บรูซ ลีและหง จินเป่า

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง บรูซ ลีและหง จินเป่า

บรูซ ลี vs. หง จินเป่า

รูซ ลี (Bruce Lee) หรือ หลี่ เสี่ยวหลง (李小龙; พินอิน: Lǐ Xiǎolóng; 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940 — 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1973) เกิดที่ซานฟรานซิสโก เป็นดาราจีนที่โด่งดังในระดับฮอลลีวูด ด้วยความสามารถด้านศิลปะการต่อสู้แบบจีทคุนโด้ เขาสามารถพูดอังกฤษ จีน ญี่ปุ่น และยังเป็นแชมเปี้ยนเต้นชะชะช่า ในปี 1967 นิตยสารเอ็มไพร์ (อังกฤษ) จัดเขาเป็นหนึ่งใน 100 ดารานำตลอดกาล. หง จินเป่า (อักษรจีนตัวเต็ม: 洪金寶, อักษรจีนตัวย่อ: 洪金宝, พินอิน: Hóng Jīnbǎo) เป็นนักแสดงและผู้กำกับ, ผู้ออกแบบฉากแอ็คชั่นชาวฮ่องกงร่างอ้วนที่มีชื่อเสียงร่วมกับ เฉินหลง และ หยวนเปียว หง จินเป่า เกิดเมื่อวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 1952 ที่เมืองหนิงโป มณฑลเจ้อเจียง ในครอบครัวที่มีกิจการผลิตภาพยนตร์อยู่แล้ว จึงทำให้หง จินเป่า อยากจะเป็นนักแสดงตั้งแต่อายุ 8 ขวบ หง จินเป่าขอให้ทางครอบครัวส่งไปเรียนการแสดงที่สถาบัน China Drama Academy ในฮ่องกง ซึ่งสอนศิลปะการต่อสู้ รวมทั้งงิ้วแบบงิ้วปักกิ่ง ด้วย ตอนแรกอาจารย์ไม่แน่ใจความสามารถของเขานัก เนื่องจากเห็นร่างที่อ้วนและความช่างกิน แต่ในไม่ช้าอาจารย์ก็เปลี่ยนใจหันมายอมรับในความสามารถ ภายหลังหง จินเป่าและคนอื่น ๆ ในสถาบันล้วนแต่กลายมาเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงทั้งสิ้น เช่น เฉินหลง และ หยวนเปียว ในทศวรรษที่ 70 หง จินเป่าเป็นสตั๊นต์แมนที่มีชื่อของฮ่องกงจนได้เซ็นสัญญากับบริษัทโกลเดนฮาร์เวสต์ เขาพยายามที่จะเริ่มมีบทบาทในการแสดงให้มากขึ้นโดยยอมแม้กระทั่งรับบทที่ถ่อยเถื่อน หยาบคาย ใบหน้ามีรอยแผลเป็นเหวอะ ซึ่งในปี ค.ศ. 1978 นับได้ว่าหง จินเป่าและทีมได้รับการยอมรับว่าเป็นสตั๊นต์แมนที่ดีที่สุดของฮ่องกง ปี ค.ศ. 1983 หง จินเป่า ได้ร่วมกับเฉินหลงและหยวนเปียว เพื่อนรักอีก 2 คน สร้างภาพยนตร์แอ๊คชั่นคอมาดี้ เรื่อง Winners and Sinners ทำให้วงการภาพยนตร์แอ๊คชั่นฮ่องกงกลับมาคึกคักอีกครั้งหลังซบเซาไปนานจากการเสียชีวิตของ บรูซ ลี จน 3 คนได้รับฉายาว่า "3 พี่น้องร่วมสาบาน" ซึ่งหง จินเป่า ได้รับฉายาว่า "พี่ใหญ่" (Big Brother) เนื่องจากมีอายุมากที่สุด และได้แสดงภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จร่วมกันอีก อาทิ เอไกหว่า ในปี ค.ศ. 1984, Wheels On Meals, Heart of The Dragon ในปีเดียวกัน และ Dragon Forever ในปี ค.ศ. 1988 เป็นต้น อย่างไรก็ตามหลังร่วมแสดงเรื่อง Dragon Forever แล้ว มีข่าวในทำนองที่ว่า หง จินเป่า และ เฉินหลงเริ่มแตกคอกัน มีบางกระแสกล่าวว่าหง จินเป่าอิจฉาเฉินหลงที่ประสบความสำเร็จสูงสุดจากเรื่อง วิ่งสู้ฟัด ในปี ค.ศ. 1985 แต่เฉินหลงสัมภาษณ์ว่าตัวเองมีส่วนทำให้ 3 พี่น้องร่วมสาบานผิดใจกัน และแม้มีกระแสข่าวทางลบ แต่หง จินเป่าก็ไม่สะทกสะท้าน เขายังทำงานต่อไปโดยมีทั้งงานแสดงและกำกับภาพยนตร์ ยุคกลางของทศวรรษที่ 90 ความกระทบกระทั่งกันระหว่างเฉินหลงและหง จินเป่าค่อย ๆ ซาลง หง จินเป่ารับ งานกำกับคิวแอ๊คชั่นให้เฉินหลง ในเรื่อง Thunderbolt ในปี ค.ศ. 1995 และ Mr. Nice Guy ในปี ค.ศ. 1997 นอกจากนี้ หง จินเป่ายังมีผลงานกำกับภาพยนตร์เรื่อง หวงเฟยหงพิชิตตะวันตก ภาพยนตร์ภาคสุดท้ายของหวง เฟยหง ที่นำแสดงโดย หลี่ เหลียนเจี๋ย หรือ เจ็ทลี ในปี ค.ศ. 1997 ต่อจาก ฉีเคอะ แล้ว ซึ่งก็สามารถทำรายได้สูงสุดในฮ่องกง ในปี ค.ศ. 1998 หง จินเป่าย้ายไปสหรัฐอเมริกาและรับแสดงซีรีส์ชุด Law of Honour โดยใช้ชื่อภาษาอังกฤษว่า ซัมโม หง (Summo Hung) แต่ทว่าผลตอบรับกลับมาออกมาไม่ดีนัก จึงย้ายกลับมาฮ่องกงและร่วมงานกับเฉินหลงอีกครั้ง ผลงานในระยะหลังของหง จินเป่า มักเป็นผู้กำกับฉากแอ๊คชั่นหรือผู้กำกับคิวบู๊ และอาจรับเป็นนักแสดงประกอบบ้างในบางเรื่อง ซึ่งผลงานในระยะหลัง ๆ ได้แก่ การเป็นผู้ออกแบบคิวบู๊ในเรื่อง ยิปมัน เจ้ากังฟูสู้ยิบตา ในปี ค.ศ. 2008, ออกแบบคิวบู๊และร่วมแสดงใน ยิปมัน อาจารย์บรู๊ซ ลี ในปี ค.ศ. 2010 ร่วมแสดงเป็นตัวประกอบใน 8 ดาบทรมาน 6 ดาบสังหาร และรับบทเป็น เฉินหว่านซุน อาจารย์ของยิปมัน ในเรื่อง The Legend is Born – Ip Man ซึ่งร่วมแสดงกับหยวนเปียว ในปีเดียวกัน.

พินอิน

นอิน หรือ ฮั่นยฺหวี่พินอิน (แปลว่า สะกดเสียงภาษาจีน) คือระบบในการถอดเสียงภาษาจีนมาตรฐาน ด้วยตัวอักษรละติน ความหมายของพินอินคือ "การรวมเสียงเข้าด้วยกัน" (โดยนัยก็คือ การเขียนแบบสัทศาสตร์ การสะกด การถอดเสียง หรือการทับศัพท์) พินอินเริ่มต้นในปี พ.ศ. 2501 และเริ่มใช้กันในปี พ.ศ. 2522 โดย รัฐบาลของสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยใช้แทนที่ระบบการถอดเสียงแบบเก่า เช่น ระบบเวดและไจลส์ และระบบจู้อิน นอกจากนี้ ยังมีการออกแบบระบบอื่น ๆ สำหรับนำไปใช้กับภาษาพูดของจีนในถิ่นต่าง ๆ และภาษาของชนกลุ่มน้อยที่ไม่ใช้ภาษาฮั่น ในสาธารณรัฐประชาชนจีนด้วย นับแต่นั้นมา พินอินก็เป็นที่ยอมรับจากสถาบันนานาชาติหลายแห่ง รวมทั้งรัฐบาลสิงคโปร์ หอสมุดรัฐสภาอเมริกัน และสมาคมหอสมุดอเมริกัน โดยถือว่าเป็นระบบการถอดเสียงที่เหมาะสมสำหรับภาษาจีนกลาง ครั้นปี พ.ศ. 2522 องค์การมาตรฐานนานาชาติ (ISO) ก็ได้รับเอาพินอินเป็นระบบมาตรฐาน (ISO 7098) ในการถ่ายทอดเสียงภาษาจีนปัจจุบันด้วยอักษรโรมัน (the standard romanization for modern Chinese) สิ่งสำคัญที่ต้องระลึกไว้ก็คือ พินอินนั้น เป็นการทับศัพท์ด้วยอักษรโรมัน (Romanization) มิใช่การถอดเสียงแบบภาษาอังกฤษ (Anglicization) นั่นคือ การกำหนดให้ใช้ตัวอักษรตัวหนึ่ง สำหรับแทนเสียงหนึ่ง ๆ ในภาษาจีนไว้อย่างตายตัว เช่น b และ d ในระบบพินอิน เป็นเสียง "ป" และ "ต" ตามลำดับ ซึ่งแตกต่างจากระบบการออกเสียงส่วนใหญ่ ไม่ว่าอังกฤษ ฝรั่งเศส หรือภาษาอื่นในยุโรป ขณะที่อักษร j หรือ q นั้นมีเสียงไม่ตรงกับในภาษาอังกฤษเลย กล่าวสั้น ๆ ก็คือ พินอินมุ่งที่จะใช้อักษรโรมัน เพื่อแทนเสียงใดเสียงหนึ่งโดยเฉพาะ เพื่อความสะดวกในการเขียน มิได้ยืมเสียงจากระบบของอักษรโรมันมาใช้ การใช้ระบบนี้นอกจากทำให้ชาวต่างชาติเขียนอ่านภาษาจีนได้สะดวกแล้ว ยังสามารถใช้กับคอมพิวเตอร์ได้สะดวกอย่างยิ่งด้วย ต่อไปนี้เป็นการถอดเสียงภาษาจีน (ที่เขียนด้วยอักษรโรมันในระบบพินอิน) ด้วยอักษรไทย โปรดสังเกตว่า บางหน่วยเสียงในภาษาจีนไม่มีหน่วยเสียงที่ตรงกันในภาษาไทย จึงต้องอนุโลมใช้อักษรที่ใกล้เคียง ในที่นี้จึงมีอักษรไทยบางตัว ที่ต้องใช้แทนหน่วยเสียงในภาษาจีนมากกว่าหนึ่งหน่วยเสียง ทั้งนี้เพื่อเป็น "เกณฑ์อย่างคร่าว ๆ" สำหรับการเขียนคำทับศัพท์ภาษาจีน.

บรูซ ลีและพินอิน · พินอินและหง จินเป่า · ดูเพิ่มเติม »

ภาพยนตร์

กล้องถ่ายภาพเคลื่อนไหวของฟ็อกซ์ในยุคแรก ๆ ภาพยนตร์ หรือ หนัง คือ กระบวนการบันทึกภาพด้วยฟิล์ม แล้วนำออกฉายให้เห็นภาพเคลื่อนไหว ภาพที่ปรากฏบนฟิล์มภาพยนตร์หลังจากผ่านกระบวนการถ่ายทำแล้วเป็นเพียงภาพนิ่งจำนวนมาก ที่มีอิริยาบถหรือแสดงอาการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไปทีละน้อยต่อเนื่องกันเป็นช่วงๆ ตามเรื่องราวที่ได้รับการถ่ายทำและตัดต่อมา ซึ่งอาจเป็นเรื่องราวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง หรือเป็นการแสดงให้เหมือนจริง หรืออาจเป็นการแสดงและสร้างภาพจากจินตนาการของผู้สร้างก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นชนิดฟิล์มเนกาทีฟ (negative) หรือฟิล์มโพซิทีฟ (positive) ซึ่งได้ถูกถ่าย อัด หรือกระทำด้วยวิธีใด ๆ ให้ปรากฏรูปหรือเสียงหรือทั้งรูปและเสียง เป็นเรื่องหรือเหตุการณ์ หรือข้อความอันจักถ่ายทอดรูปหรือเสียง หรือทั้งรูปและเสียงได้ด้วยเครื่องฉายภาพยนตร์หรือเครื่องอย่างอื่นทำนองเดียวกัน และหมายความตลอดถึงฟิล์มซึ่งได้ถูกถ่าย อัด หรือทำด้วยวิธีใด ๆ ให้ปรากฏสี เพื่ออัดลงในฟิลม์ชนิดดังกล่าว เป็นสาขาที่สร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในรูปของภาพเคลื่อนไหว และเป็นส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมบันเทิง.

บรูซ ลีและภาพยนตร์ · ภาพยนตร์และหง จินเป่า · ดูเพิ่มเติม »

สหรัฐ

หรัฐอเมริกา (United States of America) โดยทั่วไปเรียก สหรัฐ (United States) หรือ อเมริกา (America) เป็นสหพันธ์สาธารณรัฐ ประกอบด้วยรัฐ 50 รัฐ และหนึ่งเขตปกครองกลาง ห้าดินแดนปกครองตนเองสำคัญ และเกาะเล็กต่าง ๆ โดย 48 รัฐและเขตปกครองกลางตั้งอยู่ ณ ทวีปอเมริกาเหนือระหว่างประเทศแคนาดาและเม็กซิโก รัฐอะแลสกาอยู่มุมตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกาเหนือ มีเขตแดนติดต่อกับประเทศแคนาดาทางทิศตะวันออกและข้ามช่องแคบเบริงจากประเทศรัสเซียทางทิศตะวันตก และรัฐฮาวายเป็นกลุ่มเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกกลาง ดินแดนของสหรัฐกระจายอยู่ตามมหาสมุทรแปซิฟิกและทะเลแคริบเบียน ครอบคลุมเขตเวลาเก้าเขต ภูมิศาสตร์ ภูมิอากาศและสัตว์ป่าของประเทศหลากหลายอย่างยิ่ง สหรัฐมีพื้นที่ขนาด 9.8 ล้านตารางกิโลเมตร มีประชากรราว 326 ล้านคน ทำให้มีพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของโลก และมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 3 ของโลก เป็นประเทศซึ่งมีความหลากหลายทางเชื้อชาติและวัฒนธรรม และเป็นที่พำนักของประชากรเข้าเมืองใหญ่สุดในโลกAdams, J.Q., and Pearlie Strother-Adams (2001).

บรูซ ลีและสหรัฐ · สหรัฐและหง จินเป่า · ดูเพิ่มเติม »