พระราชวังต้องห้ามและไทเป 101

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง พระราชวังต้องห้ามและไทเป 101

พระราชวังต้องห้าม vs. ไทเป 101

อู่เหมิน ไท่เหอเหมิน ตงหวาเหมิน แม่น้ำทอง 280px 190px พระราชวังต้องห้าม (จีน: 紫禁城; พินอิน: Zǐjìn Chéng จื่อจิ้นเฉิง; อังกฤษ: Forbidden City) หรือพระราชวังกู้กง จากชื่อภาษาจีน แปลตามตัวอักษรได้ว่า "เมืองต้องห้ามสีม่วง" พระราชวังต้องห้ามตั้งอยู่ใจกลางของกรุงปักกิ่ง เมืองหลวงของประเทศจีน เป็นพระราชวังหลวงมาตั้งแต่สมัยกลางราชวงศ์หมิงจนถึงราชวงศ์ชิง พระราชวังต้องห้ามยังรู้จักกันในนาม พิพิธภัณฑ์พระราชวัง (ภาษาจีน: 故宫博物院; พินอิน: Gùgōng Bówùyùan) ครอบคลุมพื้นที่ 720,000 ตารางเมตร อาคาร 800 หลัง มีห้องทั้งหมด 9,999 ห้อง และมีพระที่นั่ง 75 องค์ หอพระสมุด ห้องหับต่างๆอีกมาก รวมทั้งยังมีสวน ลานกว้าง ทางเดินเชื่อมกันโดยตลอด มีคูและกำแพงที่สูงถึง 11 เมตร ล้อมรอบ ใช้ระยะก่อสร้างประมาณ 14 ปี ตั้งแต่ พ.ศ. 1949 จนถึง พ.ศ. 1963 พระราชวังต้องห้ามตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจตุรัสเทียนอันเหมิน นักท่องเที่ยวสามารถเข้าสู่พระราชวังต้องห้ามได้ทางจตุรัสนี้ ผ่านประตูเทียนอันเหมิน บริเวณรอบจตุรัสเทียนอันเหมิน เรียกว่า อาณาเขตหลวง โดยมีสิ่งก่อสร้างสำคัญอยู่โดยรอบ เช่น มหาศาลาประชาคม ในอดีต พระราชวังแห่งนี้ เป็นเขตหวงห้ามไม่ไห้ประชาชนเข้า แม้ข้าราชการชั้นสูง ยังต้องขออนุญาต เป็นกรณีพิเศษ จึงเรียกพระราชวังนี้ว่า "พระราชวังต้องห้าม" จักรพรรดิจะทรงประทับอยู่ในพระราชวังแห่งนี้ กั้นพระองค์จากโลกภายนอก โดยมีสนมกำนัล ขันที และข้าหลวงรับใช้ซึ่งคนเหล่านี้ต้องอาศัยอยู่ในนครต้องห้ามตลอดชีวิต เพื่อความสำราญของจักรพรรดิ ในวังจะมีวิเสท 6,000 คน ประกอบพระกระยาหาร มีสนมกำนัล 9,000 นาง ซึ่งมีขันที 70,000 คน คอยดูแลให้ มีคำเล่าลือกันว่า พระนางซูสีไทเฮา เวลาเสวยก็จะมีพระกระยาหารถึง 148 ชุด และทรงส่งขันทีไปเสาะหาชายหนุ่มซึ่งเข้าวังแล้วจะไม่มีผู้ใดพบเห็นอีกเลย แม้ว่าประเทศจีนจะไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์แล้ว พระราชวังต้องห้ามก็ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของประเทศจีน และภาพประตูเทียนอันเหมินก็ยังปรากฏอยู่ในตราประจำสาธารณรัฐประชาชนจีนอีกด้วย นอกจากนี้ พระราชวังต้องห้ามยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ซึ่งไม่นานมานี้ ทางรัฐบาลจีนได้มีนโยบายจำกัดปริมาณนักท่องเที่ยวเพื่อจะอนุรักษ์สภาพของอาคารและสวนหย่อมไว้ ยูเนสโกได้ประกาศให้พระราชวังต้องห้ามร่วมกับพระราชวังเสิ่นหยางเป็นหนึ่งในมรดกโลกในนาม พระราชวังหลวงแห่งราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงในปักกิ่งและเสิ่นหยาง เมื่อ พ.ศ. 2530 (ค.ศ. 1987). ทเป 101 (Taipei 101) เดิมชื่อ ศูนย์การเงินโลกไทเป เป็นตึกระฟ้าจุดสงเกตตั้งอยู่ในย่านซินยี กรุงไทเป ประเทศไต้หวัน อาคารดังกล่าวจัดเป็นอาคารสูงที่สุดในโลกอย่างเป็นทางการตั้งแต่ พ.ศ. 2547 กระทั่งการเปิดตัวอาคารเบิร์จคาลิฟา ดูไบ ใน พ.ศ. 2553 ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2554 อาคารดังกล่าวได้รับเอกสารรับรองลีดแพลตินัม รางวัลสูงสุดในระบบการจัดอันดับผู้นำการออกแบบพลังงานและสิ่งแวดล้อม (ลีด) และกลายเป็นอาคารสีเขียวสูงที่สุดและใหญ่ที่สุดในโลก ไทเป 101 ได้รับการออกแบบโดย ซี.วาย. ลี และหุ้นส่วน และผู้ก่อสร้างหลัก คือ ธุรกิจร่วมทุนเคทีอาร์ที (KTRT Joint Venture) อาคารดังกล่าวเป็นสัญลักษณ์ของไต้หวันสมัยใหม่นับแต่เปิดตัว และได้รับรางวัลตึกระฟ้าเอ็มพอริส พ.ศ. 2547 มีการยิงดอกไม้ไฟจากไทเป 101 ซึ่งโดดเด่นในการแพร่ภาพวันสิ้นปีสากลและอาคารมักปรากฏบ่อยครั้งในสิ่งตีพิมพ์ท่องเที่ยวและสื่อนานาชาติ ไทเป 101 มี 101 ชั้นเหนือพื้นดิน และอีก 5 ชั้นใต้ดิน อาคารดังกล่าวสร้างขึ้นทางสถาปัตยกรรมเป็นสัญลักษณ์แห่งวิวัฒนาการของเทคโนโลยีและประเพณีเอเชีย การใส่หลังสมัยใหม่นิยมเข้าไปในสไตล์ซึ่งรวมองค์ประกอบการออกแบบดั้งเดิมและจัดการแบบสมัยใหม่ อาคารได้รับการออกแบบให้ทนพายุไต้ฝุ่นและแผ่นดินไหว ศูนย์การค้าหลายชั้นซึ่งอยู่ติดกับอาคารเป็นที่ตั้งของร้านค้าทันสมัย ร้านอาหารและคลับหลายร้อยแห่ง ไทเป 101 มีบริษัทศูนย์การเงินไทเปเป็นเจ้าของ และจัดการโดยฝ่ายต่างประเทศของบริษัทค้าปลีกอสังหาริมทรัพย์เมือง (Urban Retail Properties Corporation) ซึ่งตั้งอยู่ในชิคาโก ชื่อที่เดิมวางแผนไว้สำหรับอาคาร ศูนย์การเงินโลกไทเป มาจากชื่อเจ้าของ ใช้กระทั่ง พ.ศ. 2546 และชื่อเดิมในภาษาจีนแปลตามตัวอักษรได้ว่า ศูนย์การเงินระหว่างประเทศไทเป (臺北國際金融中心).