ประเภทและอาริสโตเติล

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ประเภทและอาริสโตเติล

ประเภท vs. อาริสโตเติล

ประเภท (genre หรือ; จากภาษาฝรั่งเศส, genre, "ชนิด" หรือ "ประเภท", จากภาษาละติน: genus (รากศัพท์ gener-), ภาษากรีก: genos, γένος) เป็นคำที่ใช้กับวรรณกรรม หรือสิ่งบันเทิงรูปแบบต่าง ๆ เช่น ดนตรี ทั้งในภาษาเขียนหรือภาษาพูด แบบเสียงหรือภาพ ยึดจากเกณฑ์ของสิ่งบันเทิงแต่ละชนิด ประเภทเกิดขึ้นตามข้อตกลงที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาหากมีประเภทใหม่ถูกคิดค้นขึ้น และประเภทเก่าไม่ได้ใช้แล้ว บ่อยครั้ง สิ่งบันเทิงต่าง ๆ จะตรงกับประเภทได้มากกว่าหนึ่งประเภท โดยยืมและผสมผสานข้อตกลงต่าง ๆ เหล่านี้ ประเภทเริ่มขึ้นจากระบบการแบ่งประเภทสำหรับวรรณกรรมกรีกโบราณ กวีนิพนธ์ ร้อยแก้ว และการแสดง ต้องมีรูปแบบที่เฉพาะที่สอดคล้องกับประเด็นของเรื่อง รูปแบบการพูดแบบตลกไม่ควรจะอยู่ในเรื่องโศกนาฏกรรม และแม้แต่นักแสดงก็ควรเคร่งครัดกับประเภทที่พวกเขาแสดงภายใต้ฐานคติว่าคนประเภทหนึ่ง ๆ จะสามารถบอกเล่าเรื่องเล่าประเภทหนึ่ง ๆ ได้ดีที่สุด ประเภทในยุคต่อมาได้เพิ่มจำนวนขึ้นและพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ชมและผู้สร้าง ประเภทกลายเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้สาธารณชนเข้าใจถึงงานศิลปะที่ไม่อาจคาดการณ์ได้ เนื่องจากงานศิลปะจะสอดคล้องกับสถานะทางสังคมที่ว่าคนจะเขียน วาดภาพ ร้องเพลง หรือเต้นรำเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเข้าใจ การนำประเภทมาใช้เป็นเครื่องมือนั้นจะต้องปรับใช้กับความหมายที่เปลี่ยนไปได้ด้วย ความจริงแล้วในยุคกรีกโบราณก็มีงานศิลปะรูปแบบใหม่ผสมผสานกัน และเรียกว่าเป็นวิวัฒนาการของประเภท ตัวอย่างเช่น "โศกนาฏกรรมตลก" (tragicomedy) หมวดหมู่:ประเภทของสื่อ หมวดหมู่:บันเทิงคดี. อาริสโตเติล หรือ แอริสตอเติล (Αριστοτέλης; Aristotle) (384 ปีก่อนคริสตกาล – 7 มีนาคม 322 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นนักปรัชญากรีกโบราณ เป็นลูกศิษย์ของเพลโต และเป็นอาจารย์ของอเล็กซานเดอร์มหาราช ท่านและเพลโตได้รับยกย่องให้เป็นหนึ่งในนักปรัชญาที่มีอิทธิพลสูงที่สุดท่านหนึ่ง ในโลกตะวันตก ด้วยผลงานเขียนหนังสือเกี่ยวกับฟิสิกส์ กวีนิพนธ์ สัตววิทยา การเมือง การปกครอง จริยศาสตร์ และชีววิทยา นักปรัชญากรีกโบราณที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคืออาริสโตเติล เพลโต (อาจารย์ของอาริสโตเติล) และโสกราตีส (ที่แนวคิดของเขานั้นมีอิทธิพลอย่างสูงกับเพลโต) พวกเขาได้เปลี่ยนโฉมหน้าของปรัชญากรีก สมัยก่อนโสกราตีส จนกลายเป็นรากฐานสำคัญของปรัชญาตะวันตกในลักษณะปัจจุบัน โสกราตีสนั้นไม่ได้เขียนอะไรทิ้งไว้เลย ทั้งนี้เนื่องจากผลของแนวคิดปรากฏในบทสนทนาของเพลโตชื่อ เฟดรัส เราได้ศึกษาแนวคิดของเขาผ่านทางงานเขียนของเพลโตและนักเขียนคนอื่นๆ ผลงานของเพลโตและอริสโตเติลเป็นแก่นของปรัชญาโบราณ อริสโตเติลเป็นหนึ่งในไม่กี่บุคคลในประวัติศาสตร์ที่ได้ศึกษาแทบทุกสาขาวิชาที่มีในช่วงเวลาของเขา ในสาขาวิทยาศาสตร์ อริสโตเติลได้ศึกษา กายวิภาคศาสตร์, ดาราศาสตร์, วิทยาเอ็มบริโอ, ภูมิศาสตร์, ธรณีวิทยา, อุตุนิยมวิทยา, ฟิสิกส์,และ สัตววิทยา ในด้านปรัชญา อริสโตเติลเขียนเกี่ยวกับ สุนทรียศาสตร์, เศรษฐศาสตร์, จริยศาสตร์, การปกครอง, อภิปรัชญา, การเมือง, จิตวิทยา, วาทศิลป์ และ เทววิทยา เขายังสนใจเกี่ยวกับ ศึกษาศาสตร์, ประเพณีต่างถิ่น, วรรณกรรม และ กวีนิพนธ์ ผลงานของเขาเมื่อรวบรวมเข้าด้วยกันแล้ว สามารถจัดว่าเป็นสารานุกรมของความรู้สมัยกรีก.

กวีนิพนธ์

กวีนิพนธ์ (Poetry, Poem, Poesy) คือรูปแบบทางศิลปะที่มนุษย์ใช้ภาษา เพื่อคุณประโยชน์ด้านสุนทรียะ ซึ่งเพิ่มเติมจากเนื้อหาทางความหมาย นับเป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรม โดยเป็นคำประพันธ์ที่กวีแต่ง เป็นงานเขียนที่มีวรรณศิลป์ เร้าให้สะเทือนอารมณ์ได้ คำที่มีความหมายทำนองเดียวกันได้แก่ ร้อยกรอง ซึ่งหมายถึง ถ้อยคำที่เรียบเรียงให้เป็นระเบียบตามบัญญัติแห่งฉันทลักษณ์ นอกจากนี้ยังมีคำอื่น ๆ อีกหลายคำที่มีความหมายทำนองเดียวกับ กวีนิพนธ์ และร้อยกรอง ได้แก่ บทกวี บทประพันธ์ คำประพันธ์ กวีวัจนะ ลำนำ บทกลอน กาพย์กลอน กลอนกานท์ กานท์ รวมทั้งคำว่า ฉันท์ กาพย์ และกลอน ซึ่งในปัจจุบันหมายถึงคำประพันธ์ที่มีรูปแบบต่างกัน ก็เคยใช้ในความหมายเดียวกันกับ กวีนิพนธ์ และ ร้อยกรอง มาในยุคสมัยหนึ่ง ผลงานที่จัดเป็นกวีนิพนธ์เรียกว่า บทกวี ส่วนผู้ที่สร้างสรรค์ผลงานดังกล่าว เรียกว่า กวี หรือ นักกวี บทกวี คือ ภาษาของอารมณ์ความรู้สึกนึกคิด คือเครื่องมือที่จะนำสิ่งที่เรารู้สึกว่าเป็นข่าวสารออกมาแสดงให้ประจักษ์ ตระหนัก ตระหนก สะทก สะท้อน กวีอาจไม่มีหน้าที่สรุปหรือฟันธงความจริง แต่กวีอาจหมุนแปรคำและความให้เห็นความจริงใหม่ ๆ ของชีวิตหลายด้าน ทั้งเรื่องที่บางทีคนทั่วไปคิดไม่ถึง และแม้แต่ตัวกวีเองก็เพิ่งจะคิดถึง.

กวีนิพนธ์และประเภท · กวีนิพนธ์และอาริสโตเติล · ดูเพิ่มเติม »

วรรณกรรม

วรรณกรรมนี้แบ่งออกเป็น 2 ประเภท.

ประเภทและวรรณกรรม · วรรณกรรมและอาริสโตเติล · ดูเพิ่มเติม »