นักแสดงและแอล คาโปน

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง นักแสดงและแอล คาโปน

นักแสดง vs. แอล คาโปน

กเบื้องหลังการถ่ายทำละคร นักแสดงกำลังซ้อมการแสดง นักแสดง คือ บุคคลที่ประกอบอาชีพเป็นผู้แสดง เช่น ศิลปิน, นักรำ, นักเต้น, นักดนตรี ซึ่งแสดง ท่าทาง ร้องกล่าว พากย์ แสดงตามบทเพื่อเผยแพร่ต่อผู้ชม และอื่นอื่น ซึ่งเป็นผู้มีลิขสิทธิ์ตามหลักทั่วไป กล่าวคือ เป็นผู้ที่ได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์งานขึ้นมา นักแสดงนั้น ไม่จำกัดว่าจะเป็นบุคคลเพศ, อาชีพ, หรือ อายุเท่าไร แต่จำเป็นต้องมีความสามารถทางด้านการการแสดงออกทางสีหน้า อารมณ์และองค์ประกอบอื่น ๆ ร่วมด้วย โดยมาก คำว่า นักแสดง มักจะใช้เรียกว่า ดารา เสมอไป. แอลฟอนซ์ แกเบรียล คาโปน (Alphonse Gabriel Capone) หรือ แอล คาโปน (Al Capone; 17 มกราคม 1899 – 25 มกราคม 1947) เป็นชาวสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นนักเลงโตในยุคประเวณีเฟื่องฟู และก่อให้เกิดองค์กรอาชญากรรมชื่อ "ก๊วนชิคาโก" (Chicago Outfit) หรือภายหลังเป็นที่รู้จักในชื่อ "พวกคาโปน" (Capones) ซึ่งอุทิศตนให้แก่การขนและค้าสุราเถื่อน รวมถึงกิจกรรมนอกรีตอย่างอื่น เช่น การค้าประเวณี ในเมืองชิคาโกระหว่างต้นทศวรรษที่ 1920 ถึงปี 1931 คาโปนเกิดที่เมืองบรุกลิน นครนิวยอร์ก บิดามารดาเป็นชาวอิตาลีหนีเข้าเมือง คาโปนจึงพัวพันกับกลุ่มอาชญากรตั้งแต่ยังเยาว์ เขาถูกไล่ออกจากโรงเรียนเมื่ออายุ 14 ปี ต่อมา เขาเผลอแดกดันสตรีคนหนึ่งที่หน้าประตูเข้าสถานบริการยามค่ำคืนแห่งหนึ่งในเมืองบรุกลิน เขาจึงถูกพี่ชายของเธอทำร้าย ใบหน้าเขาถูกฟัน 3 ครั้งจนเป็นแผลเป็น เขาจึงได้ฉายาว่า "ไอ้หน้าบาก" (Scarface) เมื่อเข้าวัย 20 ปี คาโปนย้ายจากนิวยอร์กมาชิคาโกเพื่อแสวงหาลาภผลจากการขนเหล้าเถื่อนเข้าเมือง ทั้งยังร่วมละเมิดกฎหมายบ้านเมืองอีกหลายประการ โดยเฉพาะการค้าประเวณี และให้สินบนแก่เจ้าพนักงาน แม้ประกอบมิจฉาชีพ แต่คาโปนกลับสามารถลอยหน้าลอยตาอยู่ในที่สาธารณะ ทั้งเขายังอาศัยเงินทองที่ได้จากการกระทำผิดกฎหมายนั้นมาทำบุญ จึงมีผู้หลายคนเรียกเขาว่า "โรบิน ฮูด ยุคใหม่" อย่างไรก็ดี ในปี 1929 เกิดการสังหารหมู่ในวันวาเลนไทน์ สมาชิก 7 คนของกลุ่มคู่แข่งถูกฆ่า และคาโปนถูกหาว่า มีส่วนเกี่ยวข้องในเหตุการณ์ดังกล่าว ชื่อเสียงของเขาก็เริ่มเน่าเสีย ในปี 1931 คาโปนถูกจับ และถูกศาลส่วนกลางพิพากษาว่า มีความผิดฐานเลี่ยงภาษี แล้วถูกจำคุกอยู่ในส่วนกลาง จนปี 1939 เขาจึงได้รับการปล่อยตัวโดยมีการคุมประพฤติ ในบั้นปลายชีวิต สุขภาพทั้งทางกายและใจของเขาย่ำแย่อย่างหนักเพราะไขสันหลังเสื่อมมาตั้งแต่เด็ก เขาจึงเสียชีวิตเพราะหัวใจหยุดเต้นหลังหน้ามืดกะทันหันในวันที่ 25 มกราคม 1947.