เรากำลังดำเนินการเพื่อคืนค่าแอป Unionpedia บน Google Play Store
🌟เราได้ทำให้การออกแบบของเราง่ายขึ้นเพื่อการนำทางที่ดีขึ้น!
Instagram Facebook X LinkedIn

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และแลงคาเชอร์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และแลงคาเชอร์

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์ vs. แลงคาเชอร์

ตะวันตกเฉียงเหนือของอังกฤษ (ภาษาอังกฤษ: North West England) เป็นหนึ่งในเก้าของภาคการปกครองของอังกฤษที่ประกอบด้วยมลฑลคัมเบรีย, แลงคาสเชอร์, นครแมนเชสเตอร์และปริมณฑล, เมอร์ซีย์ไซด์ และเชสเชอร์ เขตแดนทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของอังกฤษเป็นทะเลไอริช ทางตะวันออกเป็นเทือกเขาเพ็นไนน์ส (The Pennines) ภาคมีดินแดนตั้งแต่เขตแดนสกอตแลนด์ทางด้านเหนือไปจรดเวลส์ทางด้านใต้ จุดที่สูงที่สุดในภาคตะวันตกเฉียงเหนือและในอังกฤษคือสคาเฟลล์ไพค์ในคัมเบรียที่สูง 978 เมตร ศูนย์กลางของภาคตะวันตกเฉียงเหนืออยู่ที่ลิเวอร์พูล และแมนเชสเตอร์ที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของภาคที่มีประชากรหนาแน่นที่สุด ทางตอนเหนือที่รวมทั้งตอนเหนือของแลงคาสเชอร์และคัมเบรียเป็นบริเวณที่เป็นชนบท ภาคตะวันตกเฉียงเหนือมีเนื้อที่ 14,165 ตารางกิโลเมตร ในปี.. แลงคาสเชอร์ (ภาษาอังกฤษ: Lancashire) เป็นมณฑลในอังกฤษในสหราชอาณาจักรที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของสหราชอาณาจักร ด้านตะวันตกติดกับทะเลไอริช ชื่อของมณฑลมาจากชื่อเมืองแลงคาสเตอร์ หรือบางที่เรียกว่า “เคานตี้แห่งแลงคาสเตอร์” - Lancashire และถือว่าเป็นเมืองศูนย์กลางการปกครอง แลงคาสเชอร์เรียกสั้นๆ ว่า “Lancs” แลงคาสเชอร์มีประชาชนรวมทั้งสิ้นประมาณ 1,451,500 คน ในเนื้อที่ 3079 ตารางกิโลเมตร ผู้ที่อาศัยอยู่ในแลงคาสเชอร์เรียกว่า “แลงคาสเตรียน” แลงคาสเชอร์แบ่งการปกครองเป็นสิบสี่แขวง: เวสต์แลงคาสเชอร์, คอร์ลีย์, เซาท์ริบเบิล, ฟิลด์, เพรสตัน, ไวร์, นครแลงคาสเตอร์, ริบเบิลแวลลีย์, เพนเดิล, เบิร์นลีย์, รอสเซ็นเดล, ฮินด์เบิร์น, แบล็คพูล, และ แบล็คเบิร์นและดาร์เวน โดยมีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่ เพรสตัน ประวัติศาสตร์แลงคาสเชอร์อาจจะเริ่มราวคริสต์ศตวรรษที่ 12 ในบันทึกทะเบียนราษฎรดูมสเดย์ (Domesday Book) ที่ทำในปี..

ความคล้ายคลึงกันระหว่าง นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และแลงคาเชอร์

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และแลงคาเชอร์ มี 4 สิ่งที่เหมือนกัน (ใน ยูเนี่ยนพีเดีย): ภาษาอังกฤษทะเลไอริชเชชเชอร์เทศมณฑลของอังกฤษ

ภาษาอังกฤษ

ษาอังกฤษ หรือ ภาษาอังกฤษใหม่ เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกที่ใช้ครั้งแรกในอังกฤษสมัยต้นยุคกลาง และปัจจุบันเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดในโลก ประชากรส่วนใหญ่ในหลายประเทศ รวมทั้ง สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และประเทศในแคริบเบียน พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่หนึ่ง ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก รองจากภาษาจีนกลางและภาษาสเปน มักมีผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอย่างกว้างขวาง และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของสหภาพยุโรป หลายประเทศเครือจักรภพแห่งชาติ และสหประชาชาติ ตลอดจนองค์การระดับโลกหลายองค์การ ภาษาอังกฤษเจริญขึ้นในราชอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนอังกฤษ และบริเวณสกอตแลนด์ตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน หลังอิทธิพลอย่างกว้างขวางของบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักรตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านจักรวรรดิอังกฤษ และรวมสหรัฐอเมริกาด้วยตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษาอังกฤษได้แพร่หลายทั่วโลก กลายเป็นภาษาชั้นนำของวจนิพนธ์ระหว่างประเทศและเป็นภาษากลางในหลายภูมิภาค ในประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษกำเนิดจากการรวมภาษาถิ่นหลายภาษาที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิด ซึ่งปัจจุบันเรียกรวมว่า ภาษาอังกฤษเก่า ซึ่งผู้ตั้งนิคมนำมายังฝั่งตะวันออกของบริเตนใหญ่เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 5 คำในภาษาอังกฤษจำนวนมากสร้างขึ้นบนพื้นฐานรากศัพท์ภาษาละติน เพราะภาษาละตินบางรูปแบบเป็นภาษากลางของคริสตจักรและชีวิตปัญญาชนยุโรปDaniel Weissbort (2006).

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และภาษาอังกฤษ · ภาษาอังกฤษและแลงคาเชอร์ · ดูเพิ่มเติม »

ทะเลไอริช

ที่ตั้งของทะเลไอริชแสดงตำแหน่งของเมืองท่าสินค้าและผู้โดยสารสีแดง และเมืองท่าสินค้าสีน้ำเงิน ทะเลไอริช หรือ ทะเลแมน หรือ ทะเลแมงซ์ (ไอริช: Muir Éireann หรือ Muir Meann; สกอตแกลิก: Muir Eireann หรือ Muir Mheann; แมงซ์: Mooir Vannin; เวลช์: Môr Iwerddon; Irish Sea หรือ Mann Sea หรือ Manx Sea) เป็นทะเลที่แยกเกาะไอร์แลนด์จากบริเตน ทางตอนใต้ของทะเลไอริชติดต่อกับมหาสมุทรแอตแลนติกโดยช่องแคบเซนต์จอร์จ และทางตอนเหนือโดยช่องแคบเหนือ แองเกิลซีย์เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดภายในทะเลไอริช ตามด้วยเกาะแมน ทะเลไอริชมีความสำคัญในบริเวณที่ครอบคลุมทางด้านเศรษฐกิจทางการค้าขาย การขนส่งทางเรือ การคมนาคม การประมง และการสร้างพลังงานในรูปของกังหันลมและโรงงานนิวเคลียร์ การขนส่งผู้โดยสารระหว่างสองเกาะตกราว 12 ล้านคนต่อปี และสินค้าอีก 17 ล้านตันต่อปี.

ทะเลไอริชและนอร์ทเวสต์อิงแลนด์ · ทะเลไอริชและแลงคาเชอร์ · ดูเพิ่มเติม »

เชชเชอร์

อร์ (Cheshire) เป็นมณฑลในอังกฤษในสหราชอาณาจักร ที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของอังกฤษโดยมีเมืองหลวงอยู่ที่นครเชสเตอร์ แม้ว่าเมืองใหญ่ที่สุดจะเป็นวอร์ริงตัน เชชเชอร์มีเขตแดนติดกับมณฑลเมอร์ซีย์ไซด์และนครแมนเชสเตอร์และปริมณฑลทางตอนเหนือ, ดาร์บีเชอร์ทางด้านตะวันออก, สแตฟฟอร์ดเชอร์และชร็อปเชอร์ทางด้านใต้ ฟลินท์เชอร์และเร็กแซมในเวลส์ทางตะวันตก เชชเชอร์มีเนื้อที่ 2,343 ตารางกิโลเมตร และมีประชาชนรวมทั้งสิ้นประมาณ 1,003,600 คน ถัวเฉลี่ย 428 คนต่อหนึ่งตารางกิโลเมตร.

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และเชชเชอร์ · เชชเชอร์และแลงคาเชอร์ · ดูเพิ่มเติม »

เทศมณฑลของอังกฤษ

มณฑลการปกครองของอังกฤษ เป็นการแบ่งการเขตการปกครองหนึ่งในระดับการปกครองท้องถิ่นของอังกฤษเพื่อใช้ในทางการบริหาร, ทางการเมือง และในการแบ่งเขตการปกครองทางภูมิศาสตร์ มณฑลในปัจจุบันมีรากฐานมาจากการแบ่งเขตการปกครองของระบบการปกครองในประวัติศาสตร์เช่นในสมัยแองโกล-แซ็กซอน คำว่ามณฑลที่ในภาษาอังกฤษใช้คำว่า “County” ซึ่งมาจากบริเวณเขตการปกครองของขุนนางระดับเคานท์ แต่ในอังกฤษตำแหน่ง “เคานท์” เท่ากับตำแหน่ง เอิร์ล ของแซ็กซอนโบราณ แต่ภรรยาของเอิร์ลยังคงมีตำแหน่งเป็น “เคานเทส” ชื่อ, เขตแดน และลักษณะการบริหารของเขตการปกครองของมณฑลเปลี่ยนแปลงไปมากจากที่เป็นมาในอดีตกาล และการปฏิรูปเขตการปกครองต่างๆ ที่เกิดเริ่มตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมาทำให้ความหมายคำว่า “มณฑล” ที่ใช้กันในอังกฤษค่อนข้างจะสับสนและกำกวม ฉะนั้นคำว่า “มณฑลของอังกฤษ” โดยทั่วไปจึงมิได้หมายถึงหน่วยเขตการปกครองที่แจ่มแจ้งเช่นในความหมายอย่างเป็นทางการของคำว่า “มณฑล” ตามที่เข้าใจกัน เช่นในการใช้คำว่า “มณฑล” สำหรับกรณีอื่นๆ นอกไปจากการบริหารการปกครองส่วนท้องถิ่นเช่น มณฑลภูมิศาสตร์ (Ceremonial counties), มณฑลลงทะเบียน (Registration county), มณฑลในประวัติศาสตร์ (Historic counties) หรือมณฑลไปรษณีย์ (Postal counties) เป็นต้น.

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และเทศมณฑลของอังกฤษ · เทศมณฑลของอังกฤษและแลงคาเชอร์ · ดูเพิ่มเติม »

รายการด้านบนตอบคำถามต่อไปนี้

การเปรียบเทียบระหว่าง นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และแลงคาเชอร์

นอร์ทเวสต์อิงแลนด์ มี 12 ความสัมพันธ์ขณะที่ แลงคาเชอร์ มี 14 ขณะที่พวกเขามีเหมือนกัน 4, ดัชนี Jaccard คือ 15.38% = 4 / (12 + 14)

การอ้างอิง

บทความนี้แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง นอร์ทเวสต์อิงแลนด์และแลงคาเชอร์ หากต้องการเข้าถึงบทความแต่ละบทความที่ได้รับการรวบรวมข้อมูลโปรดไปที่: