วีลาร์ เดอ ออนกูร์และสมัยกลาง

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง วีลาร์ เดอ ออนกูร์และสมัยกลาง

วีลาร์ เดอ ออนกูร์ vs. สมัยกลาง

คาดว่าเป็นภาพของวีลาร์ เดอ ออนกูร์ จาก The Portfolio of Villard de Honnecourt (ราวปี 1230) วีลาร์ เดอ ออนกูร์ (Villard de Honnecourt) เป็นสถาปนิกและนักประดิษฐ์ ที่มีชีวิตอยู่ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 13 ณ เมือง Picardy ทางเหนือของฝรั่งเศส ออนกูร์ได้รับการยกย่องจากผลงานที่หลงเหลือไว้เพียงแต่ในกระดาษของเขา โดยมีทั้งหมด 33 แผ่น ซึ่งประกอบไปด้วยแบบก่อสร้าง 250 ชิ้น ซึ่งเขียนขึ้นในช่วงทศวรรษ 1230 (ปัจจุบันถูกเก็บบันทึกไว้ที่หอสมุดแห่งชาติฝรั่งเศส (Bibliothèque Nationale, Paris) แบบที่พบนั้น เป็นแบบของทั้งสถาปัตยกรรม แบบรูปด้าน เครื่องกล งานศิลปะ รวมทั้งรูปของคนและสัตว์ด้วย สิ่งที่น่าสนใจที่สุดที่พบคือ แบบของเครื่องเลื่อยไม้ที่ใช้พลังงานต่อจากกังหันลม เครื่องยกที่คล้าย ๆ กับลิฟต์ เครื่องกลที่ใช้ระบบฟันเฟืองต่าง ๆ (แบบเดียวกับที่ค้นพบในจีน สมัยราชวงศ์ซ่ง) โดยบันทึกของออนกูร์นี้ เป็นบันทึกที่เก่าแก่ที่สุดเกี่ยวกับระบบเครื่องกลฟันเฟืองที่พบได้ในโลกตะวันตก ออนกูร์ได้ทำการท่องเที่ยวไปมากมายหลาย ๆ ที่เพื่อศึกษาสถาปัตยกรรม โดยมีการบันทึกการเดินทางโดยละเอียดทั้งในลักษณะของตัวอักษรและภาพ หนึ่งในข้อมูลที่น่าสนใจคือ ภาพร่าง (Sketch) ของหอระฆังโบสถ์แห่งเมือง Laon และโถงกลาง (nave) ของโบสถ์แห่งเมืองแรงส์ ในขณะที่กำลังได้รับการก่อสร้าง ซึ่งได้กลายมาเป็นข้อมูลสำคัญในการทำการศึกษาสถาปัตยกรรมรูปแบบไฮกอทิก (High Gothic Architecture) ออนกูร์ ออนกูร์. แบบจำลองของหมวกหุ้มเกราะซึ่งถูกพบที่ซัททันฮู ในหลุมศพของผู้นำชาวแองโกล-แซกซัน สันนิษฐานว่าเป็นกษัตริย์ราวปี ค.ศ. 620 ในช่วงต้นสมัยกลางNees ''Early Medieval Art'' pp. 109–112 สมัยกลาง หรือ ยุคกลาง (Middle Ages) คือช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ยุโรป ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 5 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 15 โดยปกติแล้วเริ่มนับตั้งแต่การล่มสลายลงของจักรวรรดิโรมันตะวันตก (การสิ้นสุดของสมัยคลาสสิก) จนถึงจุดเริ่มตั้นของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา และยุคแห่งการสำรวจ ซึ่งเป็นยุคที่นำไปสู่สมัยใหม่ในเวลาต่อมา สมัยกลางคือช่วงเวลาตรงกลางของกระบวนการเปลี่ยนผ่านในประวัติศาสตร์ตะวันตกคือ สมัยคลาสสิก สมัยกลาง และสมัยใหม่ นอกจากนี้สมัยกลางยังถูกแบ่งออกเป็นสามช่วงเวลาคือ ต้นสมัยกลาง (Early Middle Ages), สมัยกลางยุครุ่งโรจน์ (High Middle Ages) และปลายสมัยกลาง (Late Middle Ages) ในยุคกลางตอนต้น การลดลงของประชากร, การหดตัวของเมือง และการรุกรานจากอนารยชน เริ่มต้นขึ้นในยุคโบราณตอนปลายและดำเนินไปอย่างรวดเร็ว เหล่าอนารยชนผู้บุกรุกเข้าตั้งอาณาจักรของตนในส่วนที่เหลืออยู่ของจักรวรรดิโรมันตะวันตก ในคริสต์ศตวรรษที่ 7 แอฟริกาเหนือและตะวันออกกลาง ซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันตะวันออก ได้กลายไปเป็นจักรวรรดิอิสลามหลังจากถูกยึดครองโดยผู้สืบทอดของนบีมุฮัมมัด แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและโครงสร้างทางการเมืองมากมาย แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากยุคโบราณคลาสสิคอย่างสิ้นเชิง จักรวรรดิโรมันตะวันออกหรือจักรวรรดิไบแซนไทน์ยังคงอยู่รอดและรักษาอำนาจของตนเอาไว้ได้ นอกจากนี้แล้วอาณาจักรเกิดใหม่ส่วนใหญ่ยังคงเกี่ยวพันอยู่กับสถาบันที่หลงเหลืออยู่ของชาวโรมัน ในขณะที่วัดวาอารามของคริสต์ศาสนาได้แผ่ขยายไปทั่วยุโรปตะวันตก ในคริสต์ศตวรรษที่ 7 และ 8 ชาวแฟรงก์ภายใต้การปกครองของราชวงศ์การอแล็งเฌียงได้สถาปนาจักรวรรดิขึ้นซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของยุโรปตะวันตกมีนามว่า จักรวรรดิการอแล็งเฌียง ซึ่งยืนยงไปจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 9 เมื่อจักรวรรดิล่มสลายลงจากแรงงกดดันของการรุกรานจากภายนอก เช่น ชาวไวกิงจากทางเหนือ ชาวแมกยาร์จากทางตะวันออก และชาวซาราเซนจากทางใต้ ช่วงต้นสมัยกลางซึ่งเริ่มขึ้นหลังคริสต์ศตวรรษที่ 10 ประชากรของยุโรปขยายตัวอย่างมากจากการที่นวัตกรรมทางเทคโนโลยีและทางการเกษตรทำให้การค้าขายเจริญรุ่งเรืองและการทำเรือกสวนไร่นาขยายตัว ระบบมาเนอร์ - องค์กรของชาวนาตามหมู่บ้านที่ติดค้างค่าเช่าที่ดินและหน้าที่ด้านแรงงานแก่ขุนนาง และระบบเจ้าขุนมูลนาย - โครงสร้างทางการเมืองที่ซึ่งอัศวินและขุนนางศักดิ์ต่ำกว่าติดค้างหน้าที่ด้านการทหารแก่เจ้านายผู้มีศักดิ์สูงกว่าของพวกเขาแลกกับสิทธิ์ในการเก็บค่าเช่าที่ดินและชาวนาใต้ปกครอง สองระบบนี้คือระเบียบของสังคมที่ใช้กันในยุคกลางตอนกลาง ต่อมาอาณาจักรเริ่มรวมศูนย์อำนาจมากขึ้นภายหลังการล่มสลายลงของจักรวรรดิคาโรแล็งเชียง สงครามครูเสดซึ่งเริ่มขึ้นครั้งแรกในปี..