เร็วกว่าเบราว์เซอร์!
65 ความสัมพันธ์: บรีเก็นบลานซ์แห่งนาวาร์ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสพ.ศ. 1894พ.ศ. 1895พ.ศ. 1896พ.ศ. 1897พ.ศ. 1898พ.ศ. 1899พ.ศ. 1900พ.ศ. 1901พ.ศ. 1902พ.ศ. 1903พ.ศ. 1904พ.ศ. 1905พ.ศ. 1906พ.ศ. 1907พ.ศ. 1908พ.ศ. 1909พ.ศ. 1910พ.ศ. 1911พ.ศ. 1912พระราชวังวินด์เซอร์พระราชวังโบราณ อยุธยาพระครูสุนทรธรรมนิวิฐ (รวย ปาสาทิโก)พระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศสพระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศสพระเจ้าอู่ทองพระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศสพระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อนมาเลศราชวงศ์ราชวงศ์อู่ทองรายชื่อพระราชวังและวังในประเทศไทยรายพระนามพระมหากษัตริย์และจักรพรรดิฝรั่งเศสรายพระนามซาปา อินคาวัดเขมาภิรตารามราชวรวิหารสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1สำนักพระราชวังหลวงปู่ผินะ ปิยธโรอาณาจักรพริบพรีอาณาจักรมัชปาหิตอาณาจักรอยุธยาอำเภอพิชัยอำเภอขนอมฌานน์แห่งโอแวร์ญ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสฌานน์แห่งเบอร์กันดี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสจักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พาลาโอโลกอสจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะจังหวัดสุโขทัยจังหวัดสงขลา...จังหวัดเพชรบุรีจิตรกรรมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลีตำนานสิบราตรีซันตามาริอาดัลมาร์ (บาร์เซโลนา)ซาวอยประวัติศาสตร์เยอรมนีประเทศฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1350นิคโคโล ดา โทเล็นทิโนแรยอน็องโดแฟ็งแห่งฝรั่งเศสเรือไทยเหตุการณ์สำคัญในอาณาจักรอยุธยา23 มกราคม3 มีนาคม3 เมษายน ขยายดัชนี (15 มากกว่า) »
บรีเก็น
รีเก็น เป็นท่าเรือเก่าของเมือง Bergen ที่เป็นหลักฐานแสดงความสำคัญของเมืองในฐานะส่วนหนึ่งของจักรวรรดิการค้าของสันนิบาตฮันเซียติก ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 เคยเกิดเพลิงไหม้เผาทำลายบ้านไม้อันสวยงามของบรีเก็น มาแล้วหลายครั้ง โดยครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นเมื่อ..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และบรีเก็น · ดูเพิ่มเติม »
บลานซ์แห่งนาวาร์ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส
ลานซ์แห่งนาวาร์ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส (Blanche of Navarre หรือ Blanche d'Évreux) (ค.ศ. 1331 - ค.ศ. 1398) บลานซ์แห่งนาวาร์ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสในพระเจ้าฟิลิปที่ 6 ในปี ค.ศ. 1350 เจ้าหญิงบลานซ์แห่งนาวาร์ประสูติในปี ค.ศ. 1331 เป็นพระราชธิดาในพระเจ้าฟิลิปที่ 3 แห่งนาวาร์ และฌานน์ที่ 2 สมเด็จพระราชินีแห่งนาวาร์ เจ้าหญิงบลานซ์เป็นพระขนิษฐาในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งนาวาร์ และมาเรีย สมเด็จพระราชินีแห่งนาวาร์ พระองค์เป็นพระราชปนัดดาทางพระมารดาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 10 แห่งฝรั่งเศสกับพระมเหสีองค์แรกมาร์เกอรีตแห่งเบอร์กันดี ถ้าสตรีได้รับอนุญาตให้สืบราชบัลลังก์ฝรั่งเศสแล้วพระราชมารดาของพระองค์ก็จะเป็นผู้สืบราชบัลลังก์หลังจากการเสด็จสวรรคตของพระเชษฐาต่างพระมารดาพระเจ้าจอห์นที่ 1 แห่งฝรั่งเศส เจ้าหญิงบลานซ์ทรงเสกสมรสกับพระเจ้าฟิลิปที่ 6 เมื่อวันที่ 11 มกราคม ค.ศ. 1350 เป็นพระอัครมเหสีองค์ที่สองหลังจากพระราชินีฌานน์ผู้สิ้นพระชนม์ด้วยโรคระบาด พระราชินีบลานซ์และพระเจ้าฟิลิปมีพระราชธิดาด้วยกันพระองค์หนึ่ง – ฌานน์ผู้หมั้นหมายที่จะเสกสมรสกับพระเจ้าจอห์นที่ 1 แห่งอารากอนแต่เสด็จสิ้นพระชนม์ระหว่างการเดินทางไปอารากอน พระราชินีบลานซ์ทรงมีความสนพระทัยในการเล่นแร่แปรธาตุและทรงมีห้องทดลองของพระองค์เองในปราสาท พระราชินีบลานซ์สิ้นพระชนม์เมื่อ ค.ศ. 1398.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และบลานซ์แห่งนาวาร์ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1894
ทธศักราช 1894 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1894 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1895
ทธศักราช 1895 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1895 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1896
ทธศักราช 1896 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1896 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1897
ทธศักราช 1897 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1897 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1898
ทธศักราช 1898 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1898 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1899
ทธศักราช 1899 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1899 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1900
ทธศักราช 1900 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1900 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1901
ทธศักราช 1901 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1901 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1902
ทธศักราช 1902 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1902 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1903
ทธศักราช 1903 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1903 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1904
ทธศักราช 1904 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1904 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1905
ทธศักราช 1905 ตรงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1905 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1906
ทธศักราช 1906 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1906 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1907
ทธศักราช 1907 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1907 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1908
ทธศักราช 1908 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1908 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1909
ทธศักราช 1909 ตรงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1909 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1910
ทธศักราช 1910 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1910 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1911
ทธศักราช 1911 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1911 · ดูเพิ่มเติม »
พ.ศ. 1912
ทธศักราช 1912 ใกล้เคียงกั.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพ.ศ. 1912 · ดูเพิ่มเติม »
พระราชวังวินด์เซอร์
ระราชวังวินด์เซอร์ (ภาษาอังกฤษ: Windsor Castle) เป็นพระราชวังตั้งอยู่ที่วินด์เซอร์, มลฑลบาร์คเชอร์ในสหราชอาณาจักร สร้างโดยสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 แห่งอังกฤษเมื่อปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระราชวังวินด์เซอร์ · ดูเพิ่มเติม »
พระราชวังโบราณ อยุธยา
นที่ภายในพระราชวังหลวงหรือพระราชวังโบราณ พระที่นั่งตรีมุข พระราชวังโบราณ อยุธยา คือ พระราชวังหลวง ในสมัยกรุงศรีอ.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระราชวังโบราณ อยุธยา · ดูเพิ่มเติม »
พระครูสุนทรธรรมนิวิฐ (รวย ปาสาทิโก)
มีพระครูสุนทรธรรมนิวิฐ (หลวงพ่อชื่น) หลวงพ่อรวย วัดตะโก (ธันวาคม พ.ศ. 2464 -19 กรกฎาคม 2560) เป็นพระเกจิอาจารย์ผู้สืบทอดความรู้มาจากพระคณาจารย์รุ่นก่อน ด้วยนามอันเป็นมงคลสูงและศีลาวัตรปฏิบัติอันงดงาม ควรแก่การศรัทธาและเคราพอย่างยิ่ง ท่านได้รับการถ่ายทอดวิชามาจาก หลวงพ่อชื่น วัดภาชี (ศิษย์สายตรงของ หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ และหลวงพ่อแจ่ม วัดวังแดงเหนือ (ปรมจารย์ด้านมีดหมอสายภาคกลาง) และเป็นหนึ่งในบุคคลที่กล่าวถึงในสมัยอยุธยาเป็นราชธานีในวันที่ (3 เมษายน พ.ศ. 1893 – 7 เมษายน พ.ศ. 2310) และเสียกรุงให้กับพม่า และ กลับมาเป็นราชธานีอีกครั้งหนึ่งในวันที่(6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2310 – 28 ธันวาคม พ.ศ. 2310) ซึ่งถือว่า พระนครศรีอยุธยา เป็นศูนย์รวมของแม่น้ำ และมีความเชื่อกับสิ่งของโบราณ และสถานที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขนาดพระคณาจารย์ชื่อดัง ยังมีอยู่ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เพราะ พระเกจิอาจารย์ใช้สถานที่ฝึกตำราพิชัยสงคราม สรรพวิชาต่าง ๆ มากมาย ตำรับสายเวทในวัดประดู่ทรงธรรม.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระครูสุนทรธรรมนิวิฐ (รวย ปาสาทิโก) · ดูเพิ่มเติม »
พระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศส
ระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศส (Charles V of France หรือ Charles the Wise หรือ Charles le Sage; 21 มกราคม ค.ศ. 1338 - 16 กันยายน ค.ศ. 1380) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสแห่งราชวงศ์วาลัว ผู้ทรงครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสระหว่างวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 1364 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1380 รัชสมัยของพระองค์เป็นรัชสมัยของสงครามร้อยปีที่ทรงยึดดินแดนที่เสียไปแก่ราชอาณาจักรอังกฤษในสนธิสัญญาเบรทินยี (Treaty of Brétigny) พระเจ้าพระเจ้าชาร์ลที่ 5 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1338 ที่แว็งแซนในประเทศฝรั่งเศส พระองค์เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าจอห์นที่ 2 แห่งฝรั่งเศสและ โบนนีแห่งโบฮีเมีย ดัชเชสแห่งนอร์ม็องดีผู้ที่สิ้นพระชนม์ไม่นานก่อนที่พระสวามีจะขึ้นครองราชย์ ต่อมาพระองค์ทรงเสกสมรสกับฌานแห่งบูร์บง ในปี ค.ศ. 1350 และมีพระราชโอรสธิดาด้วยกันเก้าพระองค์ที่รวมทั้งพระเจ้าชาร์ลที่ 6 แห่งฝรั่งเศส, หลุยส์ที่ 1 ดยุคแห่งออร์เลอ็อง และกาเตอรีนแห่งวาลัว.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
พระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส
ระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส (Philip VI of France หรือ Philip the Fortunate; Philip le Fortuné) (ค.ศ. 1293 - 22 สิงหาคม ค.ศ. 1350) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสแห่งราชวงศ์วาลัวส์ ผู้ทรงครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสต่อจากพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศสระหว่างวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1328 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1350 นอกจาจะเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสฟิลิปก็ยังมีบรรดาศักดิ์เป็นเคานท์แห่งอองชู, ไมน์ และวาลัวส์ตั้งแต่ปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
พระเจ้าอู่ทอง
ระเจ้าอู่ทอง เป็นคำที่ใช้เรียก ตำแหน่งพระมหากษัติย์หรือเจ้าผู้ครองเมืองอู่ทอง ของแคว้นลพบุรีสุพรรณภูมิ เช่นเดียวกับ คำว่าพระร่วงเจ้า ของอาณาจักรสุโขทัย และพระเจ้าศรีธรรมาโศกราชแห่งอาณาจักรศรีธรรมโศกราช พระเจ้าอู่ทอง สามารถหมายถึง.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระเจ้าอู่ทอง · ดูเพิ่มเติม »
พระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศส
ระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศส (John II of France หรือ John the Good หรือ Jean le Bon) (16 เมษายน ค.ศ. 1319 - 8 เมษายน ค.ศ. 1364) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสองค์ที่สองของราชวงศ์วาลัว ผู้ทรงครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสระหว่างวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 1364 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 1364 พระองค์ทรงได้รับความพ่ายแพ้ในยุทธการปัวตีเย (Battle of Poitiers) ในสงครามร้อยปีและทรงถูกจับตัวนำไปยังราชอาณาจักรอังกฤษ และเสด็จสวรรคตในอังกฤษหลังจากที่ทรงตัดสินพระทัยกลับไปเป็นนักโทษเป็นครั้งที่สองหลังจากเสด็จกลับไปฝรั่งเศสเพื่อหาทุนในการไถ่พระองค์คืนตามที่ฝ่ายอังกฤษเรียกร้องเป็นจำนวน 3,000,000 คราวน์แต่ไม่ทรงสามารถทำได้ พระเจ้าฌ็องที่ 2 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 1319 ที่เลอมองส์ในประเทศฝรั่งเศส พระองค์เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส และฌานน์แห่งเบอร์กันดี ในปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน
ระเจ้าแทโจ (ค.ศ. 1335 - ค.ศ. 1408) เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โชซ็อนของเกาหลี (ค.ศ. 1392 - ค.ศ. 1398) พระนามเดิมว่า อี ซ็อง-กเย ทรงย้ายเมืองหลวงของเกาหลีไปยังเมืองฮันซ็องและตั้งลัทธิขงจื๊อใหม่ (Neo-Confucianism) เป็นศาสนาประจำชาต.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และพระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน · ดูเพิ่มเติม »
มาเลศ
มาเลศ แมวโคราช หรือ แมวมาเลศ ต้นกำเนิดพบที่อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา หรือที่รู้จักกันในนามว่าโคราช มีหลักฐานบันทึกเกี่ยวกับแมวโคราชในสมุดข่อยที่เขียนขึ้นในระหว่างปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และมาเลศ · ดูเพิ่มเติม »
ราชวงศ์
ราชวงศ์ (Dynasty) คือ ลำดับของผู้ปกครองจากตระกูลเดียวกันOxford English Dictionary, "dynasty, n." Oxford University Press (Oxford), 1897.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และราชวงศ์ · ดูเพิ่มเติม »
ราชวงศ์อู่ทอง
ราชวงศ์อู่ทอง หรือ ราชวงศ์ละโว้-อโยธยา หรือ ราชวงศ์เชียงราย ทั้งหมดล้วนเป็นชื่อสมมุติที่นักประวัติศาสตร์ใช้เรียกราชวงศ์แรกที่ปกครองกรุงศรีอยุธยา เพื่อความสะดวกในการศึกษาประวัติศาสตร์กรุงศรีอยุธยา โดยกำหนดเอาพระนามตามตำนานของสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 ที่มีพระนามเดิมว่า "พระเจ้าอู่ทอง" มาเป็นชื่อราชวงศ์ แต่ความเป็นมาของราชวงศ์ดังกล่าวยังคงคลุมเครืออยู.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และราชวงศ์อู่ทอง · ดูเพิ่มเติม »
รายชื่อพระราชวังและวังในประเทศไทย
ระราชวังและวัง คือ ที่ประทับของพระมหากษัตริย์ พระมหาอุปราช พระบรมวงศานุวงศ์ตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป ส่วนที่อยู่ของหม่อมราชวงศ์และหม่อมหลวงนั้นไม่เรียกว่า "วัง" โดยวังใดจะเรียกว่าพระราชวังได้นั้นจะต้องมีพระบรมราชโองการสถาปนาขึ้นเป็น "พระราชวัง" เท่านั้น โดยในประเทศไทยมีพระราชวังและวัง ดังนี้.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และรายชื่อพระราชวังและวังในประเทศไทย · ดูเพิ่มเติม »
รายพระนามพระมหากษัตริย์และจักรพรรดิฝรั่งเศส
ระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส (Monarques de France) ทรงปกครองดินแดนฝรั่งเศสมาตั้งแต่การสถาปนาราชอาณาจักรแฟรงก์ในปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และรายพระนามพระมหากษัตริย์และจักรพรรดิฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
รายพระนามซาปา อินคา
ไม่มีคำอธิบาย.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และรายพระนามซาปา อินคา · ดูเพิ่มเติม »
วัดเขมาภิรตารามราชวรวิหาร
วัดเขมาภิรตารามเป็นวัดโบราณ สร้างสมัยอยุธยาหรือก่อนสมัยอยุธยา พระเจ้าอู่ทองทรงสร้าง เป็นวัดหลวงในสมัยอยุธยาราวปี พ.ศ. 1893 ในสมัยรัตนโกสินทร์ วัดเขมาภิรตารามเป็นวัดที่อยู่ในสังกัดบัญชีกฐินหลวงของสมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ในรัชกาลที่ 2 เดิมเรียกว่า วัดเขมา บางครั้งเรียกว่า วัดเข็นมา ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย สมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี โปรดให้สมเด็จเจ้าฟ้ามงกุฎพระราชโอรสซึ่งต่อมาได้เสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จไปเฝ้าสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาเสนานุรักษ์ เพื่อกราบทูลขอวัดเขมาเป็นวัดสำหรับกฐินในสมเด็จพระศรีสุริเยนทรา บรมราชินี จากนั้นได้ทรงบริจาคพระราชทรัพย์บูรณปฏิสังขรณ์วัดเขมาและมีการฉลองใน พ.ศ. 2371 ต่อมา ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงบูรณปฏิสังขรณ์เพื่อฉลองพระคุณสมเด็จพระบรมราชชนนี แล้วพระราชทานนามเพิ่มว่า วัดเขมาภิรตาราม วัดเขมาภิรตาราม อยู่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นพระอารามหลวงที่เก่าแก่ยิ่งของเมืองนนทบุรี สร้างขึ้นสมัยกรุงศรีอยุธยาเรียกว่า “วัดเขมา” ในสมัยรัชกาลที่ 2 สมเด็จพระศรีสุริเยนทรามาตย์ทรงปฏิสังขรณ์อีกครั้งหนึ่งพร้อมกับอัญเชิญพระพุทธรูปหล่อเก่าแก่จากพระราชวังจันทรเกษมที่ อยุธยามาประดิษฐาน เป็นพระประธานในพระอุโบสถ และโปรดพระราชทานสร้อยนาม ว่าวัดเขมาภิรตาราม และที่วัดนี้เองที่ จอมพล ป. พิบูลสงคราม เคยเรียนหนังสือในสมัยเด็ก เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน คือ พระเทพเมธากรกวี.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และวัดเขมาภิรตารามราชวรวิหาร · ดูเพิ่มเติม »
สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1
มเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 หรือ ขุนหลวงพะงั่ว เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์แรกในราชวงศ์สุพรรณภูมิที่ได้ครองกรุงศรีอยุธยา ตั้งแต่ปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 · ดูเพิ่มเติม »
สำนักพระราชวัง
ำนักพระราชวัง (Bureau of the Royal Household; BRH) เป็นหน่วยงานของทางราชการมีอำนาจหน้าที่กำกับดูแลและรับผิดชอบในส่วนที่เกี่ยวข้องกับพระราชวัง ตลอดจนดูแลรักษาทรัพย์สินและผลประโยชน์ในองค์ พระมหากษัตริย์ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เป็นผู้บังคับบัญชาสำนักพระราชวัง และเลขาธิการพระราชวังเป็นผู้รับผิดชอบในการบริหารราชกิจราชการ.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และสำนักพระราชวัง · ดูเพิ่มเติม »
หลวงปู่ผินะ ปิยธโร
ไม่มีคำอธิบาย.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และหลวงปู่ผินะ ปิยธโร · ดูเพิ่มเติม »
อาณาจักรพริบพรี
อาณาจักรพริบพรี (เพชรบุรี) อาณาจักรแคว้นหนึ่งของประเทศไทยที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์อยุธยาโดยตรง ทั้งนี้มีกษัตริย์ปกครองราชอาณาจักร ภายหลังเกิดโรคระบาดจึงได้มีการย้ายการตั้งถิ่น ความสำคัญของทฤษฎีหนึ่งของนักประวัติศาสตร์ให้ความสำคัญถึงที่มาของกษัตริย์ผู้สถาปนากรุงศรีอยุธยา ก็คือ พระเจ้าอู่ทอง ซึ่งมาการกล่าวอ้างในหนังสือลาร์ลูแบร์ และคำให้การของคนกรุงเก่า มีหลักฐานการตั้งถิ่นฐานอยู่ในสองฝั่งของแม่น้ำเพชรบุรี.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และอาณาจักรพริบพรี · ดูเพิ่มเติม »
อาณาจักรมัชปาหิต
อาณาจักรมัชปาหิต เป็นอาณาจักรในชวาตะวันออก มีอำนาจอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1293 ถึงประมาณ ค.ศ. 1500.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และอาณาจักรมัชปาหิต · ดูเพิ่มเติม »
อาณาจักรอยุธยา
ำหรับความหมายอื่น ดูที่ อยุธยา ระวังสับสนกับ อโยธยา อาณาจักรอยุธยา เป็นอาณาจักรของชนชาติไทยในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาในช่วง พ.ศ. 1893 ถึง พ.ศ. 2310 มีกรุงศรีอยุธยาเป็นศูนย์กลางอำนาจหรือราชธานี ทั้งยังมีความสัมพันธ์ทางการค้ากับหลายชาติ จนถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางการค้าในระดับนานาชาติ เช่น จีน เวียดนาม อินเดีย ญี่ปุ่น เปอร์เซีย รวมทั้งชาติตะวันตก เช่น โปรตุเกส สเปน เนเธอร์แลนด์ (ฮอลันดา) อังกฤษ และฝรั่งเศส ซึ่งในช่วงเวลาหนึ่งเคยสามารถขยายอาณาเขตประเทศราชถึงรัฐฉานของพม่า อาณาจักรล้านนา มณฑลยูนนาน อาณาจักรล้านช้าง อาณาจักรขอม และคาบสมุทรมลายูในปัจจุบัน.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และอาณาจักรอยุธยา · ดูเพิ่มเติม »
อำเภอพิชัย
อำเภอพิชัย เป็นอำเภอหนึ่งในจำนวน 9 อำเภอ ของจังหวัดอุตรดิตถ์ พิชัยเป็นเมืองสำคัญมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย เคยเป็นเมืองลูกหลวงของกรุงสุโขทัย เมืองหน้าด่านในสมัยกรุงศรีอยุธยา และเคยเป็นตัวจังหวัดเก่าอีกด้ว.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และอำเภอพิชัย · ดูเพิ่มเติม »
อำเภอขนอม
นอม เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดนครศรีธรรมร.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และอำเภอขนอม · ดูเพิ่มเติม »
ฌานน์แห่งโอแวร์ญ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส
นแห่งโอแวร์ญ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส (Jeanne I, Countess of Auvergne) (8 พฤษภาคม ค.ศ. 1326 - 29 กันยายน ค.ศ. 1360) ฌานแห่งโอแวร์ญทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสในพระเจ้าจอห์นที่ 2 ระหว่างปี ค.ศ. 1350 ถึงปี ค.ศ. 1360 ฌานแห่งโอแวร์ญประสูติเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1326 เป็นพระธิดาในวิลเลียมที่ 12 เคานท์แห่งโอแวร์ญและบูลอยน์ และMarguerite d'Évreux ฌานได้รับอาณาจักรโอแวร์ญและบูลอยน์หลังจากที่วิลเลียมที่ 12 เสียชีวิต ฌานสมรสครั้งแรกกับฟิลิปแห่งบูร์กอญ ผู้ได้รับบรรดาศักดิเป็นเคานท์แห่งโอแวร์ญหลังจากการสมรสด้วย หลังจากฟิลิปเสียชีวิตฌานก็เสกสมรสกับพระเจ้าจอห์นที่ 2 เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1349 และได้เป็นสมเด็จพระราชินีในปีต่อมา ฌานและพระเจ้าจอห์นมีพระราชธิดาด้วยกันสองพระองค์แต่ก็สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ทั้งสองพระองค์ ฌานสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 29 กันยายน ค.ศ. 1360 ที่ พระศพตั้งอยู่ที่ พระราชโอรสองค์โตจากการสมรสครั้งแรกเป็นทายาทของพระอง.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และฌานน์แห่งโอแวร์ญ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
ฌานน์แห่งเบอร์กันดี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส
นแห่งบูร์กอญ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส (Jeanne la Boiteuse; Joan the Lame หรือ Joan of Burgundy) (24 มิถุนายน ค.ศ. 1293 - 12 กันยายน ค.ศ. 1348) ฌานแห่งบูร์กอญเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสในพระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส ระหว่างวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1328 ถึงวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1350 ฌานประสูติเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 1293 เป็นพระธิดาในโรเบิร์ตที่ 2 ดยุคแห่งบูร์กอญ และแอกเนสแห่งฝรั่งเศส ดัชเชสแห่งบูร์กอญผู้เป็นพระราชธิดาองค์เล็กของพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส และพระราชินีมาร์เกอรีต พระขนิษฐาของพระองค์มาร์เกอรีตแห่งบูร์กอญทรงเป็นสมเด็จพระราชินีในพระเจ้าหลุยส์ที่ 10 ฌานสิ้นพระชนม์เมื่อ 12 กันยายน ค.ศ. 1348.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และฌานน์แห่งเบอร์กันดี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
จักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พาลาโอโลกอส
ักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พาลาโอโลกอส (Manuel II Palaiologos; Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος) (27 มิถุนายน ค.ศ. 1350 – 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1425) มานูเอลที่ 2 พาลาโอโลกอสทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิไบแซนไทน์ของราชวงศ์พาลาโอโลกอส ผู้ทรงครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 1391 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1425 โดยมีพระราชโอรสจักรพรรดิจอห์นที่ 8 พาลาโอโลกอสเป็นผู้ครองราชย์ต่อมา มานูเอลเสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1350 เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในจักรพรรดิจอห์นที่ 5 พาลาโอโลกอสและเฮเลนา คานทาคูเซเน.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และจักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พาลาโอโลกอส · ดูเพิ่มเติม »
จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ
ักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ จักรพรรดิองค์ที่ 99 แห่ง ราชวงศ์ญี่ปุ่น องค์ที่ 4 และองค์สุดท้ายแห่ง ราชสำนักใต้ ใน ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ ตามที่ได้บันทึกไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะทรงครองสิริราชสมบัติระหว่างปี ค.ศ. 1383 - ค.ศ. 1392 พระนามของพระองค์นั้นนำมาจากพระนามของ จักรพรรดิคะเมะยะมะ จักรพรรดิในช่วง คริสต์ศตวรรษที่ 13 ผู้เป็นต้นราชสกุล ไดกะกุจิ ที่ปกครอง ราชสำนักใต้ เมื่อใส่คำว่าโกะเข้าไปพระนามของพระองค์จึงมีความหมายว่า จักรพรรดิคะเมะยะมะยุคหลัง หรือ จักรพรรดิคะเมะยะมะที่ 2.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และจักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดสุโขทัย
ทัย (ᩈᩩᨠᩮ᩠ᨡᩣᨴᩱ᩠ᨿ, เดิมสะกดว่า ศุโขไทย) เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคกลางของประเทศไทย มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดแพร่ อุตรดิตถ์ พิษณุโลก กำแพงเพชร ตาก และลำปาง (เรียงตามเข็มนาฬิกาจากด้านเหนือ).
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และจังหวัดสุโขทัย · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดสงขลา
งขลา เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคใต้ตอนล่าง.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และจังหวัดสงขลา · ดูเพิ่มเติม »
จังหวัดเพชรบุรี
ังหวัดเพชรบุรี (/เพ็ดชะบุรี/; เดิมสะกดว่า เพ็ชร์บุรี) เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันตก (บ้างก็จัดอยู่ในภาคกลางตอนล่าง ด้านของการพยากรณ์อากาศจัดอยู่ภาคใต้ตอนบน) มีภูมิประเทศทั้งเป็นที่สูงติดเทือกเขาและที่ราบชายฝั่งทะเล มักเรียกชื่อสั้น ๆ ว่า เมืองเพชร เดิมเรียก พริบพรี และจากหลักฐานในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ปรากฏชื่อว่า ศรีชัยวัชรปุระ จังหวัดเพชรบุรีมีชื่อเสียงในฐานะแหล่งผลิตน้ำตาล เนื่องจากมีต้นตาลหนาแน่น เป็นเมืองเก่าแก่ มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เพชรบุรีเป็นเมืองที่เคยรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยโบราณและเป็นเมืองหน้าด่านที่สำคัญของไทยในกลุ่มหัวเมืองฝ่ายตะวันตก ปัจจุบันมีวัดเก่าแก่และบ้านเรือนทรงไทยจำนวนมาก นอกจากนี้ยังมีคำพูดติดปากว่า นักเลงเมืองเพชร ปัจจุบันเพชรบุรีเป็นเมืองด่านสำคัญระหว่างภาคกลางและภาคใต้ และยังเป็นเมืองท่องเที่ยวที่สำคัญ เช่น หาดชะอำ หาดปึกเตียน หาดเจ้าสำราญ แหลมหลวง แหลมเหลว และเขื่อนแก่งกระจาน.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และจังหวัดเพชรบุรี · ดูเพิ่มเติม »
จิตรกรรมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
การแต่งงานของเวอร์จินแมรี” ภาพ “พระแม่มารีกับไม้ปั่นด้าย” โดยเลโอนาร์โด ดา วินชี จิตรกรรมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี (Italian Renaissance painting) คือสมัยประวัติศาสตร์ของจิตรกรรมที่เริ่มตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 15 ไปจนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 ที่เกิดขึ้นในบริเวณของประเทศอิตาลีในปัจจุบัน ซึ่งในขณะนั้นแบ่งการปกครองเป็นอาณาบริเวณต่างๆ จิตรกรในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีแม้ว่าจะขึ้นอยู่กับราชสำนักหรือสำนัก หรือเมือง แต่ก็มีโอกาสได้ท่องเที่ยวอย่างกว้างไกลไปทั่วอิตาลี และมักจะได้รับฐานะเป็นทูตในการเผยแพร่อิทธิพลความคิดทั้งทางศิลปะและปรัชญา เมืองที่ได้ชื่อว่าเป็นต้นกำเนิดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและโดยเฉพาะในสาขาจิตรกรรมก็คือเมืองฟลอเรนซ์ที่อ่านประกอบได้ในบทความ “ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา”, ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี และ “สถาปัตยกรรมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา” จิตรกรรมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลีแบ่งเป็นสี่สมัย.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และจิตรกรรมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี · ดูเพิ่มเติม »
ตำนานสิบราตรี
ตำนานสิบราตรี (The Decameron, Il Decamerone) เป็นจุลนวนิยาย (novella) ร้อยเรื่องที่เขียนโดยโจวันนี บอกกัชโช นักประพันธ์ชาวอิตาลี ที่อาจจะเริ่มราวปี ค.ศ. 1350 และจบลงในปี ค.ศ. 1353 “ตำนานสิบราตรี” เป็นหนังสือที่เขียนเป็นอุปมานิทัศน์ที่เป็นเรื่องราวของความรักแบบต่างๆ ตั้งแต่รักที่ยั่วยวนไปจนถึงรักที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม บางท่านก็เชื่อว่าบางส่วนของหนังสือได้รับอิทธิพลมาจาก “ตำราแห่งความรัก” (The Book of Good Love) โดย ฆวน ราอูส “ตำนานสิบราตรี” มีอิทธิพลต่องานประพันธ์และงานจิตรกรรมต่อมาอีกมากเช่น “ตำนานแคนเตอร์บรี” โดยเจฟฟรีย์ ชอเซอร์ หรือ “เริ่มดีจบดี” (All's Well That Ends Well) โดยวิลเลียม เชกสเปียร์ ที่มีรากฐานมาจากเล่มสามเรื่องที่เก้า หรือโคลง “อิสาเบลลาและกระถางใบโหระพา” (Isabella, or the Pot of Basil) โดยจอห์น คีตส์ ที่มาจากเรื่องของลิสาเบ็ตตา ชื่อเรื่องมาจากคำภาษากรีกสองคำผสมกัน “δέκα” หรือ “déka” ที่แปลว่า “สิบ” และ “ἡμέρα” หรือ “hēméra” ที่แปลว่า “วัน”.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และตำนานสิบราตรี · ดูเพิ่มเติม »
ซันตามาริอาดัลมาร์ (บาร์เซโลนา)
ซันตามาริอาดัลมาร์ (Santa Maria del Mar) เป็นโบสถ์โรมันคาทอลิกตั้งอยู่ในแขวงลาริเบราของเมืองบาร์เซโลนา ในประเทศสเปน ซันตามาริอาดัลมาร์เป็นสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ที่สร้างระหว่างปี ค.ศ. 1329 ถึงปี ค.ศ. 1383 ระหว่างยุคอันรุ่งเรืองทางการเดินเรือและการค้าทางทะเลของกาตาลุญญา สถาปัตยกรรมเป็นแบบอันเป็นเอกลักษณ์ของสถาปัตยกรรมกอทิกแบบกาตาลาที่แสดงความกลมกลืนอันเห็นได้ยากในสิ่งก่อสร้างอื่น ๆ ของยุคกลางCirici, Alexandre.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และซันตามาริอาดัลมาร์ (บาร์เซโลนา) · ดูเพิ่มเติม »
ซาวอย
งของซาวอย ซึ่งเป็นธงเดียวกับจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างค.ศ. 1200 ถึง ค.ศ. 1350 ซาวอย (Savoy), ซาวัว (Savoie) หรือ ซาวอยา (Savoia) คือภูมิภาคในยุโรปที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของเทือกเขาแอลป์ที่เกิดขึ้นหลังจากการล่มสลายของราชอาณาจักรเบอร์กันดีของแฟรงค์ ดินแดนในอดีตของซาวอยเป็นของประเทศฝรั่งเศสและประเทศอิตาลีในปัจจุบัน.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และซาวอย · ดูเพิ่มเติม »
ประวัติศาสตร์เยอรมนี
ประวัติศาสตร์เยอรมนี เริ่มต้นด้วยการต้านทานการยึดครองโดยชาวโรมันของชนเจอร์มานิค ซึ่งเมื่อจักรวรรดิโรมันล่มสลายชนชาติเยอรมันก็กลายเป็นกลุ่มชนผู้มีอำนาจในยุโรปเข้าแทนที่ชาวโรมัน จนนำไปสู่กำเนิดจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ หรือ จักรวรรดิที่ 1 ในสมัยกลาง จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ธำรงอยู่กว่าพันปีแต่ก็เป็นเพียงจักรวรรดิที่มองไม่เห็น เพราะรัฐต่าง ๆ ในเยอรมันร้อยกว่ารัฐต่างแยกตัวเป็นอิสระจากพระจักรพรรดิ จนนโปเลียนยกเลิกจักรวรรดินี้ไปกลายเป็นสมาพันธรัฐเยอรมัน เป็นกลุ่มของรัฐต่าง ๆ จนราชอาณาจักรปรัสเซียสามารถรวมประเทศเยอรมนีได้โดยการนำของบิสมาร์ก ก็กลายเป็นจักรวรรดิเยอรมัน หรือ จักรวรรดิที่ 2 แต่ด้วยการปฏิวัติล้มระบอบกษัตริย์หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ทำให้เยอรมนีกลายเป็นสาธารณรัฐไวมาร์ แต่ถูก อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ผู้นำลัทธินาซียึดอำนาจเปลี่ยนเป็นระบอบเผด็จการและแผ่ขยายดินแดนไปทั่วยุโรปในสงครามโลกครั้งที่สองหรือ จักรวรรดิที่ 3 แต่ฮิตเลอร์พ่ายแพ้สงคราม เยอรมนีจึงถูกแบ่งเป็นสองส่วน คือ เยอรมนีตะวันออก และ เยอรมนีตะวันตก จนรวมกันกลายเป็นประเทศเยอรมนีอีกครั้งใน ค.ศ. 1990.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และประวัติศาสตร์เยอรมนี · ดูเพิ่มเติม »
ประเทศฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1350
หตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 1350 ในประเทศฝรั่ง.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และประเทศฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1350 · ดูเพิ่มเติม »
นิคโคโล ดา โทเล็นทิโน
นิคโคโล มอรุซซิ หรือที่รู้จักกันดีว่า นิคโคโล ดา โทเล็นทิโน (Niccolò da Tolentino หรือ Niccolò Mauruzzi) (ราว ค.ศ. 1350 – 20 มีนาคม ค.ศ. 1435) เป็นทหารรับจ้างหรือคอนดตติเอเรชาวอิตาลีของคริสต์ศตวรรษที่ 15.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และนิคโคโล ดา โทเล็นทิโน · ดูเพิ่มเติม »
แรยอน็อง
มหาวิหารโคโลญ (ค.ศ. 1248-ค.ศ. 1322) ที่ถือกันว่าเป็นงานสถาปัตยกรรมแรยอน็องที่งดงามที่สุดของยุคกลางหน้าต่างกุหลาบแบบแรยอน็องของมหาวิหารน็อทร์-ดามแห่งปารีส แรยอน็อง (Rayonnant) เป็นคำที่ใช้ในการบรรยายลักษณะสถาปัตยกรรมกอทิกแบบฝรั่งเศสที่รุ่งเรืองระหว่าง ค.ศ. 1240 จนถึง ค.ศ. 1350 แรยอน็องเป็นลักษณะสถาปัตยกรรมที่วิวัฒนาการมาจากสถาปัตยกรรมกอทิกตอนกลาง แรยอน็องเป็นลักษณะสถาปัตยกรรมที่หันความสนใจจากสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่และความกว้างใหญ่ของสิ่งก่อสร้างเช่นมหาวิหารชาทร์ หรือทางเดินกลางของมหาวิหารนอเทรอดามแห่งอาเมียงมาเป็นการคำนึงถึงผิวสองมิติของสิ่งก่อสร้าง และการตกแต่งด้วยลวดลายที่ซ้ำซ้อนที่มีขนาดต่าง ๆ กัน หลังจากกลางคริสต์ศตวรรษที่ 14 แรยอน็องก็ค่อยวิวัฒนาการไปเป็นสถาปัตยกรรมกอทิกตอนปลายและสถาปัตยกรรมกอทิกวิจิตร และดังกล่าวแล้วว่าการเปลี่ยนแปลงจากสมัยหนึ่งไปอีกสมัยหนึ่งมิได้เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ชัดแจ้ง.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และแรยอน็อง · ดูเพิ่มเติม »
โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส
แฟ็งแห่งฝรั่งเศส (Dauphin de France) หรือ โดแฟ็งแห่งเวียนัว (Dauphin de Viennois) คืออิสริยยศที่มีไว้สำหรับทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง ผู้ซึ่งจะขึ้นครองราชบัลลังก์แห่งฝรั่งเศสในอนาคต ในประวัติศาสตร์มีผู้ดำรงอิสริยยศนี้ในช่วงปี..
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และโดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส · ดูเพิ่มเติม »
เรือไทย
รือไทย คือเรือในประเทศไท.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และเรือไทย · ดูเพิ่มเติม »
เหตุการณ์สำคัญในอาณาจักรอยุธยา
ลำดับเหตุการณ์สำคัญในอาณาจักรอ.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และเหตุการณ์สำคัญในอาณาจักรอยุธยา · ดูเพิ่มเติม »
23 มกราคม
วันที่ 23 มกราคม เป็นวันที่ 23 ของปี ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 342 วันในปีนั้น (343 วันในปีอธิกสุรทิน).
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และ23 มกราคม · ดูเพิ่มเติม »
3 มีนาคม
วันที่ 3 มีนาคม เป็นวันที่ 62 ของปี (วันที่ 63 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 303 วันในปีนั้น/.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และ3 มีนาคม · ดูเพิ่มเติม »
3 เมษายน
วันที่ 3 เมษายน เป็นวันที่ 93 ของปี (วันที่ 94 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 272 วันในปีนั้น.
ใหม่!!: พ.ศ. 1893และ3 เมษายน · ดูเพิ่มเติม »
