พืชสองปีและไม้ล้มลุก

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง พืชสองปีและไม้ล้มลุก

พืชสองปี vs. ไม้ล้มลุก

ผักชีพาร์สลีย์ พืชสองปีสวีทวิลเลียมDave's Garden: Detailed Information on Sweet William Dianthus barbatus (www.davesgarden.com) พืชสองปี (Biennial plant) เป็นไม้ดอกที่ใช้เวลาสองปีจึงจบวัฏจักร ในปีแรกพืชจะมีใบมีก้านและรากเช่นเดียวกับโครงสร้างของผัก และจะหยุดเจริญเติบโตระหว่างเดือนที่มีอากาศเย็นหรือฤดูหนาว ตามปกติแล้วปีแรกกิ่งและใบจะเตี้ยเกือบติดดินดูเหมือนกุหลาบ พืชสองปีต้องปลูกในบริเวณที่มีอากาศเย็นก่อนที่ออกดอกได้ ระหว่างฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อนปีต่อมากิ่งจะยืดออกไปอย่างมาก จากนั้นก็จะออกดอกออกผลและผลิตเมล็ดก่อนที่จะตาย พืชสองปีมีเพียงไม่กี่ชนิดตัวอย่างก็ได้แก่ถุงมือจิ้งจอก หรือ ระฆังแคนเตอร์บรี ถ้าสภาวะอากาศรุนแรงพืชสองปีก็อาจจะจบวัฏจักรภายในระยะเวลาอันสั้นได้ เช่นอาจจะภายในสามหรือสี่เดือนแทนที่จะเป็นสองปี ซึ่งเป็นลักษณะที่พบบ่อยในผักหรือไม้ดอกที่ประสบกับอากาศเย็นจัดก่อนที่จะลงดิน การที่พืชมีลักษณะเช่นนี้ทำให้บางครั้งผู้ปลูกก็ปลูกเป็นพืชปีเดียวในบางภูมิภาค พืชสองปีที่เป็นไม้ดอกบางชนิดก็สามารถเร่ง (induce) ให้ออกดอกได้โดยไม่ต้องให้มีอากาศเย็นโดยการให้ฮอร์โมนพืช “gibberellin” แต่มักจะไม่ทำกันในทางการค้า เมื่อพิจารณาจากมุมมองของคนทำสวนแล้วพืชจะเป็นพืชปีเดียว, พืชสองปี หรือ พืชยืนต้นก็มักจะต่างกันออกไปตามแต่สภาวะอากาศของแต่ละท้องถิ่น พืชสองปีที่ปลูกสำหรับเอาดอก ผล หรือเมล็ดจำเป็นต้องใช้เวลาสองปีในการปลูก พืชสองปีที่ปลูกสำหรับกินใบหรือรากมักจะปลูกให้เป็นพืชปีเดียว เช่นบีท, กล่ำบรัสเซลส์ (Brussels sprout), กล่ำปลี, แครอท, ขึ้นฉ่าย, ผักกาด, พาร์สลีย์ และ คะน้าสวิส (Swiss chard) ถ้าพืชที่ตามปกติแล้วเป็นพืชสองปีถูกนำไปปลูกในบริเวณที่มีอากาศหนาวจัดก็มักจะปลูกให้เป็นพืชปีเดียวเพราะไม่สามารถทนฤดูหนาวได้ หรือในทางกลับกันพืชปีเดียวที่ปลูกในบริเวณที่อากาศเหมาะสมก็ทำให้ดูเหมือนเป็นพืชสองปี หรือ พืชยืนต้นได้ พืชยืนต้นที่มีอายุสั้นบางชนิดจะมีลักษณะคล้ายพืชสองปีแทนที่จะเป็นพืชยืนต้น พืชสองปีแท้ๆ จะออกดอกเพียงครั้งเดียวก่อนที่จะตาย แต่พืชยืนต้นจะออกดอกปีละหนเมื่อโตเต็มที. อกเวอโรนิคา ลองกิโฟเลีย (Veronica longifolia) ซึ่งเป็นพืชโตชั่วฤดูชนิดหนึ่ง ไม้ล้มลุก (Herbaceous plant ในภาษาพฤกษศาสตร์เรียกสั้นๆ ว่า “Herb”) เป็นพืชที่ใบและก้านตายราบลงไปถึงดินเมื่อสิ้นฤดูการปลูก พืชโตชั่วฤดูอาจจะเป็นพืชปีเดียว, พืชสองปี หรือไม้ล้มลุกหลายปีก็ได้ พืชโตชั่วฤดูที่เป็นพืชปีเดียวจะตายโดยไม่ฟื้นเมื่อสิ้นฤดูการปลูก หรือเมื่อออกดอกและผลแล้วก็จะปลูกจากเมล็ดได้อีกในฤดูการปลูกของปีต่อมา ไม้ล้มลุกหลายปีและพืชสองปีจะมีก้านที่ตายราบลงเมื่อสิ้นฤดูการปลูกแต่บางส่วนที่ติดดินของยังคงมีเซลล์ที่มีชีวิตอยู่ต่อไปในฤดูที่จะมาถึง (ในกรณีพืชสองปีก็จะมีชีวิตอยู่จนถึงฤดูการปลูกในปีต่อมาก่อนที่จะออกดอกและตาย) ส่วนที่จะโตขึ้นใหม่ในฤดูการปลูกในปีถัดมาจะก่อตัวขึ้นบนดินหรือใต้ดินที่รวมทั้วราก หัว ไรโซม หรือ หน่อ หรือกิ่งใต้ดินแบบต่างๆ ตัวอย่างของพืชโตชั่วฤดูที่เป็นพืชสองปีก็ได้แก่แครอท และ พาร์สนิพ ไม้ล้มลุกหลายปีก็ได้แก่โบตั๋น, ฮอสตา, สะระแหน่ และ เฟิร์นเกือบทุกชนิด ในทางตรงกันข้ามพืชที่ไม่ใช่ไม้ล้มลุกหลายปีจะเป็นไม้แข็ง (woody plant) ที่มีกิ่งเหนือดินที่ยังมีชีวิตอยู่ระหว่างช่วงที่หยุดเจริญเติบโต และแตกหน่อในฤดูการปลูกในปีต่อมาจากกิ่งที่อยู่เหนือดินซึ่งรวมทั้งต้นไม้ ไม้พุ่ม และ ไม้เถา ลักษณะการเติบโตเช่นที่กล่าวนี้เกิดขึ้นในบริเวณภูมิภาคที่อากาศเย็นและมีสี่ฤดูที่ฤดูการปลูกจะอยู่ในช่วงระหว่างฤดูใบไม้ผลิจนถึงฤดูร้อน.

พืชฤดูเดียว

ั่วลันเตา พืชปีเดียว (Annual plant) หรือไม้ล้มลุกเป็นพืชที่มักจะเพาะ โต ออกดอก และตายภายในหนึ่งฤดูหรือหนึ่งปี พืชปีเดียวที่แท้จริงอาจจะมีอายุเกินหนึ่งปีถ้าป้องกันให้ผลิตเมล็ด พืชบางชนิดที่ไม่ออกเมล็ดอาจจะถือว่าเป็นพืชปีเดียวแม้ว่าจะไม่ออกดอก ในการทำสวนพืชปีเดียวมักจะหมายถึงพืชที่ปลูกนอกบ้านระหว่างฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนและมีอายุเพียงฤดูเดียว พืชที่ปลูกเป็นอาหารเป็นหรือปลูกให้เป็นพืชปีเดียวที่รวมทั้งธัญพืชเกือบทุกชนิด พืชยืนต้น (perennial plant) บางชนิด และ พืชสองปี (biennial plant) อาจจะปลูกในสวนเป็นพืชปีเดียวเพื่อความสะดวก โดยเฉพาะถ้าไม่ใช่พืชที่เป็นพืชทนอากาศ (hardiness plant) ที่ไม่สามารถทนอากาศท้องถิ่นได้ แครอท, ขึ้นฉ่าย และ พาร์สลีย์ (parsley) เป็นพืชสองปีที่แท้จริงแต่ปลูกเป็นพืชปีเดียวเพื่อจะให้ได้ราก ลำต้น และ ใบที่กินได้ ส่วนมะเขือเทศ, มันเทศ และ พริกใหญ่ (bell pepper) เป็นพืชยืนต้นแต่ไม่ใช่พืชที่แข็งแรงและมักจะเป็นพืชที่ปลูกแบบพืชปีเดียว ตัวอย่างของพืชฤดูเดียวที่แท้จริงได้แก่ข้าวโพด, ผักกาด, ถั่วลันเตา, คอลิฟลาวเวอร์, แตงโม, ถั่ว, บานชื่น และ ดาวเรือง.

พืชฤดูเดียวและพืชสองปี · พืชฤดูเดียวและไม้ล้มลุก · ดูเพิ่มเติม »

แคร์รอต

''Daucus carota subsp. maximus'' แคร์รอต (carrot) เป็นพืชกินหัวชนิดหนึ่ง มีลักษณะยาว หัวแคร์รอตมีหลายสี เช่น เหลือง ม่วง ส้ม แต่ที่นิยมรับประทานในปัจจุบันคือสีส้ม แคร์รอตเป็นพืชแถบเอเชียตะวันออกและเอเชียกลาง มีหลายขนาด ตั้งแต่ขนาดเล็กเท่าแท่งดินสอ หรือที่เรียกว่าเบบีแคร์รอต (baby carrot) ไปจนถึงขนาดใหญ.

พืชสองปีและแคร์รอต · แคร์รอตและไม้ล้มลุก · ดูเพิ่มเติม »

ไม้ต้น

ต้นซากุระ ไม้ต้น คือ พืชนานปีซึ่งมีลำต้นยาว กิ่งและใบในสปีชีส์ส่วนใหญ่ บางครั้ง นิยามคำว่าไม้ต้นอาจแคบลง โดยรวมเฉพาะพืชไม้ (woody plant) เท่านั้น คือ พืชที่ใช้เป็นไม้หรืความสูงกว่าที่กำหนด ในความหมายกว้างที่สุด ไม้ต้นรวมปาล์ม เฟิร์นต้น กล้วยและไผ่ ไม้ต้นมักมีอายุยืน บางต้นอยู่ได้หลายพันปี ต้นที่สูงที่สุดบนโลกมีความสูง 115.6 เมตร และมีความสูงได้มากที่สุดตามทฤษฎี 130 เมตร ไม้ต้นอุบัติขึ้นบนโลกเป็นเวลาราว 370 ล้านปีแล้ว ไม้ต้นมิใช่กลุ่มทางอนุกรมวิธาน แต่เป็นกลุ่มพืชไม่เกี่ยวข้องกันที่วิวัฒนาลำต้นและกิ่งไม้เพื่อให้สูงเหนือพืชอื่นและใช้ประโยชน์จากแสงอาทิตย์ให้ได้มากที.

พืชสองปีและไม้ต้น · ไม้ต้นและไม้ล้มลุก · ดูเพิ่มเติม »