รัฐมิโชอากังและเวลาออมแสง

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง รัฐมิโชอากังและเวลาออมแสง

รัฐมิโชอากัง vs. เวลาออมแสง

มิโชอากัง (Michoacán) มีชื่อเต็มว่า มิโชอากันเดโอกัมโป (Michoacán de Ocampo) เป็น 1 ใน 31 รัฐของประเทศเม็กซิโก ชื่อรัฐมีความหมายว่า "สถานที่ของชาวประมง" รัฐติดกับรัฐอื่นคือ ติดกับรัฐโกลีมาและรัฐฮาลิสโกทางทิศตะวันตก, ติดกับรัฐกวานาวาโตและรัฐเกเรตาโรทางทิศเหนือ, ติดกับรัฐเม็กซิโกทางทิศตะวันออก, ติดกับรัฐเกร์เรโรทางทิศใต้-ตะวันออก และติดกับมหาสมุทรแปซิฟิกทางทิศใต้ รัฐมิโชอากังมีพื้นที่ 59,864 กม² (23,113.6 ตร.ไมล์) เป็นรัฐที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับที่ 16 หรือเป็น 3% ของพื้นที่ประเทศ ในปี 2005 มีประชากร 3,966,073 คน รัฐมีความคล้ายคลึงอย่างมากกับรัฐอื่นทางใต้ของเม็กซิโกอย่างรัฐเกร์เรโรและรัฐวาฮากา เมืองหลวงของรัฐคือเมือง มอเรเลีย ที่ตั้งอยู่ระหว่าง 2 เมืองใหญ่ของเม็กซิโก คือเมืองเม็กซิโกซิตี และเมืองกวาดาลาฮาร. ริเวณที่ไม่เคยมีการใช้เวลาออมแสง เวลาออมแสง (daylight saving time - DST) หรือ เวลาฤดูร้อน (summer time) เป็นข้อตกลงในการปรับนาฬิกาไปข้างหน้า เพื่อให้มีแสงอาทิตย์ในช่วงเวลาบ่ายมากขึ้นและมีแสงอาทิตย์ในช่วงเวลาเช้ามีน้อยลง โดยปกติแล้วจะปรับไปข้างหน้าหนึ่งชั่วโมง ก่อนจะเข้าฤดูใบไม้ผลิ และปรับกลับหลังในฤดูใบไม้ร่วง เวลาออมแสงในยุคสมัยใหม่ถูกเสนอขึ้นครั้งแรกโดย William Willett นักก่อสร้างชาวอังกฤษ หลายประเทศได้เริ่มใช้เวลาลักษณะนี้นับตั้งแต่นั้น โดยมีรายละเอียดแตกต่างไปตามสถานที่และมีการเปลี่ยนแปลงครั้งคราว การเลื่อนนาฬิกาของเวลาออมแสงนี้ก่อให้เกิดความท้าทายต่าง ๆ เวลาลักษณะนี้ทำให้การรักษาเวลายุ่งยากขึ้น ก่อความวุ่นวายให้การนัดหมาย การเดินทาง การบัญชี การลงบันทึก อุปกรณ์การแพทย์ และเครื่องจักรอุตสาหกรรม ระบบที่ใช้คอมพิวเตอร์จำนวนมากสามารถปรับนาฬิกาของตัวได้อัตโนมัติ แต่การปรับนี้ก็อาจทำได้จำกัดและมีความผิดพลาด โดยเฉพาะเมื่อกฎของเวลาออมแสงเปลี่ยน ระบบเวลาออมแสงมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้มีช่วงแสงสว่างที่ "เหมาะสม" ตามความต้องการของท้องถิ่น โดยปรับนาฬิกาให้เข้ากับการขึ้นลงของดวงอาทิตย์ ซึ่งเปลี่ยนไปตามฤดู ตามความเอียงของแกนโลก ในสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550 เริ่มทำการปรับเวลาออมแสงแตกต่างจากประเทศอื่นโดยการ เริ่มต้น 3 อาทิตย์ก่อนเวลาออมแสงปกติ และสิ้นสุด 1 อาทิตย์หลังเวลาออมแสงปกติ ซึ่งลงชื่อรับรองโดยประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู. บุช ในวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2548 ในประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่เคยมี DST ได้แก่มาเลเซียและฟิลิปปิน.