกอร์สัญชาติแคนาดา-อเมริกา แฟรงก์ เกห์รี อาคารได้รับการออกแบบในปี 1992 และสร้างเสร็จในปี 1996 แดนซิงเฮาส์จัดได้ว่าเป็นงานชิ้นเอกชิ้นหนึ่งที่มีความสำคัญต่อลัทธิดีคอนสตรักชันเป็นอย่างมาก อาคารได้ถูกสร้างขึ้นบริเวณพื้นที่มีความสำคัญทางสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งเป็นสถานที่เดิมเป็นบ้านที่ถูกทำลายลงภายหลังการทิ้งระเบิดกรุงปรากของเครื่องบินทิ้งระเบิดของสหรัฐอเมริกา ในปี 1945 เกห์รีและมิลูนิกได้เสนอไอเดียอันลึกซึ้งที่ประกอบไปด้วย 2 ส่วน คือ การหยุดนิ่งและการเคลื่อนไหว (หยินและหยาง) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนผ่านจากระบอบคอมมิวนิสต์ภายใต้การควบคุมของเชโกสโลวาเกียสู่การแยกการออกเป็นสาธารณรัฐเช็กในระบอบประชาธิปไตย โดยใช้ลัทธิคตินิยมเปลี่ยนแนว (Deconstructivism) มาเป็นสื่อกลางในการสื่อ ก่อนที่แดนซิงเฮาส์จะได้ถูกสร้างขึ้น ก็ได้ถูกโจมตีเรื่องความไม่เหมาะสมของสถานที่ รวมถึงความคิดเห็นของผู้คนบางส่วนที่ไม่เห็นพ้องกับสถาปัตยกรรมสไตล์ใหม่นี้ เพราะภายในรอบบริเวณเมืองปรากเต็มไปด้วยอาคารสไตล์ดั้งเดิมทั้งบารอก กอธิก และพวกอาร์ตนูโว ซึ่งเป็นสไตล์อาคารที่สวยงามในรูปแบบของลวดลายคลาสสิกที่สร้างชื่อเสียงให้กับกรุงปรากเป็นอย่างมาก จนในเวลาต่อมาประธานาธิบดีเช็ก วาเครฟ ฮาเวล (Václav Havel) ได้ให้การสนับสนุนโครงการก่อสร้างนี้ ด้วยความหวังที่จะให้แดนซิงเฮาส์เป็นศูนย์กลางทางกิจกรรมวัฒนธรรม เกห์รี ได้สรรค์สร้างอาคารด้วยไอเดียมาจากการเต้นรำของนักเต้นรำหญิงชาย ซึ่งเดิมได้ตั้งชื่อไว้ว่าเฟรดและจินเกอร์ ที่ย่อมาจากชื่อจริงของนักเต้นรำชาวอเมริกันเฟรด แอสแตร์และจินเกอร์ โรเจอรส์ แต่ชื่อนี้ปัจจุบันไม่นิยมใช้กันแล้ว จนกระทั่งเกห์รีต่อมาเคยกล่าวไว้ว่า "กลัวที่จะส่งศิลปที่ไร้ค่าจากแดนมะกันฮอลลีวูดสู่กรุงปราก" จากรูปลักษณ์ภายนอกอันโดดเด่น ทำให้ธนาคารแห่งประเทศเช็ก ได้นำมาตราในเหรียญเงินมูลค่า 2,000 โครูนาเช็ก ซึ่งเป็นแบบสุดท้ายในชุดซีรีส์ "10 ศตวรรษแห่งสถาปัตยกรรม" (Ten Centuries of Architecture).
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและแดนซิงเฮาส์ · ดูเพิ่มเติม »
8 สปรูซสตรีท
8 สปรูซสตรีท (8 Spruce Street) หรือเดิม บีคแมนทาวเวอร์ (Beekman Tower) หรือชื่อเพื่อทางการค้า นิวยอร์กบายเกห์รี (New York by Gehry) เป็นอาคารระฟ้า 76 ชั้น ตั้งอยู่ในถนนสปรูซหมายเลข 8 แมนฮัตตัน, นครนิวยอร์ก, สหรัฐอเมริกา ได้รับการออกแบบโดยแฟรงก์ เกห์รี สถาปนิกเจ้าของรางวัลพริตซ์เกอร์สัญชาติแคนาดา-อเมริกัน 8 สปรูซสตรีท ได้กลายเป็นหนึ่งในอาคารที่อยู่อาศัยที่สูงที่สุดในโลก และเป็นอาคารที่อยู่อาศัยที่สูงที่สุดในฝั่งตะวันตกของเกาะในขณะนั้น (ในช่วงวันเปิดอาคารปี 2011) อาคารได้รับการพัฒนาขึ้นโดยบริษัทอสังหาริมทรัพย์ฟอเรสต์ซิตี้แรทเนอร์ (Forest City Ratner) มีวิศวกรจากบริษัท ดับเบิลยูเอสพีกรุ๊ป (WSP Group) และดำเนินการก่อสร้างโดยบริษัท คริสเลอร์บอร์กฟลอร์แมน (Kreisler Borg Florman) ภายในอาคารประกอบด้วยโรงเรียนอนุบาล-ประถมศึกษาซึ่งเป็นของกระทรวงศึกษาธิการ จำนวน 5 ชั้น และเหนือจากชั้นต่อๆไปเป็นห้องพักเช่าหรู (เช่าอย่างเดียว ไม่จำหน่าย All units are rental-only; none are available for purchase.) ซึ่งประกอบด้วยห้องตั้งแต่ 1-3 ห้องนอน ทั้งหมดจำนวน 904 ยูนิต 8 สปรูซสตรีทถือเป็นหนึ่งในอาคารไม่กี่แห่งในย่านธุรกิจใจกลางนิวยอร์ก ที่ใช้โครงสร้างเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก ประยุกต์เข้ากับลวดลายโค้งของน้ำภายนอกอาคาร ซึ่งแสดงให้เห็นถึงลัทธิคตินิยมเปลี่ยนแนวแบบเกห์รีได้อย่างชัดเจน ในปี 2011 8 สปรูซสตรีท ได้รับรางวัล เอ็มโพริสสคายสแครเปอร์ (Emporis Skyscraper Award) ซึ่งเป็นรางวัลที่มอบให้กับการออกแบบอาคารยอดเยี่ยมทั้งฟังก์ชันและการออกแบบ แต่ถึงอย่างไรก็ดีอาคารแห่งนี้ก็มีราคาเช่าต่อตารางฟุตสูงที่สุดแห่งหนึ่งในแมนฮัตตัน.
ใหม่!!: แฟรงก์ เกห์รีและ8 สปรูซสตรีท · ดูเพิ่มเติม »
