มหาสมุทรแปซิฟิกและรูต 66

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง มหาสมุทรแปซิฟิกและรูต 66

มหาสมุทรแปซิฟิก vs. รูต 66

มหาสมุทรแปซิฟิก (Pacific Ocean) ตั้งชื่อโดย เฟอร์ดินานด์ มาเจลลัน ว่า Mare Pacificum เป็นภาษาละติน แปลว่า peaceful sea ภาษาฝรั่งเศส pacifique (ปาซีฟีก) หมายถึง "สงบสุข" เป็นผืนน้ำที่กว้างใหญ่ที่สุดในโลก มีพื้นน้ำประมาณ 165,000,000 ตารางกิโลเมตร หรือ 1 ใน 3 ของพื้นที่ผิวทั้งหมดของโลก ความยาวในแนวลองจิจูดมีระยะทางประมาณ 15,500 กิโลเมตร จากทะเลเบริงในเขตอาร์กติกที่อยู่ทางเหนือจรดริมฝั่งทะเลรอสส์ในแอนตาร์กติกาที่อยู่ทางใต้ มหาสมุทรแปซิฟิกมีด้านที่กว้างที่สุดตามแนวตะวันออก-ตะวันตก อยู่ ณ บริเวณละติจูด 5 องศาเหนือ ด้วยความยาวประมาณ 19,800 กิโลเมตร จากอินโดนีเซียถึงชายฝั่งโคลอมเบีย สุดเขตด้านตะวันตก คือ ช่องแคบมะละกา จุดที่ลึกที่สุดในโลก คือ ร่องลึกมาเรียนา (Mariana Trench) อยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก จุดที่ลึกที่สุดวัดได้ 10,911 เมตร มหาสมุทรแปซิฟิก ความเค็มประมาณ 33-37 ส่วนต่อพันส่วน กระแสน้ำที่สำคัญของมหาสมุทรแปซิฟิก คือ กระแสน้ำเย็นฮัมโบลต์ (เปรู) กระแสน้ำอุ่นศูนย์สูตร กระแสน้ำเย็นแคลิฟอร์เนีย กระแสน้ำอุ่นอะแลสกา และกระแสน้ำอุ่นคุโระชิโอะ (กุโรชิโว) มหาสมุทรแปซิฟิกมีเกาะอยู่ประมาณ 25,000 เกาะ (มากกว่าเกาะในมหาสมุทรอื่น ๆ ที่เหลือรวมกัน) ส่วนใหญ่อยู่ใต้เส้นศูนย์สูตร ริมมหาสมุทรประกอบด้วยทะเลจำนวนมาก ที่สำคัญ คือ ทะเลเซเลบีส ทะเลคอรัล ทะเลจีนตะวันออก ทะเลญี่ปุ่น ทะเลจีนใต้ ทะเลซูลู ทะเลแทสมัน และทะเลเหลือง ทางด้านตะวันตก ช่องแคบมะละกาเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกกับมหาสมุทรอินเดีย ส่วนทางด้านตะวันออก ช่องแคบมาเจลลันเชื่อมต่อระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกกับ มหาสมุทรแอตแลนติก. thumb แผนที่เส้นทาง รูต 66 (Route 66 หรือ U.S. Route 66 แปลว่าเส้นทางหมายเลข 66) เป็นทางหลวงเส้นหนึ่งในอดีตของสหรัฐอเมริกา ถือเป็นทางหลวงสายแรก ๆ ของรัฐบาลกลาง ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926 (พ.ศ. 2469) แต่การติดตั้งป้ายทางหลวงได้ทำในปีถัดมา เส้นทางในสมัยเริ่มแรก ตั้งต้นที่เมืองชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ ผ่านรัฐมิสซูรี แคนซัส โอคลาโฮมา เทกซัส นิวเม็กซิโก แอริโซนา และ มาจบลงที่เมืองลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย เป็นระยะทางทั้งสิ้น 3,940 กิโลเมตร หรือ 2,448 ไมล์ รูต 66 มีการปรับปรุงและปรับเปลี่ยนเส้นทางหลายครั้ง เช่นเลื่อนจุดสิ้นสุดจากกลางเมืองลอสแอนเจลิส มายังแซนตามอนิกา รูต 66 ไม่ได้สิ้นสุดที่ชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกอย่างที่เข้าใจโดยทั่วไป รูต 66 เป็นเส้นทางหลักของการอพยพจากฝั่งตะวันออกไปยังด้านตะวันตกของสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะปัญหาภัยแล้งจากพายุทรายช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1930 ทำให้ชุมชนที่ตั้งอยู่ในแนวทางหลวงเจริญขึ้นมา รูต 66 ถูกยกเลิกจากระบบทางหลวงอเมริกาเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1985 (พ.ศ. 2528) หลังจากที่ความสำคัญของเส้นทางดังกล่าวหมดไป บางส่วนของเส้นทางเดิมมีการกำหนดให้เป็นเส้นทางชมวิว (National Scenic Byway) ที่ใช้ชื่อว่า Historic Route 66 (แปลว่าเส้นทางประวัติศาสตร์สาย 66) ซึ่งถนนได้แบ่งออกเป็นหลายช่วงและแทนที่ด้วยระบบทางหลวงอินเตอร์สเตต จากตะวันออกไปตะวันตกแบ่งเป็น อินเตอร์สเตต 55 แทนที่ถนนเส้นนี้ช่วงชิคาโกถึงเซนต์หลุยส์ อินเตอร์สเตต 44 แทนที่ถนนนี้ต่อจนถึงโอคลาโฮมาซิตี อินเตอร์สเตต 40 แทนที่ถนนต่อจนถึงบาร์สโตว์ รัฐแคลิฟอร์เนีย และที่เหลือเป็นส่วนสั้นแทนด้วยอินเตอร์สเตต 15 อินเตอร์สเตต 210 รูต 2 และอินเตอร์สเตต 10 ถึงแซนตามอนิกา ทางหลวงเส้นนี้มีชื่ออื่น เช่น The Main Street of America, The Mother Road และ Will Rogers Highway.