ดาวเสาร์และเคปเลอร์-16บี

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ดาวเสาร์และเคปเลอร์-16บี

ดาวเสาร์ vs. เคปเลอร์-16บี

วเสาร์ (Saturn) เป็นดาวเคราะห์ดวงที่ 6 จากดวงอาทิตย์ ถัดจากดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์เป็นดาวแก๊สยักษ์ที่มีรัศมีเฉลี่ยมากกว่าโลกประมาณเก้าเท่า แม้ว่าจะมีความหนาแน่นเป็นหนึ่งในแปดของโลก แต่มวลของมันมีมากกว่าโลกถึง 95 เท่า ดาวเสาร์ตั้งชื่อตามเทพโรมันแห่งการเกษตร สัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์ของดาวเสาร์ (♄) แทนเคียวของเทพเจ้า ดาวเสาร์มีรูปร่างป่องออกตามแนวเส้นศูนย์สูตร ที่เรียกว่าทรงกลมแป้น (oblate spheroid) เส้นผ่านศูนย์กลางตามแนวขั้วสั้นกว่าตามแนวเส้นศูนย์สูตรเกือบ 10% เป็นผลจากการหมุนรอบตัวเองอย่างรวดเร็ว ดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ ก็มีลักษณะเป็นทรงกลมแป้นเช่นกัน แต่ไม่มากเท่าดาวเสาร์ ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์เพียงดวงเดียวในระบบสุริยะ ที่มีความหนาแน่นเฉลี่ยน้อยกว่าน้ำ (0.70 กรัม/ลูกบาศก์เซนติเมตร) อย่างไรก็ตาม บรรยากาศชั้นบนของดาวเสาร์มีความหนาแน่นน้อยกว่านี้ ขณะที่ที่แกนมีความหนาแน่นมากกว่าน้ำ วงแหวนของดาวเสาร์ประกอบไปด้วย เศษหินและน้ำแข็งขนาดเล็ก เรียงตัวอยู่ในระนาบเดียวกัน และวงแหวนของดาวเสาร์ก็ประกอบไปด้วย วงแหวนย่อยๆมากมาย ความจริงแล้ววงแหวนดาวเสาร์นั้นบางมาก โดยมีความหนาเฉลี่ยเพียง 500 กิโลเมตรเท่านั้น แต่เศษวัตถุในวงแหวนมีความสามารถในการสะท้อนแสงดี และกว้างกว่า 80,000 กิโลเมตร จึงสามารถสังเกตได้จากโลกของเร. ปเลอร์-16บี (Kepler-16b) หรือชื่อเดิมคือ เคปเลอร์-16 (เอบี)-บี เป็นดาวเคราะห์นอกระบบมันเป็นดาวเคราะห์มวลดาวเสาร์ประกอบด้วยก๊าซและหินครึ่งหนึ่งและน้ำแข็ง โคจรรอบระบบดาวคู่ เคปเลอร์-16 ด้วยระยะเวลา 229 วัน เป็นครั้งแรกที่ยืนยันตัวอย่างที่ชัดเจนในดาวเคราะห์รอบดาวฤกษ์คู่ ดาวเคราะห์ที่โคจรรอบไม่หนึ่ง แต่สองดาว ดาวเคราะห์ดวงนี้ถูกค้นพบโดยใช้กล้องโทรทรรศน์อวกาศต่างประเทศ คือยานอวกาศเคปเลอร์ของนาซ่า นักวิทยาศาสตร์ก็สามารถตรวจจับดาวเคราะห์ดวงโดยใช้วิธีการขนส่งตอนที่พวกเขาสังเกตเห็นแสงสลัวของหนึ่งในดาวของระบบแม้ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่ได้กระไรแล้ว มองจากโลกดาวเคราะห์จะหยุดผ่านหน้า ดาวดวงหนึ่งเร็วที่สุดเท่าที่ในปี ค.ศ. 2014 และจะหยุดข้ามดาวสองและสว่างในปี ค.ศ. 2018 หลังจากนั้นดาวเคราะห์ดวงนี้จะยังคงใช้วิธีการตรวจสอบไม่พบการขนส่งไปจนถึงปี ค.ศ. 2042 ดาวเคราะห์ดวงนี้โคจรอยู่บนขอบด้านนอกของเขตอาศัยได้ แต่มันอาจเป็นไปได้ก๊าซยักษ์ที่มีอุณหภูมิพื้นผิวประมาณ -100 ถึง -70 ° C (-150 ถึง -94 ° F).