ท่าอากาศยานลอนดอนแกตวิกและอลังการศิลป์

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ท่าอากาศยานลอนดอนแกตวิกและอลังการศิลป์

ท่าอากาศยานลอนดอนแกตวิก vs. อลังการศิลป์

ท่าอากาศยานลอนแกตวิก (London Gatwick Airport) เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของลอนดอน และเป็นท่าอากาศยานที่มีความหนาแน่นเป็นอันดับสองของของสหราชอาณาจักร เป็นรองจากฮีทโธรว์ และยังได้ชื่อว่าเป็นท่าอากาศยานที่มีความหนาแน่นที่สุดที่มีทางวิ่งให้บริการเพียงเส้นเดียว เป็นท่าอากาศยานที่มีความหนาแน่นที่สุดเป็นอับดับ 22 (เป็นอับดับที่ 7 ในกรณีจำนวนผู้โดยสารระหว่างประเทศ) ของโลกในกรณีจำนวนผู้โดยสารต่อปี ท่าอากาศยานแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ ครอว์เลย์ เวสต์ ซัสเซ็ก ห่างจากตัวเมืองไปทางเหนือประมาณ 5 กิโลเมตร (3 ไมล์) ห่างจากกรุงลอนดอนไปทางใต้ประมาณ 46 กิโลเมตร (28 ไมล์) และทางเหนือของบริงตันประมาณ 40 กิโลเมตร ในปี.. ตึกเทศบาลเมืองบัฟฟาโลซิตีในนิวยอร์ก อลังการศิลป์ หรือ ศิลปะตกแต่ง หรือ อาร์ตเดโค (Art Deco) เป็นขบวนการการออกแบบนานาชาติระหว่าง ค.ศ. 1925 ถึง ค.ศ. 1939 ที่มีผลต่อศิลปะการตกแต่งเช่น สถาปัตยกรรม การออกแบบภายใน และการออกแบบอุตสาหกรรม รวมทั้งทัศนศิลป์เช่นแฟชั่น, จิตรกรรม, เลขนศิลป์ (graphic arts) และภาพยนตร์ ขบวนการนี้เป็นการผสมผสานระหว่างลักษณะศิลปะกับขบวนการหลายแบบในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ซึ่งได้แก่ลัทธิคลาสสิกใหม่, ลัทธิเค้าโครง (Constructivism), ลัทธิบาศกนิยม, ลัทธิสมัยใหม่, นวศิลป์ และลัทธิอนาคตนิยม อลังการศิลป์นิยมกันอย่างสูงสุดในยุโรปและสหรัฐอเมริกาในสมัยรู้จักกันว่า "Roaring Twenties" และนิยมกันอย่างกว้างขวางในสหรัฐอเมริกาตลอดคริสต์ทศวรรษ 1930 แม้ว่าขบวนการออกแบบหลายขบวนการเริ่มจากความคิดทางการเมืองหรือทางปรัชญา แต่อลังการศิลป์มีรากมาจากการตกแต่งเท่านั้น ในขณะนั้นทัศนคติต่ออลังการศิลป์ถือกันว่าเป็นศิลปะของความหรู ความมีประโยชน์ทางการใช้สอย และความเป็นสมัยใหม่ ความนิยมในอลังการศิลป์เริ่มลดถอยลงในปลายคริสต์ทศวรรษ 1930 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1940 และในที่สุดก็หมดความนิยมไปจนมาในคริสต์ทศวรรษ 1980 ก็เริ่มมีความนิยมกันขึ้นอีกครั้งหนึ่ง อลังการศิลป์มีอิทธิพลลึกซึ้งต่อขบวนการศิลปะหลายขบวนการต่อมาเช่นกลุ่มเมมฟิส (Memphis Group) และศิลปะประชานิยม (pop art) ตัวอย่างของงานยังเห็นได้ทั่วไปในเกือบทุกประเทศตั้งแต่สหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร, สเปน, คิวบา, ฟิลิปปินส์, โรมาเนีย และบราซิล ตัวอย่างที่เด่นยังเห็นได้จากสถาปัตยกรรมตามเมืองใหญ่ ๆ เช่นตามนครนิวยอร์ก อาทิ ตึกไครสเลอร์ที่ออกแบบโดยวิลเลียม แวน แอเลน (William Van Alen) และตึกเอ็มไพร์สเตต.