ภาษาเบอตาวีและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ภาษาเบอตาวีและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย

ภาษาเบอตาวี vs. ภาษาในประเทศอินโดนีเซีย

ษาเบอตาวี เป็นภาษาพูดของชาวเบอตาวีในกรุงจาการ์ตาของประเทศอินโดนีเซีย มีผู้พูดภาษาเบอตาวีเป็นภาษาแม่ประมาณ 2,700,000 ล้านคน (พ.ศ. 2536) โดยเป็นภาษาลูกผสมที่อิงภาษามลายู (Malay-based creole language) มีผู้พูดประมาณ 2,700,000 คน (พ.ศ. 2536) ในจาการ์ตา เกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย เป็นภาษาลูกผสมที่มีภาษามลายูเป็นฐาน มีความแตกต่างจากภาษาอินโดนีเซียและภาษาลูกผสมที่มีฐานจากภาษามลายูอื่น ๆ เกิดขึ้นรววพุทธศตวรรษที่ 25 มีการออกเสียงและรากศัพท์ที่เป็นเอกลักษณ์ ได้รับอิทธิพลจากภาษาเปอรานากันในอินโดนีเซียและภาษาบาหลี ที่มาของคำว่า "เบอตาวี" มาจากคำว่า "บาตาฟียา" (Batavia) อันเป็นชื่อทางการของจาการ์ตาในสมัยที่อินโดนีเซียเป็นอาณานิคมของเนเธอร์แลน. ในประเทศอินโดนีเซีย มีภาษาพูดมากกว่า 700 ภาษา ส่วนมากเป็นภาษาในตระกูลภาษาออสโตรนีเชียน และมีอยู่บางส่วนที่พูดภาษาที่ใช้เฉพาะในเกาะนิวกินี ซึ่งมีมากมายหลายตระกูลภาษา โดยภาษาราชการของประเทศ คือ ภาษาอินโดนีเซีย (หรือที่เรียกกันทั่วๆไปว่า บาฮาซาอินโดนีเซีย) ซึ่งผันแปรมาจากภาษามลายูแบบตลาด ที่ใช้กันเป็นภาษากลาง ในบรรดาหมู่เกาะต่างๆ โดยมีคำศัพท์ในภาษาท้องถิ่นของอินโดนีเซียปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก ทั้งภาษาชวา ภาษาซุนดา และภาษามีนังกาเบา ภาษาอินโดนีเซีย ใช้กันเป็นพื้นฐาน ในวงการพานิช บริหารรัฐกิจ การศึกษา และสื่อมวลชน ส่วนมากผู้ที่พูดภาษาอินโดนีเซีย สามารถพูดภาษาอื่นๆได้อีกด้วย เช่น ชาวชวา ที่พูดภาษาชวาเป็นภาษาแม่ งานเขียน และสื่อสิ่งพิมพ์ ใช้ภาษาอินโดนีเซีย มากที.

ภาษา

ษาในความหมายอย่างกว้าง หมายถึง การพูดอะไรก็ได้ที่เป็นภาษาเช่น สวัสดี คน สวย ให้ พี่ ไป ส่ง ป่าว เป็นราก...

ภาษาและภาษาเบอตาวี · ภาษาและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย · ดูเพิ่มเติม »

ภาษาบาหลี

ษาบาหลี เป็นภาษาท้องถิ่นของเกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย ใช้พูดในเกาะชวา เกาะบาหลีและเกาะลอมบอก มีผู้พูด 3.8 ล้านคน คิดเป็น 2.1 % ของประชากรอินโดนีเซียทั้งประเทศ โดยที่ชาวบาหลีส่วนใหญ่จะพูดภาษาอินโดนีเซียเป็นภาษาที่สอง เขียนด้วยอักษรบาหลีและอักษรละติน เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน ใกล้เคียงกับภาษาซาซักและภาษากัมเบอราในเกาะซุมบาวา มีการแบ่งระดับชั้นภายในภาษ.

ภาษาบาหลีและภาษาเบอตาวี · ภาษาบาหลีและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย · ดูเพิ่มเติม »

ภาษามลายู

ษามลายู (Bahasa Melayu) เป็นภาษาหลักภาษาหนึ่งในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน มีสถานะเป็นภาษาราชการในบรูไน, มาเลเซีย, สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย มีผู้พูดประมาณ 200–250 ล้านคน (ณ ปี พ.ศ. 2552) โดยเป็นภาษาแม่ของผู้คนตลอดสองฟากช่องแคบมะละกา ซึ่งได้แก่ ชายฝั่งคาบสมุทรมลายูของมาเลเซียและชายฝั่งตะวันออกของเกาะสุมาตราของอินโดนีเซีย และได้รับการยอมรับเป็นภาษาแม่ในชายฝั่งตะวันตกของซาราวะก์และกาลีมันตันตะวันตกในเกาะบอร์เนียว นอกจากนี้ยังใช้เป็นภาษาการค้าในภาคใต้ของฟิลิปปินส์ ซึ่งได้แก่ ตอนใต้ของคาบสมุทรซัมบวงกา, กลุ่มเกาะซูลู และเมืองบาตาราซาและบาลาบัก (ซึ่งมีชาวมุสลิมอาศัยอยู่เป็นส่วนใหญ่) ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะปาลาวัน ในฐานะที่เป็นภาษาประจำชาติ (Bahasa Kebangsaan หรือ Bahasa Nasional) ของรัฐเอกราชหลายรัฐ ภาษามลายูมาตรฐานมีชื่อทางการแตกต่างกันไป ในบรูไนและสิงคโปร์เรียกว่า "ภาษามลายู" (Bahasa Melayu) ในมาเลเซียเรียกว่า "ภาษามาเลเซีย" (Bahasa Malaysia) และในอินโดนีเซียเรียกว่า "ภาษาอินโดนีเซีย" (Bahasa Indonesia) อย่างไรก็ตาม ในหลายพื้นที่ทางตอนกลางและตอนใต้ของเกาะสุมาตราที่ซึ่งภาษามลายูเป็นภาษาพื้นเมือง ชาวอินโดนีเซียจะเรียกภาษานี้ว่า "ภาษามลายู" และมองว่าเป็นภาษาหนึ่งในบรรดาภาษาประจำภูมิภาคของตน ภาษามลายูมาตรฐาน (หรือที่เรียกว่าภาษามลายูราชสำนัก) เคยเป็นวิธภาษามาตรฐานในวรรณกรรมของรัฐสุลต่านมะละกาและยะโฮร์สมัยก่อนอาณานิคม ดังนั้น บางครั้งจึงเรียกว่าภาษานี้ว่าภาษามลายูมะละกา, ภาษามลายูยะโฮร์ หรือภาษามลายูเรียว (หรือชื่ออื่น ๆ ที่ใช้ชื่อเหล่านี้ประกอบกัน) เพื่อแยกให้แตกต่างกับภาษาอื่น ๆ อีกหลายภาษาในกลุ่มภาษามลายู จากข้อมูลของเอ็ทนอล็อก (Ethnologue) วิธภาษามลายูต่าง ๆ ซึ่งในปัจจุบันมีรายชื่อเป็นภาษาแยกต่างหาก (รวมถึงวิธภาษาโอรังอัซลีในมาเลเซียตะวันตก) มีความสัมพันธ์ใกล้เคียงกับภาษามลายูมาตรฐานมากจนอาจพิสูจน์ได้ว่าเป็นภาษาถิ่นของภาษาเดียวกัน นอกจากนี้ ยังมีภาษามลายูการค้าและภาษาครีโอล (creole) จากภาษามลายูอีกจำนวนมากซึ่งมีพื้นฐานจากภาษากลางที่พัฒนามาจากภาษามลายูตามแบบแผนดั้งเดิม เช่นเดียวกับภาษามลายูมากัสซาร์ซึ่งปรากฏว่าเป็นภาษาผสม.

ภาษามลายูและภาษาเบอตาวี · ภาษามลายูและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย · ดูเพิ่มเติม »

ภาษาอินโดนีเซีย

ษาอินโดนีเซีย (Bahasa Indonesia; Indonesian language) เป็นภาษาทางการของประเทศอินโดนีเซีย และเป็นภาษาที่น่าสังเกตในหลายด้าน เริ่มต้นด้วยการที่ชาวอินโดนีเซียส่วนใหญ่พูดภาษาอินโดนีเซียเป็นภาษาที่สอง และส่วนน้อยที่พูดเป็นภาษาแม่ในบางนัย ภาษานี้เป็นภาษาที่ค่อนข้างใหม่ เนื่องจากเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2488 และเป็นภาษาที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เนื่องจากเกิดคำที่ยืมมาจากภาษาอื่น ๆ อยู่ตลอด ชื่อท้องถิ่นของภาษาอินโดนีเซียคือ บาฮาซาอินโดนีเซีย (Bahasa Indonesia) และชื่อนี้ก็นำมาใช้ในภาษาอังกฤษในบางโอก.

ภาษาอินโดนีเซียและภาษาเบอตาวี · ภาษาอินโดนีเซียและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย · ดูเพิ่มเติม »

จาการ์ตา

การ์ตา (Jakarta) เป็นเมืองหลวงของประเทศอินโดนีเซีย และเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่บนเกาะชวาฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ มีประชากร 8.3 ล้านคน (พ.ศ. 2543) ในอดีตมีชื่อว่า บาตาวียา หรือ ปัตตาเวีย (Batavia) คนไทยในอดีตเรียก กะหลาป๋.

จาการ์ตาและภาษาเบอตาวี · จาการ์ตาและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย · ดูเพิ่มเติม »

ประเทศอินโดนีเซีย

อินโดนีเซีย (Indonesia) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย (Republik Indonesia) เป็นหมู่เกาะที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตั้งอยู่ระหว่างคาบสมุทรอินโดจีนกับทวีปออสเตรเลีย และระหว่างมหาสมุทรอินเดียกับมหาสมุทรแปซิฟิก มีพรมแดนติดกับประเทศมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียวหรือกาลีมันตัน (Kalimantan), ประเทศปาปัวนิวกินีบนเกาะนิวกินีหรืออีเรียน (Irian) และประเทศติมอร์-เลสเตบนเกาะติมอร์ (Timor).

ประเทศอินโดนีเซียและภาษาเบอตาวี · ประเทศอินโดนีเซียและภาษาในประเทศอินโดนีเซีย · ดูเพิ่มเติม »