ลัทธิตงปาและศาสนาพุทธแบบทิเบต

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ลัทธิตงปาและศาสนาพุทธแบบทิเบต

ลัทธิตงปา vs. ศาสนาพุทธแบบทิเบต

ปุโรหิตในลัทธิตงปากำลังเขียนอักษรตงปาในวัดแห่งหนึ่งใกล้เมืองลี่เจียง โทเทมของลัทธิตงปา ลัทธิตงปา (น่าซี: ²dto¹mba; "ผู้มีปัญญา",; "ลัทธิปาแห่งตะวันออก") เป็นลัทธิและเป็นคำเรียกปุโรหิตตามคติความเชื่อของชาวน่าซี ชาติพันธุ์ที่ตั้งถิ่นฐานทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน โดยลัทธิตงปามีลักษณะอย่างเดียวกับลัทธิบอนของชาวทิเบต ถือเป็นอัตลักษณ์ด้านวัฒนธรรมและวรรณกรรมของชาวน่าซี. ระพุทธศาสนาแบบทิเบตราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 587-8 (Tibetan Buddhism) คือพุทธศาสนาแบบหนึ่งซึ่งถือปฏิบัติในทิเบต และปัจจุบันได้แพร่หลายไปในหลายประเทศ ดินแดนทิเบตในอดีตมีความรุ่งเรืองทางพุทธศาสนามาก พุทธศาสนาแบบทิเบตมีเอกลักษณ์เฉพาะคือเป็นการผสมผสานระหว่างพุทธศาสนานิกายมหายานทั้งจากอินเดียและจีน ได้รับอิทธิพลจากพุทธศานานิกายตันตระของอินเดีย จนเกิดเป็นนิกายวัชรยานขึ้น ประชาชนใฝ่ธรรมะ เมื่อมีงานบุญ ประชาชนจะเดินทางไปแสวงบุญแม้จะไกลสักเพียงใด ซึ่งปัจจุบันก็มีให้เห็นอยู่มากมาย แต่เมื่อตกอยู่ในการปกครองของจีนวัดนับพันแห่งทั่วนครลาซา เหลือไม่ถึงหนึ่งร้อยแห่งในปัจจุบัน จนแทบไม่เหลือความเจริญรุ่งเรืองในอดีต.

ลามะ

ำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์เดียวกับอูฐที่พบในทวีปอเมริกาใต้ ดูที่: ลามา ลามะ (อังกฤษ: Lama, ทิเบต:བླ་མ་) เป็นคำนำหน้าชื่อ สำหรับพระภิกษุชาวทิเบต มีความหมายคล้ายกับคำในภาษาสันสกฤตว่า คุรุ ในอดีตคำนี้ใช้สำหรับ อาจารย์ผู้ที่น่านับถือในทางจิตวิญญาณ หรือ หัวหน้าของพระราชวงศ์ในทิเบต from Encyclopædia Britannica ปัจจุบันใช้กับพระภิกษุ แม่ชี หรือ ผู้ที่ได้ฝึกฝนจิตใจจนบรรลุการยกระดับทางจิตวิญญาณแล้ว ยังใช้เป็นส่วนหนึ่งของชื่อ เช่น องค์ดาไลลามะ ปันเชินลามะ อันเกี่ยวเนื่องกับการกลับชาติมาโปรด ในนิกายวัชรยาน ลามะหมายถึงผู้ฝึกและผู้เชี่ยวชาญในการปฏิบัติ ผู้ปรารถนาความสำเร็จในการฝึกฝนพุทธโยคี หรือผู้เชี่ยวชาญและได้ฝึกฝนการใช้วิธีทางโยคะ โดยทั้งหมดเกี่ยวเนื่องกับการปฏิบัติและมุ่งเน้นไปในการปฏิบัติ ซึ่งมีความหมายแตกต่างจากคำว่า คุรุ ที่มุ่งไปทางการศึกษ.

ลัทธิตงปาและลามะ · ลามะและศาสนาพุทธแบบทิเบต · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศจีน

ประเทศจีน มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐประชาชนจีน (People's Republic of China (PRC)) เป็นรัฐเอกราชในเอเชียตะวันออก เป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก กว่า 1,300 ล้านคน เป็นรัฐพรรคการเมืองเดียวปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน มีเมืองหลวงอยู่ที่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีนแบ่งการปกครองออกเป็น 22 มณฑล (ไม่รวมพื้นที่พิพาทไต้หวัน) 5 เขตปกครองตนเอง 4 เทศบาลนคร (ปักกิ่ง เทียนจิน เซี่ยงไฮ้ และฉงชิ่ง) และ 2 เขตบริหารพิเศษ ได้แก่ ฮ่องกงและมาเก๊า ประเทศจีนมีพื้นที่ 9.6 ล้านตารางกิโลเมตร นับเป็นประเทศที่มีพื้นที่ทั้งหมดใหญ่ที่สุดในโลกเป็นอันดับ 3 หรือ 4 แล้วแต่วิธีการวัด ลักษณะภูมิประเทศของจีนมีความหลากหลาย ตั้งแต่ป่าสเต็ปป์และทะเลทรายในพื้นที่แห้งแล้งทางตอนเหนือของประเทศติดกับประเทศมองโกเลียและไซบีเรียของรัสเซีย และป่าฝนกึ่งโซนร้อนในพื้นที่ชื้นทางใต้ซึ่งติดกับเวียดนาม ลาว และพม่า ส่วนภูมิประเทศทางตะวันตกนั้นขรุขระและเป็นที่สูง โดยมีเทือกเขาหิมาลัยและเทือกเขาเทียนชานกั้นเป็นพรมแดนตามธรรมชาติกับประเทศอินเดีย เนปาล และเอเชียกลาง ในทางตรงกันข้าม แนวชายฝั่งด้านตะวันออกของจีนแผ่นดินใหญ่นั้นเป็นที่ราบต่ำ และมีแนวชายฝั่งยาว 14,500 กิโลเมตร (ยาวที่สุดเป็นอันดับที่ 11 ของโลก) ซึ่งติดต่อกับทะเลจีนใต้ทางใต้ และทะเลจีนตะวันออกทางตะวันออก นอกจากนี้ยังมีประเทศที่เป็นเกาะอยู่ใกล้เคียง ได้แก่ เกาหลี และญี่ปุ่น อารยธรรมจีนโบราณ ซึ่งถือว่าเป็นหนึ่งอารยธรรมยุคแรกเริ่มของโลก เจริญรุ่งเรืองในลุ่มแม่น้ำเหลืองอันอุดมสมบูรณ์ ซึ่งไหลผ่านที่ราบลุ่มจีนเหนือ จีนยึดระบบการเมืองแบบราชาธิปไตยหลายสหัสวรรษ จีนรวมกันเป็นปึกแผ่นครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ฉินเมื่อ 221 ปีก่อนคริสตกาล ส่วนราชวงศ์สุดท้าย ราชวงศ์ชิง สิ้นสุดลงในปี..

ประเทศจีนและลัทธิตงปา · ประเทศจีนและศาสนาพุทธแบบทิเบต · ดูเพิ่มเติม »