4 ความสัมพันธ์: ภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่ภาษาฮาไซติกภาษาทามูดิกภาษาซาไฟติก
ภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่
การแพร่กระจายของภาษาอาหรับในโลกอาหรับ. ภาษาราชการภาษาเดียว (เขียว); ภาษาราชการร่วม (ฟ้า) ภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่ (Modern Standard Arabic; MSA; ภาษาอาหรับ: اللغة العربية الفصحى al-luġatu l-ʿarabiyyatu l-fuṣḥā) หรือภาษาอาหรับมาตรฐานหรือภาษาเขียนของภาษาอาหรับ เป็นรูปแบบมาตรฐานของภาษาอาหรับที่ใช้สำหรับการเขียนและการพูดที่เป็นทางการ นักวิชาการตะวันตกได้แบ่งมาตรฐานภาษาอาหรับไว้เป็นสองแบบคือภาษาอาหรับคลาสสิก (Classical Arabic; CA; ภาษาอาหรับ: اللغة العربية التراثية) ซึ่งใช้ในอัลกุรอ่าน จักเป็นรูปแบบคลาสสิกของภาษาและภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่ (Modern Standard Arabic; MSA; ภาษาอาหรับ: اللغة العربية المعيارية الحديثة) ซึ่งเป็นรูปแบบมาตรฐานที่ใช้ในปัจจุบัน ชาวอาหรับส่วนใหญ่จะถือว่าทั้งสองภาษานี้เป็นภาษาเดียวกัน.
ใหม่!!: ภาษาอาระเบียเหนือโบราณและภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่ · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาฮาไซติก
ษาฮาไซติก (Hasaitic) เป็นภาษาอาระเบียเหนือโบราณที่พบในจารึกในจังหวัดตะวันออกของซาอุดิอาระเบีย ที่ ทัช กวาติฟ รัส ตานูรา อับไกวก์ในบริเวณอัลฮาซาและที่อูรุก เขียนด้วยอักษรอาระเบียใต้ มีอายุราว 300 – 200 ปี ก่อนคริสตกาล.
ใหม่!!: ภาษาอาระเบียเหนือโบราณและภาษาฮาไซติก · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาทามูดิก
ษาทามูดิก (Thamudic; الثمودية) เป็นภาษาอาระเบียเหนือโบราณที่พบในจารึกยุคก่อนศาสนาอิสลามตลอดทะเลทรายอาระเบียและคาบสมุทรไซนาย ในช่วง..
ใหม่!!: ภาษาอาระเบียเหนือโบราณและภาษาทามูดิก · ดูเพิ่มเติม »
ภาษาซาไฟติก
ษาซาไฟติก (Safaitic language; ภาษาอาหรับ: صفوية หรือ صفائية) เป็นชื่อของภาษาอาระเบียเหนือโบราณที่เขียนด้วยอักษรเซมิติกใต้ ซึ่งจารึกเหล่านี้เขียนโดยชาวเบดูอินและชาวเซมิ-นอมาดิกที่อยูในทะเลทรายซีโร-อาระเบีย อายุของจารึกเหล่านี้ยังไม่แน่ชัดแต่น่าจะอยู่ประมาณ..
ใหม่!!: ภาษาอาระเบียเหนือโบราณและภาษาซาไฟติก · ดูเพิ่มเติม »