สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง
ความแตกต่างระหว่าง สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
สกุลศิลปะเซียนา vs. สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
“จิตรกรรมมาเอสตา พระแม่มารีและพระบุตรบนบัลลังก์และเทวดา 20 องค์และนักบุญ 19 องค์” โดยดุชโช (ค.ศ. 1308-ค.ศ. 1311) ที่พิพิธภัณฑ์ของมหาวิหารเซียนนา ตระกูลการเขียนภาพแบบเซียนนา (ภาษาอังกฤษ: Sienese School) เป็นการเขียนภาพจิตรกรรมที่รุ่งเรืองในเมืองเซียนนาระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 13 ถึง 15 และชั่วระยะเวลาหนึ่งเป็นฝีมือการเขียนที่เทียบเท่ากับตระกูลการเขียนภาพแบบฟลอเรนซ์ แต่ลักษณะของเซียนนาจะไปทางเชิงอนุรักษนิยมมากกว่าและมีแนวโน้มไปทางการตกแต่งที่งดงามแบบปลายศิลปะกอธิค ผู้ที่เป็นตัวแทนการเขียนของตระกูลนี้คนสำคัญก็ได้แก่ดุชโชซึ่งงานมีอิทธิพลมาจากศิลปะแบบ;ซิโมเน มาร์ตินิลูกศิษย์ของดุชโช; เปียโตร และ อัมโบรจิโอ ลอเร็นเซ็ตติ; โดเม็นนิโค และ ทัดดิโอ ดิ บาร์โตโล; สเตฟาโน ดิ จิโอวานนิ และ มัตติโอ ดิ จิโอวานนิ ไม่เช่นการเขียนแบบธรรมชาตินิยมของตระกูลการเขียนแบบฟลอเรนซ์ งานเขียนของเซียนนาจะดูเป็นเชิงรหัสยะ (mystical streak) ซึ่งจะเห็นได้จากหัวเรื่องการวาดที่มักจะเป็นเรื่องเหตุการณ์การปาฏิหาริย์และไม่คำนึงถึงสัดส่วนเท่าใดนักและบิดเบือนเวลาและสถานที่และการใช้สีก็เป็นสีแบบเหมือนฝัน มาในคริสต์ศตวรรษที่ 16 จิตรกรแมนเนอริสม์เช่นโดเม็นนิโค ดิ พาเซ เบคคาฟูมิ และ อิลโซโดมา ก็ทำงานที่นั่น ขณะที่บาลดาสซาเร เปรูซซิ (Baldassare Peruzzi) เกิดและฝึกงานที่เซียนนาแต่งานเขียนแสดงให้เห็นฝีมือที่ได้มาจากที่ได้ทำงานที่กรุงโรมเป็นเวลานาน ฐานะทางเศรษฐกิจและการเมืองของเซียนนาเริ่มตกต่ำในคริสต์ทศวรรษ 1500 ซึ่งทำให้ความมีอิทธิพลทางด้านจิตรกรรมลดถอยตามลงไปด้ว. มัยฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี (ภาษาอังกฤษ: Italian Renaissance) เป็นจุดแรกของการเริ่มสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาซึ่งเป็นช่วงเวลาของความเจริญทางวัฒนธรรมที่สูงสุดในยุโรปที่เริ่มตั้งแต่ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 ไปจนสิ้นสุดลงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 ที่เป็นช่วงเวลาที่เชื่อมระหว่างยุคกลางของยุโรปกับยุโรปสมัยใหม่ตอนต้น (Early Modern Europe) คำว่า “เรอเนสซองซ์” เป็นคำสมัยใหม่ที่มาใช้กันในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ในงานของนักประวัติศาสตร์เช่นเจคอป เบิร์คฮาร์ดท์ (Jacob Burckhardt) ที่มาของขบวนการฟื้นฟูศิลปวิทยาจะเริ่มจากการวิวัฒนาการทางวรรณกรรมของผู้ก่อตั้งในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 14 แต่ วัฒนธรรมด้านอื่นๆของอิตาลีในขณะนั้นยังคงเป็นวัฒนธรรมของยุคกลาง ปรัชญาฟื้นฟูศิลปวิทยามิได้แพร่หลายอย่างเต็มที่จนกระทั่งปลายคริสต์ศตวรรษที่ 14 คำว่า “เรอเนสซองซ์” หรือ “Rinascimento” ในภาษาอิตาลีหมายความว่า “เกิดใหม่” และเป็นสมัยที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดในการฟื้นฟูความสนใจในวัฒนธรรมของกรีกโรมันหลังจากสมัยที่นักมนุษย์วิทยาเรอเนสซองซ์ (Renaissance humanist) ตั้งชื่อว่ายุคมืด (Dark Ages) ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญแต่จำกัดอยู่แต่ในกลุ่มชนชั้นสูงและทิ้งให้ประชากรส่วนใหญ่ในยุโรปยังมีความเป็นอยู่ที่ไม่ต่างจากสมัยกลางที่ผ่านมา สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีเริ่มในทัสเคนีโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ฟลอเรนซ์และเซียนา และต่อมาในเวนิสที่มีผลเป็นอันมาก เพราะงานต่างๆ ของกรีกโบราณถูกนำไปรวบรวมไว้ที่เวนิสซึ่งทำให้กลายเป็นแหล่งความรู้ต่างๆ ที่ใหม่ๆ ให้แก่นักมนุษยนิยม ผู้คงแก่เรียนในเวนิสในขณะนั้น ต่อมาปรัชญาฟื้นฟูศิลปวิทยาก็มามีอิทธิพลในกรุงโรม ที่ทำให้เกิดการสร้างสิ่งก่อสร้างใหม่ๆ มากมายที่ส่วนใหญ่โดยการอุปถัมภ์ของพระสันตปาปาในคริสต์ศตวรรษที่ 16 สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีรุ่งเรืองที่สุดในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 หลังจากนั้นก็ลดถอยลงหลังจากการรุกรานจากต่างประเทศที่ก่อสงครามในอิตาลี แต่การฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีก็มิได้หยุดนิ่งลงแต่เผยแพร่ไปทั่วยุโรปและเริ่มสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนเหนือของยุโรปและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาอังกฤษและประเทศอื่นๆ ในยุโรป สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดในความสำเร็จทางด้านวัฒนธรรม วรรณกรรมฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีรวมนักมนุษยนิยมผู้มีชื่อเสียงเช่นเปตรากที่รู้จักกันดีในงานซอนเน็ต “Il Canzoniere”; จิโอวานนิ บอคคาซิโอ (Giovanni Boccaccio) ในงานเรื่องเล่า “Decameron” และนักมนุษย์วิทยาเรอเนสซองซ์เช่นโปลิซิอาโน (Poliziano), มาร์ซิลิโอ ฟิซิโน (Marsilio Ficino), โลเร็นโซ วาลลา (Lorenzo Valla), อัลโด มานูซิโอ (Aldo Manuzio), โพจจิโอ บราชชิโอลินิ (Poggio Bracciolini) นอกจากนั้นก็มีนักประพันธ์มหากาพย์เรอเนสซองซ์เช่นบัลดัสซาเร คาสติกลิโอเน (Baldassare Castiglione) (“The Book of the Courtier”), ลุโดวิโค อริโอสโต (Ludovico Ariosto) (“Orlando Furioso”) และทอร์ควาโท ทาสโซ (Torquato Tasso) (“Jerusalem Delivered”) และนักประพันธ์ร้อยแก้วเช่นนิคโคโล มาเคียเวลลี (“The Prince”) จิตรกรรมเรอเนสซองซ์อิตาลีเป็นจิตรกรรมที่มีอิทธิพลต่อจิตรกรรมตะวันตกต่อมาอีกหลายร้อยปี โดยมีจิตรกรเช่นไมเคิล แอนเจโล, ราฟาเอล, ซานโดร บอตติเชลลี, ทิเชียน และเลโอนาร์โด ดา วินชี และเช่นเดียวกันกับสถาปัตยกรรมฟื้นฟูศิลปวิทยา โดยมีสถาปนิกเช่นอันเดรอา ปัลลาดีโอ และงานเช่นมหาวิหารฟลอเรนซ์ และมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ในกรุงโรม ในขณะเดียวกันนักประวัติศาสตร์ในปัจจุบันเห็นว่าเป็นสมัยของความหดตัวทางเศรษฐกิจและความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งมามีความก้าวหน้ามากกว่าในวัฒนธรรมของโปรเตสแตนต์ในคริสต์ศตวรรษที่ 17.
ความคล้ายคลึงกันระหว่าง สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี มี 2 สิ่งที่เหมือนกัน (ใน ยูเนี่ยนพีเดีย): ภาษาอังกฤษซีเอนา
ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).
ภาษาอังกฤษและสกุลศิลปะเซียนา · ภาษาอังกฤษและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี · ดูเพิ่มเติม »
มืองเซียนายามค่ำ เซียนา (Siena) อยู่ในแคว้นตอสคานา ประเทศอิตาลี และเป็นเมืองหลวงของจังหวัดเซียนา ในยุคกลางเซียนาเป็นเมืองคู่แข่งของฟลอเรนซ์ที่มีชื่อเสียงทางศิลปะและสถาปัตยกรรม ใจกลางเมืองเก่าของเซียนาได้รับเลือกโดยองค์การยูเนสโกให้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก เมื่อปี..
ซีเอนาและสกุลศิลปะเซียนา · ซีเอนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี · ดูเพิ่มเติม »
รายการด้านบนตอบคำถามต่อไปนี้
- สิ่งที่ สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี มีเหมือนกัน
- อะไรคือความคล้ายคลึงกันระหว่าง สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
การเปรียบเทียบระหว่าง สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี
สกุลศิลปะเซียนา มี 9 ความสัมพันธ์ขณะที่ สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี มี 45 ขณะที่พวกเขามีเหมือนกัน 2, ดัชนี Jaccard คือ 3.70% = 2 / (9 + 45)
การอ้างอิง
บทความนี้แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง สกุลศิลปะเซียนาและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี หากต้องการเข้าถึงบทความแต่ละบทความที่ได้รับการรวบรวมข้อมูลโปรดไปที่: