สารบัญ
25 ความสัมพันธ์: พืชใบเลี้ยงคู่พืชใบเลี้ยงคู่แท้พีแคนกำลังเสือโคร่งก่อหลับก่อหัวหมูก่อผาก่อแพะมะก่อวอลนัตวงศ์กำลังเสือโคร่งวงศ์ก่อวงศ์สนทะเลวงศ์ค่าหดวงศ์เอี้ยบ๊วยสกุลวอลนัตสนทะเลหม่อนอ่อนอันดับกุหลาบค่าหดโรสิดโอ๊กเกาลัดเกาลัดญี่ปุ่นเกาลัดจีน
พืชใบเลี้ยงคู่
ืชใบเลี้ยงคู่ ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Magnoliopsida หรือ Dicotyledons กลุ่มของพืชกลุ่มหนึ่งมีเมล็ดที่ประกอบด้วยใบเลี้ยงคู่ ซึ่งเป็นชั้นทางชีววิทยา ต่อจากส่วนทางชีววิทยา ของพืชดอก (Magnoliophyta) ชื่อวิทยาศาสตร์ของ พืชใบเลี้ยงคู่ ได้มีระบบการจัดชั้นแบบใหม่ขึ้นมา ในขณะที่ระบบเก่า ระบบ Cronquist ยังคงเป็นที่นิยมอยู่ ในระบบใหม่ ระบบ Angiosperm Phylogeny Group ได้มีการจัดชั้นดังแสดง.
พืชใบเลี้ยงคู่แท้
ืชใบเลี้ยงคู่แท้ หรือ Eudicots, Eudicotidae หรือ Eudicotyledons เป็นกลุ่มทางไฟโลเจนเติกของพืชมีดอก บางครั้งเรียกว่าพืชใบเลี้ยงคู่ที่ไม่ใช่แมกโนลิด คำนี้กำหนดขึ้นครั้งแรกเมื่อ..
ดู อันดับก่อและพืชใบเลี้ยงคู่แท้
พีแคน
ีแคน (pecan) เป็นพืชในวงศ์ค่าหด (Juglandaceae) มีถิ่นกำเนิดในเม็กซิโกและทางตอนใต้ของสหรัฐฯFlora of North America: คำว่า pecan ในภาษาอัลกอนควิน (Algonquin) แปลว่า "ผลไม้ที่ต้องใช้หินกะเทาะเปลือก" พีแคนเป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูงประมาณ 20-40 เมตร ใบเรียงสลับแบบขนนก มีใบย่อย 9-17 ใบ ผลเป็นผลแบบดรุป (ผลที่มีเมล็ดแข็ง) ซึ่งสามารถรับประทานได้ทั้งแบบสดและนำไปแปรรูป.
กำลังเสือโคร่ง
กำลังเสือโคร่ง อยู่ในวงศ์ Betulaceaeเป็นไม้ผลัดใบระยะสั้น เปลือกต้นสีน้ำตาลแดงหรือเทาออกเงิน มีเลนติเซล เมื่อสับเปลือกมีกลิ่นคล้ายน้ำมันระกำ แก่แล้วจะลอกเป็นแผ่นบางคล้ายกระดาษ เปลือกชั้นในมีกลิ่นหอม หูใบขนาดเล็ก หลุดร่วงง่าย ใบเดี่ยว ขอบใบเป็นซี่จัก ยอดอ่อนมีขนสีเงิน ผิวด้านล่างมีจุดน้ำยางมากมาย ดอกแยกเพศไม่แยกต้น ดอกขนาดเล็ก อยู่เป็นช่อห้อยลง สีออกเขียว ดอกเพศผู้ห้อยเป็นพวงเหมือนพวงกระรอกเล็กๆ ช่อดอกเพศเมียเป็นช่อตั้ง ผลขนาดเล็ก แบนกว้าง มีปีกบาง กลุ่มผลมีกาบดอกปกคลุม และยังติดอยู่บนก้านแม้ว่าผลจะปลิวออกไปแล้ว พบในเอเชียใต้และคาบสมุทรอินโดจีน ไม้เนื้อแข็ง ทนทาน นิยมใช้ในงานก่อสร้าง เปลือกมีน้ำมันหอม มีฤทธ์เป็นยา ใช้ทำเหล้า ใบใช้เป็นอาหารเลี้ยงสัตว์ เปลือกต้นใช้ขับลมในลำไส้ แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย เปลือกต้นใช้ดองเหล้าเป็นยาสมุนไพร.
ก่อหลับ
ก่อหลับ เป็นพืชในวงศ์ Fagaceae พบทางภาคใต้ของไทยและมาเลเซีย จัดเป็นพืชที่ใกล้สูญพันธุ์และกำลังหายไปจากแหล่งที่อยู่อาศัยเดิม เปลือกสีน้ำตาล กิ่งอ่อนมีเปลือกเหนียว ลอกได้ ใบเดี่ยว แผ่นใบเรียบเป็นมัน หลังใบสีเขียวนวล ดอกช่อ แยกเพศ อยุ่บนต้นเดียวกันและอยู่ในช่อเดียวกัน ดอกตัวเมียอยู่โคนช่อ ดอกสีขาวอมเหลือง กลีบเลี้ยงเป็นรูปถ้วย ผลเดียวมีกาบหุ้มเป็นจานรองหรือค่อนข้างแบน หุ้มส่วนฐานของผล เมื่อผลแก่ กาบมีลักษณะเป็นเกล็ด มี 1 ผลต่อ 1 กาบ ผลสีเขียว แก่แล้วเป็นสีน้ำตาล เนื้อไม้ใช้ก่อสร้าง.
ก่อหัวหมู
ก่อหัวหมู อยู่ในวงศ์ Fagaceae เป็นไม้ยืนต้น ขอบใบเรียบ ผลรูปกรวยคว่ำ มีกาบหุ้มผลรูปถ้วย เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องมือ เผาถ่าน ผลแห้งใช้ตกแต่งบ้าน.
ก่อผา
ก่อผาเต็ม สมิตินันทน์ สำนักงานหอพรรณไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช,..
ก่อแพะ
ก่อแพะ หรือก่อตาหมู ก่อขี้หมู ก่อหิน เป็นไม้ยืนต้นในวงศ์ Fagaceae ใบเดี่ยว ขอบใบจักฟันเลื่อย ช่อดอกแยกเพศแต่อยู่ต้นเดียวกัน ดอกขนาดเล็ก สีเขียวหรือเหลืองอ่อน ผลกลมแป้นหรือรูปกรวยหงาย ออกดอกช่วงเดือนสิงหาคม – กันยายน พบในป่าดิบชื้น ป่าดิบเขาทุกภาคของประเทศไทย พบครั้งแรกที่ดอยสุเทพ จังหวัดเชียงใหม่ ชื่อสปีชีส์ตั้งเป็นเกียรติแก่หมอคาร์ ชาวไอร.
มะก่อ
มะก่อ เป็นไม้ในวงศ์ก่อ ขึ้นตามป่าดิบเขา เป็นไม้ผลัดใบไม่มียาง เปลือกต้นหนา ติดผลเป็นกลุ่มใกล้ปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็ก สีครีมอมเหลือง เปลือกนอกสีเขียวมีหนามแหลม กะลาสีน้ำตาล เนื้อในสีขาวครีม รสมัน นำเมล็ดมาคั่วหรือต้มให้สุก เพื่อรับประทานเนื้อในเมล็ด มีกรดไขมันโอเมกา 3 ที่ช่วยบำรุงสมอง.
วอลนัต
มล็ดวอลนัต วอลนัต (walnut) เป็นพืชในตละกูล Juglandaceae ขนาดของต้นมีหลายขนาดสูงตั้งแต่ 10-40 และใบมีขนาดยาวตั้งแต่ 200-900 มม.
วงศ์กำลังเสือโคร่ง
วงศ์กำลังเสือโคร่ง หรือ Betulaceae มีสมาชิกทั้งสิ้น 6 สกุล และมีประมาณ 130 สปีชีส์ ส่วนใหญ่เป็นพืชท้องถิ่นทางซีกโลกเหนือ มีบางส่วนพบทางซีกโลกใต้ทางเทือกเขาแอนดีส ในอดีตวงศ์นี้แยกออกเป็น 2 วงศ์คือ Betulaceae (ประกอบด้วยสกุล Alnus, Betula) และ Corylaceae (สกุลที่เหลือ) ในระบบ APG ได้รวมเป็นวงศ์ใหญ่ที่มีวงศ์ย่อย Betuloideae และ Coryloideae วงศ์ที่ใกล้เคียงคือ Casuarinaceae.
ดู อันดับก่อและวงศ์กำลังเสือโคร่ง
วงศ์ก่อ
วงศ์ก่อ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Fagaceae) เป็นวงศ์ของไม้ยืนต้นและไม้พุ่มราว 900 สปีชีส์ มีใบเดี่ยว เรียงสลับ ดอกแยกเพศ ผลมีลักษณะคล้ายนัท มีเปลือกแข็ง ผลไม่มีเอนโดสเปิร์ม ตัวอย่างของพืชในวงศ์นี้ที่รู้จักกันดีคือ โอ๊ก ในสกุล Quercus ซึ่งผลมีเปลือกแข็งแบบนัทและมีเมล็ดเดียว.
วงศ์สนทะเล
วงศ์สนทะเล หรือ Casuarinaceaeเป็นวงศ์ของพืชมีดอกในอันดับ Fagales ประกอบด้วย 3-4 สกุล มี 70 สปีชีส์ มีทั้งไม้ยืนต้นและไม้พุ่ม เป็นไม้พื้นเมืองของโลกเก่าในเขตร้อนตั้งแต่ อินโด-มลายา ออสเตรเลีย และหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก ในช่วงเวลาหนึ่ง ทุกสปีชีส์ในวงศ์นี้จัดอยู่ในสกุล Casuarina ทั้งสิ้น ต่อมาระหว่าง..
วงศ์ค่าหด
วงศ์ค่าหด หรือ Juglandaceae เป็นวงศ์ของไม้ยืนต้น บางส่วนเป็นไม้พุ่มอยู่ในอันดับ Fagales ส่วนใหญ่เป็นพืชท้องถิ่นในทวีปอเมริกา ยูเรเชียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้.
วงศ์เอี้ยบ๊วย
วงศ์เอี้ยบ๊วย หรือMyricaceae เป็นวงศ์ขนาดเล็กของพืชใบเลี้ยงคู่ในอันดับFagales มีสามสกุล แต่นักพฤกษศาสตร์บางคนได้แยกสกุลMyrica ออกเป็นสกุลที่สี่คือสกุล Morella.
สกุลวอลนัต
กุลวอลนัต หรือJuglans เป็นสกุลของพืชในวงศ์ Juglandaceae เมล็ดมีชื่อเรียกโดยทั่วไปว่าวอลนัต เป็นพืชที่ดอกแยกเพศแยกต้น ใบประกอบแบบขนนก.
สนทะเล
''Casuarina equisetifolia” สนทะเล เป็นพืชท้องถิ่นในบริเวณตั้งแต่พม่าถึงเวียดนาม และออสเตรเลีย พบในมาดากัสการ์ด้วย แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นพืชท้องถิ่นในบริเวณนั้นหรือไม่ มีการนำไปปลูกในสหรัฐและแอฟริกาตะวันตกและเป็นพืชรุกรานในฟลอริดา สนทะเล เป็นพืชมีดอก ส่วนปลายกิ่งเปลี่ยนไปทำหน้าที่สังเคราะห์ด้วยแสงจึงมีสีเขียว ใบจริงติดเป็นวงรอบข้อ ผลขนาดเล็กคล้ายลูกทุเรียน แข็ง แห้งแตก ปล่อยเมล็ดกระจายออกไป เมล็ดมีปีก ปลิวตามลมได้ดี ลำต้นลู่ลมได้ดี ลดแรงต้านจากพายุ เปลือกลำต้นขรุขระทำให้น้ำฝนไหลผ่านได้ช้า สามารถดูดซับแร่ธาตุจากน้ำฝนได้ดี มีเห็ดอาศัยร่วมกับรากสนช่วยย่อยสลายเศษซากพืชเพื่อให้สนใช้เป็นปุ๋ย เปลือกไม้ใช้ทำสีย้อมผ้าได้.
หม่อนอ่อน
หม่อนอ่อน เป็นพืชพื้นเมืองในแถบหุบเขาของเนปาล และพื้นที่สูงของอินเดียโดยเฉพาะรัฐปัญจาบ พบในเอเชียใต้ คาบสมุทรอินโดจีน คาบสมุทรมลายู อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ เป็นไม้พุ่ม ลำต้นสั้นและคดงอ เปลือกต้นสีน้ำตาล มีรอยแตกตามยาว เปลือกชั้นในสีแดงอมส้ม ใบอ่อนมีชนสีออกชมพู ใบแก่เหนียว สีเขียวเป็นมัน มีจุดน้ำยางเหนียวกระจายทั่วผิว ดอกขนาดเล็กมาก เป็นช่อแน่น ไม่มีกลีบเลี้ยงและกลีบดอก ดอกตัวผู้สีแดง ดอกตัวเมียสีเขียว ผลสีแดงอมส้ม ผิวมีตุ่มเล็กๆ ขรุขระ ในจีนใช้เปลือกไม้เป็นแหล่งของแทนนินในการฟอกหนัง ผลรสหวานอมเปรี้ยวรับประทานได้หรือใช้ทำน้ำผลไม้ น้ำต้มเปลือกแก้ท้องเสีย หลอดลมอักเสบและลำไส้อักเสบเปลือกใช้เป็นยาสมาน ป้องกันแผลเน่า รักษาโรคบิด รูมาติก ท้องร่วง ทำยาเบื่อปลา ไม้ใช้ทำฟืน ไขที่หุ้มผลแยกออกได้โดยการต้ม ใช้ทำเทียนและสบู่ ในเปลือกมีสารสีเหลืองจำพวก myrisetin, myricitrin และ glycoside ใช้ทำสีย้อมผ้าโดยย้อมผ้าฝ้ายได้สีเหลืองอมน้ำตาล.
อันดับกุหลาบ
อันดับกุหลาบ หรือ Rosales เป็นอันดับของพืชมีดอกPeter F. Stevens (2001 onwards).
ค่าหด
หด ชื่ออื่น ๆ คือ ข่าหด คำหด เก็ดลิ้น ลบลีบ เป็นไม้ยืนต้นในวงศ์ค่าหด ผลัดใบ ลำต้นมักคดงด เปลือกแตกเป็นร่อง สีออกเทา ใบประกอบ ใบอ่อนมีขนสากเมื่อแก่จะเกลี้ยง ผลัดใบก่อนออกดอก ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียแยกดอกกันและอยู่คนละช่อ ดอกตัวผู้เป็นช่อสั้น ดอกตัวเมียเป็นช่อยาวห้อยลง แต่ละดอกมีกาบรูปสามเหลี่ยมสีเหลืองอ่อนรองรับ และกาบนี้จะเจริญเป็นกาบของผล ผล กลมแข็ง มีขนแข็งคลุมแน่น มีแฉกกาบเป็นรูปสามง่าม เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้าง ทางภาคเหนือใช้เปลือกต้นรักษาอาการปวดฟัน ต้มน้ำอาบรักษาผื่นคัน เปลือกต้นนำไปผิงไฟให้อุ่นแล้วนำมาทาแผล ช่วยให้สมานตัวเร็ว.
โรสิด
รสิด หรือ rosids เป็นเคลดขนาดใหญ่ของพืชมีดอก ประกอบด้วย 70,000 สปีชีส์ ซึ่งมากกว่าหนึ่งในสี่ของพืชมีดอกทั้งหมดเคลดนี้แบ่งเป็น 16 - 20 อันดับ ขึ้นกับระบบการจัดจำแนก อันดับเหล่านี้แบ่งเป็นวงศ์ได้ประมาณ 140 วง.
โอ๊ก
อ๊ก (oak) หรือ ก่อ เป็นไม้ยืนต้นหรือไม้พุ่มในสกุล Quercus (ภาษาละติน "oak tree") มี 600 สปีชีส์ โอ๊กอาจจะหมายถึงพืชบางชนิดในสกุล Lithocarpusด้วย พืชสกุลนี้เป็นพืชพื้นเมืองในซีกโลกเหนือ แพร่กระจายตั้งแต่เขตที่อากาศหนาวเย็นไปจนถึงเขตร้อนในเอเชียและอเมริก.
เกาลัด
กาลัด เป็นไม้ยืนต้นที่อยู่ในสกุล Castanea ที่พบได้ในเขตภูมิอากาศเย็น ซึ่งนิยมเพาะปลูกเป็นพืชเศรษฐกิจเพื่อจำหน่ายเมล็ดในการบริโภค เป็นพืชคนละวงศ์กับเกาลัดไทย (Sterculia monosperma).
เกาลัดญี่ปุ่น
กาลัดญี่ปุ่น (Japanese Chestnut)เป็นเกาลัดชนิดหนึ่งที่เป็นพืชพื้นเมืองของญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ สูง 10-15 m ใบคล้ายกับเกาลัดหวาน ขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย ยาว 8-19 cm และกว้าง 3-5 cm ดอกสมบูรณ์เพศ ยาว 7-20 cm ออกดอกในฤดูร้อน ติดผลในฤดูใบไม้ร่วง.
เกาลัดจีน
กาลัดจีน เป็นไม้ผลัดใบในวงศ์ Fagaceae ใบรูปไข่ ขอบหยักเป็นรูปฟัน ท้องใบมีขนสีขาวปกคลุม ดอกเล็ก สีน้ำตาลอ่อน ดอกเป็นช่อยาว ตั้งตรง ออกตามซอกใบ ผลกลม เปลือกหุ้มผลมีหนามแหลมแข็งสีเขียวปกคลุม ใต้เปลือกมีกะลาสีน้ำตาล หุ้มเนื้อในสีขาว รสชาติหวานมัน ผลแก่ แตก.
หรือที่รู้จักกันในชื่อ Fagales