บุคลาธิษฐานของความตายและหนังสือวิวรณ์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง บุคลาธิษฐานของความตายและหนังสือวิวรณ์

บุคลาธิษฐานของความตาย vs. หนังสือวิวรณ์

“บุคลาธิษฐานของความตาย” ตามความเชื่อตะวันตกเป็นโครงกระดูกถือเคียวด้ามยาว บุคลาธิษฐานของความตาย (Personification of Death) เป็นบุคลาธิษฐานของความเชื่อทางวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นในสังคมมาตั้งแต่ยุคแรกของประวัติศาสตร์ ในภาษาอังกฤษ “บุคลาธิษฐานของความตาย” มักจะเรียกกันว่า “กริม รีพเพอร์” (Grim Reaper) และตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 15 เป็นต้นมาก็มักจะเป็นรูปโครงกระดูกสวมเสื้อคลุมยาวแบบมีหมวกคลุมศีรษะสีดำถือเคียวด้ามยาว หรือบางครั้งก็จะเรียกว่า “เทพแห่งความตาย” (Angel of Death หรือ מַלְאַךְ הַמָּוֶת Malach HaMavet) ที่มาจากคัมภีร์ไบเบิล ในบางกรณีกริม รีพเพอร์อาจจะเป็นผู้ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้เสียชีวิตได้ ที่ทำให้เชื่อกันว่ากริม รีพเพอร์เป็นผู้ที่ติดสินบน, ล่อลวง หรือ เอาฉลาดได้ เพื่อให้ยืดอายุต่อไปได้ ความเชื่ออื่นก็เชื่อว่าจินตสัตว์แห่งความตายเป็นแต่เพียงยมทูต ผู้มีหน้าที่ตัดสายใยสุดท้ายระหว่างวิญญาณและร่างกาย และมีหน้าที่นำผู้ตายไปยังโลกหน้าโดยไม่มีอำนาจใดๆ ต่อการตายของผู้ตาย บุคลาธิษฐานของความตายในหลายวัฒนธรรมจะเป็นชาย และอีกหลายวัฒนธรรมก็จะเป็นหญิง เช่นในวัฒนธรรมสลาวิคเป็นต้น. หนังสือวิวรณ์ (Book of Revelation) เป็นหนังสือเล่มที่ 27 หรือเล่มสุดท้ายในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาใหม่ ซึ่งในตอนที่สี่ที่เป็นการพยากรณ์ มีหนังสือเล่มนี้เพียงเล่มเดียว ผู้เขียนระบุชื่อของตนเองอย่างชัดเจนว่าชื่อ ยอห์น และอาศัยอยู่ที่เกาะปัทมอส คริสต์ศาสนิกชนเชื่อว่าเป็นยอห์นเดียวกับยอห์นอัครทูตและยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสาร แต่จากการศึกษาด้านวิธีการประพันธ์ เนื้อหาทางเทววิทยา และการใช้ศัพท์ ที่ทั้งสามเล่มใช้แตกต่างกัน นักวิชาการจึงลงความเห็นว่าบุคคลทั้งสามไม่ใช่คนเดียวกัน จึงเรียกผู้เขียนหนังสือวิวรณ์ว่ายอห์นแห่งปัทมอสตามที่ระบุในหนังสือนั้น ยอห์นแห่งปัทมอสระบุว่าได้เขียนขึ้นขณะที่อยู่บนเกาะปัทมอส อันเป็นสถานที่ซึ่งได้ถูกเนรเทศมาและได้อยู่ที่นั่นจนสิ้นชีวิต ช่วงเวลาในการเขียนพระธรรมเล่มนี้น่าจะอยู่ในราวปี..

คัมภีร์ไบเบิล

ัมภีร์ไบเบิลกูเทนแบร์ก คัมภีร์ไบเบิลฉบับพิมพ์ครั้งแรก คัมภีร์ไบเบิลราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 99 (Bible; ביבליה; ܟܬܒܐ ܩܕܝܫܐ; Αγία Γραφή) (มาจากภาษากรีกโบราณว่า Βίβλος บิบลิออน แปลว่า หนังสือ) ชาวโปรเตสแตนต์เรียกว่า พระคริสตธรรมคัมภีร์ (Holy Bible) เรียกโดยย่อว่า พระคัมภีร์ เป็นหนังสือที่บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับพระยาห์เวห์ มนุษย์ ความบาป และแผนการของพระเจ้าในการช่วยมนุษย์ให้รอดพ้นจากความพินาศอันเนื่องจากความบาปสู่ชีวิตนิรันดร์ เป็นหนังสือที่บันทึกหลักธรรมคำสอนของศาสนาคริสต์ ซึ่งในบางเล่มมีพื้นฐานมาจากหลักคำสอนของศาสนายูดาห์ของชาวยิว ชาวคริสต์เรียกคัมภีร์ไบเบิลในชื่ออื่น ๆ อีกหลายชื่อเช่น พระวจนะของพระเจ้า (Word of God) หนังสือดี (Good Book) และคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ (Holy Scripture) คริสตชนทุกคนเชื่อว่าพระคัมภีร์ทุกบททุกข้อนั้นมนุษย์เขียนขึ้นโดยการดลใจจากพระเจ้า ประกอบด้วยหนังสือจำนวน 66 หรือ 73 หรือ 78 เล่ม (แล้วแต่นิกาย) ประกอบด้วยภาคพันธสัญญาเดิมและพันธสัญญาใหม่ พันธสัญญาเดิมถูกเขียนขึ้นก่อนที่พระเยซูคริสต์ประสูติ ทั้งหมดเขียนเป็นภาษาฮีบรู ยกเว้นส่วนที่เป็นคัมภีร์อธิกธรรม (ยอมรับเฉพาะชาวคาทอลิก) ถูกเขียนด้วยภาษากรีกและภาษาอียิปต์ ส่วนพันธสัญญาใหม่ถูกเขียนขึ้นหลังจากพระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์แล้ว โดยบันทึกถึงเรื่องราวของพระเยซูตลอดพระชนม์ชีพ รวมทั้งคำสอน และการประกาศข่าวดีแห่งความรอด การยอมรับการทรมาน และการไถ่บาปของมนุษย์โดยพระเยซู การกลับคืนชีพอย่างรุ่งโรจน์ การส่งพระวิญญาณบริสุทธิ์มายังอัครทูต ประวัติศาสตร์ของคริสตจักรในยุคแรกเริ่ม ภายหลังการกลับคืนพระชนม์ชีพของพระเยซูแล้ว การเบียดเบียนคริสตจักรในรูปแบบต่าง ๆ พระคัมภีร์เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนังสือที่ขายดีที่สุดของเวลาทั้งหมดที่มียอดขายต่อปีประมาณ 100 ล้านเล่มและได้รับอิทธิพลสำคัญในวรรณคดีและประวัติศาสตร.

คัมภีร์ไบเบิลและบุคลาธิษฐานของความตาย · คัมภีร์ไบเบิลและหนังสือวิวรณ์ · ดูเพิ่มเติม »