พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศสและภาษาละติน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศสและภาษาละติน

พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส vs. ภาษาละติน

ระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส (Louis XI of France หรือ the Spider King หรือ Louis XI le Prudent หรือ l'universelle aragne) (3 กรกฎาคม ค.ศ. 1423 - 7 เมษายน ค.ศ. 1498) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสแห่งราชวงศ์วาลัวส์ ผู้ครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสระหว่างวันที่ 22 กรกฎาคม ค.ศ. 1461 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 1483 พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม ค.ศ. 1423 ที่บูร์กในประเทศฝรั่งเศส พระองค์เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 7 และ พระราชินีมารีแห่งราชวงศ์อองชู พระองค์เป็นพระปนัดดาในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 และพระราชินีอิสซาเบลลา เป็นพระมหากษัตริย์ผู้ทรงมีความปรีชาสามารถที่สุดพระองค์หนึ่งในการพยายามรวบรวมอำนาจในฝรั่งเศส ในยี่สิบสองปีของการครองราชย์พระองค์ทรงต้องใช้กลวิธีทางการเมืองต่างๆ หรือ “ชักใยแมงมุม” ของการคบคิดและแผนต่างๆ ที่ทำให้ทรงได้รับพระฉายานามว่า “พระราชาแมงมุม” แผนการต่างๆ ของพระองค์ทำให้เกิดศัตรูขึ้นหลายคนที่รวมทั้งพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 7 พระราชบิดาของพระองค์เอง, ชาร์ลส์แห่งวาลัวส์ ดยุคแห่งเบร์รี (Charles de Valois, Duc de Berry) พระอนุชา และชาร์ลส์เดอะโบลด์ ดยุคแห่งเบอร์กันดี ผู้เป็นศัตรูคนสำคัญที่สุด พระองค์ทรงมีชื่อเสียงว่าเป็นผู้มีความเจ้าเล่ห์และบางครั้งก็ออกไปทางโหดร้าย จุดประสงค์ในการครองแผ่นดินของพระองค์คือการพยายามลดอำนาจของขุนนางและเพิ่มอำนาจให้แก่สถาบันพระมหากษัตร. ษาละติน (Latin) เป็นภาษาโบราณในภาษากลุ่มอินโด-ยูโรเปียน มีต้นกำเนิดในที่ราบลาติอุม (Latium) ซึ่งเป็นพื้นที่รอบๆกรุงโรม และได้ชื่อว่าเป็นภาษาทางการในการสื่อสารของจักรวรรดิโรมัน ต่อมาภาษาละตินได้ถูกกำหนดให้เป็นภาษาสื่อสารและในพิธีสวดของศาสนจักรโรมันคาทอลิก และยังเป็นภาษาที่ใช้โดยนักวิทยาศาสตร์ นักปรัชญา และนักเทววิทยาของยุโรป ตั้งแต่ตลอดยุคกลางจนมาถึงยุคสมัยใหม่ ภาษาละตินจึงเป็นภาษาต้นฉบับของงานเขียนที่ทรงคุณค่าทั้งทางประวัติศาสตร์ และทางวรรณกรรมเป็นจำนวนมาก ภาษาอังกฤษได้รับคำในภาษาละตินเข้ามาในภาษาตนเป็นจำนวนมาก เนื่องจากอิทธิพลของเจ้าปกครองชาวแองโกล-นอร์มัน ซึ่งใช้ภาษาฝรั่งเศส นอกจากนี้คำศัพท์ที่ใช้ในสาขาวิทยาศาสตร์และการแพทย์ ล้วนเป็นคำศัพท์ภาษาละตินหรือสร้างจากภาษาละติน ภาษาละตินเป็นภาษามีวิภัติปัจจัย (การผันคำ) มีการก 7 การก (case), มีเพศ 3 เพศ, และมีพจน์ 2 พจน์ ภาษาอื่น ๆ อีกหลายภาษาที่ใช้ในปัจจุบัน พัฒนาสืบต่อมาจากภาษาละตินพื้นบ้าน ซึ่งจะเรียกกลุ่มภาษาเหล่านี้ว่า ภาษากลุ่มโรมานซ์ ภาษาที่อยู่ในกลุ่มภาษาโรมานซ์ที่สำคัญได้แก่ ภาษาฝรั่งเศส ภาษาโรมาเนีย ภาษาอิตาลี ภาษาโปรตุเกส และภาษาสเปน ภาษาส่วนใหญ่ในภาษากลุ่มอินโด-ยูโรเปียนก็มีความสัมพันธ์บางอย่างกับภาษาละติน แม้ภาษาละตินในปัจจุบัน จะมีผู้ใช้น้อยมากจนถูกนับว่าเกือบเป็นภาษาสูญแล้ว แต่การศึกษาภาษาละตินในโรงเรียนและในมหาวิทยาลัยก็ยังคงมีอยู่อย่างแพร่หลาย นอกจากนี้อักษรละติน (ที่พัฒนามาจากอักษรกรีก) ยังคงมีใช้ในหลายภาษา และเป็นอักษรที่ใช้มากที่สุดในโลก.