ทูตสวรรค์และประเภท

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ทูตสวรรค์และประเภท

ทูตสวรรค์ vs. ประเภท

''บทเพลงของทูตสวรรค์'' โดย บูเกอโร, 1825–1905. ทูตสวรรค์ หรือ เทวทูต (angel) คือชาวสวรรค์จำพวกหนึ่งตามความเชื่อทางศาสนาและในเทพปกรณัมต่าง ๆ โดยมีหน้าที่เป็นผู้แจ้งข่าวสารจากสวรรค์มายังโลก บ้างก็ทำหน้าที่อารักขา แนะนำ หรือมอบหมายภารกิจแก่มนุษย์ คำนี้แปลมาจากคำว่า ἄγγελος ในภาษากรีก ซึ่งตรงกับคำว่า מלאך (มลัก) ในคัมภีร์ฮีบรู (ทานัค) และเป็นคำเดียวกับคำว่า ملائكة (มลาอิกะฮ์) ที่ปรากฏในคัมภีร์อัลกุรอาน ศัพท์เดิมในภาษาฮีบรูและภาษากรีกนี้แปลว่า ผู้แจ้งข่าว ซึ่งอาจเป็นมนุษย์ (ทั้งผู้เผยพระวจนะ ปุโรหิต และคนสามัญ) หรืออมนุษย์ก็ได้แล้วแต่บริบทในคัมภีร์ ที่เป็นอมนุษย์นั้นเป็นได้ทั้ง ผู้แจ้งข่าวจากพระเจ้า ลักษณะเฉพาะด้านของพระเจ้า (เช่น กฎจักรวาล) หรือแม้แต่พระเป็นเจ้าเองที่ทรงเป็นผู้แจ้งข่าว (theophanic angel) คำว่า "ทูตสวรรค์" ยังถูกใช้หมายถึงวิญญาณในศาสนาอื่น ๆ ด้วย นอกจากการแจ้งข่าวแล้ว ทูตสวรรค์ยังมีหน้าที่ปกป้องและนำทางมนุษย์ รวมถึงปฏิบัติหน้าที่ตามที่พระเจ้ามอบหมายให้สำเร็จลุล่วง เทววิทยาที่ศึกษาเกี่ยวกับทูตสวรรค์เรียกว่า “วิทยาการทูตสวรรค์” (angelology) ในงานศิลปะทูตสวรรค์มักปรากฏภาพเป็นชายมีปีก ซึ่งอาจมาจากหนังสือวิวรณ์เรื่องสัตว์สี่ตัว (4:6-8) และคัมภีร์ฮีบรูเรื่องเครูบและเสราฟิม แต่คัมภีร์ไบเบิลระบุว่าเครูบและเสราฟิมมีปีก ไม่เคยกล่าวถึงทูตสวรรค์ว่ามีปีกด้ว. ประเภท (genre หรือ; จากภาษาฝรั่งเศส, genre, "ชนิด" หรือ "ประเภท", จากภาษาละติน: genus (รากศัพท์ gener-), ภาษากรีก: genos, γένος) เป็นคำที่ใช้กับวรรณกรรม หรือสิ่งบันเทิงรูปแบบต่าง ๆ เช่น ดนตรี ทั้งในภาษาเขียนหรือภาษาพูด แบบเสียงหรือภาพ ยึดจากเกณฑ์ของสิ่งบันเทิงแต่ละชนิด ประเภทเกิดขึ้นตามข้อตกลงที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาหากมีประเภทใหม่ถูกคิดค้นขึ้น และประเภทเก่าไม่ได้ใช้แล้ว บ่อยครั้ง สิ่งบันเทิงต่าง ๆ จะตรงกับประเภทได้มากกว่าหนึ่งประเภท โดยยืมและผสมผสานข้อตกลงต่าง ๆ เหล่านี้ ประเภทเริ่มขึ้นจากระบบการแบ่งประเภทสำหรับวรรณกรรมกรีกโบราณ กวีนิพนธ์ ร้อยแก้ว และการแสดง ต้องมีรูปแบบที่เฉพาะที่สอดคล้องกับประเด็นของเรื่อง รูปแบบการพูดแบบตลกไม่ควรจะอยู่ในเรื่องโศกนาฏกรรม และแม้แต่นักแสดงก็ควรเคร่งครัดกับประเภทที่พวกเขาแสดงภายใต้ฐานคติว่าคนประเภทหนึ่ง ๆ จะสามารถบอกเล่าเรื่องเล่าประเภทหนึ่ง ๆ ได้ดีที่สุด ประเภทในยุคต่อมาได้เพิ่มจำนวนขึ้นและพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ชมและผู้สร้าง ประเภทกลายเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้สาธารณชนเข้าใจถึงงานศิลปะที่ไม่อาจคาดการณ์ได้ เนื่องจากงานศิลปะจะสอดคล้องกับสถานะทางสังคมที่ว่าคนจะเขียน วาดภาพ ร้องเพลง หรือเต้นรำเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเข้าใจ การนำประเภทมาใช้เป็นเครื่องมือนั้นจะต้องปรับใช้กับความหมายที่เปลี่ยนไปได้ด้วย ความจริงแล้วในยุคกรีกโบราณก็มีงานศิลปะรูปแบบใหม่ผสมผสานกัน และเรียกว่าเป็นวิวัฒนาการของประเภท ตัวอย่างเช่น "โศกนาฏกรรมตลก" (tragicomedy) หมวดหมู่:ประเภทของสื่อ หมวดหมู่:บันเทิงคดี.