ทินลิซซีและพังก์ร็อก

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ทินลิซซีและพังก์ร็อก

ทินลิซซี vs. พังก์ร็อก

ทินลิซซี (Thin Lizzy) เป็นวงฮาร์ดร็อกจากกรุงดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ก่อตั้งในปี 1969 ด้วย 2 ผู้ก่อตั้งหลัก ได้แก่มือกลองไบรอัน ดาว์นีย์ (Brian Downey) และมือเบสและร้องนำ ฟิล ลินอตต์ (Phil Lynott) ซึ่งพวกเขารวมกลุ่มกันสมัยเรียนอยู่ในโรงเรียน โดยมีลินอตต์ ที่ถือเป็นไอคอนของวง ซึ่งได้รับการจดจำด้วยเอกลักษณ์ไว้หนวดอ่อนๆและทรงผมบ๊อบ เขาได้ร่วมอัดสตูดิโอกับวงถึง 12 อัลบั้ม ทินลิซซีมีเพลงที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงอาทิเช่น "วิสกีย์อินเดอะจาร์" (Whiskey in the Jar), "เจลล์เบรค" (Jailbreak) และ "เดอะบอยส์อาร์แบ๊กค์อินทาวน์" (The Boys Are Back in Town) ซึ่งเพลงเหล่านี้ยังคงถูกนำมาเล่นบ่อยครั้งในสไตล์ฮาร์ดร็อกและคลาสสิกร็อกตามเสียงวิทยุ นับตั้งแต่ลินอตต์เสียชีวิตลงในปี 1986 ด้วยวัยเพียง 36 ปี กระแสความนิยมของทินลิซซีก็หายไป จนต่อมาสมาชิกวงรุ่นที่ร่วมเล่นกับลินอตต์ก็กลับมารวมอีกครั้งทั้งมือกีตาร์ สกอตต์ กอร์แฮม (Scott Gorham) และจอห์น ไซเคส (John Sykes) แม้ว่าไซเคสจะออกไปในปี 2009 ก็ตาม กอร์แฮมก็ยังคงวงชื่อนี้ไว้ต่อ โดยได้มือกลองไบรอัน โดนีย์มาร่วม (Brian Downey) ทินลิซซีภายใต้มือเบสและร้องนำอย่าง ลินอตต์ ซึ่งแต่งเพลงเกือบทุกเพลงของวง และถือเป็นชาวไอริชผิวสีคนแรกๆที่ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างสูงในวงการร็อก ทินลิซซี ยังประกอบด้วยมือกีตาร์ที่สร้างความสำเร็จให้กับเพลงในสไตล์ฮาร์ดร็อกและรวมถึงมือกลองที่คอยสร้างจังหวะเคียงคู่กับลินอตต์ในฐานะมือเบส วงได้เปลี่ยนสมาชิกบ่อยครั้ง เคยมีครั้งหนึ่งที่เปิดรับสมาชิกที่เป็นคาทอลิกและโปรแตสแตนท์ ในช่วงที่ไอร์แลนด์กำลังมีปัญหาเรื่องนิกายกันอยู่ ดนตรีของพวกเขาส่งผลต่ออิทธิพลต่อหลายแนวดนตรี ทั้ง บลูส์, โซล, ไซเคเดลิกร็อก และรวมถึงดนตรีโฟล์คพื้นบ้านของชาวไอริช แต่ทินลิซซีมักจะถูกจัดเป็นวงฮาร์ดร็อกและในบางครั้งก็เป็นถึงขั้นเฮฟวีเมทัล อ้างจากนิตยสารโรลลิงสโตน ก็ได้กล่าวว่าทินลิซซี เป็นวงฮาร์ดร็อกอย่างแท้จริง "แสนจะห่างไกลจากเสียงร้องแนวเมทัลยุค 70". ังก์ร็อก เป็นดนตรีร็อกประเภทหนึ่ง (โดยมากมักเรียกสั้นๆว่า พังก์) มีการเคลื่อนไหวและเป็นที่รู้จักในช่วงกลางทศวรรษที่ 1970 พังก์ร็อกได้พัฒนาระหว่างปี 1974 และ 1977 ในสหรัฐอเมริกา,สหราชอาณาจักร และ ออสเตรเลีย โดยมีวงอย่าง เดอะราโมนส์, เซ็กซ์พิสทอลส์ และ เดอะแคลช ที่เป็นที่รู้จักในฐานะแนวหน้าของดนตรีประเภทนี้ ลักษณะดนตรีแบบ พังก์ร็อกมีลักษณะท่วงทำนองที่รุนแรง หยาบกระด้าง ด้วยความขาดทักษะของการเล่นดนตรี ส่วนการร้องก็จะเป็น "ตะโกน"หรือ "บ่น" และแฝงนัยยะของ "การต่อต้าน " และการยกย่อง "ความเป็นเลิศ" เครื่องดนตรีจะประกอบด้วย กีตาร์ไฟฟ้า 1 หรือ 2 ตัว,เบสไฟฟ้าและชุดกลอง มักมีการเล่นแบบ 2 คอร์ด เพลงพังก์มักมีความยาวระหว่าง 2 ถึง 2 นาทีครึ่ง มีบางเพลงมีความยาวน้อยกว่า 1 นาทีก็มี เพลงพังก์ในช่วงแรกรับอิทธิพลจากร็อกแอนด์โรลคือมีท่อนประสานเสียง พังก์ร็อกกลายเป็นกระแสนิยมหลักในสหราชอาณาจักรตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1970 แต่ความโด่งดังในที่อื่นมีในจำกัด จนกระทั่งทศวรรษที่ 80 พังก์ร็อกได้เป็นที่รู้จักในกลุ่มเล็กๆ ทั่วทุกมุมโลก ส่วนมากจะถูกปฏิเสธจากดนตรีกระแสหลัก ในช่วงปลายยุคทศวรรษที่ 1970 ดนตรีพังก์ร็อกได้แตกแยกแขนง ไปหลากหลายทิศทาง เช่นเพลงแนว นิวเวฟ, โพสต์พังก์ โดยหลายวงได้ทำการทดลองแนวดนตรีไปในทิศทางอื่น เช่นแนวฮาร์ดคอร์พังก์ และ ออย! และ อะนาร์โค-พังก์ เป็นต้น และพังก์ร็อกยุคใหม่ได้พัฒนาไปอีกขึ้น โดยเพลงแนวออลเทอร์นาทิฟร็อกได้รับความนิยมเหมือนตอนที่ได้พังก์ร็อกรับความนิยมในช่วงแรก.

ฮาร์ดร็อก

ฮาร์ดร็อก (Hard rock) เป็นแนวเพลงย่อยของดนตรีร็อก ที่มีรากฐานในช่วงต้นยุค 1960 ของดนตรีไซเคเดลิกร็อก และการาจร็อก และมีความหนักกว่าดนตรีร็อกทั่วไป เป็นต้นแบบของดนตรีเฮฟวี ที่ใช้การบิดเสียงของกีตาร์, กีตาร์เบส,คีย์บอร์ด และกลอง หมวดหมู่:ดนตรีร็อก หมวดหมู่:ฮาร์ดร็อก.

ทินลิซซีและฮาร์ดร็อก · พังก์ร็อกและฮาร์ดร็อก · ดูเพิ่มเติม »

โรลลิงสโตน

รลลิงสโตน เป็นนิตยสารมีสำนักงานใหญ่ในสหรัฐอเมริกา เกี่ยวกับดนตรี การเมือง วัฒนธรรมสมัยนิยม พิมพ์ทุก 2 อาทิตย์ โรลลิงสโตนก่อตั้งครั้งแรกในซานฟรานซิสโก ในปี..

ทินลิซซีและโรลลิงสโตน · พังก์ร็อกและโรลลิงสโตน · ดูเพิ่มเติม »