พาลาทชินเกนและเกลือ

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง พาลาทชินเกนและเกลือ

พาลาทชินเกน vs. เกลือ

ลาทชินเกน (Palatschinke;พหูพจน์:Palatschinken) เป็นชื่อที่ชาวออสเตรียและบาวาเรียนเยอรมันเรียกกัน เป็นแป้งที่คล้ายๆ กับแพนเค้กแต่บางเหมือนเครปและสามารถหารับประทานทั่วไปในยุโรปกลาง เปรียบเทียบกับเครปของฝรั่งเศส แพนเค้กในยุโรปกลางจะมีลักษณะที่บาง ต่างจากแพนเค้กที่อเมริกาที่มีหนามาก พาลาทชินเกนสอดไส้ด้วยไส้ชนิดต่างๆ และสามารถรับประทานอาหารตอนกลางวันหรืออาหารเย็นได้ พาลาทชินเกนตามธรรมเนียมแล้วมักจะทาด้วย แยมแอพริคอต หรือสตรอเบอร์รี่ แล้วทำเป็นโรลและโรยด้วย ลูกกวาด ซอสผลไม้อื่นๆ เช่น แอปเปิ้ลซอส หรือแยมที่มีเนื้อหนาเรียกว่า เลควาร์ (พลัม พรุน ราสเบอร์รี่ เชอร์รี่ แยม) น้ำมะนาวและน้ำตาล ช็อคโกแลตซอส เฮเซลนัท-ช็อคโกแลตครีม อัลมอนด์ ผลไม้สดแห้ง ชีส ลูกเกต ผงโกโก้ เมล็ดงาดำ หรือทอปปิ้งอื่นๆ ก็สามารถนำมาใช้ได้ พาลาคซินตา ราคอตต์ เป็นแพนเค้กที่มีหลายๆ ชั้นและในแต่ละชั้นจะมีสวีทคอทเทจ ชีส ลูกเกต แยม และวอลนัท แล้วหลังจากนั้นนำไปอบในเตาอบ พาลาทชินเกนที่มีชื่อเสียงในฮังการีมีชื่อว่า กุนเดล แพนเค้ก (Gundel palacsinta) ที่ทำจากวอลนัทบด ลูกเกด เปลือกส้มเชื่อม อบเชยและรัม เสริฟคู่กับซอสช็อคโกแลตดำทำจากไข่แดง ครีมและโกโก้ พาลาชินเกนสามารถรับประทานแบบเค็ม ซึ่งจะสอดไส้ด้วยชีส เนื้อ เห็ด หรือ ผักต้ม แล้วราดด้วยซาวด์ครีม หรือนำมาหั่นเป็นชิ้นๆแล้วนำมาต้มในน้ำซุปเรียกว่า แฟลเดิล ในเยอรมัน. กลือ เกลือ เป็นแร่ธาตุส่วนใหญ่ประกอบด้วยโซเดียมคลอไรด์ (NaCl) สารประกอบในระดับสูงกว่าเกลือชนิดต่าง ๆ เกลือในธรรมชาติก่อตัวเป็นแร่ผลึกรู้จักกันว่า เกลือหิน หรือแฮไลต์ เกลือพบได้ในปริมาณมหาศาลในทะเลซึ่งเป็นองค์ประกอบของแร่ที่สำคัญ ในมหาสมุทรมีแร่ธาตุ 35 กรัมต่อลิตร ความเค็ม 3.5% เกลือเป็นสิ่งจำเป็นต่อชีวิตสัตว์ ความเค็มเป็นรสชาติพื้นฐานของมนุษย์ เนื้อเยื่อสัตว์บรรจุเกลือปริมาณมากกว่าเนื้อเยื่อพืช ดังนั้นอาหารของชนเผ่าเร่ร่อนที่ดำรงชีวิตในฝูงต้องการเกลือเพียงเล็กน้อย หรือไม่ต้องการเกลือเลย ขณะอาหารประเภทซีเรียลจำเป็นต้องเพิ่มเกลือ เกลือเป็นหนึ่งในเครื่องปรุงรสที่เก่าแก่ที่สุดและหาได้ง่ายที่สุด และการดองเค็มก็เป็นวิธีการถนอมอาหารที่สำคัญวิธีหนึ่ง หลักฐานการทำเกลือยุคแรกที่สุดย้อนไปถึง 6,000 ปีที่แล้ว เมื่อคนที่อาศัยในประเทศโรมาเนียต้มน้ำเพื่อสกัดเกลือ การทำนาเกลือในจีนก็เกิดขึ้นในเวลาไล่เลี่ยกัน เกลือถูกชาวฮีบรู กรีก โรมัน ไบแซนไทน์ ฮิไทต์ และอียิปต์ ตีราคาสูง เกลือกลายเป็นวัตถุสำคัญและขนส่งทางเรือผ่านทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ผ่านทางทางเกลือที่สร้างขึ้นเฉพาะ และผ่านทะเลทรายซาฮาราในคาราวานอูฐ ความขาดแคลนและความต้องการเกลือทั่วโลกนำไปสู่สงครามชิงเกลือ และใช้เกลือเพื่อเพิ่มภาษีเงินได้ เกลือยังถูกใช้ในพิธีทางศาสนา และวัฒนธรรมต่าง ๆ ด้วย เกลือผลิตจากเหมืองเกลือ หรือจากการระเหยน้ำทะเล หรือน้ำซับที่อุดมไปด้วยแร่ธาตุในบ่อตื้น ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมหลักของเกลือคือโซดาไฟ และคลอรีน และใช้ในกระบวนการทางอุตสาหกรรมและในการผลิตโพลีไวนิลคลอไรด์ พลาสติก เยื่อกระดาษ และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ จากการผลิตเกลือปริมาณสองล้านตันต่อปี มีเพียง 6% ที่ให้มนุษย์บริโภค ส่วนอื่น ๆ ใช้ในการปรับสภาวะของน้ำ กำจัดน้ำแข็งบนถนน และใช้ในการเกษตร เกลือที่กินได้มีขายในหลายรูปแบบ เช่น เกลือสมุทรและเกลือโต๊ะปกติจะบรรจุสารป้องกันการรวมตัวเป็นก้อน และอาจเสริมไอโอดีนเพื่อป้องกันภาวะพร่องไอโอดีน นอกจากจะใช้ปรุงอาหารและวางบนโต๊ะแล้ว เกลือยังพบได้ในอาหารแปรรูปจำนวนมาก อาหารที่มีโซเดียมมากเกินไปทำให้ความดันโลหิตสูง และอาจเพิ่มความเสี่ยงของกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด และโรคหลอดเลือดสมอง องค์การอนามัยโลกแนะนำว่าผู้ใหญ่ควรบริโภคโซเดียมน้อยกว่า 2,000 มิลลิกรัม หรือเทียบเท่ากับเกลือ 5 กรัมต่อวัน.