แอโรสมิธและโจ เพร์รี (นักดนตรี)

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง แอโรสมิธและโจ เพร์รี (นักดนตรี)

แอโรสมิธ vs. โจ เพร์รี (นักดนตรี)

แอโรสมิธ (Aerosmith) เป็นวงฮาร์ดร็อกอเมริกัน ที่ในบางครั้งมีฉายาว่า "แบดบอยจากบอสตัน" และ "วงร็อกแอนด์โรลอเมริกันที่ยอดเยี่ยมที่สุด" แนวเพลงมีลักษณะฮาร์ดร็อกที่มีรากมาจากแนวเพลงบลูส์ และยังรวมกับองค์ประกอบของแนวป็อป, เฮฟวีเมทัล แกลมเมทัล, และอาร์แอนด์บี ที่มีอิทธิพลต่อศิลปินรุ่นหลังในเวลาต่อมา วงก่อตั้งในบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ในปี 1970 มือกีตาร์ โจ เพอร์รี และ มือเบส ทอม ฮามิลตัน เริ่มในวงตั้งแต่แรก ตั้งชื่อวงว่า แจมแบนด์ จากนั้นเจอนักร้อง สตีเวน ไทเลอร์,มือกลอง โจอี คราเมอร์ และมือกีตาร์ เรย์ ทาบาโน และรวมกันในชื่อวง แอโรสมิธ โดยในปี 1971 ทาบาโนออกและแบรด วิทฟอร์ดมาแทน จากนั้นเริ่มพัฒนาวงในบอสตัน พวกเขาเซ็นสัญญากับโคลัมเบียเรคคอร์ดส ในปี 1972 และออกผลงานที่ขายได้หลายแผ่นเสียงทองคำขาว เริ่มต้นในปี 1973 กับอัลบั้มเปิดตัว และในปี 1975 วงได้ก้าวสู่กระแสหลักกับอัลบั้ม Toys in the Attic และกับผลงานปี 1976 กับร็อกที่แข็งขึ้นในฐานะฮาร์ดร็อกซุเปอร์สตาร์ โดยในปลายยุค 1970 พวกเขาเป็นวงที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในกลุ่มวงประเภทฮาร์ดร็อกและมีแฟนเกิดขึ้นมา ที่มักจะเรียกตัวเองว่า "บลูอาร์มี่"Davis, p. 239 อย่างไรก็ตามเกิดปัญหาขึ้นภายในทั้งการติดยา ทำให้เพอร์รีและวิทฟอร์ดออกไป ในปี 1979 และ 1981 ตามลำดับ และมาแทนที่โดย จิมมี เครสโพและริก ดูเฟย์ พวกเขาไม่ได้ลาจากระหว่างปี 1980 และ 1984 และออกผลงานอัลบั้มชุดเดียว คือ Rock in a Hard Place ที่มียอดขายระดับแผ่นเสียงทองคำแต่ไม่ประสบความสำเร็จเมื่อเทียบกับชุดก่อน ถึงแม้ว่าเพอร์รีและวิทฟอร์ด จะกลับมาในปี 1984 และได้เซ็นสัญญาฉบับใหม่กับ เกฟเฟนเรคคอร์ดส พวกเขาออกอัลบั้มในปี 1987 ชุด Permanent Vacation ที่เพิ่มระดับความนิยมกว่าที่เขาเคยได้ในยุค 1970 ในปลายยุค 1980 และ 1990 พวกเขามีผลงานฮิตและได้รับรางวัลมากมาย จากอัลบั้มยอดขายแผ่นเสียงทองคำขาวหลายแผ่นอย่าง Pump (1989), Get a Grip (1993), และ Nine Lives (1997) การกลับมาของพวกเขาอธิบายได้ว่าเป็นสิ่งที่น่าประทับใจที่สุดในประวัติศาสตร์ร็อกแอนด์โรล หลังจาก 39 ปีแห่งการแสดง วงก็ยังออกทัวร์และผลิตผลงานดนตรีอยู่ แอโรสมิธ เป็นวงฮาร์ดร็อกอเมริกันที่มียอดขายดีที่สุดตลอดกาล มียอดขาย 150 ล้านชุดทั่วโลก เฉพาะในสหรัฐอเมริกามียอด 66.5 ล้าน พวกเขายังสร้างสถิติเป็นวงอเมริกันที่ได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำและแผ่นเสียงทองคำขาวมากที่สุด พวกเขามีเพลงในท็อป 40 ถึง 21 เพลงในชาร์ทบิลบอร์ดฮ็อต 100 และมี 9 เพลงที่ติดอันดับ 1 ของชาร์ทเมนตรีมร็อก ได้ 4 รางวัลแกรมมี่ และ 10 รางวัลเอ็มทีวี วิดีโอ มิวสิก อวอร์ดส พวกเขายังติดในร็อกแอนด์โรลฮอลล์ออฟเฟม ในปี 2001 และในปี 2005 พวกเขาติดอันดับ 57 ของนิตยสารโรลลิงสโตน ในการจัดอันดับ 100 ศิลปินที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล. แอนโทนี โจเซฟ "โจ" เพร์รี (Anthony Joseph "Joe" Perry) เป็นมือกีตาร์ ร้องประสานและร้องนำบางโอกาสและนักแต่งเพลงร่วมแห่งวงร็อก แอโรสมิธ เขาได้รับการจัดอันดับที่ 84 ในนิตยสารโรลลิงสโตนส์'จากรายชื่อ 100 มือกีต้าร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล (100 Greatest Guitarists of All Time).

บลูส์ร็อก

ลูส์ร็อก (Blues-rock) เป็นแนวเพลงผสมผสานระหว่างการแสดงคีตปฏิภาณแบบบลูส์ บนคอร์ดแบบ 12 บาร์บลูส์และการแจมแบบบูกี้กับสไตล์ร็อกแอนด์โรล โดยแกนหลักของบลูส์-ร็อก คือเครื่องดนตรีกีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์เบสและกลองชุด ซึ่งกีตาร์ไฟฟ้าจะขยายผ่านตู้แอมไฟฟ้า ให้มีลักษณะรุนแรงมากขึ้น แนวเพลงนี้เริ่มพัฒนาในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ที่ปิเอโร สการัฟฟีเรียกว่า "เป็นแนวเพลงริทึมแอนด์บลูส์ที่เล่นโดยนักดนตรีขาวชาวยุโรป" วงดนตรีอังกฤษอย่างเช่น เดอะฮู, เดอะยาร์ดเบิร์ดส, เลดเซปเพลิน, ดิแอนนิมอลส์, ครีม และเดอะโรลลิงสโตนส์ ได้ทดลองดนตรีดังกล่าวจากศิลปินบลูส์ชาวอเมริกัน อย่าง ฮาวลิน วูล์ฟ, โรเบิร์ต จอห์นสัน, จิมมี ลีดและมัดดี วอเตอร์ส ขณะที่วงบลูส์ร็อกยุคแรก "จะพยายามเล่นเพลงแจ๊ซยาว ๆ ที่มีลักษณะคีตปฏิภาณ อย่างเห็นได้ชัด" โดยคริสต์ทศวรรษ 1970 บลูส์ร็อกเริ่มหนักขึ้นกับเน้นท่อนริฟฟ์"Blues-rock," Allmusic.com (Accessed September 29 2006), และในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 เส้นแบ่งระหว่างบลูส์ร็อกและฮาร์ดร็อกเกือบจะไม่เห็น วงแนวนี้บันทึกเสียงอัลบั้มแนวร็อก และในคริสต์ทศวรรษ 1980 และ 1990 ก็เริ่มกลับมาที่รากบลูส์เดิม และมีศิลปินอย่าง "เฟบูลัสธันเดอร์เบิร์ดสและสตีวี เรย์ วอแกน สร้างชื่อเสียงวงการร็อกขึ้น".

บลูส์ร็อกและแอโรสมิธ · บลูส์ร็อกและโจ เพร์รี (นักดนตรี) · ดูเพิ่มเติม »

ฮาร์ดร็อก

ฮาร์ดร็อก (Hard rock) เป็นแนวเพลงย่อยของดนตรีร็อก ที่มีรากฐานในช่วงต้นยุค 1960 ของดนตรีไซเคเดลิกร็อก และการาจร็อก และมีความหนักกว่าดนตรีร็อกทั่วไป เป็นต้นแบบของดนตรีเฮฟวี ที่ใช้การบิดเสียงของกีตาร์, กีตาร์เบส,คีย์บอร์ด และกลอง หมวดหมู่:ดนตรีร็อก หมวดหมู่:ฮาร์ดร็อก.

ฮาร์ดร็อกและแอโรสมิธ · ฮาร์ดร็อกและโจ เพร์รี (นักดนตรี) · ดูเพิ่มเติม »

เฮฟวีเมทัล

ฟวีเมทัล หรือบางครั้งเรียกย่อว่า เมทัล เป็นแนวเพลงร็อกประเภทหนึ่งที่พัฒนาในช่วงปลายทศวรรษที่ 60 และต้นทศวรรษที่ 70 ด้วยรากฐานของดนตรี บลูส์-ร็อก ฮาร์ดร็อก และ ไซเคเดลิกร็อก โดยมีหลายวงได้พัฒนาเฮฟวีเมทัล ให้มีความหนา, หนัก, ดนตรีที่เน้นกีตาร์และกลอง และลักษณะเฉพาะตัวที่มีการโซโล่กีตาร์ที่รวดเร็ว เพลงแนวเฮฟวีเมทัลได้รับความนิยมจากแฟนทั่วโลก ที่แฟนเหล่านั้นจะเรียกตัวเองว่า เมทัลเฮดส์ หรือ เฮดแบงเกอร์ และถึงแม้ว่าวงเมทัลในช่วงต้น ๆ อย่าง เล็ด เซ็พเพลิน, แบล็ค แซบบาธ และ ดีพ เพอร์เพิล จะได้รับความสนใจจากกลุ่มคนฟังหลัก แต่ก็มีบ้างที่พวกเขาจะถูกด่าทอ.

เฮฟวีเมทัลและแอโรสมิธ · เฮฟวีเมทัลและโจ เพร์รี (นักดนตรี) · ดูเพิ่มเติม »