วัคซีนโรคพิษสุนัขบ้าและไวรัส

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง วัคซีนโรคพิษสุนัขบ้าและไวรัส

วัคซีนโรคพิษสุนัขบ้า vs. ไวรัส

วัคซีนโรคพิษสุนัขบ้าเป็นวัคซีนที่ใช้สำหรับป้องกันการติดเชื้อพิษสุนัขบ้า ขณะนี้มีหลายชนิดที่มีประสิทธิภาพและมีความปลอดภัยทั้งสำหรับคนและสัตว์  สามารถใช้ป้องกันได้ทั้งก่อนและหลังสัมผัสโรค (เช่น การถูกสุนัขหรือค้างคาวกัด)  ภูมิคุ้มกันต่อโรคพิษสุนัขบ้าที่คงอยู่ได้นานจะเกิดขึ้นหลังจากได้รับวัคซีนไปแล้ว 3 เข็ม ส่วนใหญ่วัคซีนจะให้ทางการฉีดใต้ผิวหนัง หรือฉีดเข้ากล้ามเนื้อ  การให้วัคซีนหลังการสัมผัสโรคนั้น มักให้ควบคู่กับการให้อิมมูโนกลอบบูลินต่อเชื้อพิษสุนัขบ้าด้วย  เป็นที่แนะนำโดยทั่วไปว่าผู้ที่มีความเสี่ยงที่จะสัมผัสโรค ควรได้รับวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้าก่อนที่จะสัมผัสโรคหรือกิจกรรมที่มีความเสี่ยง การให้วัคซีนพิษสุนัขบ้าในสุนัขยังเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงในการป้องกันการติดเชื้อพิษสุนัขบ้ามาสู่คน  วัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้ามีความปลอดภัยสำหรับทุกช่วงอายุ อาการข้างเคียงที่อาจพบได้คือ อาการปวด หรือ แดง บริเวณผิวหนังที่ถูกฉีด (ร้อยละ 35-45) อาการอื่นๆที่อาจพบได้คือ ไข้ ปวดศีรษะ คลื่นไส้อาเจียน(ร้อยละ 5-15) ไม่มีข้อห้ามในการให้วัคซีนหลังสัมผัสโรค ส่วนใหญ่วัคซีนพิษสุนัขบ้ามีส่วนประกอบของ thimerosol  วัคซีนที่ผลิตจากเนื้อเยื่อระบบประสาทซึ่งมีใช้ในไม่กี่ประเทศเท่านั้น (มักอยู่ในเอเชีย และ ละตินอเมริกา) จะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าและมีผลข้างเคียงสูง ดังนั้น องค์การอนามัยโลกจึงไม่แนะนำให้ใช้วัคซีนชนิดนี้ ขณะนี้ทั่วโลก มีประชากรหลายล้านคนได้รับวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า ทั้งยังมีการประมาณการว่าวัคซีนนี้จะสามารถป้องกันการติดเชื้อได้มากกว่า 250,000 คนต่อปี ดังนั้น วัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า จึงถูกจัดอยู่ในรายการยาสำคัญขององค์การอนามัยโลกซึ่งเป็นรายการยาสำคัญสำหรับระบบสาธารณสุขพื้นฐาน ราคาวัคซีน(ราคาส่ง) อยู่ที่ประมาณ 44-78 เหรียญสหรัฐฯต่อการให้วัคซีน 1 คอร์ส และในประเทศสหรัฐอเมริกานั้น การให้วัคซีนพิษสุนัขบ้า 1 คอร์ส จะมีค่าใช้จ่ายทั้งหมดมากกว่า 750 เหรียญสหรัฐฯ. วรัส เป็นศัพท์จากภาษาลาตินแปลว่า พิษ ในตำราชีววิทยาเก่าของไทยอาจเรียกว่า วิสา อันเป็นการทับศัพท์ในยุคแรกจากภาษาสันสกฤตที่แปลว่า พิษ เช่นเดียวกัน ปัจจุบันคำว่า ไวรัส หมายถึงจุลินทรีย์ที่สามารถก่อให้เกิดการติดเชื้อได้ (infectious agents) ทั้งในมนุษย์, สัตว์, พืช และ สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่เป็นสิ่งมีชีวิตมีเซลล์ (cellular life) ทำให้เกิดโรคที่ส่งผลกระทบกว้างขวาง จึงมีความสำคัญที่จะต้องศึกษาทั้งในทางการแพทย์และทางเศรษฐกิจ ไวรัสเป็นปรสิตอยู่ในร่างของสิ่งมีชีวิตอื่น (obligate intracellular parasite) ไม่สามารถเติบโตหรือแพร่พันธุ์นอกเซลล์อื่นได้ ไวรัสอาจถือได้ว่าเป็นจุลินทรีย์ที่มีลักษณะของการเป็นสิ่งมีชีวิตเพียงประการเดียวคือสามารถแพร่พันธุ์ หรือการถ่ายทอดสารพันธุกรรมของตนเองจากรุ่นหนึ่งไปยังอีกรุ่นหนึ่ง อย่างไรก็ตามไวรัสไม่ใช่จุลินทรีย์ที่มีขนาดเล็กที่สุด ยังมีจุลินทรีย์ที่มีขนาดเล็กกว่าไวรัสคือ ไวรอยด์ (viroid) และ พรีออน (prion) ไวรัสชนิดแรกที่ค้นพบคือไวรัสใบยาสูบด่าง(TMV หรือ Tobacco Mosaic Virus) ซึ่งค้นพบโดยมาร์ตินัส ไบเยอรินิค ใน ค.ศ. 1899 ในปัจจุบันมีไวรัสกว่า 5,000 ชนิดที่ได้รับการบันทึกไว้ วิชาที่ศึกษาไวรัสเรียกว่าวิทยาไวรัส (virology) อันเป็นสาขาหนึ่งของจุลชีววิทยา (microbiology).