นกลุยน้ำและนกอีก๋อย

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง นกลุยน้ำและนกอีก๋อย

นกลุยน้ำ vs. นกอีก๋อย

นกลุยน้ำ หรือ นกชายเลน (Waders, Wadering birds, Shorebirds) เป็นนกในกลุ่มของนกที่หากินหาอาหารตามแหล่งน้ำต่าง ๆ เช่น หนองบึง, ท้องทุ่ง, ริมน้ำ หรือแม้แต่ชายทะเล มีลักษณะร่วมกัน คือ เป็นนกขนาดเล็กไปจนถึงขนาดใหญ่มาก มีจุดเด่นที่แบ่งแยกจากนกจำพวกอื่นค่อนข้างชัดเจน คือ ปากตรงแหลมและยาว ขายาว น้ำหนักตัวเบาเพราะกระดูกกลวง ทำให้คุณสมบัติพิเศษในการเดินท่องน้ำหาอาหารตามวัชพืชที่ลอยตัวอยู่ในผิวน้ำ เมื่อหาอาหารนกลุยน้ำจะใช้ปากจิก ขณะเยื้องย่างไปตามบึงน้ำตื้น ๆ, ดงกก หรือตามทุ่งหญ้า นกลุยน้ำแทบทั้งหมด ทำรังตามง่ามกิ่งไม้ ง่ามกิ่งไม้ในชั้นเรือนยอด, โคนกอหญ้า, กอกก, กอวัชพืช หรือบนพื้นดิน หลายชนิดสร้างรังใกล้ ๆ กันเป็นกลุ่ม บางชนิดออกหากิน เวลากลางคืน ตัวผู้กับตัวเมียมีลักษณะเหมือนหรือใกล้เคียงกัน ในฤดูผสมพันธุ์หลายชนิดจะมีการสร้างขนชนิดพิเศษขึ้นที่หัว คอ หรือลำตัว เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม นกลุยน้ำมีทั้งที่เป็นนกประจำถิ่น ไม่มีการอพยพ และอพยพย้ายถิ่นในช่วงฤดูหนาว ในประเทศไทยฤดูอพยพเริ่มขึ้นราวเดือนกันยายน จนถึงเดือนมีนาคม-เมษายน มีการทำรังและออกไข่ฟักลูกขยายพันธุ์ ก่อนจะอพยพไปยังถิ่นฐานใหม่ สำหรับนกลุยน้ำในประเทศไทย มีหลายชนิด ในหลายวงศ์ เช่น นกกระยาง, นกกระสา, ไก่นา, นกช้อนหอย เป็นต้น. นกอีก๋อย หรือ นกปากซ่อม (Sandpiper) จัดเป็นนกลุยน้ำขนาดเล็กจำพวกหนึ่ง จัดอยู่ในวงศ์ Scolopacidae มีพฤติกรรมรวมกลุ่มเป็นฝูง หากินเป็นตามชายหาด โดยใช้ปากแทงหาอาหารจำพวกหนอนและไส้เดือนในดิน.

สัตว์

ัตว์ (Animal) เป็นสิ่งมีชีวิตยูแคริโอตหลายเซลล์ในอาณาจักร Animalia (หรือเรียก เมตาซัว) แผนกาย (body plan) ของพวกมันสุดท้ายคงที่เมื่อพัฒนา แม้สัตว์บางชนิดมีกระบวนการการเปลี่ยนสัณฐานภายหลังในช่วงชีวิต สัตว์ส่วนใหญ่เคลื่อนที่ได้ สัตว์ทุกชนิดต้องกินสิ่งมีชีวิตอื่นหรือผลิตภัณฑ์ของสิ่งมีชีวิตเพื่อการดำรงชีพ (สิ่งมีชีวิตสร้างอาหารเองไม่ได้) ไฟลัมสัตว์ที่รู้จักกันดีที่สุดปรากฏในบันทึกฟอสซิลเป็นสปีชีส์ภาคพื้นสมุทรระหว่างการระเบิดแคมเบรียน (Cambrian explosion) ประมาณ 542 ล้านปีก่อน สัตว์แบ่งเป็นกลุ่มย่อยหลายกลุ่ม บางกลุ่ม เช่น สัตว์มีกระดูกสันหลัง (นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก สัตว์เลื้อยคลาน ปลา) มอลลัสกา (หอยกาบ หอยนางรม ปลาหมึก หมึกสาย หอยทาก) สัตว์ขาปล้อง (กิ้งกือ ตะขาบ แมลง แมงมุม แมงป่อง ปู ลอบสเตอร์ กุ้ง) สัตว์พวกหนอนปล้อง (ไส้เดือนดิน ปลิง) ฟองน้ำ และแมงกะพรุน.

นกลุยน้ำและสัตว์ · นกอีก๋อยและสัตว์ · ดูเพิ่มเติม »

สัตว์มีแกนสันหลัง

ัตว์มีแกนสันหลัง คือสัตว์ในไฟลัมคอร์ดาตา พวกมันจะมีแกนสันหลัง ใยประสาทส่วนหลังกลวง ช่องคอหอย หลอดเส้นประสาทกลวงส่วนหลัง และหางหลังทวารหนัก ในช่วงหนึ่งของวงจรชีวิต สัตว์มีแกนสันหลังเป็นพวกดิวเทอโรสโตม กล่าวคือในช่วงระยะตัวอ่อน ทวารหนักเกิดก่อนปาก และเป็นซีโลเมตที่มีสมมาตรด้านข้าง ในกรณีของสัตว์มีแกนสันหลังที่มีกระดูกสันหลัง แกนสันหลังจะถูกแทนที่โดยกระดูกสันหลังในช่วงเจริญเติบโต และพวกมันอาจจะมีปล้องตามร่างกาย ในอนุกรมวิธาน ตัวไฟลัมเองประกอบไปด้วยไฟลัมย่อยเวอร์เตบราตา (ซึ่งประกอบด้วย ปลา สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ปีก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม) ทูนิคาตา (ซึ่งรวมทั้งซาล์ปและเพรียงหัวหอม) และเซฟาโลคอร์ดาตา ประกอบด้วยแหลนทะเล และยังรวมถึงบางกลุ่มที่สูญพันธุ์ไปแล้ว บางครั้งกลุ่มสัตว์มีกระดูกสันหลังถูกจัดรวมอยู่กับกลุ่มสัตว์มีกระโหลกศีรษะ สัตว์มีแกนสันหลังมีมากกว่า 65,000 สปีชีส์ที่ยังมีชีวิตอยู่ กว่าครึ่งเป็นพวกปลากระดูกแข็ง วาฬและเหยี่ยวเพเรกริน สัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและเคลื่อนที่เร็วที่สุดตามลำดับ เป็นสัตว์มีแกนสันหลังเช่นเดียวกันกับมนุษย์ ซากดึกดำบรรพ์ของสัตว์มีแกนสันหลังยุคแรกๆ มีอายุย้อนไปถึงในช่วงการระเบิดยุคแคมเบรียน.

นกลุยน้ำและสัตว์มีแกนสันหลัง · นกอีก๋อยและสัตว์มีแกนสันหลัง · ดูเพิ่มเติม »

สัตว์ปีก

ัตว์ปีก หรือ นก (รวมถึง ไก่, เป็ด, ห่าน, ไก่ฟ้า) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง ชั้น Aves (คำว่า Aves เป็นภาษาละติน หมายถึง นก) โดยมีลักษณะทั่วไปคือ เป็นสัตว์ทวิบาท เลือดอุ่น ออกลูกเป็นไข่ รยางค์คู่หน้าเปลี่ยนแปลงไปเป็นปีก มีขนนก และมีกระดูกที่กลวงเบา ในปัจจุบันทั่วโลกมีนกอยู่ประมาณ 8,800 ถึง 9,800 ชนิด (ตามการจัดอนุกรมวิธานที่ต่างกัน) ซึ่งนับว่านกเป็นชั้นของสัตว์มีกระดูกสันหลังที่มีความหลากหลายมากที่สุด ในบรรดาชั้นของสัตว์มีกระดูกสันหลังทั้งหลายที่อาศัยอยู่บนพื้นดิน ความหลากหลายของนกนับเนื่องไปตั้งแต่ในเรื่องของขนาดตัว สีสัน เสียงร้อง อาหารการกิน และถิ่นที่อยู่อาศัย นกเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญเป็นอันมากทั้งต่อระบบนิเวศและต่อชีวิตมนุษย์ ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับนกเป็นไปอย่างแน่นแฟ้น และการเกื้อกูลกันระหว่างนกกับสรรพสิ่งต่างๆ ตามธรรมชาติก็เป็นไปอย่างแนบแน่น ถ้าหากปราศจากนก คงเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงการดำรงอยู่ต่อไปของชีวภาคใบนี้.

นกลุยน้ำและสัตว์ปีก · นกอีก๋อยและสัตว์ปีก · ดูเพิ่มเติม »

นกลุยน้ำ

นกลุยน้ำ หรือ นกชายเลน (Waders, Wadering birds, Shorebirds) เป็นนกในกลุ่มของนกที่หากินหาอาหารตามแหล่งน้ำต่าง ๆ เช่น หนองบึง, ท้องทุ่ง, ริมน้ำ หรือแม้แต่ชายทะเล มีลักษณะร่วมกัน คือ เป็นนกขนาดเล็กไปจนถึงขนาดใหญ่มาก มีจุดเด่นที่แบ่งแยกจากนกจำพวกอื่นค่อนข้างชัดเจน คือ ปากตรงแหลมและยาว ขายาว น้ำหนักตัวเบาเพราะกระดูกกลวง ทำให้คุณสมบัติพิเศษในการเดินท่องน้ำหาอาหารตามวัชพืชที่ลอยตัวอยู่ในผิวน้ำ เมื่อหาอาหารนกลุยน้ำจะใช้ปากจิก ขณะเยื้องย่างไปตามบึงน้ำตื้น ๆ, ดงกก หรือตามทุ่งหญ้า นกลุยน้ำแทบทั้งหมด ทำรังตามง่ามกิ่งไม้ ง่ามกิ่งไม้ในชั้นเรือนยอด, โคนกอหญ้า, กอกก, กอวัชพืช หรือบนพื้นดิน หลายชนิดสร้างรังใกล้ ๆ กันเป็นกลุ่ม บางชนิดออกหากิน เวลากลางคืน ตัวผู้กับตัวเมียมีลักษณะเหมือนหรือใกล้เคียงกัน ในฤดูผสมพันธุ์หลายชนิดจะมีการสร้างขนชนิดพิเศษขึ้นที่หัว คอ หรือลำตัว เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม นกลุยน้ำมีทั้งที่เป็นนกประจำถิ่น ไม่มีการอพยพ และอพยพย้ายถิ่นในช่วงฤดูหนาว ในประเทศไทยฤดูอพยพเริ่มขึ้นราวเดือนกันยายน จนถึงเดือนมีนาคม-เมษายน มีการทำรังและออกไข่ฟักลูกขยายพันธุ์ ก่อนจะอพยพไปยังถิ่นฐานใหม่ สำหรับนกลุยน้ำในประเทศไทย มีหลายชนิด ในหลายวงศ์ เช่น นกกระยาง, นกกระสา, ไก่นา, นกช้อนหอย เป็นต้น.

นกลุยน้ำและนกลุยน้ำ · นกลุยน้ำและนกอีก๋อย · ดูเพิ่มเติม »