พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศสและอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศสและอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก

พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศส vs. อาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก

ระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศส (Louis IV de France) (10 กันยายน 920 - 30 กันยายน 954) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชนแฟรงค์ตะวันตก พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 13 ในราชวงศ์กาโรแล็งเชียง พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3 แห่งฝรั่งเศสกับเอดกิฟูแห่งอังกฤษ เมื่อพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3ถูกโค่นล้มราชบัลลังก์ และพระเจ้าโรแบร์ที่ 1สิ้นพระชนม์ในสนามรบ รูดอล์ฟ ดยุกแห่งเบอร์กันดีจึงปกครองฝรั่งเศส แต่พระองค์ปกครองฝรั่งเศสได้ไม่นานก็สิ้นพระชนม์ เมื่อรูดอล์ฟสิ้นพระชนม์เหล่าขุนนางจึงตัดสินในไปทูลเชิญพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 ให้มาปกครองฝรั่งเศส พระองค์จึงได้เป็นพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสในเวลาต่อม. ราชอาณาจักรแฟรงค์ตะวันตกทางซ้ายของภาพที่ปัจจุบันคือฝรั่งเศส เวสต์ฟรังเกีย หรือ อาณาจักรแฟรงค์ตะวันตก (West Francia หรือ West Frankish Kingdom) เป็นราชอาณาจักรที่รุ่งเรืองอยู่เพียงระยะเวลาอันสั้น ตั้งอยู่ทางตะวันตกของจักรวรรดิการอแล็งเฌียง ได้ตกมาเป็นของจักรพรรดิคาร์ลพระเศียรล้านตามสนธิสัญญาแวร์เดิงปี ค.ศ. 843 เมื่อจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาเสด็จสวรรคต ราชอาณาจักรแฟรงก์อันยิ่งใหญ่ที่ชาร์เลอมาญก่อตั้งขึ้น ครอบคลุมดินแดนส่วนใหญ่ของยุโรปตะวันต ก็ถูกแบ่งแยกหลังจากสงครามกลางเมืองที่ยาวสามปีระหว่างพระราชนัดดาสามพระองค์ในระหว่างปี ค.ศ. 840 ถึงปี ค.ศ. 843 ในระหว่างสงคราม คาร์ลพระเศียรล้านทรงเข้าข้างลุดวิจชาวเยอรมัน พระอนุชาต่างพระมารดา ในข้อขัดแย้งในสิทธิการครองราชบัลลังก์กับจักรพรรดิโลทาร์ที่ 1 พระเชษฐา ผู้ทรงใช้ตำแหน่งจักรพรรดิแห่งชาวโรมันที่เคยเป็นตำแหน่งของพระอัยกา และกลายมาเป็นตำแหน่งที่ใช้กันต่อมาสำหรับจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ตั้งแต่จักรพรรดิออทโทที่ 1 เป็นต้นมา เมื่อสงครามสิ้นสุดลงราชอาณาจักรแฟรงก์ถูกแบ่งแยกออกเป็นสามส่วนตามสนธิสัญญาแวร์เดิง.

พระเจ้าชาร์ลที่ 3 แห่งฝรั่งเศส

ระเจ้าชาร์ลที่ 3 แห่งฝรั่งเศส (Charles III de France) (17 กันยายน 879 - 7 ตุลาคม 929) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชนแฟรงค์ตะวันตก พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 10 ในราชวงศ์กาโรแล็งเชียง นอกจากนี้พระองค์ยังทรงพระอิสริยยศเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโลทารินเจียMichel Parisse, "Lotharingia", The New Cambridge Medieval History, III: c. 900–c.

พระเจ้าชาร์ลที่ 3 แห่งฝรั่งเศสและพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศส · พระเจ้าชาร์ลที่ 3 แห่งฝรั่งเศสและอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก · ดูเพิ่มเติม »

พระเจ้ารอแบร์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศส

ระเจ้าโรแบร์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศส (Robert I de France) (15 สิงหาคม 866 - 15 มิถุนายน 923) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชนแฟรงค์ตะวันตก พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 11 ในราชวงศ์กาโรแล็งเชียง นอกจากนี้พระองค์ยังทรงพระอิสริยยศเป็นเคานต์แห่งพอยตีร์ส มาร์ควิสแห่งเนอุสเตรียและออร์ลีนส์ และเคาน์ต์แห่งปารีสDetlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafel 10 พระเจ้าโรแบร์ที่ 1 เป็นพระโอรสในโรเบิร์ตผู้แข็งแกร่งกับอเดลาอิเดแห่งตัวร์ พระองค์เป็นพระอนุชาในโอโด เคานต์แห่งปารีส หลังจากที่โอโดพระเชษฐาของพระองค์สิ้นพระชนม์พระองค์ก็ไม่ได้เรียกร้องสิทธิที่จะปกครองฝรั่งเศส พระองค์ทรงปล่อยให้พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3ปกครองฝรั่งเศส ในขณะเดียวกันพระองค์เองก็ทรงปกครองราชอาณาจักรแฟรงก์ทางเหนือ ต่อมาประชาชนเริ่มไม่พอใจกฎหมายที่ไม่เป็นธรรมของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3 ทำให้มีประชาชนเริ่มสนับสนุนพระองค์และต้องการให้พระองค์เป็นกษัตริย์แทน พระองค์จึงก่อกบฏ สุดท้ายพระองค์ถูกสังหารในสงคราม แต่กองทัพของพระองค์ได้รับชัยชนะ และพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3 ถูกจับกุม.

พระเจ้ารอแบร์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศสและพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศส · พระเจ้ารอแบร์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศสและอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก · ดูเพิ่มเติม »

ราชวงศ์การอแล็งเฌียง

ราชวงศ์กาโรแล็งเฌียง (หรือ ฌีแย็ง) (Carolingiens /ka.ʁɔ.lɛ̃,ʒjɛ̃/) เป็นราชวงศ์ที่ปกครองอาณาจักรแฟรงก์ในยุโรปหลังการล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน เป็นอาณาจักรที่นับถิอศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก สืบทอดอำนาจมาจากราชวงศ์เมโรแว็งเฌียง ราชวงศ์เมโรแว็งเฌียงเป็นราชวงศ์ที่ปกครองอาณาจักรแฟรงก์ ก่อตั้งโดยพระเจ้าคลอวิสที่ 1 เมื่อพระองค์ขึ้นปกครองแคว้นกอทหรืออาณาจักรแฟรงก์ พระองค์หันไปนับถือศาสนาคริสต์และนำศาสนาคริสต์เข้ามาเผยแพร่ในอาณาจักร อย่างไรก็ตาม เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์ลง อำนาจทั้งหมดตกไปอยู่ในมือของขุนนางตระกูลคาโรลินเจียน โดยเฉพาะชาร์ล มาร์แตลที่สามารถยกกองทัพไปต้านทานการรุกรานของชาวมุสลิมจากคาบสมุทรไอบีเรีย ต่อมาใน พ.ศ. 1294 เปแปงร่างเตี้ยบุตรของชาร์ล มาร์เตลได้ปราบดาภิเษกขึ้นเป็นกษัตริย์ ล้มล้างราชวงศ์เมโรแว็งเฌียง ตั้งราชวงศ์กาโรแล็งเฌียงขึ้นมาใหม่ ทั้งนี้ สันตะปาปาได้ให้การสนับสนุนราชวงศ์ใหม่นี้ด้วย กษัตริย์ราชวงศ์นี้ได้ให้การอุปถัมภ์ศาสนาคริสต์และสนับสนุนอำนาจของสันตะปาปาจนทำให้สันตะปาปามีอำนาจทางโลกมากขึ้น จนในที่สุดสันตะปาปาลีโอที่ 3 ได้สถาปนาพระเจ้าชาร์เลอมาญพระราชโอรสของพระเจ้าเปแปงขึ้นเป็นจักรพรรดิของชาวโรมันในวันตริสต์มาส พ.ศ. 1343 จักรวรรดิแฟรงก์ในยุคของราชวงศ์กาโรแล็งเฌียงเริ่มเสื่อมสลายเมื่อจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาแบ่งดินแดนให้โอรส 3 พระองค์ตามสนธิสัญญาแวร์เดิง พ.ศ. 1386 หลังจากนั้น เมื่อถูกพวกไวกิ้งรุกราน การรวมศูนย์อำนาจจึงล่มสลาย อำนาจตกไปอยู่ในมือของพวกขุนนาง จนเข้าสูการปกครองระบอบฟิวดัลในที.

พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศสและราชวงศ์การอแล็งเฌียง · ราชวงศ์การอแล็งเฌียงและอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก · ดูเพิ่มเติม »

รูดอล์ฟ ดยุกแห่งเบอร์กันดี

รูดอล์ฟ ดยุกแห่งเบอร์กันดี (Raoul de France) (890 - 15 มกราคม 936) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชนแฟรงค์ตะวันตก พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 12 ในราชวงศ์กาโรแล็งเชียง พระองค์ทรงสืบทอดตำแหน่งดยุกแห่งเบอร์กันดีต่อจากพระบิดา รูดอล์ฟเป็นโอรสในริชาร์ด ดยุกแห่งเบอร์กันดีกับอเดลเลดแห่งออเซอร์เร พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับเอ็มมาแห่งฝรั่งเศสพระธิดาของพระเจ้าโรแบร์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศสกับเบียร์ทริซเวอร์มังดอยส์ รูดอล์ฟ ได้รับเลือให้ขึ้นครองราชย์บัลลังก์ฝรั่งเศสโดยเหล่าขุนนางหลังจากที่พระเจ้าโรแบร์ที่ 1สิ้นพระชนม์ในสนามรบและพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3ถูกจับกุม.

พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศสและรูดอล์ฟ ดยุกแห่งเบอร์กันดี · รูดอล์ฟ ดยุกแห่งเบอร์กันดีและอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก · ดูเพิ่มเติม »