สมัยกลางและอารามเมลค์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง สมัยกลางและอารามเมลค์

สมัยกลาง vs. อารามเมลค์

แบบจำลองของหมวกหุ้มเกราะซึ่งถูกพบที่ซัททันฮู ในหลุมศพของผู้นำชาวแองโกล-แซกซัน สันนิษฐานว่าเป็นกษัตริย์ราวปี ค.ศ. 620 ในช่วงต้นสมัยกลางNees ''Early Medieval Art'' pp. 109–112 สมัยกลาง หรือ ยุคกลาง (Middle Ages) คือช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ยุโรป ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 5 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 15 โดยปกติแล้วเริ่มนับตั้งแต่การล่มสลายลงของจักรวรรดิโรมันตะวันตก (การสิ้นสุดของสมัยคลาสสิก) จนถึงจุดเริ่มตั้นของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา และยุคแห่งการสำรวจ ซึ่งเป็นยุคที่นำไปสู่สมัยใหม่ในเวลาต่อมา สมัยกลางคือช่วงเวลาตรงกลางของกระบวนการเปลี่ยนผ่านในประวัติศาสตร์ตะวันตกคือ สมัยคลาสสิก สมัยกลาง และสมัยใหม่ นอกจากนี้สมัยกลางยังถูกแบ่งออกเป็นสามช่วงเวลาคือ ต้นสมัยกลาง (Early Middle Ages), สมัยกลางยุครุ่งโรจน์ (High Middle Ages) และปลายสมัยกลาง (Late Middle Ages) ในยุคกลางตอนต้น การลดลงของประชากร, การหดตัวของเมือง และการรุกรานจากอนารยชน เริ่มต้นขึ้นในยุคโบราณตอนปลายและดำเนินไปอย่างรวดเร็ว เหล่าอนารยชนผู้บุกรุกเข้าตั้งอาณาจักรของตนในส่วนที่เหลืออยู่ของจักรวรรดิโรมันตะวันตก ในคริสต์ศตวรรษที่ 7 แอฟริกาเหนือและตะวันออกกลาง ซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันตะวันออก ได้กลายไปเป็นจักรวรรดิอิสลามหลังจากถูกยึดครองโดยผู้สืบทอดของนบีมุฮัมมัด แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและโครงสร้างทางการเมืองมากมาย แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากยุคโบราณคลาสสิคอย่างสิ้นเชิง จักรวรรดิโรมันตะวันออกหรือจักรวรรดิไบแซนไทน์ยังคงอยู่รอดและรักษาอำนาจของตนเอาไว้ได้ นอกจากนี้แล้วอาณาจักรเกิดใหม่ส่วนใหญ่ยังคงเกี่ยวพันอยู่กับสถาบันที่หลงเหลืออยู่ของชาวโรมัน ในขณะที่วัดวาอารามของคริสต์ศาสนาได้แผ่ขยายไปทั่วยุโรปตะวันตก ในคริสต์ศตวรรษที่ 7 และ 8 ชาวแฟรงก์ภายใต้การปกครองของราชวงศ์การอแล็งเฌียงได้สถาปนาจักรวรรดิขึ้นซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของยุโรปตะวันตกมีนามว่า จักรวรรดิการอแล็งเฌียง ซึ่งยืนยงไปจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 9 เมื่อจักรวรรดิล่มสลายลงจากแรงงกดดันของการรุกรานจากภายนอก เช่น ชาวไวกิงจากทางเหนือ ชาวแมกยาร์จากทางตะวันออก และชาวซาราเซนจากทางใต้ ช่วงต้นสมัยกลางซึ่งเริ่มขึ้นหลังคริสต์ศตวรรษที่ 10 ประชากรของยุโรปขยายตัวอย่างมากจากการที่นวัตกรรมทางเทคโนโลยีและทางการเกษตรทำให้การค้าขายเจริญรุ่งเรืองและการทำเรือกสวนไร่นาขยายตัว ระบบมาเนอร์ - องค์กรของชาวนาตามหมู่บ้านที่ติดค้างค่าเช่าที่ดินและหน้าที่ด้านแรงงานแก่ขุนนาง และระบบเจ้าขุนมูลนาย - โครงสร้างทางการเมืองที่ซึ่งอัศวินและขุนนางศักดิ์ต่ำกว่าติดค้างหน้าที่ด้านการทหารแก่เจ้านายผู้มีศักดิ์สูงกว่าของพวกเขาแลกกับสิทธิ์ในการเก็บค่าเช่าที่ดินและชาวนาใต้ปกครอง สองระบบนี้คือระเบียบของสังคมที่ใช้กันในยุคกลางตอนกลาง ต่อมาอาณาจักรเริ่มรวมศูนย์อำนาจมากขึ้นภายหลังการล่มสลายลงของจักรวรรดิคาโรแล็งเชียง สงครามครูเสดซึ่งเริ่มขึ้นครั้งแรกในปี.. แอบบีเมลค์ (Stift Melk, Melk Abbey) เป็นสำนักสงฆ์ของลัทธิเบ็นนาดิคตินของนิกายโรมันคาทอลิกที่ตั้งอยู่บนเนินเขาเหนือแม่น้ำดานูบเหนือเมืองเมลค์ในประเทศออสเตรีย แอบบีเมลค์เป็นที่ตั้งของสังฆมณฑลเมลค์ แอบบีเมลค์ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1089 เมื่อลีโอโพลด์ที่ 2 มากราฟแห่งออสเตรียถวายปราสาทหลังหนึ่งของตนเองให้แก่นักบวชเบ็นนาดิคตินจากแอบบีแลมบาค ในคริสต์ศตวรรษที่ 12 ก็ได้มีการก่อตั้งสถานศึกษา และห้องสมุดของแอบบีไม่นานก็กลายมามีชื่อเสียงในด้านงานสะสมหนังสือวิจิตรเป็นจำนวนมาก โรงเขียนหนังสือของแอบบีก็เป็นสถานที่สำคัญในการผลิตหนังสือ ในคริสต์ศตวรรษที่ 15 แอบบีกลายเป็นศูนย์กลางของขบวนการ “การปฏิรูปเมลค์” ซึ่งเป็นขบวนการที่พยายามฟื้นฟูการดำรงชีวิตแบบระบบสำนักสงฆ์ในออสเตรียและเยอรมนีตอนใต้ ในปัจจุบันตัวอาคารแบบบาโรกอันสง่างามที่เห็นสร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1702 ถึงปี ค.ศ. 1736 ตามแบบที่ออกโดยยาคอป พรันด์เทาเออร์ สิ่งที่น่าสนใจของแอบบีโดยเฉพาะคืองานจิตรกรรมฝาผนังโดยโยฮันน์ มิคาเอล โรทท์เมเยอร์ และห้องสมุดที่มีหนังสือวิจิตรของยุคกลางจำนวนมากมาย ที่รวมทั้งงานสะสมต้นฉบับดนตรีอันมีชื่อเสียง และจิตรกรรมฝาผนังโดยพอล โทรเกอร์ ความมีชื่อเสียงและความสำคัญทางด้านการให้การศึกษาของแอบบีทำให้เมลค์รอดจากการถูกยุบภายใต้สมเด็จพระจักรพรรดิโจเซฟที่ 2 เมื่อแอบบีออสเตรียอื่นๆ ต่างก็ถูกยึดและยุบกันไปตามๆ กันระหว่างปี ค.ศ. 1780 ถึงปี ค.ศ. 1790 และก็สามารถรอดมาได้จากการถูกทำลายอีกหลายครั้งต่อมา ที่รวมทั้งระหว่างสงครามนโปเลียน และระหว่างช่วงเวลาหลังจาก “การผนวกออสเตรีย” โดยนาซีที่เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1938 เมื่อสถานศึกษาและส่วนใหญ่ของแอบบีถูกยึดครองโดยรัฐ แอบบีได้รับสถานศึกษาคืนหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง และในปัจจุบันสถานศึกษาของแอบบีรับนักเรียนได้เกือบ 900 คนทั้งชายและหญิง.