ทวีปยุโรปและอัคคีภัยครั้งใหญ่ในกรุงโรม

ทางลัด: ความแตกต่างความคล้ายคลึงกันค่าสัมประสิทธิ์การเปรียบเทียบ Jaccardการอ้างอิง

ความแตกต่างระหว่าง ทวีปยุโรปและอัคคีภัยครั้งใหญ่ในกรุงโรม

ทวีปยุโรป vs. อัคคีภัยครั้งใหญ่ในกรุงโรม

ทวีปยุโรป (อ่านว่า "ยุ-โหฺรบ") มีฐานะเป็นทวีปทั้งในแง่ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ในทางภูมิศาสตร์ ยุโรปเป็นอนุทวีปที่อยู่ทางด้านตะวันตกของมหาทวีปยูเรเชีย ยุโรปมีพรมแดนทางเหนือติดกับมหาสมุทรอาร์กติก ทางตะวันตกติดกับมหาสมุทรแอตแลนติก ทางใต้ติดกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและทะเลดำ ด้านตะวันออกติดกับเทือกเขายูรัลและทะเลแคสเปียน "Europe" (pp. 68-9); "Asia" (pp. 90-1): "A commonly accepted division between Asia and Europe... อัคคีภัยครั้งใหญ่ในกรุงโรม (The Great Fire of Rome; Magnum Incendium Romae) เกิดขึ้นในคืนวันที่ 18 กรกฎาคม ค.ศ. 64 นักประวัติศาสตร์ แทซิทัส ได้สันนิษฐานว่าต้นตอของไฟมาจากกลุ่มร้านค้ารอบ Circus Maximus ซึ่งเป็นสนามแข่งรถม้า (Chariot Racing) Tacitus, Annals XV.38 และเนื่องจากบ้านเรือนในกรุงโรมสมัยนั้นสร้างจากไม้ ไฟจึงลุกลามอย่างรวดเร็ว ชาวโรมเกือบจะควบคุมไฟได้หลังจากไฟไหม้ดำเนินมาถึงวันที่ห้า แต่ก็ไม่สามารถดับไฟได้สนิท ทำให้ไฟเริ่มโหมใหม่อีกรอบหนึ่ง ซูโทเนียส นักประวัติศาสตร์ชาวโรมันอีกคนหนึ่ง กล่าวว่า ไฟได้เผาผลาญกรุงโรมไปถึง 6 วัน 7 คืน พื้นที่ทั้งหมด 4 เขตจากทั้งหมด 14 เขตถูกไฟเผาจนพังย่อยยับ ส่วนอีก 7 เขตได้รับความเสียหายอย่างหนักTacitus, Annals XV.40 ไฟยังทำได้เผาทำลายสถานที่สำคัญอย่าง พระราชวังของจักรพรรดิเนโร วิหารแห่งจูปิเตอร์ และบางส่วนของเทวสถานแห่งเวสต.

โรม

ลอสเซียม สัญลักษณ์ที่สำคัญของโรม โรม (Rome; Roma) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของแคว้นลัตซีโยและประเทศอิตาลี ตั้งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ ในเขตตัวเมืองมีประชากรอาศัยอยู่ประมาณ 2.5 ล้านคน ถ้ารวมเมืองโดยรอบจะมีประมาณ 4.3 ล้านคน โดยมีจำนวนประชากรใกล้เคียงกับมิลานและเนเปิลส์ นอกจากนี้ โรมยังเป็นที่ตั้งของนครรัฐวาติกัน ซึ่งเป็นดินแดนที่ประทับของพระสันตะปาปาแห่งศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกอีกด้วย หลังสิ้นสุดยุคกลาง โรมได้อยู่ภายใต้การปกครองของพระสันตะปาปา เช่น สมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 6 และสมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 10 ผู้ซึ่งสร้างสรรค์ให้โรมกลายเป็นหนึ่งในศูนย์กลางของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลีเช่นเดียวกับฟลอเรนซ์ ซึ่งในยุคสมัยดังกล่าว ได้มีการก่อสร้างมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์แบบที่เห็นในปัจจุบัน และมีเกลันเจโลได้วาดภาพปูนเปียกประดับภายในโบสถ์น้อยซิสทีน ศิลปินและสถาปนิกที่มีชื่อเสียงอย่างบรามันเต แบร์นินี และราฟาเอล ซึ่งพำนักอยู่ในโรมเป็นครั้งคราว ได้มีส่วนช่วยสรางสรรค์สถาปัตยกรรมแบบสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาและแบบบารอกในโรมด้วยเช่นกัน ใน พ.ศ. 2550 โรมเป็นเมืองที่มีผู้มาเยือนมากเป็นอันดับที่ 11 ของโลก มากเป็นอันดับสามในสหภาพยุโรป และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดในอิตาลี ศูนย์กลางทางประวัติศาสตร์ใจกลางเมืองได้รับการขึ้นทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลก นอกจากนี้ อนุสรณ์สถานและพิพิธภัณฑ์อย่างพิพิธภัณฑ์วาติกันและโคลอสเซียมยังจัดอยู่ในแหล่งท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวเยี่ยมชมมากที่สุด 50 อันดับแรกของโลก (พิพิธภัณฑ์วาติกันมีนักท่องเที่ยว 4.2 ล้านคนต่อปี และโคลอสเซียมมี 4 ล้านคนต่อปี).

ทวีปยุโรปและโรม · อัคคีภัยครั้งใหญ่ในกรุงโรมและโรม · ดูเพิ่มเติม »