อาบิลาและแคว้นอีล-เดอ-ฟร็องส์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง อาบิลาและแคว้นอีล-เดอ-ฟร็องส์

อาบิลา vs. แคว้นอีล-เดอ-ฟร็องส์

อาบิลา (Ávila) เป็นเมืองแห่งหนึ่งของประเทศสเปน ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำอาดาคา (Adaja) ในแคว้นปกครองตนเองกัสตียาอีเลออน อาบิลาเป็นเมืองหลักของจังหวัดที่มีชื่อเดียวกันและเป็นเมืองหลักจังหวัดที่ตั้งอยู่สูงที่สุดของประเทศ กล่าวคือ ตั้งอยู่ที่ 1,131 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ด้วยเหตุนี้ในเขตเมืองจึงมีหิมะตกค่อนข้างบ่อยในฤดูหนาว ตัวเมืองมีสภาพภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน ในปี ค.ศ. 2012 มีประชากรอาศัยอยู่ในเขตเทศบาลเมืองอาบิลาประมาณร้อยละ 34 ของประชากรทั้งจังหวัด หลังจากที่จักรวรรดิโรมันได้สถาปนาอำนาจขึ้นในพื้นที่และกลมกลืนชนพื้นเมืองชาวเวตตอน (Vettones) ให้เข้ากับอารยธรรมโรมันแล้ว (เนื่องจากไม่เหลือร่องรอยการตั้งถิ่นฐานสมัยก่อนโรมันที่ชัดเจนในเขตเมืองเก่า) อาบิลาก็เปลี่ยนมาอยู่ในอำนาจของชาววิซิกอท จากนั้นจึงตกอยู่ใต้อำนาจของชาวมุสลิมในตอนต้นคริสต์ศตวรรษที่ 8 เช่นเดียวกับพื้นที่ส่วนใหญ่ของคาบสมุทรไอบีเรีย ชาวคริสต์ไม่สามารถยึดเมืองคืนไปได้อย่างเด็ดขาดจนกระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 11 เมืองมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างโดดเด่นในคริสต์ศตวรรษที่ 16 แต่ต่อมาก็ประสบภาวะวิกฤตที่ยาวนานจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 19 ซึ่งมีการก่อสร้างทางรถไฟผ่านตัวเมือง สภาพเศรษฐกิจจึงกระเตื้องขึ้นในระดับหนึ่ง อาบิลาได้รับพระราชทานสมญานาม "อาบิลาแห่งพระมหากษัตริย์" (Ávila del Rey) จากพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 7 แห่งเลออน, "อาบิลาแห่งเหล่าผู้จงรักภักดี" (Ávila de los Leales) จากพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 8 แห่งกัสตียา และ "อาบิลาแห่งเหล่าอัศวิน" (Ávila de los Caballeros) จากพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 11 แห่งกัสตียา สมญานามทั้งสามยังคงปรากฏอยู่ในธงและตราประจำเมืองในปัจจุบัน นอกจากนี้เมืองนี้ยังได้รับการยกย่องว่าเป็น "นครแห่งบทเพลงร้องและนักบุญ" (ciudad de cantos y de santos) มาแต่โบราณอีกด้วย สิ่งก่อสร้างที่เป็นสัญลักษณ์ของอาบิลาคือกำแพงเมืองยุคกลางซึ่งอยู่ในสภาพสมบูรณ์ สร้างตามแบบสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์ สิ่งก่อสร้างอื่น ๆ ที่มีความโดดเด่น เช่น อาสนวิหารอาบิลา (ซึ่งมีมุขโค้งด้านสกัดรวมเป็นส่วนหนึ่งของแนวกำแพงเมือง), มหาวิหารนักบุญบิเซนเต, สำนักชีนักบุญยอแซฟ เป็นต้น ย่านเมืองเก่ายุคกลางรวมทั้งโบสถ์บางแห่งนอกกำแพงเมืองซึ่งอยู่ในสภาพการอนุรักษ์ที่ดีเยี่ยมได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกร่วมกันในปี ค.ศ. 1985. อีล-เดอ-ฟร็องส์ (Île-de-France) เป็นหนึ่งในแคว้น 18 แคว้นของประเทศฝรั่งเศส ตั้งอยู่บริเวณกลางประเทศเยื้องไปทางทางทิศเหนือ.