สัตว์และเหยี่ยวปลาใหญ่หัวเทา

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง สัตว์และเหยี่ยวปลาใหญ่หัวเทา

สัตว์ vs. เหยี่ยวปลาใหญ่หัวเทา

ัตว์ (Animal) เป็นสิ่งมีชีวิตยูแคริโอตหลายเซลล์ในอาณาจักร Animalia (หรือเรียก เมตาซัว) แผนกาย (body plan) ของพวกมันสุดท้ายคงที่เมื่อพัฒนา แม้สัตว์บางชนิดมีกระบวนการการเปลี่ยนสัณฐานภายหลังในช่วงชีวิต สัตว์ส่วนใหญ่เคลื่อนที่ได้ สัตว์ทุกชนิดต้องกินสิ่งมีชีวิตอื่นหรือผลิตภัณฑ์ของสิ่งมีชีวิตเพื่อการดำรงชีพ (สิ่งมีชีวิตสร้างอาหารเองไม่ได้) ไฟลัมสัตว์ที่รู้จักกันดีที่สุดปรากฏในบันทึกฟอสซิลเป็นสปีชีส์ภาคพื้นสมุทรระหว่างการระเบิดแคมเบรียน (Cambrian explosion) ประมาณ 542 ล้านปีก่อน สัตว์แบ่งเป็นกลุ่มย่อยหลายกลุ่ม บางกลุ่ม เช่น สัตว์มีกระดูกสันหลัง (นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก สัตว์เลื้อยคลาน ปลา) มอลลัสกา (หอยกาบ หอยนางรม ปลาหมึก หมึกสาย หอยทาก) สัตว์ขาปล้อง (กิ้งกือ ตะขาบ แมลง แมงมุม แมงป่อง ปู ลอบสเตอร์ กุ้ง) สัตว์พวกหนอนปล้อง (ไส้เดือนดิน ปลิง) ฟองน้ำ และแมงกะพรุน. หยี่ยวปลาใหญ่หัวเทา (Grey-headed fish eagle) นกล่าเหยื่อชนิดหนึ่ง ในวงศ์เหยี่ยวและอินทรี (Accipitridae) จัดเป็นเหยี่ยวขนาดใหญ่ลำตัวยาวถึง 72 เซนติเมตร มีลักษณะสังเกตได้ง่าย คือ ส่วนหัวสีเทา ลำตัวสีน้ำตาล ส่วนท้องตอนล่างและหางสีขาว เฉพาะที่หางตอนปลายมีแถบสีดำคาด นกอายุน้อยลำตัวสีน้ำตาลอ่อน มีลายขีดน้ำตาลใต้ท้องและลายประสีน้ำตาลบนส่วนหาง จะงอยปากสีน้ำตาลปนเทา แข้งและเท้าสีเทาอ่อน ชอบเกาะอยู่ตามยอดไม้สูง คอยจ้องลงโฉบจับปลาและสัตว์น้ำอื่น ๆ กินเป็นอาหาร สร้างรังอยู่ตามต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ใกล้แหล่งน้ำ รังอยู่สูง 10-30 เมตรหรืออยู่บนยอดของต้นไม้ วางไข่ครั้งละ 2-3 ฟอง ตัวผู้ขณะบิน พบกระจายพันธุ์ตั้งแต่อนุทวีปอินเดีย, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จนถึงสุลาเวสี มีพฤติกรรมอาศัยอยู่โดดเดี่ยวตามลำน้ำใหญ่ในป่า, อ่างเก็บน้ำ, นาข้าวตามชายฝั่งทะเล และในป่าพรุที่มีกระแสน้ำไหลเอื่อย ๆ หรือน้ำนิ่ง ในประเทศในอดีตพบได้ทั่วทุกภาค แต่ในปัจจุบัน มีรายงานพบในบริเวณเขตรักษาพันธุสัตวปาหวยขาแขง จังหวัดอุทัยธานี และเขตหามลาสัตวปาปาพรุ จังหวัดนราธิวาส และพบจำกัดอยูในเฉพาะบริเวณปาระดับต่ำและอยูในสภาวะใกลสูญพันธุไปจากธรรมชาติแลว ยังไมมีรายงานยืนยันแนชัดวาเหยี่ยวปลาใหญ่หัวเทาจะสามารถใชแหลงน้ำที่มนุษยสรางขึ้นโดยการทำเขื่อนเก็บน้ำเพื่อการชลประทานและการผลิตพลังงานไฟฟาไดหรือไม่ ในประเทศสิงคโปรพบวาทำรังอยูริมอางเก็บน้ำในเดือนมกราคม.

สัตว์มีแกนสันหลัง

ัตว์มีแกนสันหลัง คือสัตว์ในไฟลัมคอร์ดาตา พวกมันจะมีแกนสันหลัง ใยประสาทส่วนหลังกลวง ช่องคอหอย หลอดเส้นประสาทกลวงส่วนหลัง และหางหลังทวารหนัก ในช่วงหนึ่งของวงจรชีวิต สัตว์มีแกนสันหลังเป็นพวกดิวเทอโรสโตม กล่าวคือในช่วงระยะตัวอ่อน ทวารหนักเกิดก่อนปาก และเป็นซีโลเมตที่มีสมมาตรด้านข้าง ในกรณีของสัตว์มีแกนสันหลังที่มีกระดูกสันหลัง แกนสันหลังจะถูกแทนที่โดยกระดูกสันหลังในช่วงเจริญเติบโต และพวกมันอาจจะมีปล้องตามร่างกาย ในอนุกรมวิธาน ตัวไฟลัมเองประกอบไปด้วยไฟลัมย่อยเวอร์เตบราตา (ซึ่งประกอบด้วย ปลา สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ปีก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม) ทูนิคาตา (ซึ่งรวมทั้งซาล์ปและเพรียงหัวหอม) และเซฟาโลคอร์ดาตา ประกอบด้วยแหลนทะเล และยังรวมถึงบางกลุ่มที่สูญพันธุ์ไปแล้ว บางครั้งกลุ่มสัตว์มีกระดูกสันหลังถูกจัดรวมอยู่กับกลุ่มสัตว์มีกระโหลกศีรษะ สัตว์มีแกนสันหลังมีมากกว่า 65,000 สปีชีส์ที่ยังมีชีวิตอยู่ กว่าครึ่งเป็นพวกปลากระดูกแข็ง วาฬและเหยี่ยวเพเรกริน สัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและเคลื่อนที่เร็วที่สุดตามลำดับ เป็นสัตว์มีแกนสันหลังเช่นเดียวกันกับมนุษย์ ซากดึกดำบรรพ์ของสัตว์มีแกนสันหลังยุคแรกๆ มีอายุย้อนไปถึงในช่วงการระเบิดยุคแคมเบรียน.

สัตว์และสัตว์มีแกนสันหลัง · สัตว์มีแกนสันหลังและเหยี่ยวปลาใหญ่หัวเทา · ดูเพิ่มเติม »